Του Αλέξανδρου Σόμογλου
Με την παρουσίαση των εισιτηρίων διαρκείας της νέας σεζόν, ο Ολυμπιακός σάλπισε την εκκίνηση της αντεπίθεσής του αντλώντας έμπνευση από στίχους του πρώτου του ύμνου: «Φευγάτε από μπρος, φευγάτε από μπρος, στο γήπεδο μπαίνει ο Ολυμπιακός»…
Μετά από μια δύσκολη χρονιά με λάθη, προσπάθεια ανασύνταξης, επενδύσεις εκατομμυρίων, αλλά με κάπως άναρχο τρόπο, το πιο ελπιδοφόρο μήνυμα για τους «ερυθρόλευκους» φιλάθλους είναι η αυτοκριτική με την οποία ξεκινά η αναδόμηση της ομάδας σε όλα τα επίπεδα και κυρίως σε τομείς που άπτονται ολοκληρωτικά με το αγωνιστικό τμήμα.
Η πρόσληψη του Αντόνιο Κορδόν προσέφερε με το καλημέρα ένα αίσθημα εμπιστοσύνης απέναντι στο νέο εγχείρημα, καθώς το βιογραφικό του νέου τεχνικού διευθυντή μιλάει από μόνο του και δεν χρειάζεται περαιτέρω συστατικές επιστολές. Και μόνο που συζητιέται τις τελευταίες ώρες ξανά το όνομα του σπουδαίου Μαρθελίνο για τον «ερυθρόλευκο» πάγκο, αρκεί για να αντιληφθεί κανείς το κύρος του ανθρώπου που έχει αναλάβει να επαναφέρει τον Ολυμπιακό σε ένα ορθολογικό αρχιτεκτονικό μοντέλο που θα μπορεί να διεκδικήσει όλους τους στόχους που θα θέσουν οι Πειραιώτες αρχής γενομένης από την επόμενη σεζόν.
Μια ευκαιρία που παρουσιάζεται κάθε μισό αιώνα!
Και κάπου εδώ και ξεκινάει μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα κουβέντα: Ποιος πρέπει να είναι ο κυρίαρχος στόχος των «ερυθρόλευκων» για τη σεζόν 2023-24; Να σας προλάβω: Το DNA του Ολυμπιακού είναι ταυτισμένο με τη διεκδίκηση όποιου τίτλου μπορεί να διεκδικήσει. Επίσης είναι προφανές ότι πρωταρχικός στόχος των Πειραιωτών είναι να χτίσουν ξανά μια μοντέρνα ποδοσφαιρική μηχανή που θα γεμίζει τον κόσμο της. Όλα αυτά είναι αυτονόητα.
Το ερώτημα που θέτω είναι αν προσπαθήσουμε να ιεραρχήσουμε τους στόχους της επόμενης σεζόν, ποιος πρέπει να είναι ο κυρίαρχος; Είμαι σίγουρος ότι εννιά στους δέκα Ολυμπιακούς θα απαντήσουν αυθόρμητα «το πρωτάθλημα». Βάσει του ψυχισμού κάθε «ερυθρόλευκου» φιλάθλου είναι η πιο λογική απάντηση.
Προσωπικά επιτρέψτε μου να διαχωρίσω… ελαφρώς τη θέση μου: Αν μου ζητούσατε να επιλέξω έναν και μόνο έναν στόχο που θα έπρεπε να κυνηγήσει με… τρέλα ο Ολυμπιακός την ερχόμενη σεζόν, αυτός θα ήταν «να σηκώσει ευρωπαϊκή κούπα στην Αγιά Σοφιά».
Ξέρετε η συγκυρία να διεξάγεται ευρωπαϊκός τελικός στη χώρα σου και μάλιστα σε μια διοργάνωση που – θεωρητικά – έχεις ελπίδες να διακριθείς, παρουσιάζεται μια φορά κάθε πενήντα χρόνια. Γιατί και να φιλοξενήσει ξανά σύντομα η Ελλάδα τελικό Champions League (όπως συνέβη το 1983 και το 2007) πόσες ρεαλιστικές πιθανότητες υπάρχουν να φτάσει μέχρι το τέλος ελληνική ομάδα;
Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, ακόμη και το Europa League απαγορευτικό φαντάζει για τέτοιου είδους όνειρα. Το Conference League, όμως, είναι μια διαφορετική συζήτηση. Το να διεξάγεται, λοιπόν, ο τελικός του σε ελληνικό έδαφος αποτελεί ιστορική ευκαιρία που δεν μπορεί να αφήνει κανέναν αδιάφορο.
Δεν χρειάζεται να… πετάς για να γράψεις ιστορία στο Conference
«Για μισό λεπτό ρε Αλέξανδρε, θα μας τρελάνεις; Εδώ ακόμη δεν έχουμε χτίσει καλή ομάδα κι εσύ μας γράφεις για ευρωπαϊκό τελικό;»… Εννοείται ότι δεν θέλω να σας τρελάνω! Βλέπετε για να φτάσεις ψηλά στο Conference League δεν χρειάζεται να διαθέτεις ομάδα που θα βρίσκεται στα ντουζένια της, ή που θα σαρώνει τους εγχώριους τίτλους. Δεν είναι στα προαπαιτούμενα…
Το Conference League αποδεικνύεται η διοργάνωση των μεγάλων ευκαιριών ακόμη και για ομάδες που παραπαίουν στα εγχώρια πρωταθλήματά τους, ή που δεν διάγουν τις καλύτερες χρονιές της ιστορίας τους.
Πάρτε παράδειγμα τη φετινή Βασιλεία. Πέμπτη και καταϊδρωμένη είναι στο πρωτάθλημα Ελβετίας (με 28 ολόκληρους βαθμούς διαφορά από την πρωτοπόρο Γιουνγκ Μπόις). Κι όμως έχασε στις λεπτομέρειες την πρόκρισή της στον τελικό του Conference από την Φιορεντίνα.
H Γουέστ Χαμ πραγματοποιεί μια από τις χειρότερες σεζόν της στην Premier League (εξασφαλίζοντας ουσιαστικά την παραμονή της μόλις πριν από μία εβδομάδα), αλλά θα είναι μια εκ των δύο φιναλίστ στον τελικό της Πράγας.
Η Άλκμααρ τέταρτη είναι στην Ολλανδία, με 15 βαθμούς διαφορά από την πρωτοπόρο Φέγενορντ, κι όμως θα μπορούσε κάλλιστα να βρίσκεται αντιμέτωπη της Φιορεντίνα στον τελικό, στη θέση των «σφυριών» του Ντέιβιντ Μόγες.
Μην πάμε πιο μακριά. Ο ΠΑΟΚ του Ραζβάν Λουτσέσκου -που τερμάτισε στο ελληνικό πρωτάθλημα 19 ολόκληρους βαθμούς πίσω από τον πρωταθλητή Ολυμπιακό– την περσινή σεζόν έφτασε μια ανάσα από την πρόκρισή του στα ημιτελικά, απέναντι στη Μαρσέιγ.
Ο Κορδόν των ευρωπαϊκών υπερβάσεων και της εμπειρίας στα νοκ άουτ
Όχι, λοιπόν. Ο στόχος μιας θρυλικής διάκρισης στο Conference League και η αξιοποίηση της συγκυρίας διεξαγωγής του τελικού στην Αθήνα, όχι μόνο δεν μοιάζει με ουτοπία, αλλά στα δικά μου μάτια αποτελεί ιστορική ευκαιρία για τον Ολυμπιακό.
Ο στόχος μιας θρυλικής διάκρισης στο Conference League και η αξιοποίηση της συγκυρίας διεξαγωγής του τελικού στην Αθήνα, όχι μόνο δεν μοιάζει με ουτοπία, αλλά αποτελεί ιστορική ευκαιρία για τον Ολυμπιακό!
Και είναι ευχής έργον ότι ο άνθρωπος που θα επιλέξει τα υλικά με τα οποία θα χτιστεί η ομάδα της επόμενης σεζόν είναι… μανούλα στο να δημιουργεί άκρως αποτελεσματικές ομάδες για παιχνίδια νοκ άουτ. Θυμίζω απλά ότι επί ημερών Κορδόν, η Βιγιαρεάλ έφτασε διαδοχικά στα ημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ (2004), κατέκτησε το Ιντερτότο απέναντι στην Ατλέτικο Μαδρίτης (2005), έφτασε στα προημιτελικά του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ την ίδια σεζόν, στα ημιτελικά του Champions League (2006), στα προημιτελικά του Champions League (2009), αλλά και στα ημιτελικά του Europa League (2011 και 2016) συμβάλλοντας τα μέγιστα στο χτίσιμο του… μύθου του «κίτρινου υποβρύχιου» στα κύπελλα Ευρώπης.
Ακόμη και η Μπέτις (μια ομάδα με ουσιαστικά μηδαμινή ιστορία στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις) η ομάδα της Ανδαλουσίας έφτασε επί ημερών Κορδόν και πέρσι και πρόπερσι μέχρι τους «16» του Europa League, για να αποκλειστεί από Άιντραχτ Φρανκφούρτης και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Εννοείται, λοιπόν, ότι πρωταρχικός στόχος του Κορδόν και του προπονητή που θα επιλέξει είναι να χτίσουν ξανά έναν Ολυμπιακό ορθολογικό, μοντέρνο, ελκυστικό και αποτελεσματικό. Αν τα καταφέρουν, τότε γιατί να μη διεκδικήσουν μια θέση στην ιστορία, εκμεταλλευόμενοι μια συγκυρία που δύσκολα θα υπάρξει ξανά για τα επόμενα χρόνια;
Πηγή: Sportday
