Του Δημήτρη Καρύδα
Για τον τρόπο που διαχειρίζεται αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά την Μπαρτσελόνα ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους έχουν ήδη αρχίσει να γράφονται πολλά! Και θα γραφτούν περισσότερα μέχρι το καλοκαίρι που κατά πάσα βεβαιότητα ο Λιθουανός θα απολυθεί. ‘Ήδη, οΤσάβι Πασκουάλ είναι ante portas και αν πέρναγε από το χέρι των Καταλανών δημοσιογράφων θα τον έφερναν στο Κάουνας ακόμη και για τον αυριανό μικρό τελικό.
Η επιτομή της αποτυχίας Μπαρτσελόνα με τρίτο χαμένο φάιναλ φορ στη σειρά μια ομάδα ευνουχισμένων αγωνιστικά σταρ έφτασε χθες στο ναδίρ της. Και εδώ που τα λέμε στην Κολωνία διασώθηκε με ένα ηρωικό σουτ του Κόρι Χίγκινς και έπαιξε τον μοναδικό μέχρι τώρα τελικό σε αυτή την τριάδα φάιναλ φορ. Ο Γιασικεβίτσιους διαχειρίστηκε τρία μπάτζετ των 40 εκατομμυρίων, απαίτησε και είχε τον απόλυτο έλεγχο της ομάδας και απέτυχε παταγωδώς χάνοντας χθες από τρεις υποψήφιους συνταξιούχους.
Το θέμα μας όμως δεν είναι ο Σάρας και τα προβλήματα του αλλά ένα ιστορικό λάθος που πρέπει να διορθωθεί. Στο ξεκίνημα των σύγχρονων φάιναλ φορ η Μπαρτσελόνα έχασε πάλι τρία στη σειρά (Μόναχο, Σαραγόσα, Παρίσι) παίζοντας μάλιστα σε δύο τελικούς με τον Γκαρθία Αϊτο Ρενέσες στον πάγκο της. Στο γύρισμα της κλεψύδρας ο παλαίμαχος πια Αϊτο αναγνωρίστηκε σαν ένας από τους πλέον επιδραστικούς προπονητές στην ιστορία του Ευρωπαϊκού μπάσκετ ειδικά για τις ιδέες που είχε στην επίθεση. Δεν είναι τυχαίο ότι για πολλά χρόνια σε ένα πικ εν ρολ του Αϊτο που είχε διασκευάσει ο Ομπράντοβιτς στον Παναθηναϊκό ακουγόταν το όνομα του Καταλανού. ‘’Παίζουμε….Αϊτο’’!!!
Ο Ρενέσες κατάφερε κάποια στιγμή να κερδίσει ένα ήσσονος σημασίας φάιναλ φορ, όχι σε επίπεδο ευρωλίγκας και να αποτινάξει από πάνω του τη ρετσινιά του λούζερ που του είχαν κολλήσει οι Ισπανοί αλλά και οι Έλληνες δημοσιογράφοι. Η ημιμάθεια της εποχής εκείνης μας είχε ξεγελάσει. Βλέπαμε την Μπαρτσελόνα του καλού αλλά μονοδιάστατου σουτέρ Σαν Επιφάνιο, των δύο κοντών γκαρντ (Σολοθάμπαλ-Κόστα) και τη θηριώδη γραμμή ψηλών με επικεφαλής τον Οντι Νόρις (που όμως είχε γυάλινα γόνατα) και του Πικουλίν Ορτίθ (σκληρός αλλά ολίγον…ρέμπελος) και δε βλέπαμε από ποιους έχασαν! Και στα τρία φάιναλ φορ που έχασε ο Ρενέσες απέναντι του ήταν κάτι αμούστακα παιδαρέλια που έμελλε να γράψουν παγκόσμια ιστορία στο μπάσκετ: Ο Τόνι Κούκοτς και ο Ντίνο Ράτζα. Και δίπλα τους δύο έμπειροι σουτέρ-δολφόνοι υψηλών προδιαγραφών, ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς και ο Βέλιμιρ Περάσοβιτς. Την ομάδα έτρεχαν δημιουργικά αλλά και κατεύθυναν μια ασφυκτικά πιεστική άμυνα οι υποτιμημένοι γκαρντ Παβίσεβιτς και Σρετένοβιτς. Πώς είπατε; Η απόλυτη αρμάδα στέρησε από τον Ρενέσες τρία φάιναλ φορ. Στην οποία την τελευταία διετία προστέθηκε και ένας από τους μεγαλύτερους μαχητές της ρακέτας που έχουν δει τα μάτια μας σε φάιναλ φορ: Ο Ζόραν Σάβιτς. Ορίστε; Δεν μπορώ να φανταστώ ακόμη και σήμερα τι θα γράφαμε στον Ρενέσες αν είχε χάσει από μια ομάδα με 3-4 35χρονους. Φαντάζομαι ότι ο Ρενέσες που εκτός των άλλων είναι και ένας δανδής του μπάσκετ, ένας εξαιρετικός άνθρωπος αν είχε ίχνος κακής διάθεσης χθες θα χαμογελούσε στη Βαρκελώνη και θα σκεφτόταν πόσο άδικη είναι μερικές φορές η ιστορία του μπάσκετ. Έστω και με 30 χρόνια καθυστέρηση πάντως ένας από τους τότε επικριτές του με φτηνά κλισέ της εποχής του ζητάει ταπεινά συγνώμη.
Πηγή: Nova Sports
