Του Νίκου Παπαδογιάννη
Η μάχη για την παραμονή στην Basket League κρίθηκε στον αγώνα της τελευταίας αγωνιστικής, ανάμεσα στην Καρδίτσα και στον Ιωνικό, το βραδάκι του Σαββάτου, στο γήπεδο που φέρει το όνομα του Γιάννη Μπουρούση. «Υπέρ της Καρδίτσας», προσθέτει το πολιτικώς ορθόν. «Σε βάρος του Ιωνικού», διορθώνω εγώ, ο εκ γενετής τσακωμένος με την πολιτική ορθότητα. «Ας κερδίσει ο καλύτερος, αρκεί να πέσει ο Ιωνικός», έγραφα την Παρασκευή, σε ένα σχόλιο που προτίμησα τελικά –για διάφορους λόγους- να κρατήσω αδημοσίευτο.
Aντιλαμβάνομαι ότι η παραπάνω κορώνα ήταν άδικη για την ιστορία του σωματείου που ανέδειξε μεταξύ άλλων εκλεκτών τον Παναγιώτη Γιαννάκη, για τους φίλους του Ιωνικού, που έσωσαν την τιμή του χώρου, με το πανό διαμαρτυρίας την επαύριο του εγκλήματος των Τεμπών αλλά και για αρκετούς παίκτες, που είτε αντιστάθηκαν στην παρακμή είτε εγκλωβίστηκαν σε αυτήν και δεν είχαν τρόπο να απεμπλακούν.
Ο εξαίρετος Λουκάς Μαυροκεφαλίδης έριξε μαύρη πέτρα πίσω του, κατέβασε τα όπλα 3-4 αγωνιστικές πριν το τέλος και τρολάριζε όλη την εβδομάδα μέσω Instagram με φωτογραφίες από τη Χαβάη. Ο Βαγγέλης Μάντζαρης μετακόμισε στις ακτές της Καραϊβικής και βγάζει ξερό ψωμί σε ομάδα της Βενεζουέλα, με κίνδυνο να τον αποκαλέσουν …Μαδουραίο (ή κάτι πολύ χειρότερο). Άλλοι παίκτες δεν έχουν τέτοια πολυτέλεια. Η επωδός «κάντε αυτό που σας λένε ειδάλλως δεν θα πληρωθείτε» είναι η σύγχρονη κατάρα του ελληνικού αθλητισμού.
Οι μυημένοι καταλαβαίνουν τι εννοώ με τους παραπάνω χρησμούς. Ακόμα και στους κόλπους της συντεταγμένης Πολιτείας, αλλά και των αρχών του αθλήματος, ο Ιωνικός των τελευταίων ετών χαρακτηρίστηκε «κακό σπυρί» για ένα πρωτάθλημα που καλπάζει ολοταχώς προς τον μεσαίωνα. Το off the record των συζητήσεων δεν με αφήνει αν βάλω την παραπάνω κουβέντα σε συγκεκριμένα στόματα, αλλά πιστέψε με, την έχουν ξεστομίσει περισσότεροι από ένας μεγαλοπαράγοντες του ελληνικού αθλητισμού.
Ο ογκώδης φάκελος του διαβόητου παιχνιδιού με τον Κολοσσό στη Ρόδο (89-48) οδήγησε στο μπλοκάρισμα της αποζημίωσης που δικαιούται η ομάδα από το νόμιμο στοίχημα (για 370 χιλιάρικα μιλάμε) και στην παύση εργασιών. Οι άνθρωποι που είχαν φορέσει πρόχειρα τα κοστούμια μετά την αποκαθήλωση της προηγούμενης διοίκησης (τα έργα και οι ημέρες της οποίας έφτασαν μέχρι τις στήλες του πολιτικού και δικαστικού ρεπορτάζ, αν και ο Βαγγέλης Τσάπας δηλώνει σήμερα καθαρός και δικαιωμένος) δήλωσαν αδυναμία να καλύψουν τις υποχρεώσεις και τα βρόντηξαν.
Μέσα σε μερικές εβδομάδες, παραιτήθηκαν από τον Ιωνικό ο πρόεδρος Γιάννης Κυριακόπουλος (που ωστόσο …παραμένει και κάνει ακόμα και μερεμέτια στο γήπεδο αν χρειαστεί), ο γενικός αρχηγός Θανάσης Δούνης, ο τεχνικός διευθυντής Βαγγέλης Αλεξανδρής και τρέχα γύρευε πόσοι άλλοι παροικούντες την Ιερουσαλήμ. Ο προπονητής Άγγελος Τσίκληρας έφυγε στα μέσα Οκτωβρίου επικαλούμενος λόγους υγείας, επέστρεψε ούτε θυμάμαι πότε, ξανάφυγε λίγο αργότερα και …ξαναγύρισε στις αρχές της εβδομάδας που διανύουμε, για να καθοδηγήσει την ομάδα στο ματς της παραμονής. Υποθέτω ότι τώρα θα ξαναφύγει.
Ο ασίσταντ Γιάννης Λίβανος έκανε κι αυτός μερικά δρομολόγια από τη δεύτερη καρέκλα στην πρώτη και πότε πότε στην τρίτη, ο Κώστας Μέξας κάθισε στον πάγκο για μερικά μερόνυχτα πριν μετακομίσει στον Παναθηναϊκό, ο Φοίβος Κωστής κοουτσάρισε την ομάδα στις πρόσφατες αγωνιστικές. Για το τοπίο της εβδομάδας που ξημέρωσε, δεν παίρνω όρκο. Σπάνια έβλεπες περισσότερα από δύο άτομα ντυμένα με πολιτικά στον πάγκο του Ιωνικού.
Οι ξένοι παίκτες πηγαινοέρχονταν ασταμάτητα με την ευλογία πολύφερνων μάνατζερ που μετατρέπουν τις ομάδες σε κρεοπωλεία και με αδιευκρίνιστα σε πολλές περιπτώσεις κριτήρια. Ευτυχώς που ο κανονισμός θέτει κάποιους περιορισμούς, ειδάλλως θα χρειαζόμασταν άβακα για να τους μετρήσουμε. Ο Χένρι έχει παίξει σε 4 από τους 21 αγώνες, ο Χάμιλτον σε 5, ο Λότον σε 5, ο Παρκς σε 10, ο Καπελάν σε 9, ο Νούνιες σε 14. Ο 38χρονος Στιβ Μπερτ τζούνιορ βγήκε από την αποστρατεία για να φορέσει τα γαλανόλευκα τώρα στο φινάλε και παραλίγο να οδηγήσει την ομάδα στη σωτηρία. Μαζί του έπαιξε για πρώτη και τελευταία φορά, στην Καρδίτσα, κάποιος Μάικ Μάιερς, απλή συνωνυμία με τον «Όστιν Πάουερς» του άνοστου σινεμά. Ο Μπερτ και ο Μάιερς έπαιξαν μόλις 1 ματς με τον Ιωνικό.
Έχουν αποχωρήσει επίσης γυμναστές και βοηθοί και κύριος οίδε πόσοι άλλοι από τους αφανείς μεροκαματιάρηδες που εργάζονται πίσω από τις κουρτίνες. Παραμένει άγνωστο αν κάποιοι από τους φευγάτους αποζημιώθηκαν και σε τι νόμισμα. Υπάρχουν οφειλές; Έχουν εξοφληθεί οι υποχρεώσεις; Ομολογώ ότι δεν γνωρίζω. Κάπου άκουσα ότι εκκρεμεί να αποπληρωθεί μόνο το τελευταίο μηνιάτικο. Μπορεί κατά βάθος να είναι πλούσια η ομάδα, δεν το αποκλείω.
Εξυπακούεται, ότι σε όλο αυτό το θλιβερό σήριαλ υπάρχουν και αόρατα πρόσωπα, που κινούσαν τα νήματα δίχως να φαίνεται το πρόσωπό τους – άσχετα αν η πιάτσα τα γνωρίζει ονόματα και διευθύνσεις. Από τα ενδότερα του «Πλάτωνα» αναδύονταν συχνά στην επιφάνεια δυσοίωνες ιστορίες, για τοποτηρητές άγνωστων κέντρων εξουσίας που μιλούν φαρσί τα μαλαισιανά, για άγρια επεισόδια στην προπόνηση μεταξύ αθλητών και προπονητών, για αποτελέσματα αγώνων που είναι γνωστά πριν το τζάμπολ, για ντου οργισμένων οπαδών που ζητούν εξηγήσεις.
Η υπόθεση του -πολυσυζητημένου αλλά όχι όσο συζητημένου χρειάζεται- αγώνα του Ιωνικού με τον Κολοσσό βρίσκεται στον αθλητικό εισαγγελέα, ενώ η γγΑ μελετάει και άλλες καταγγελίες, με παρόμοιο περιεχόμενο και λιγότερο κραυγαλέα συμπτώματα. Το όνομα του Ιωνικού ή προσώπων που έχουν σχέση τόσο με τη νικαιώτικη ΚΑΕ όσο και με άλλες στιγματισμένες τείνουν να αποτελέσουν κοινό παρονομαστή. Οι νόμιμες και ρυθμισμένες στοιχηματικές εταιρίες είναι οι πρώτες που απεχθάνονται αυτές τις φήμες και οι πρώτες που σπεύδουν να εξαιρέσουν αγώνες του ελληνικού πρωταθλήματος μπάσκετ από τα κουπόνια τους.
Στον ΕΣΑΚΕ φυσικά πέρα έβρεχε όλη τη σεζόν, όπως και στην ΕΡΤ και σε όποιον άλλον έχει έννομο ή άνομο συμφέρον για να διαιωνίζεται αυτή η δυστοπία. Όλοι είναι αθώοι του αίματος μέχρι αποδείξεως του εναντίου, παρ’ όλο που το πρωτάθλημα ζέχνει σαν να βγήκε από τον υπόνομο. Προσωπικά δεν βάζω το χέρι μου σε καμία φωτιά για κανενός την τιμιότητα. Οι δύσοσμες φήμες που ακούγονται στην πιάτσα φτάνουν πάρα πολύ ψηλά, σε πρόσωπα που δεν υποψιάζεται κανείς ή που υποψιάζονται οι πάντες, αλλά κάνουν το κορόιδο.
Όσο δεν ανοίγουν στόματα, δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ το παραμικρό. Αλλά και ποιος να το ανοίξει το ρημάδι το στόμα του, όταν δεν έχει χειροπιαστές αποδείξεις; Ποιος να βάλει το κεφάλι στον ντορβά, όταν ξέρει ότι τα βάζει με τον υπόκοσμο; «Ας αλλάξει κάποιος άλλος τον κόσμο, εγώ έχω παιδάκια να θρέψω», μου είπε φίλος προπονητής (άλλης αθηναϊκής ομάδας), όταν τον παρότρυνα να μιλήσει ανοιχτά για την λερή παρέμβαση του εργοδότη του στα αποδυτήρια πριν από «βαθμολογικά αδιάφορο», αλλά …υψηλού ενδιαφέροντος παιχνίδι. Άλλος ένας φάκελος που περιμένει τη σειρά του για να μελετηθεί…
Γι’ αυτό σας λέω, εγώ που δεν έχω στόματα να θρέψω, το Σάββατο ήμουν με την Καρδίτσα. Κοιτάζοντας δεξιά κι αριστερά στην όχθη όπου στεκόμουν, είδα κόσμο πολύ και γνωστό. Οι τα φαιά φορούντες πιστεύουν ότι ο υποβιβασμός του Ιωνικού «μέσα στο γήπεδο» ήταν ένας εύσχημος τρόπος για να τον ξαποστείλουν από τη βιτρίνα δίχως να χρειαστεί να κατεβάσουν στο κεφάλι του κάποιον πέλεκυ υπό μορφή τιμωρίας, παραμονές εκλογών κιόλας. Δεν νομίζω ότι ήταν τυχαίο γεγονός ο πανθομολογούμενη έυνοια της διαιτησίας προς την Καρδίτσα στο τελευταίο ματς. Ούτε τα υπόκωφα χειροκροτήματα που συνόδευαν κάθε συζητήσιμο σφύριγμα.
Κάπως έτσι, έσπασε σχεδόν αναίμακτα το απόστημα, ξεπλύθηκε το ρετσίνι της ρετσινιάς, «εκκαθαρίστηκε» το πρωτάθλημα από τον πόλο που προκαλούσε δυσανεξία στους ενάρετους και επιβίωσε μία από τις ελάχιστες επαρχιακές ομάδες της Basket League (με έδρα μάλιστα τη Θεσσαλία, που έχει τον τρόπο της να καταπίνει το μπάσκετ). Δεν ξέρω αν και πότε θα επιστρέψει ο Ιωνικός στο σαλόνι. Κάτι μου λέει, ότι πρώτα θα ξαναδούμε στην Basket League συγκεκριμένα πρόσωπα που φέτος κυκλοφορούσαν στη Νίκαια και πολύ αργότερα τον ίδιο τον Ιωνικό.
Πηγή: Gazzetta
