Του Γιώργου Αδαμόπουλου
Ο 12 ετών Κάιλ δεν σταμάτησε να κλαίει σχεδόν για δύο ημέρες, σχεδόν σε όλη τη διαδρομή. Η ησυχία των highways των Η.Π.Α. έκανε ακόμη πιο ηχηρό τον μελαγχολικό ήχο.
Η οικογένεια Κόρβερ αποφάσισε να μετακομίσει από την ηλιόλουστη Καλιφόρνια, όπου είχαν γεννηθεί και οι τέσσερις γιοι του Κέβιν και της Λέιν, στην κωμόπολη Πέλα της Άιοβα, περίπου 65χλμ. από το Ντε Μόιν.
Για τον πάστορα Κέβιν, η επιστροφή στην πόλη όπου πέρασε τα κολεγιακά χρόνια του, έμοιαζε με «ευλογία». Εκείνη η διαδρομή με το στέισον βάγκον και το τρέιλερ, όμως, έδειχνε «ελαφριά» σε σχέση με το «βαρύ φορτίο» που φάνηκε να κουβαλούσε ο Κάιλ.
Ο μετέπειτα παίκτης του ΝΒΑ είχε αγαπήσει την Καλιφόρνια. Μεγάλωσε ως φανατικός οπαδός των Λέικερς και λάτρευε κάθε βόλτα στις διάσημες παραλίες σαν να ήταν η πρώτη φορά!
Τα μάτια του γούρλωναν από προσμονή. Η σεμνή και ταπεινή Πέλα, εκείνη η πόλη όπου υπήρχαν διάσπαρτες εκκλησίες, πάρκα και ανοικτά γήπεδα μπάσκετμπολ, δεν του έφτανε. Τότε, ωστόσο, δεν είχε καταλάβει πόσο πιο σημαντικές ήταν οι στιγμές με τη φαμίλια του. Αυτές τον διαμόρφωσαν, αυτές τον «έχτισαν».
Αυτές ήταν η δική του νίκη εκτός παρκέ, ακόμη και όταν η απώλεια τον «σημάδεψε». Ο θάνατος του αδερφού του, Κερκ, τον Μάρτιο του 2018, είχε μία ύστατη συγκέντρωση όλων, στο πλάι του…
Ο Κάιλ Κόρβερ αγωνιζόταν εκείνη την περίοδο στους Κλίβελαντ Καβαλίερς. Το περασμένο καλοκαίρι, στα 36 του, είχε υπογράψει ένα τριετές συμβόλαιο με τους Καβς του ΛεΜπρον Τζέιμς.
Το εξαιρετικό σουτ και η πολύ καλή κατάσταση του σώματός του «έκρυβαν» και την ηλικία του και τις αμυντικές αδυναμίες του.
Στις 15/3/2018, ο Αμερικανός γκαρντ σκόραρε 19 πόντους στο Πόρτλαντ. Λίγο μετά το ματς, έμαθε ότι ο κατά δέκα χρόνια μικρότερος αδερφός του ήταν πολύ άρρωστος στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Άιοβα… Ο άλλος αδερφός του, Κέιλεμπ, ζει στο Όρεγκον. Τον συνάντησε και μαζί με τη νύφη του πήραν το αεροπλάνο για το Ντε Μόιν.
Σε λίγες ώρες, όλη η οικογένεια ήταν δίπλα στον Κερκ. Μία ξαφνική ασθένεια στο συκώτι και η ανεξήγητη εξασθένηση και άλλων ζωτικών οργάνων έπιασε απροετοίμαστη τη φαμίλια και τους γιατρούς. Ο 27χρονος ήταν πρώτος στη λίστα για μεταμόσχευση και ανέμενε ένα δωρητή. Αυτός βρέθηκε σχεδόν άμεσα στο Κολοράντο. Η αισιοδοξία επέστρεψε στους συγγενείς του.
Το ίδιο βράδυ, οι γονείς και τα τρία αδέρφια του κάθισαν στο δωμάτιο μαζί για να παρακολουθήσουν έναν αγώνα της «March Madness» του NCAA.
Το Κρέιτον, από το οποίο είχε αποφοιτήσει ο Κάιλ, ηττήθηκε, όμως ο γκαρντ των Καβς δεν στενοχωρήθηκε. Κάθε μέρα μαζί με όλα τα αδέρφια του ήταν καλή μέρα.
Αυτή, πάντως, θα γινόταν και η τελευταία κοινή ανάμνησή τους…
Η μεταμόσχευση είχε προγραμματιστεί για το πρωινό της 20ης Μαρτίου.
Μέσα σε 15 ώρες, όμως, από το «περιμένουμε το συκώτι» των χειρουργών, οι Κέβιν και Λέιν Κόρβερ άκουσαν αυτό που δεν ήθελαν και δεν περίμεναν να ακούσουν. «Ο γιος σας είναι νεκρός…». Όλοι μαζεύτηκαν γύρω από τον Κερκ. Ο πατέρας του είπε μερικές προσευχές. Η μητέρα του δεν σταμάτησε να κλαίει. Οι τρεις αδερφοί του δεν είχαν λόγια. Σχεδόν δεν είχαν ψυχή να κλάψουν.
Μετά την κηδεία στην Πέλα, στην οποία μαζεύτηκαν περίπου 1.500 άνθρωποι, ο Κάιλ θέλησε να γυρίσει στο Κλίβελαντ. Η διοίκηση των Καβς τού είχε ξεκαθαρίσει πως έχει όσο χρόνο θέλει για να θρηνήσει με τους δικούς του ανθρώπους.
Το μπάσκετμπολ, όμως, όπως σε όλη τη ζωή του, θα τον έκανε να προσπαθήσει να συνεχίσει.
Ο Κάιλ πήρε μαζί του εκείνο το τελευταίο βράδυ με το ματς του Κρέιτον και όλα τα αδέρφια του στο πλάι του. Μία εβδομάδα αργότερα φόρεσε πάλι τη φανέλα του.
Το σκεφτόταν πριν από κάθε αγώνα των Καβαλίερς. Ήταν η ανάμνηση που έδινε τέλος στο κλάμα του κάθε φορά πριν πέσει για ύπνο.
«Είναι πολύ δύσκολο να κρατάς στο ένα χέρι σου τον θάνατο και με το άλλο να παίζεις», εξήγησε στο δίκτυο ESPN.
«Ο αδερφός μου “έφυγε”. Ξέρω πως πρέπει να πάω στη “δουλειά”. Τίποτε, όμως, δεν σου δίνει διαφορετική ματιά για το τι συμβαίνει στον κόσμο και τι πραγματικά έχει σημασία», πρόσθεσε.
Ο Κάιλ Κόρβερ γεννήθηκε στις 17 Μαρτίου 1981 στην Καλιφόρνια. Τρεις ημέρες μετά τα 37α γενέθλιά του, είχε χάσει τον Κερκ.
Ήταν καθήκον του να σταθεί δυνατός πλάι στους γονείς και στα άλλα δύο αδέρφια του, τον Κέιλεμπ και τον Κλέιτον.
Θα ήταν κλισέ να πει ότι θα ήθελε η απώλεια να γίνει «γιορτή της ζωής». Ωστόσο, ήταν μία ακόμη οικογενειακή στιγμή και αυτό δεν θα του το στερούσε κανένας.
Ο Κάιλ ήταν το παρόν των Κόρβερ στο μπάσκετ, όμως όλο αυτό του υπενθύμισε το παρελθόν της φαμίλιας στο άθλημα. Η μητέρα του είχε σκοράρει σε παιχνίδι γυμνασίου 73 πόντους! Εκείνη του έμαθε ότι για να γίνεις σπουδαίος, πρέπει να είσαι συνεπής και σταθερός.
Ο πατέρας του έπαιξε μαζί με τη μετέπειτα σύζυγό του μπάσκετμπολ στο κολέγιο Σέντραλ, στην Πέλα. Δεν είχε επιθυμία για το αν θέλει τα παιδιά του να ακολουθήσουν το αθλητικό «μονοπάτι» του ή εκείνο της εκκλησίας.
Όλοι τους έπαιξαν κολεγιακό μπάσκετμπολ. Ο Κλέιτον έγινε στη συνέχεια πάστορας στο Νόξβιλ.
Τα τέσσερα αδέρφια έμαθαν τα πρώτα μυστικά σε ένα τσιμεντένιο γήπεδο στην πίσω αυλή τους σπιτιού τους. Το γηπεδάκι κόστιζε 2.000 δολάρια και ο πατέρας τους ήταν ξεκάθαρος: «Θα λάβετε δάνειο το… χαρτζιλίκι σας, για αυτό!».
Τα πιτσιρίκια δανείστηκαν 4.000 και έδωσαν τα μισά σε κατοίκους που είχαν ανάγκη! «Τότε δεν καταλάβαινα γιατί χρεωθήκαμε τόσο», λέει πια ο Κάιλ Κόρβερ. «Όμως, μάθαμε πώς να ζούμε γενναιόδωρα», τόνισε.
Ο περήφανος πατέρας έβλεπε τους γιους του να παίζουν, αλλά κυρίως να συνυπάρχουν με τα παιδιά της κοινότητας.
Κάποιες φορές πεταγόταν και ξεστόμιζε κάποια μπασκετική οδηγία. Και οι τέσσερις βρέθηκαν στους δέκα πρώτους σε πόντους και ριμπάουντ στην ιστορία του τοπικού γυμνασίου και έλαβαν πανεπιστημιακές υποτροφίες.
Ο Κάιλ φοίτησε στο Κρέιτον, από το οποίο το 2003 επιλέχθηκε στο Νο51 του ντραφτ του ΝΒΑ το 2003, από τους Νετς. Έγινε αμέσως ανταλλαγή στους Σίξερς και πολλά χρόνια αργότερα δήλωσε ότι το αντάλλαγμα που έλαβε το Νιου Τζέρσεϊ ήταν χρήματα την ομάδα του σάμερ λιγκ και την αγορά ενός… φωτοτυπικού!
Αγωνίστηκε επίσης σε Γιούτα, Σικάγο, Ατλάντα, Κλίβελαντ και Μιλγουόκι. Στο ίδιο κολέγιο έπαιξε και ο Κέιλεμπ, ο οποίος πλέον εργάζεται στην εταιρία Nike και στο τμήμα για τις φανέλες των ομάδων του ΝΒΑ. Ο Κλέιτον εγγράφηκε στο Ντρέικ και ο αδικοχαμένος Κερκ στο Μιζούρι-Κάνσας Σίτι.
Το μπασκετικό όνειρο ήταν κοινό για όλους, όμως δεν έγινε μοίρα και των τεσσάρων. Πεπρωμένο τους, όμως, όσο κι αν σε αυτό περικλείεται και μία μακάβρια ανάμνηση, ήταν πάντα η οικογένεια. Στον συγκλονιστικό επικήδειο που εκφώνησε για τον αδερφό του, είπε ότι «ο Κερκ ήθελε να περάσει τις τελευταίες μέρες του μαζί με τους ανθρώπους που τον έφεραν στη ζωή…
»Με τους δύο ανθρώπους που αγαπούσε και σεβόταν περισσότερο από όλους στον κόσμο. Για εκείνον αυτό ήταν δώρο, ευλογία θεού. Πιστεύουμε πως ο θεός τα κάνει όλα για καλό, δίνοντάς μας ελπίδα.
»Θα μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε και τη σημερινή μέρα. Αυτό δεν πιστεύουμε; Από εδώ και πέρα, όμως, θα είναι όλα διαφορετικά… Θα υπάρχει το πριν και μετά».
Και απευθυνόμενος στους γονείς του, τους είπε: «Θα έχετε για πάντα τέσσερις γιους. Για πάντα. Σας αγαπάω, μαμά και μπαμπά! Σε αγαπάω, Κερκ!».
Εκείνο το γηπεδάκι στην πίσω αυλή του σπιτιού στην Πέλα έμαθε στον Κάιλ Κόρβερ την αξία της συνύπαρξης. Τον έκανε καλύτερο παίκτη, αλλά και καλύτερο συμπαίκτη.
Αυτό δεν τον ακολούθησε απλώς μέσα στο παρκέ. Τον Απρίλιο του 2019, έναν χρόνο μετά τον θάνατο του αδερφού του, αγωνιζόταν στους Τζαζ. Έναν μήνα νωρίτερα ένας οπαδός στη Γιούτα είχε επιτεθεί φραστικά, με ρατσιστικούς χαρακτηρισμούς, κατά του τότε σταρ των Θάντερ, Ράσελ Ουέστμπρουκ…
Ο Κόρβερ, με ένα εξαιρετικό κείμενο στην ιστοσελίδα «The Players Tribune», με τίτλο «Priveleged», μίλησε για το «λευκό προνόμιο» στην Αμερική.
Μία άλλη αφορμή ήταν η προ τεσσάρων ετών σύλληψη του συμπαίκτη του στους Χοκς, Τάμπο Σεφολόσα, έξω από κλαμπ της Νέας Υόρκης μαζί με τον άλλοτε παίκτη των ΑΕΚ και Ολυμπιακού, Πέρο Άντιτς. Ο Σεφολόσα, ο οποίος επιχείρησε να απομακρύνει περίεργους περαστικούς και παπαράτσι από τον μαχαιρωμένο και αιμόφυρτο σέντερ των Πέισερς, Κρις Κόουπλαντ, κατηγορήθηκε για παρακώλυση έρευνας και βρέθηκε με… σπασμένο πόδι στο τμήμα.
Μαζί με τον Άντιτς πέρασαν τη νύχτα στο κρατητήριο και όταν κατέθεσαν αγωγή στην αστυνομία της Νέας Υόρκης, κέρδισαν την υπόθεση με εξωδικαστικό συμβιβασμό.
Στο κείμενό του, τόνισε αρχικά πως «παρότι ο Τάμπο είχε ολοκληρώσει τη σωματική και ψυχολογική αποκατάστασή του και είχαμε συναντηθεί και πάλι, στη Γιούτα, αισθανόμουν πως τον είχα απογοητεύσει…».
Στη συνέχεια, ο Κάιλ Κόρβερ αναφέρθηκε στο περιστατικό με τον Ουέστμπρουκ, κατακρίνοντας τη συμπεριφορά του οπαδού της ομάδας του και ομολογώντας ότι «όλοι είχαμε απογοητευτεί εκείνο το βράδυ.
»Νιώσαμε ντροπή για ό,τι έγινε. Μέσα μας είχαμε απογοήτευση και εξάντληση. Είχαμε βαρεθεί, πια, όλο αυτό το μίσος. Τότε κατάλαβα την προνομιακή θέση μου, ως λευκός, στην κοινωνία. Μπορεί μα παίζω με μαύρους συμπαίκτες, αλλά μοιάζω με τους “άλλους”, είτε μου αρέσει είτε όχι…».
Έγραψε την απορία «αφού το 75% των παικτών του ΝΒΑ είναι Αφροαμερικανοί, γιατί πρέπει να καλούνται να ανεχθούν τη ρατσιστική βία;». Μίλησε για τους «πέντε φορές περισσότερους μαύρους που φυλακίζονται. Τους δύο φορές περισσότερους μαύρους που ζουν στο όριο της φτώχειας».
Απευθύνθηκε στους θαυμαστές του, αποτυπώνοντας στο χαρτί «την άποψή μου. Αν φοράς τη φανέλα μου στην εξέδρα ή στον δρόμο, θα ήθελα να ξέρεις τις απόψεις μου. Αν έρχεσαι στα ματς των Τζαζ και φωνάζεις το όνομά μου, θα ήθελα να γνωρίζεις ποια είναι η ιδεολογία μου».
Καταλήγοντας, ανέφερε κοφτά: «Σας ευχαριστώ που το διαβάσατε. Καιρός, τώρα, να το βουλώσω και να ακούσω».
Ο Κάιλ Κόρβερ, ως παίκτης τότε των Μπακς στη «φούσκα» των πλέι οφς του 2020 στη Φλόριντα, ήταν από τους μπροστάρηδες (μαζί με τον τότε συμπαίκτη του, Τζορτζ Χιλ), της αποχής της ομάδας του Μιλγουόκι από το ματς με το Ορλάντο, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τον πυροβολισμό του Τζέικομπ Μπλέικ από αστυνομικό στο Ουισκόνσιν…
Τον Οκτώβριο του 2020, σε συμμετοχή του σε ομιλία στο πανεπιστήμιο Κρέιτον όπου φοίτησε, μίλησε για το θέμα και εξήγησε πως «ήρθε η στιγμή που ως λευκός αναρωτήθηκα: “Τι μπορώ να κάνω”; Όφειλα να σταθώ στο πλευρό όσων μένουν στο περιθώριο».
Συμπλήρωσε ότι «πριν από τον πυροβολισμό του Μπλέικ συζητούσαμε στα αποδυτήρια για ένα περιστατικό με ένα λευκό παιδί στο Μιλγουόκι, που πυροβολούσε κόσμο… Όλοι μας είχαμε εκεί τις οικογένειές μας.
»Κοίταξα με δάκρυα στα μάτια τη φανέλα μου που έγραψε στο πίσω μέρος “Black Lives Matter”. Ο Χιλ αποφάσισε να μην παίξει με τους Μάτζικ. Ο Στέρλινγκ Μπράουν είχε ζήσει το δικό του περιστατικό αστυνομικής βίας… Όταν ο Τζορτζ είπε “δεν παίζω απόψε”, όλοι του απαντήσαμε “είμαστε μαζί σου”!
Αφού δεν βρήκε συμβόλαιο στο ΝΒΑ για τη σεζόν 2020-2021, έγινε σχολιαστής στην εκπομπή «The Arena» του δικτύου ΤΝΤ, στην οποία τον Φεβρουάριο του 2021 είπε πως «αυτή η προσπάθεια είναι δουλειά ζωής.
»Οφείλουμε να φέρουμε περισσότερους λευκούς προς το μέρος μας. Είναι σημαντικό, ως αθλητές, να μοιραζόμαστε τις ιστορίες μας. Είμαστε όλοι σε ένα ταξίδι για να μάθουμε να είμαστε πιο στοχαστικοί και να βλέπουμε πιο καθαρά».
Για τον Κάιλ Κόρβερ, ακόμη και οι άσχημες αναμνήσεις έχουν τη σημασία τους, τα μαθήματά τους.
Τα υποστηρικτικά λόγια του είναι κάτι που δίνει δύναμη και στον ίδιο.
Αυτό συνέβη με τον ξαφνικό θάνατο του αδερφού του. Αυτό αισθάνθηκε για κάθε φυλετική διάκριση που συναντά στον χώρο εργασίας του.
Αυτό θα συνεχίσει να κάνει. Οι γονείς και τα αδέρφια του τον δίδαξαν να είναι ομαδικός. Παίζοντας στο πλάι κυρίως μαύρων συμπαικτών και αντιπάλων, κατανόησε αργοπορημένα το «λευκό προνόμιό» του.
Ο άλλοτε All Star (το 2015) και νικητής του βραβείου Sportsmanship Award του ΝΒΑ (την ίδια χρονιά), για το παράδειγμα ηθικής και ακεραιότητας εντός κι εκτός παρκέ, επιθυμούσε να μιλήσει χρόνια για τις αδικίες.
Ωστόσο, αισθάνθηκε αρχικά πιο άνετα να το κάνει με ένα κείμενο.
Όσα έζησε στην Πέλα της Άιοβα, όσα λάτρεψε στην Καλιφόρνια, όσα έμαθε στο κολέγιο και στα γήπεδα, πάντως, δεν διαμόρφωσαν ακριβώς τον αλτρουιστικό χαρακτήρα του. Μάλλον τον ανέδειξαν.
Η «κληρονομιά» του Κάιλ Κόρβερ δεν θα είναι πόντοι, τρίποντα ή βραβεία. Θα είναι λόγια, πράξεις και, κυρίως, κάτι που ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί.
Πηγή: Athletes’ Stories
