Του Αλέξανδρου Σόμογλου
Κατανοώ πλήρως ότι οποιοδήποτε σερί 11-0 του Ολυμπιακού επί του Παναθηναϊκού, σε οποιοδήποτε άθλημα, γεννά ακραία συναισθήματα στους οπαδούς και των δύο «αιωνίων».
Αγωνιστικά είναι τόσο μεγάλη η φετινή διαφορά των δύο ομάδων και τόσο άναρχο το μπάσκετ που παίζουν οι «πράσινοι» με τον Ντέγιαν Ράντονιτς στον πάγκο τους, που ειλικρινά πιστεύω ότι ο τελικός με το Περιστέρι μοιάζει πιο δύσκολος για τους πρωταθλητές από το σημερινό ημιτελικό.
Το Περιστέρι του Σπανούλη είναι μια ομάδα με κανόνες, με αρχές, με συστήματα, με πλάνο. O Παναθηναϊκός του Ράντονιτς είναι από το ξεκίνημα της σεζόν μια ομάδα που τρέχει με… αυτόματο πιλότο. Παίρνει την μπάλα ο Μπέικον, κάνει 5-6 ντρίμπλες και σουτάρει πιεσμένος. Όπως το κάναμε εμείς πιτσιρικάδες στα ανοιχτά ασφάλτινα γήπεδα των σχολείων μας.
Συγχωρέστε με, αλλά για να κερδίσεις τον φετινό Ολυμπιακό χρειάζεσαι πολλά περισσότερα από έναν ικανό σκόρερ, ή δυο συμπαθητικές περιόδους. Με το χέρι στην καρδιά ποιος δεν περίμενε στο τέλος του ημιχρόνου ότι κάποια στιγμή δεν θα πάταγαν γκάζι οι «ερυθρόλευκοι» και απλά θα χάνονταν στον ορίζοντα;
Ας αφήσουμε, όμως, στην άκρη το αγωνιστικό σκέλος του ημιτελικού. Και επιτρέψτε μου να σταθώ λίγο περισσότερο στο τρίτο ημίχρονο και κυρίως σε όσα ακούσαμε από τα στόματα του Γιώργου Μπαρτζώκα και του Κώστα Παπανικολάου στις τοποθετήσεις τους στη Δημόσια Τηλεόραση.
Ο μεν προπονητής του Ολυμπιακού εξέφρασε δημόσια τον απόλυτο σεβασμό του στον Παναθηναϊκό, αλλά και στον Ντέγιαν Ράντονιτς, ο δε «Παπ» ξεκίνησε τις δηλώσεις του υψώνοντας τείχος προστασίας γύρω από τον Δημήτρη Αγραβάνη, αναλαμβάνοντας μάλιστα εξ ολοκλήρου την ευθύνη για το μεταξύ τους επεισόδιο για να μην αφήσει τον πρώην συμπαίκτη του να γίνει… θήραμα στη ζούγκλα του άκρατου οπαδικού φανατισμού που χαρακτηρίζει την αθλητική μας καθημερινότητα.
Μπορεί να ακούγεται παράδοξο σε μια περίοδο… παραζάλης των φίλων του Ολυμπιακού για την κυριαρχία της αγαπημένης τους ομάδας στο μπάσκετ επί του «αιώνιου» αντιπάλου, αλλά αυτές οι δηλώσεις, αυτός ο σεβασμός στον Παναθηναϊκό τώρα που είναι πεσμένος στο καναβάτσο, πρέπει να αποτελέσει θεμέλιο για να συνεχιστεί το απίθανο σερί του 11-0 που μετρούν οι Πειραιώτες.
Θυμάστε πώς ξεκίνησε το χτίσιμο του Ολυμπιακού που κάνει την Ευρώπη να τον χαζεύει;
Έχετε σκεφτεί, αλήθεια, πως ξεκίνησε το χτίσιμο του ονειρικού Ολυμπιακού που χαζεύει όλη η Ευρώπη από το ξεκίνημα της σεζόν; Από την παντελή έλλειψη σεβασμού του Παναθηναϊκού στους «ερυθρόλευκους», όταν εκείνοι βίωναν μια περίοδο αγωνιστικών προβλημάτων.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο να απλώνει κόκκινα στρινγκάκια στους πάγκους του ΟΑΚΑ, ή να ειρωνεύεται σε live μετάδοση στο instagram τους αδελφούς Αγγελόπουλους;
Η συμπεριφορά του οργανισμού του μπασκετικού Παναθηναϊκού προς τον Ολυμπιακό, την εποχή που οι «πράσινοι» αισθάνονταν κυρίαρχοι απέναντι στον «αιώνιο αντίπαλό τους», οφείλει να αποτελέσει… παράδειγμα προς αποφυγή για τους «ερυθρόλευκους».
Όσο οι άνθρωποί του αντιμετωπίζουν τους «πράσινους» με το σεβασμό που το έπραξαν απόψε ο Μπαρτζώκας με τον Παπανικολάου (σ.σ. αν έχω αντιληφθεί μάλιστα το πλάνο που έδειξε η ΕΡΤ μετά τον πανηγυρισμό του Κέινααν μπροστά στον πάγκο του Παναθηναϊκού ο αρχηγός τα… έχωσε στον Αμερικάνο) τότε οι πιθανότητες να φτάσει το «ερυθρόλευκο» σερί σε δυσθεώρητα ιστορικά επίπεδα, θα είναι κάτι παραπάνω από υπαρκτές.
Γιατί για να μπορέσει ο Παναθηναϊκός να κοιτάξει αγωνιστικά ξανά στα μάτια τον Ολυμπιακό θα πρέπει να περάσουν πολλοί μήνες. Είναι τόσο… κακοποιημένοι οι «πράσινοι» και τόσο αναπτυσσόμενοι και υγιείς οι «ερυθρόλευκοι» στο παρκέ, που ειλικρινά δεν βλέπω τρόπο πως θα μπορούν να αντιστραφούν ξανά σύντομα οι ρόλοι στο ελληνικό μπάσκετ.
Πηγή: Sportday
