Του Βασίλη Σαμπράκου
Αφήνοντας πίσω το ματς με τον Ολυμπιακό, η ΑΕΚ έκλεισε τον πρώτο κύκλο των ντέρμπι στο νέο της γήπεδο. Πρώτα ο ΠΑΟΚ, μετά ο Παναθηναϊκός, έπειτα ο Άρης, και ύστερα ο Ολυμπιακός, πέρασαν όλοι από τη Νέα Φιλαδέλφεια.
Περίπου 4,5 μήνες πίσω, όταν η ΑΕΚ άνοιγε τις πόρτες του νέου γηπέδου της και ο κόσμος το επισκεπτόταν και το γέμιζε για πρώτη φορά, ήταν πάρα πολλοί αυτοί που εξέφραζαν την ανησυχία σχετικά με το αν είναι ή όχι δυνατόν οι θεατές “να συμπεριφερθούν”. Διότι αυτό το γήπεδο έβαζε την ΑΕΚ και την κοινωνία των οπαδών της σε μια νέα πραγματικότητα: βρέθηκαν πιο κοντά από ποτέ στον αγωνιστικό χώρο. Και αυτό εκτός από μεγαλύτερη απόλαυση και μεγαλύτερα προνόμια στον θεατή δημιουργεί μεγαλύτερο κίνδυνο για επεισόδια, διακοπές, ζημιά στην ομάδα.
Τώρα που τα έζησε, και μάλιστα δίχως την επίγνωση της προηγούμενης εμπειρίας, η ΑΕΚ διαπίστωσε ότι “γίνεται”. Δηλαδή ότι είναι δυνατόν το σύνολο των θεατών να “συμπεριφερθεί” και να μην στερήσει από την ίδια την ομάδα την έδρα της, να μη προκαλέσει επεισόδια που θα φέρουν τιμωρία. Οι αποστολές των αντιπάλων ομάδων έφτασαν χωρίς πρόβλημα, οι αντίπαλες ομάδες κυκλοφόρησαν στους εσωτερικούς χώρους και το τερέν χωρίς πρόβλημα, οι αγώνες εξελίχθηκαν και ολοκληρώθηκαν χωρίς πρόβλημα.
Προφανώς δεν κύλησαν όλα ιδανικά. Πρόκειται όμως για μια καινούργια εγκατάσταση, στην οποία αντιλαμβάνεσαι ότι κάθε επόμενη επίσκεψη προσφέρει μια βελτιωμένη εμπειρία επειδή όλοι τη συνηθίζουν· τόσο αυτοί που την λειτουργούν όσο και αυτοί που την επισκέπτονται. Συνεπώς αυτό που αφήνει πίσω της η ΑΕΚ από τον Οκτώβριο μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου είναι ένα άθροισμα παραστάσεων που αποδεικνύουν ότι δεν έχει λόγο να “φοβάται” την έδρα της σε σχέση με την συμπεριφορά των οπαδών της.
Στην διάρκεια αυτών των 4,5 μηνών μου έχει τύχει να συναναστραφώ, πραγματικά ή ψηφιακά, εκατοντάδες φίλους της ΑΕΚ ηλικίας κάτω των 30 ετών, δηλαδή φίλους της ΑΕΚ που γνώριζαν την φυσική έδρα της αγαπημένης τους ομάδας μόνο μέσα από τις διηγήσεις των μεγαλύτερων. Πρόκειται για παιδιά που έφταναν να αμφιβάλλουν σχετικά με την δύναμη της έδρας και να αποδίδουν τα όσα άκουγαν στις υπερβολές των μεγαλύτερων. Τώρα, που το ζουν, αυτό που ζουν φαίνεται ότι ξεπερνά την φαντασία τους, διότι η γηπεδική απόλαυση της Νέας Φιλαδέλφειας δεν μπορεί ούτε για αστείο να συγκριθεί με την εμπειρία του ποδοσφαιρόφιλου στο Ολυμπιακό Στάδιο.
Με όρους αγωνιστικούς, η ΑΕΚ την έχει ήδη εμπεδώσει την διαφορά του “έχω γήπεδο” με το “δεν έχω γήπεδο”. Σε αυτή την φάση έχει μπει και ο κόσμος της. Και είναι ευχή για το ελληνικό ποδόσφαιρο να αποδειχθεί ότι ο κόσμος ξέρει να “προσαρμόζεται” και να ζει το ποδόσφαιρο με τον αγγλικό τρόπο, δηλαδή καθήμενος δίπλα στον αγωνιστικό χώρο προκειμένου να το απολαύσει το ποδόσφαιρο και όχι να το κακοποιήσει με την συμπεριφορά του.
Τώρα που τελείωσε ένα ντέρμπι που είχε τόση τοξικότητα κατά την προετοιμασία του, εύκολα συμπεραίνει κανείς ότι οι οπαδοί δείχνουν πολύ μεγαλύτερη ψυχραιμία και συμπεριφέρονται με πολύ περισσότερο πολιτισμό συγκριτικά με πολλούς εκ των παραγόντων του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Πηγή: Gazzetta
