Του Βασίλη Σκουντή
Πρόπερσι ο τότε παίκτης του Παναθηναϊκού και νυν του Περιστερίου, Λεωνίδας Κασελάκης, είχε πει μια σοφή κουβέντα χωρίς να διεκδικεί την πατρότητα της και αυτή έχει διαχρονική ισχύ…
«Στην Ευρωλίγκα πρέπει να έχεις κοντή μνήμη»!
Αυτό είναι το κακό με τον Παναθηναϊκό, διότι η δική του μνήμη μοιάζει να πάσχει από αθεράπευτο νανισμό!
Ξέχασε τι είχε πάθει πριν από έναν μήνα στο Βερολίνο από τη σαφώς χειρότερη (σε σχέση με τη Φενέρμπαχτσε) Άλμπα, αλλά κατά έναν παράδοξο τρόπο λησμόνησε και πώς εξελίχθηκε ο αμέσως προηγούμενος αγώνας του, κόντρα στην (ασφαλώς υποδεέστερη σε σύγκριση την αρμάδα του Δημήτρη Ιτούδη) Μπασκόνια…
Το αποτέλεσμα;
Στο έλεος του… Αλλάχ!
Από το «δόξα σοι ο Θεός», στο βοήθα Παναγιά, αν και με το βιολί που βαράνε ως τώρα οι Πράσινοι δεν τους στέργει και δεν τους οικτίρει, ούτε η Θεοτόκος, ούτε ο Πανάγαθος…
Απόψε κιόλας έπεσε στην (ιδιάζουσα στην Ευρωλίγκα) θρησκευτική περίπτωση και ούτως ειπείν, έμεινε στο έλεος και του… Αλλάχ!
Αλλάχ, αχ και βαχ, κατά πως λέει και ο Νταλάρας στο τραγούδι «Μες του Βοσπόρου τα στενά»!
Ο Ντέγιαν Ράντονιτς πάλι έμεινε να βλέπει με πόνο ψυχής και με κάποια δόση ζήλειας τον Ιτούδη να απολαμβάνει την ομάδα του, ενώ ελόγου του παρακάλαγε να τελειώσει αυτό το μαρτύριο.
Ως λάτρης των εικόνων και της σημειολογίας συγκράτησα ένα ενσταντανέ, που είναι «όλα τα λεφτά» της αντιδιαστολής στον τρόπο λειτουργίας των δυο ομάδων στον χθεσινό αγώνα…
Απέμεναν τέσσερα λεπτά και 27 δευτερόλεπτα για τη λήξη της τρίτης περιόδου, όταν σε μια φάση που συνιστούσε την επιτομή της άριστης κυκλοφορίας της μπάλας και του τέλειου spacing, ο Νικ Καλάθης βρήκε στη γωνία τον Σκότι Γουίλμπεκιν και ο επίγονος του στους Γκέιτορς της Φλόριντα εξακόντισε ένα ιοβόλο corner 3 και «έγραψε» το 67-43.
Ιτούδης: «Εγώ σας τα ‘λεγα»!
Ακαριαία τότε ο Ιτούδης (όπως τον έδειξαν σε γκρο πλαν οι κάμερες) γύρισε προς τους καθήμενους στον πάγκο Μάρκο Γκούντουριτς και Κάρσεν Εντουαρντς και τόσο από τη γλώσσα του σώματος του, όσο και από τις χειρονομίες του φάνηκε να τους λέει το αυτονόητο…
«Εγώ σας τα ‘λεγα»!
Αυτός τους τα έλεγε και οι παίκτες του τα έκαναν και μάλιστα οι μπαγάσες τα έκαναν να φαίνονται εύκολα και απλά…
Θα ήθελε πολύ και ο Ράντονιτς να βρει μια τέτοια ευκαιρία, αλλά γιοκ!
Απέναντι στην καλύτερη προς ώρας ομάδα της Ευρωλίγκας και κόντρα σε δυο άλλοτε δικούς του ανθρώπους (Ιτούδης, Καλάθης) ο Παναθηναϊκός -όσο σκληρό κι αν ακούγεται αυτό- υπήρξε ένας ανάξιος αντίπαλος…
Η συγνώμη του Μπαρτζώκα στον Ομπράντοβιτς
Σε μια ανάλογη περίπτωση, πριν από 16 χρόνια, στην αίθουσα Τύπου του ΟΑΚΑ, μετά από έναν αγώνα των playoffs ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και στην Ολύμπια Λάρισας, ο Γιώργος Μπαρτζώκας είχε ζητήσει δημοσίως συγνώμη από τον παρακαθήμενο του οικοδεσπότη, Ζέλικο Ομπράντοβιτς, με το σκεπτικό ότι «δεν σας δώσαμε την ευκαιρία να κάνετε ούτε καν μια καλή προπόνηση»!
Κάτι ανάλογο συνέβη και σήμερα, καθόσον η καλή προπόνηση της Φενέρμπαχτσε υπήρξε βραχύβια: κράτησε ένα δεκάλεπτο, τόσοι κατάφερε ο δόλιος ο Παναθηναϊκός να σταθεί δυνατός, όρθιος και ανταγωνιστικός…
Τόσο λίγο κατάφερε να παίξει μπάσκετ της προκοπής, με δομή και στόχευση, διότι από εκεί και πέρα παρουσίασε μια εκφυλισμένη εικόνα!
Αυτή η εικόνα, μετά από οκτώ αγώνες, δεν βελτιώνεται, δεν φτιασιδώνεται και δεν καμουφλάρεται με αποτέλεσμα οι δυο νίκες (κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα και στην Μπασκόνια) να σκάνε σαν πυροτεχνήματα.
Αποτελούν, διάβολε, την εξαίρεση στον κανόνα!
Έφαγαν όλο το κεμπάπ!
Ενώ λοιπόν οι Πράσινοι κουλάντρισαν την κατάσταση για δέκα λεπτά και προηγήθηκαν κιόλας με 24-20, από εκεί και πέρα εξαφανίσθηκαν από προσώπου γης και άφησαν τους οικοδεσπότες να καταβροχθίσουν όλο το κεμπάπ, το ντονέρ, το κιουνεφέ και τα πάσης φύσεως εδέσματα και γλυκά που περιελάμβανε το μενού!
Τα επόμενα τριάντα λεπτά έμοιαζαν με ένα βασανιστήριο που δεν είχε τελειωμό για να κάτσει εντέλει η μπίλια στην τρίτη βαρύτερη ήττα στην ιστορία των εξάκις πρωταθλητών Ευρώπης, χώρια που η διαφορά έφτασε και στο -34.
Οι 77 πόντοι που έβαλε ο Παναθηναϊκός είναι μία τίμια συγκομιδή, παρά την παρατεταμένη αστοχία του (μέχρι να σπάσει το ρόδι ο Ντουέιν Μπέικον) από τα 6μ.75 στο δεύτερο ημίχρονο…
Σαφώς, το ναυάγιο των Πρασίνων στις όχθες του Βοσπόρου δεν οφείλεται στην παραγωγικότητα τους, αλλά έχει να κάνει με την άθλια αμυντική εικόνα τους, η οποία οδήγησε στην αποσύνθεση και στην άνευ όρων παράδοση τους.
Δεχόμενοι μετά το 20-24 ένα επί μέρους σκορ 15-1 είδαν αίφνης τους οικοδεσπότες να προηγούνται με διψήφιες διαφορές και με από εκεί και πέρα το ματς δεν είχε κανέναν γυρισμό.
Ούτε καν κομπάρσος, απλώς θεατής!
Στα επόμενα τριάντα λεπτά ο Παναθηναϊκός απλώς παρίστατο, αλλά όχι ως πρωταγωνιστής, ούτε καν ως ισότιμος παίκτης, ούτε καν με την ιδιότητα του κομπάρσου στη φαντασμαγορική παράσταση των πρωταγωνιστών…
Παρίστατο ως θεατής και μόνο ως θεατής!
Δεν αντέδρασε, δεν έδειξε χαρακτήρα, δεν είχε σφυγμό, έμοιαζε εντελώς παθητικός και παραλυμένος, σκέτο έρμαιο στις ορέξεις των παικτών της Φενέρμπαχτσε που υπό υπερβάλλοντα ζήλο αψήφησαν κιόλας την οδηγία του Ιτούδη για να μην εκδηλώσουν την προτελευταία επίθεση τους…
Μικρό το καλό γι αυτούς, μικρό το κακό για τον Παναθηναϊκό, δεν έχουν δα και καμιά διαφορά οι δυο λιγότεροι πόντοι…
Step up, μια άγνωστη έννοια
Σε αντίθεση με το μικρό κακό των δυο (λιγότερων ή περισσότερων) πόντων, είναι μεγάλο το κακό της ανημποριάς του Παναθηναϊκού να βρει σταθερές και σημεία αναφοράς στο παιχνίδι του, ώστε να κάνει το περιζήτητο και πολυπόθητο step up στο παιχνίδι του.
Δεν τού λείπουν οι ικανοί και ποιοτικοί παίκτες, αλλά είναι φως φανάρι ότι μέχρι τούδε ελόγου τους δεν μπορούν να φτιάξουν ένα καλό σύνολο με διακριτούς ρόλους, ισορροπία, χημεία και σταθερότητα και πλέον ελλοχεύει ο κίνδυνος να πάει στράφι μια τρίτη διαδοχική σεζόν…
Σύμφωνοι, οι Πράσινοι δεν διατήρησαν έναν σταθερό κορμό από πέρυσι και άλλαξαν προπονητή, αλλά μετά από 15 επίσημα ματς, θα έπρεπε να έχουν βρει έναν μπούσουλα στην αγωνιστική κατεύθυνση τους, ώστε να μην αποδεικνύονται ανακόλουθοι και να πάψουν να εκτίθενται, όπως συνέβη χθες που από ένα σημείο και πέρα, χάθηκε εντελώς η μπάλα και όποιος έπαιρνε την μπάλα, την μπουμπούνιζε!
Μετά τη λήξη του ματς ο Ράντονιτς χαρακτήρισε την άμυνα της ομάδας του «τραγική»…
Και λίγα είπε, επιεικής ήταν!
Η συγνώμη του Πεδουλάκη και ο… συμπέθερος Ράντονιτς
Το οξύμωρο σχήμα σε αυτή την υπόθεση είναι ότι ο λεγάμενος λογίζεται και (αυτό)προσδιορίζεται ως ένας κατά το μάλλον ή ήττον αμυντικογενής προπονητής και αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο τον ξεχώρισε, τον διάλεξε, τον προσέλαβε και τον εμπιστεύεται και τον στηρίζει ο Αργύρης Πεδουλάκης…
Εάν δεν ταιριάζανε, δεν θα συμπεθεριάζανε!
Μετά την ταπείνωση από την Άλμπα βγήκαν ο Πάρις Λι και ο Αργύρης Πεδουλάκης και ζήτησαν συγνώμη από τον κόσμο του Παναθηναϊκού…
Με το που έληξε ο αποψινός αγώνας, έσπευσε ο Γιώργος Παπαγιάννης να επωμισθεί το πιο μεγάλο μερίδιο της ευθύνης…
Αύριο ίσως βγει κάποιος άλλος να ζητήσει δημοσίως συγνώμη για την αιχμαλωσία από τη Φενέρμπαχτσε, αλλά αυτή προφανώς δεν ωφελεί, εάν μένει στα λόγια και δεν γίνει έμπρακτη…
Δεν ξέρει να παίζει!
Υπάρχουν ομάδες που (ούσες μπολιασμένες με το know-how) ακόμη και σε μια άσχημη βραδιά, ξέρουν να νικούν…
Υπάρχουν ομάδες που ακόμη και σε μια καλή βραδιά δεν ξέρουν να μη χάνουν…
Αυτή τη στιγμή ο Παναθηναϊκός είναι μια κατηγορία από μόνος του: μια ομάδα που ακόμη δεν ξέρει να παίζει!
Πηγή: Sport24
