Η εικόνα του Ολυμπιακού στα τρία φιλικά παιχνίδια δημιουργεί την αίσθηση ότι ο προπονητής του λειτουργεί με τη νοοτροπία ότι είναι απολύτως καθοριστική για το μέλλον της ομάδας, και ενδεχομένως και του ίδιου, η προσπάθεια για την είσοδο στην φάση των ομίλων του Champions League. Και γι’ αυτό, δηλαδή επειδή λειτουργεί με την επίγνωση ότι σε περίπου 20 ημέρες ο Ολυμπιακός πρέπει να είναι επαρκώς ώριμος ώστε να αποκλείσει την Μακάμπι Χάιφα, ο Μαρτίνς χτίζει το αγωνιστικό σχέδιο εκείνων των αγώνων, και μέσα από αυτό δημιουργεί και το αγωνιστικό μοντέλο της νέας σεζόν.
Τι μας δείχνει μέχρι εδώ ο Μαρτίνς; Ότι επιχειρεί να επαναφέρει στον Ολυμπιακό τις τακτικές ρυθμίσεις του 2021 στην φάση άμυνας – δηλαδή ότι θέλει να εμφανίσει μια ομάδα που θα είναι πολύ επιθετική, ενεργητική και πιεστική μέχρι τα όρια της αντίπαλης εστίας όταν δεν έχει την μπάλα στα πόδια της. Αυτό ήταν βασικό στοιχείο της αγωνιστικής ταυτότητάς του Ολυμπιακού, ένα στοιχείο που έχασε στην διάρκεια της τελευταίας αγωνιστικής περιόδου. Το καλό για τον Μαρτίνς είναι ότι αυτή την τακτική την είχε εφαρμόσει με κάποιους εκ των ποδοσφαιριστών που θα χρησιμοποιήσει στα πρώτα παιχνίδια της σεζόν. Η εμπειρία που έχουν ο Ελ Αραμπί, ο Μαντί Καμαρά, ο Βαλμπουενά, ο Ραντζέλοβιτς, ο Μασούρας, ο Εμβιλά, ο Μπουχαλάκης θα του φανεί παραπάνω από χρήσιμη του Μαρτίνς προκειμένου να συνεννοηθεί και να συντονιστεί με την ομάδα του ώστε αυτή να εκτελέσει το πλάνο. Και φυσικά προφανώς μπορεί να ποντάρει στην εμπειρία που έχουν ο Παπασταθόπουλος και ο Μανωλάς, όπως και ο Βατσλικ στον τρόπο που πρέπει να λειτουργούν όταν τοποθετείται ψηλά στο τερέν η αμυντική γραμμή.
Αυτό που δεν έχει γίνει ακόμη σαφές είναι το σχέδιο του προπονητή για την ανάπτυξη των επιθέσεων. Για την ώρα βλέπουμε δοκιμές, δηλαδή ανάπτυξη που άλλοτε ξεκινά από τους κεντρικούς αμυντικούς και έναν πλάγιο μπακ, και άλλοτε ξεκινά με την οπισθοχώρηση ενός κεντρικού μέσου. Όμως και κατά την διάρκεια των δοκιμών αλλάζει η τοποθέτηση των ποδοσφαιριστών, με συνέπεια να μην μπορεί κανείς εύκολα να εκτιμήσει πώς θέλει ο Μαρτίνς να αναπτύσσεται ο Ολυμπιακός. Είναι και η κούραση της προετοιμασίας, που δεν επιτρέπει σε μια ομάδα να ανεβάσει το τέμπο στην ανάπτυξη των επιθέσεων, είναι και η περίοδος τέτοια που δεν επιτρέπει στους ποδοσφαιριστές να βρίσκονται πολύ κοντά στην καλή αγωνιστική κατάστασή τους. Και όλα αυτά, μαζί με το γεγονός ότι ουδείς μπορεί με σιγουριά να προβλέψει ποιος ή ποιοι εκ των νεοαποκτηθέντων θα προλάβουν να ενσωματωθούν στο πλάνο του προπονητή μέχρι το πρώτο ματς με την Μακάμπι δημιουργούν μια σύγχυση σχετικά με το επιθετικό μέρος του αγωνιστικού σχεδίου που θα επιχειρήσει να εφαρμόσει σε αυτά τα παιχνίδια ο Ολυμπιακός.
Είναι παραπάνω από νωρίς για να καταλάβει κανείς πώς θα παίζει ο Ολυμπιακός, όταν καλά καλά δεν έχουμε δει με ποιους θα παίζει. Δεν είναι όμως νωρίς για να αντιληφθεί κανείς την διάθεση του Μαρτίνς να υλοποιήσει τις εξαγγελίες που έκανε στην λήξη της περασμένης σεζόν. Ο Πορτογάλος έλεγε τότε ότι ο Ολυμπιακός πρέπει να γίνει πιο επιθετικός. Η στάση του Ολυμπιακού στο τερέν, σε τρία φιλικά παιχνίδια, είναι πιο επιθετική. Στα ξεμουδιάσματα που κάνει απέναντι σε αδύναμους αντιπάλους ο Ολυμπιακός δείχνει τη διάθεσή του να τοποθετείται ψηλά στο τερέν και να κάνει μεγάλη κατοχή της μπάλας (71% με Κρακόβια, 62% με Φορτούνα Ντίσελντορφ, 64% με Ριντ) και μεγάλο αριθμό επιθέσεων. Μέχρι εδώ του λείπουν οι ποιοτικές προωθητικές πάσες και οι ομαδικές τακτικές ενέργειες για να μπει στην περιοχή και να εκτελέσει από προνομιακές θέσεις. Μέχρι εδώ όμως αυτό μοιάζει φυσιολογικό, και σίγουρα δεν είναι ενδεικτικό της ποιότητας που θα βγάζει ο Ολυμπιακός στην επιθετική ανάπτυξη. Μέχρι εδώ, αν για κάτι μπορείς να κάνεις εκτίμηση είναι μόνο για την αγωνιστική νοοτροπία και την διάθεση του προπονητή. Και καταλαβαίνεις ότι ο Μαρτίνς θέλει ο Ολυμπιακός να ξαναπαίξει ποδόσφαιρο με το αγωνιστικό μοντέλο των προηγούμενων ετών και όχι του τελευταίου.
Πηγή: Gazzetta
