Του Νίκου Παπαδογιάννη
Ο Ολυμπιακός μπήκε στο γήπεδο σαν να ζούσε την επόμενη μέρα από ένα άγριο μεθοκόπι.
Αποφασισμένος να δικαιώσει όλα τα κλισέ που συνοδεύουν τέτοιες περιπτώσεις, έπαιξε στο πρώτο μέρος σαν να ένιωθε ακόμη τη γεύση της σαμπάνιας στο λαρύγγι και την ταλαιπωρία από το μεθύσι στο κορμί.
Κυπελλούχος βέβαια αναδείχθηκε την περασμένη Κυριακή και η Αρμάνι, αλλά αυτή δεν νίκησε τον προαιώνιο εχθρό της (εάν υπάρχει τέτοιος), αλλά μία Τορτόλα ή κάπως έτσι.
«Μας έλειπαν η ενέργεια και το κίνητρο», ομολόγησαν με μία φωνή ο Γιώργος Μπαρτζώκας και ο Κώστας Σλούκας. «Για δύο μέρες μετά το Ηράκλειο, αισθανόμασταν κάπως άδειοι», συμπλήρωσε ο Σάσα Βεζένκοφ.
Και τίποτε να μην έλεγαν, το τεστ του γυμνού οφθαλμού αποκάλυπτε τη γυμνή αλήθεια.
Όλα τα σουτ των «ερυθρολεύκων» στο πρώτο μισό του αγώνα με τους Ιταλούς ήταν όχι απλώς άστοχα, αλλά τούβλα.
Η μπάλα χτυπούσε τη στεφάνη σαν να τη μισούσε θανάσιμα ή περνούσε δίπλα της σαν να την περιφρονούσε επιδεικτικά.
Στο 15ο λεπτό της αναμέτρησης, ο Ολυμπιακός μετρούσε ήδη 0/7 τρίποντα και 9 λάθη. Και έμοιαζε ικανός να χάσει από τον εαυτό του.
Όπως αποδείχθηκε την περασμένη Κυριακή στην Κρήτη, η δύναμη των «ερυθρολεύκων» βρίσκεται στο βάθος του και στην πληθώρα εναλλακτικών λύσεων.
Οι τρεις από τους τέσσερις διεθνείς που θα ενσωματωθούν αύριο στην Εθνική έβαλαν όλοι μαζί 1 πόντο, ο τέταρτος χρειάστηκε 30 λεπτά για να βρει ρυθμό, αλλά ο Γιώργος Μπαρτζώκας τράβηξε από την τράπουλα τον παίκτη με τα κατάλληλα χαρακτηριστικά για να κοπεί ο γόρδιος δεσμός.
Όταν χρειάστηκαν μπασίματα και μπούκες για να ξεπεραστεί η αφλογιστία, ο Σακίλ ΜακΚίσικ με τις μονίμως γεμάτες μπαταρίες βάλθηκε να δημιουργεί ρήγματα και να δημιουργεί φθορά, την οποία η Αρμάνι πλήρωσε σε σκληρή λιρέτα.
Εάν το ισοζύγιο στις βολές έγραψε 36-11, αυτό οφείλεται στη δουλειά του «κόκκινου Σακ», το παράδειγμα του οποίου ακολούθησαν λίγο λίγο και οι υπόλοιποι.
Ο Ολυμπιακός κέρδισε γύρω στα 10 φάουλ πάνω σε προσπάθεια για λέι-απ και είχε τελικά την πολυτέλεια να χαραμίσει και μερικές από τις επισκέψεις του στη γραμμή (27/36).
Το σημαντικό είναι ότι η αμυντική λειτουργία του υπήρξε σχεδόν υποδειγματική από την αρχή μέχρι το τέλος.
«Ήταν ένα από τα χειρότερα παιχνίδια της σεζόν και ταυτόχρονα ένα από τα καλύτερά μας στην άμυνα», είπε ο Μπαρτζώκας.
Δεν είναι δα συνηθισμένο φαινόμενο, να πηγαίνει στα αποδυτήρια δικαιολογημένα αισιόδοξη μία ομάδα με 25 πόντους ενεργητικό, 6/24 σουτ και 11 χαμένες μπάλες.
Η Αρμάνι μάτωσε άσχημα για να βάλει τους 27 του πρώτου μέρους και τους 58 της τελικής λυπητερής.
Με τις δύο κομβικής σημασίας νίκες που πέτυχε τις τελευταίες 15 μέρες στο Φάληρο, επί της Εφές και της Αρμάνι, ο Ολυμπιακός εδραιώθηκε εκ νέου στην τετράδα και ξανάβαλε πλώρη για το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι-οφ.
Κοιτάζοντας πίσω του, όμως, βλέπει ένα θέμα δυσοίωνο. Τη Ζενίτ, την ΤΣΣΚΑ και την Ούνιξ. Μόνο Ρωσία. Όπως όλος ο υπόλοιπος κόσμος.
«Με όλα αυτά που γίνονται στον κόσμο, δεν έχω καν μυαλό να σκεφτώ το παιχνίδι», ομολόγησε ο ΜακΚίσικ στην ανάπαυλα, στο μικρόφωνο της Euroleague TV. Και η δήλωση έμοιαζε να βγαίνει μέσα από την καρδιά του.
Δεν ξέρω αν έχει νόημα περαιτέρω ανάλυση του αγώνα, αφού ο παράλογος πόλεμος στην Ουκρανία πάει να μετατρέψει την Euroleague και τις λοιπές αθλητικές διοργανώσεις σε διαρκές φιάσκο.
Η Μπαρτσελόνα αρνήθηκε να ταξιδέψει στην Αγία Πετρούπολη για τον αυριανό αγώνα με την Ζενίτ, ενώ η Μπάγερν ζήτησε αναβολή της αναμέτρησης με την ΤΣΣΚΑ, που βρισκόταν ήδη στο Μόναχο.
Το ίδιο συνέβη με τον αγώνα της Ούνιξ στη Χώρα των Βάσκων. Οι αγώνες αναβλήθηκαν «προληπτικά», όπως ανακοίνωσε η διοργανώτρια αρχή.
Στο μεταξύ, η Ζαλγκίρις σάλπισε ήδη θούριους υπέρ των Ουκρανών και αρνείται οποιαδήποτε επαφή με τα ρωσικά λάβαρα και εδάφη.
Παρόμοιες αντιδράσεις υπάρχουν και σε άλλες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες όπου υπάρχει άσβεστο μίσος για τη Ρωσία (π.χ. Λετονία), οπότε το πρόβλημα θα εξαπλωθεί σαν πυρκαγιά και στις υπόλοιπες διοργανώσεων, όλων των αθλημάτων.
Η ήδη δακτυλοδεικτούμενη λόγω κρατικοδίαιτου ντόπινγκ Ρωσία, που ήδη μετράει τέσσερις Ολυμπιάδες σε καραντίνα από το 2016 και μετά, απειλείται πλέον με διεθνή περιθωριοποίηση. Αυτό βέβαια το γνώριζε εξαρχής.
Η αυριανή έκτακτη γενική συνέλευση των 18 ομάδων της Euroleague αναμένεται να εκτοξεύσει ως συνήθως τη μπάλα στην κερκίδα, ο εστι μεθερμηνευόμενον: στα διεθνή πρωτόκολλα.
«Συνεχίζουμε μέχρι νεωτέρας, αλλά θα προστατεύσουμε την ακεραιότητα της διοργάνωσης», έγραφε το χθεσινό non-paper.
Την προηγούμενη φορά που ακούστηκαν παρόμοια ήξεις-αφίξεις, στο ξεκίνημα της πανδημίας, προέκυψε γενικό μπάχαλο και τελικά διακοπή της διοργάνωσης, που θα μπορούσε ενδεχομένως να συνεχιστεί.
Η παγκόσμια απομόνωση της ένοχης για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο Ρωσίας θα πρέπει να θεωρείται βέβαιη και ο αθλητισμός αποκλείεται να εξαιρεθεί από το εμπάργκο, επίσημο ή ανεπίσημο.
Το ποδοσφαιρικό Champions League μπορεί να ζήσει χωρίς τις ρωσικές ομάδες, αλλά στην Euroleague πρωταγωνιστούν και οι τρεις.
Εάν απονέμονταν σήμερα τα εισιτήρια, υπό κανονικές συνθήκες, η Ζενίτ, η ΤΣΣΚΑ και η Ούνιξ θα έβαζαν πλώρη για τα πλέι-οφ.
Όταν ακούστηκαν τα τύμπανα του πολέμου στη δική μας γειτονιά, το όχι και τόσο μακρινό 1991, οι εθνικές ομάδες της υπόλογης Γιουγκοσλαβίας αποκλείστηκαν από τις διεθνείς διοργανώσεις (και βασικά από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης), ενώ κάποιοι σύλλογοι ύψωσαν λευκή σημαία και βρήκαν πρόχειρο καταφύγιο σε τρίτες χώρες.
Για τους νεότερους που δεν πρόλαβαν τον γιουγκοσλαβικό εμφύλιο και έχουν αλλεργία στα βιβλία της Ιστορίας, επισημαίνω ότι η Παρτίζαν του 1991-92 κατέκτησε την Εuroleague με ορμητήριο τη Μαδρίτη, όπου φιλοξενήθηκαν οι εντός έδρας αγώνες και οι προπονήσεις της για πολλούς μήνες.
Μπορεί άραγε να συμβεί κάτι αντίστοιχο εν έτει 2022; Επισημαίνω ότι στην Euroleague τις αποφάσεις τις λαμβάνει το κονγκλάβιο των μετόχων και όχι κάποια κεντρική αρχή.
Δηλαδή, οι ίδιες οι ομάδες. Η ΤΣΣΚΑ, η Ζενίτ, η Ούνιξ και οι λοιπές, δημοκρατικές και μη, δυνάμεις. Τα ρούβλια των ζάπλουτων Ρώσων είναι αυτά που βάζουν λάδι στη μηχανή.
Πιθανή απόφαση για αποκλεισμό τους θα έχει βαρύ κόστος σε όλα τα επίπεδα. Η διχοτόμηση θα μοιάζει πλέον αναπόφευκτη.
Οπότε, αναμένονται εχθροπραξίες και εκρήξεις στη δραματική αυριανή συνεδρίαση. Εξυπακούεται ότι τις πιθανές ντιρεκτίβες του ΟΗΕ -ανάλογες με εκείνες του 1991- δεν μπορεί να τις αγνοήσει κανείς.
Άλλωστε, το θέμα δεν είναι «ταξιδιωτικό», για να λυθεί με προσωρινά άσυλα και διαβατήρια.
Οτιδήποτε φέρει την τρικολόρ ρωσική σημαία είναι από σήμερα persona non grata στη Δύση και αμφιβάλλω αν θα δοθούν χώρες πρόθυμες να προσφέρουν άσυλο στο όνομα π.χ. της θρησκείας, όπως είχε γίνει με τους Σέρβους πριν από τρεις δεκαετίες.
Αλλά τα συμφέροντα είναι πολλά και οι κίνδυνοι πολλαπλοί. Ανάγκα και θεοί πείθονται.
Πριν πειστούν οι θεοί, όμως, προέχει να πειστούν οι άνθρωποι, ώστε να μη χυθεί αίμα αθώων. Η ρημάδα η μπάλα μπορεί να περιμένει.
Πηγή: Gazzetta
