Του Βασίλη Σκουντή
Kαλά του έκατσε του Νίκολα Γιόκιτς η ανακοίνωση της αναγόρευσης του σε MVP της κανονικής περιόδου του ΝΒΑ.
Καλά και πάντως καλύτερα από αλλωνών που μια τέτοια είδηση τους βρήκε σε μια φάση κάπως!
Το 1999 ο συχωρεμένος Γερμανός λογοτέχνης Γκίντερ Γκρας έμαθε ότι θα έπαιρνε το βραβείο Νόμπελ καθισμένος στην καρέκλα του οδοντίατρου του κι ενώ έκανε ένα σφράγισμα!
Το 2010 ο Μίλος Τεόντοσιτς πληροφορήθηκε τα καθέκαστα της ανάδειξης του σε MVP της Ευρωλίγκας υποφέροντας από γαστρεντερίτιδα κι ενώ είχε κατασκηνώσει στην τουαλέτα του!
Χθες το βράδυ του Γιόκιτς του ήρθαν τα χαρμόσυνα νέα ενώ στεκόταν όρθιος και περιστοιχισμένος από τους συμπαίκτες του και μιλούσε μέσω βιντεοκλήσης με τους γονείς του στο Σόμπορ…
Εκείνη τη στιγμή λοιπόν ο Σέρβος point center είδε στην τηλεόραση τον Ανταμ Σίλβερ να ανακοινώνει ότι το χρυσούν αγαλματίδιον της εφετινής σεζόν του ανήκει και εκτός από το βραβείο ένιωσε πως είχε πιάσει και τα έξι νούμερα του τζόκερ!
Όνομα και πράμα, καθόσον Joker είναι το παρατσούκλι του!
Για να παραφράσω το περίφημο και επίκαιρο, ελέω του επερχόμενου Εuro τσιτάτο του Γκάρι Λίνεκερ, το βραβείο του MVP είναι μια διάκριση που την κυνηγούν ένα σωρό παίκτες και στο τέλος την παίρνει ένας μη Αμερικανός!
Το τέλος του γκέτο
Την έχει πάρει βεβαίως και Γερμανός, ο Ντιρκ Νοβίτσκι τo 2007, αλλά τα τελευταία τρία χρόνια η υπόθεση έγινε αποκλειστικό προνόμιο ημών των Ευρωπαίων: πέρυσι και πρόπερσι ήταν ο Έλληνας Γιάννης Αντετοκούνμπο, εφέτος πήρε τη σκυτάλη ο Σέρβος Νίκολα Γιόκιτς και πάει λέγοντας.
Του χρόνου μπορεί να είναι ο Σλοβένος Λούκα Ντόντσιτς και μ’ αυτά και μ’ αυτά αποδεικνύεται πως το ΝΒΑ δεν είναι πλέον ένα περιχαρακωμένο γκέτο, ούτε μια κατ’ εξοχήν USA territory, όπως συνέβαινε για χρόνια και ζαμάνια!
Το λες και πρόοδο του αποκαλούμενου international basketball αυτό, άλλωστε ενώ στα τέλη της δεκαετίας του ‘80 οι Ευρωπαίοι παίκτες που αγωνίζονταν στο ΝΒΑ ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού (Γκιόργκι Γκλούτσκοφ, Φερνάντο Μαρτίν, Ντράζεν Πέτροβιτς) τώρα οι μη Αμερικανοί ξεπερνούν τους εκατό!
Πριν από τον Νοβίτσκι και στο πλαίσιο της εξαίρεσης που επιβεβαιώνει τον κανόνα ή ακόμη και της στατιστικής απόκλισης του λάθους το βραβείο του MVP είχε αναπαυθεί άλλες πέντε φορές σε… ξένα χέρια!
Το 1994 το γράπωσε ο Νιγηριανός Χακίμ Ολάζουον (Ρόκετς), το 2002 και το 2003 ο εκ Παρθένων Νήσων ορμώμενος Τιμ Ντάνκαν (Σπερς) και το 2005 και το 2006 ο Καναδός, νυν προπονητής των Νετς, Στιβ Νας.
Βεβαίως ο «Hakeem the Dream» και ο «Big Fundamental» πολιτογραφήθηκαν Αμερικανοί και φόρεσαν κιόλας τη φανέλα της Εθνικής ομάδας, αλλά σε κάθε περίπτωση προέρχονταν από άλλο λίκνο…
“Trust the process”
Αμ το άλλο; Ο επόμενος επικρατέστερος υποψήφιος για το βραβείο, πάλι μη Αμερικανός ήταν: ο Καμερουνέζος Ζοέλ Εμπίιντ, που έμεινε δεύτερος και παραπονιέται.
Με το δίκιο του ίσως, διότι ο σέντερ των Σίξερς αξιώθηκε να δώσει σάρκα και οστά (μέχρι αποδείξεως του εναντίου στην τρέχουσα σειρά με τους Χοκς ή στους τελικούς της Ανατολής) στο πολυθρύλητο «Trust the process», στο βωμό του οποίου έχουν θυσιαστεί ένας σκασμός από παίκτες, προπονητές, διοικητικούς παράγοντες και δεν συμμαζεύεται.
Ας είναι όμως: οι μερακλήδες του μπάσκετ λυπούνται με τη λύπη του Εμπίιντ και χαίρονται με τη χαρά του Γιόκιτς, αλλά και του προπονητή των «Σβώλων», του Μάικ Μαλόουν που εκτός από φιλελληνικά αισθήματα και φίλους από την Ελλάδα έχει επίσης και γυναίκα με ελληνικές ρίζες.
Ντένβερ, όπως… Καρδίτσα!
Ο Γιόκιτς δεν πήρε το βραβείο ούτε χαριστικά, ούτε αριστίνδην, ούτε για λόγους δημοσίων σχέσεων, στο κάτω κάτω σε σχέση με τη Φιλαδέλφεια (Εμπίιντ) και το Σαν Φρανσίσκο (Στεφ Κάρι), το Ντένβερ είναι κάτι σαν την Καρδίτσα!
Αλλά, διάβολε, μιας και το ‘φερε η κουβέντα στην πατρίδα του Γιάννη Μπουρούση και του Γιάννη Γιαννούλη ο Γιόκιτς μπορεί να βγει στο μπαλκόνι του σπιτιού του, όπως ο… Μιλτιάδης Εβερτ στην προεκλογική συγκέντρωση του 1996 και να φωνάζει συλλαβιστά το όνομα της πόλης!
Ντέν-βερ, Ντεν-βερ, όπως Καρ-δί-τσα, Καρ-δί-τσα!
Το λένε και τα χαρτιά μου άλλωστε, όπως το λένε και τα χαρτιά του Στέφανου Μακρή που ανέτρεξε στην πορεία του λεγάμενου προς τον θρόνο.
Όλα αυτά που συμβαίνουν στον αστερισμό του Γιόκιτς συνιστούν το δίχως άλλο ένα απροσδόκητο, ανέλπιστο και μη προαναγγελθέν «success story» και μάλιστα πολλώ λογιώ…
Δεν ξέρω για τον ΛεΜπρόν και τον Γιάννη, αλλά ελόγου του οπωσδήποτε επιβεβαιώνει το «I was not supposed to be here»!
Δεν προβλεπόταν, δεν αναμενόταν, δεν επέπρωτο, δεν έπρεπε να είναι εκεί όπου βρίσκεται: όχι με το βραβείο στα χέρια, αλλά ούτε καν στο ΝΒΑ!
Αφήνω κατά μέρος το γεγονός ότι είναι ο MVP που έχει επιλεγεί στο χαμηλότερο νούμερο του ντραφτ και πιάνω τα υπόλοιπα.
Τροφαντός και χαμηλοστήθης
Χωριάτης από το Σόμπορ, ένας τροφαντός και… χαμηλοστήθης παίκτης που ενίοτε του κρέμονται οι… πατσές, δεν μπορεί να πηδήξει ούτε πάνω από « Το Βήμα της Κυριακής» και είναι πιο αργός κι από το replay όπως λέγαμε παλιά!
Τοιουτοτρόπως κορόιδευα κάποτε τον Μποντιρόγκα, λέγοντας του ότι είναι αργός και δεν έχει αλτικές ικανότητες και ιδού τι μου απάντησε…
«Ναι, φιλαράκι, είμαι αργός και δεν πηδάω ούτε εφημερίδα, αλλά έχω μυαλό αστραπή και η ντρίμπλα μου φτάνει ίσαμε τον ουρανό»!
Σωστό, ειδικότερα με την περιβόητη ντρίμπλα-μαστίγιο, που τη έκανε και ο Σπανούλης με την Εθνική, τον Αύγουστο του 2013 και ανάγκασε τους Λιθουανούς να κουτουλάνε!
Για την ιστορία, τον Γιόκιτς τον έπιασαν τα ραντάρ του Μίσκο Ραζνάτοβιτς δια της τεθλασμένης…
Όπως είχε αποκαλύψει ο ίδιος ο Σέρβος ατζέντης, του τηλεφώνησε ένας φίλος του και του είπε ότι στο Σόμπορ με τους 90.000 κατοίκους που βρίσκεται στην επαρχία της Βοϊβοντίνα παίζει μπάσκετ ένα χοντρό παιδί και κάνει triple double figure σε κάθε ματς!
Πήγε ο Ρασνάτοβιτς, τον είδε και όλα τα υπόλοιπα είναι… Ιστορία.
Ο Μίτσιτς και ο Τζόκοβιτς
Στο μεταξύ σκέπτομαι τώρα πως ο Εμίρ Κουστουρίτσα μπορεί να γυρίσει το remake της ταινίας του «Ο καιρός των τσιγγάνων» ζητώντας κιόλας από τον Γκόραν Μπρέγκοβιτς να προσαρμόσει αναλόγως το soundtrack.
Για ποιο λόγο;
Διότι απλούστατα οι Σέρβοι τσιγγάνοι διαπρέπουν στο εξωτερικό και ζουν τους δικούς τους ένδοξους καιρούς.
Ο Γιόκιτς βγήκε MVP στο NBA και φιλοδοξεί να… χασομερήσει στα play offs του ΝΒΑ.
Ο Βασίλιε Μίτσιτς ανακηρύχθηκε MVP στην κανονική περίοδο και στο Final 4 της Ευρωλίγκας, οδήγησε την Εφές στο θρόνο και ετοιμάζεται για να εισδύσει κι ελόγου του στο ΝΒΑ.
Βάρδα να μη μας κατσικωθεί κι ο Νόβακ Τζόκοβιτς στο Roland Garros και εκεί που τα ΄χουμε χύμα μας έρθουν και… Τσιτσιπάτα!
Πηγή: Sport 24
