Του Βασίλη Σαμπράκου
Την ίδια ώρα που στην πλειονότητά τους οι ποδοσφαιρικές εταιρείες ανά την Ευρώπη προσπαθούν να μαζέψουν τα κομμάτια τους, με όρους επιχειρηματικούς και οικονομικούς, και ζουν με το όραμα απλώς “να βγάλουν” και την επόμενη σεζόν, δηλαδή να καταφέρουν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις που τους έβαλε η οικονομική φθορά της πανδημίας, ξαφνικά στην Ελλάδα δημιουργείται η προοπτική να δούμε στην νέα σεζόν ακριβότερο πρωτάθλημα συγκριτικά με αυτό που ολοκληρώθηκε.
Την ώρα που ο Πρωταθλητής Ολυμπιακός κινείται ήδη για την ενίσχυσή του, και ξεκινά από την θέση του ισχυρού που εξασφαλίζει λόγω της συνέχειας που δίνει στο έργο του Πέδρο Μαρτίνς, ο ΠΑΟΚ, o Αρης, η ΑΕΚ και ο Παναθηναϊκός ετοιμάζονται να ανεβάσουν τον προϋπολογισμό τους για να δημιουργήσουν ομάδες που θα σηκώνουν την απαίτηση για πρωταθλητισμό.
Για την ΑΕΚ το ρεπορτάζ μας υποψίαζε εδώ και καιρό. Και ήρθε η δημόσια τοποθέτηση του Δημήτρη Μελισσανίδη πριν από μερικές ημέρες να το κάνει σαφές ότι η ΑΕΚ θα ενισχυθεί το ερχόμενο καλοκαίρι. Ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ ΑΕΚ κινήθηκε στη διάρκεια των τελευταίων ημερών πολύ επιθετικά, με όρους οικονομικούς, στις προτάσεις προς τους προπονητές. Η ΑΕΚ χτύπησε πόρτες προπονητών “του εκατομμυρίου”. Και στις συζητήσεις με αυτούς έδειξε την διάθεση για ενίσχυση του ρόστερ προκειμένου αυτό να αποκτήσει προδιαγραφές πρωταθλητισμού. Συνεπώς ανεξάρτητα από το ονοματεπώνυμο του προπονητή, η διάθεση για την αύξηση του μπάτζετ προκειμένου αυτό να “χωρέσει” περισσότερους ποδοσφαιριστές υψηλότερης χρηματιστηριακής αξίας έχει γίνει σαφής.
Ο ΠΑΟΚ αποτελούσε ερωτηματικό, και αυτό οφειλόταν στη στάση σιωπής που τηρούσε εδώ και καιρό ο Ιβάν Σαββίδης. Όπως όμως γίνεται σαφές μέσα από τις επαφές με τον Ραζβάν Λουτσέσκου, ο ΠΑΟΚ δεν γυρεύει απλώς να πάρει έναν ακριβό προπονητή αλλά και να επενδύσει πάνω στο σχέδιο του προπονητή, δηλαδή να του δώσει “ακριβότερους” ποδοσφαιριστές από αυτούς που έχει στο ρόστερ του σήμερα. Λογικά αυτό δεν πρόκειται να συμβεί μόνο στην περίπτωση πρόσληψης του Λουτσέσκου, η οποία δεν είναι απολύτως στο χέρι του ΠΑΟΚ δεδομένης της επιθυμίας του Ρουμάνου προπονητή να εξαντλήσει τα περιθώρια για να εργαστεί στο ιταλικό πρωτάθλημα. Με άλλα λόγια, όποιος και αν είναι ο προπονητής, μοιάζει πλέον με βεβαιότητα η εκτίμηση ότι θα δουλέψει με “ακριβότερο” ρόστερ συγκριτικά με αυτό που είχε ο ΠΑΟΚ στη σεζόν που ολοκληρώθηκε.
Ίδια, αν όχι ακόμη πιο ενθουσιώδης είναι η συζήτηση που γίνεται τούτες τις ημέρες στον Παναθηναϊκό. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς φτάνει να μιλά για την απόκτηση 6+ ποδοσφαιριστών με προδιαγραφές ενδεκάδας ακριβώς επειδή γνωρίζει την διάθεση του Γιάννη Αλαφούζου να αυξήσει τον προϋπολογισμό του ποδοσφαιρικού τμήματος προκειμένου ο Παναθηναϊκός να επιδιώξει την απόκτηση ποδοσφαιριστών μεγαλύτερης αξίας αγοράς συγκριτικά με αυτούς που είχε στο ρόστερ του στη διάρκεια της σεζόν που ολοκληρώθηκε.
Σημαντική αύξηση του μπάτζετ “προβλέπει” και το ρεπορτάζ του Άρη, προκειμένου και αυτός να προσθέσει 6+ ποδοσφαιριστές ενδεκάδας στο ρόστερ του. Δεδομένης της παραμονής του Ακη Μάντζιου, η οποία υπόσχεται την συνέχεια και την εξέλιξη του επιτυχημένου έργου της σεζόν που ολοκληρώθηκε, η προσδοκία να είναι η επόμενη έκδοση του Άρη μια βελτιωμένη έκδοση αυτής που παρακολουθήσαμε στην Superleague 2021 μοιάζει, θεωρητικά, ρεαλιστική.
Ένας ξένος με το ελληνικό πρωτάθλημα που θα διάβαζε όλα τα παραπάνω θα έμενε με την κατάπληξη που θα του δημιουργούσε η διαπίστωση ότι ξαφνικά οι Έλληνες πηγαίνουν κόντρα στο ρεύμα της αγοράς και επενδύουν περισσότερα χρήματα στον καιρό της πανδημίας. Στην πραγματικότητα βεβαίως όλο αυτό συμβαίνει επειδή μια μικρή αγορά, που “διαχρονικά” περιμένει λίγα από τα εισιτήρια και τις πωλήσεις προϊόντων, λογικά επλήγη λιγότερο συγκριτικά με τις μεγάλες. Συμβαίνει όμως και για λόγους συγκυριακούς οι μεγάλες ΠΑΕ να μπορούν σήμερα να προβλέψουν ότι η νέα σεζόν θα τους φέρει μεγαλύτερα εμπορικά, “στοιχηματικά” και ενδεχομένως τηλεοπτικά έσοδα. Ξαφνικά λοιπόν δημιουργείται η προοπτική αναβαθμισμένου πρωταθλήματος, και μάλιστα σε μια πολύ επίκαιρη στιγμή, δεδομένου ότι θα επιστρέψει σταδιακά κόσμος στις κερκίδες των γηπέδων.
Αυτό, το τελευταίο, είναι ένα μεγάλο στοίχημα για τις ελληνικές ομάδες, οι οποίες αυτόν τον καιρό δεν μπορούν να ξέρουν πόσοι από τους θαμώνες των γηπέδων της προ πανδημίας εποχής θα επιστρέψουν στις εξέδρες μετά από τόσο μακρύ διάστημα απουσίας. Ήταν τόσο μεγάλο το διάστημα, που δημιούργησε νέες συνήθειες. Γι’ αυτό και ουδείς μπορεί να αποκλείσει την πιθανότητα να επιστρέψουν στα γήπεδα ακόμη λιγότεροι από αυτούς, τους λίγους που έβρισκαν νόημα να πηγαίνουν γήπεδο. Όλο αυτό που πάει να συμβεί με τις αυξήσεις στους προϋπολογισμούς των ομάδων είναι ένας τρόπος για να “ζεσταθεί” ο κόσμος και να ξαναβάλει στη ζωή του το “εισιτήριο διαρκείας”.
Πηγή: Gazzetta
