Επιλογή Σελίδας

Του Θάνου Σαρρή

«Ήμουν ένας περιθωριακός του ποδοσφαίρου. Έπαιξα για 11 χρόνια στην Βραζιλία, την Αργεντινή, την Ιταλία. Εδώ, στη Βραζιλία και στην Αργεντινή, με συνόδευε ο τίτλος του βίαιου. Αλλά σημείωσα πολλά γκολ, δημιούργησα επίσης αρκετά για πολλούς κορυφαίους παίκτες και βοήθησα ομάδες να κατακτήσουν τίτλους. Τη Βάσκο, τη Σάντος, τη Φαλμένγκο. Όμως αγαπήθηκα μόνο από τους οπαδούς των ομάδων στις οποίες έπαιξα. Ήμουν αυτό ακριβώς. Ένας περιθωριακός». Ο Αλμίρ μεσουράνησε στο βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο στα τέλη της δεκαετίας του ’50 και στα 60ς. Έγινε θρύλος στη Βάσκο ντα Γκάμα, την οποία οδήγησε σε ένα πρωτάθλημα Carioca, σήκωσε Libertadores με τη Σάντος και κατέκτησε πρωτάθλημα με την Μπόκα Τζούνιορς. Παράλληλα, έπαιξε στην Ιταλία με τη φανέλα της Φιορεντίνα και της Τζένοα. Πέραν, όμως, του ταλέντου του, ήταν ένας άνθρωπος που δεν έκανε ποτέ πίσω. Σκληρός, αλλά συνάμα καλόκαρδος, πάντα διαθέσιμος να βοηθήσει εκείνους που είχαν ανάγκη. Το Ρίο άνοιξε τις αγκαλιές  του για να τον υποδεχθεί από την πόλη του Ρεσίφε και κείνος το λάτρεψε. Το τέλος του γράφτηκε σε ένα μπαρ της πόλης.

Στη θέση του Πελέ

Τον είπαν «λευκό Πελέ» και η αλήθεια είναι πως ο Αλμίρ συνδέθηκε άρρηκτα με  τον θρύλο της Βραζιλίας. Η πιο εικονική του στιγμή, σχετίζεται με τον «Βασιλιά». Ήταν στο Διηπειρωτικό του 1963, όταν η Σάντος κλήθηκε να αντιμετωπίσει σε διπλούς αγώνες τη Μίλαν. Για τους Ευρωπαίους, ο θεσμός συχνά δεν αντιμετωπιζόταν με τον ίδιο τρόπο, καθώς πέραν του μακρινού ταξιδιού, φοβούνταν για τη σωματική ακεραιότητα των παικτών τους λόγω της φήμης του σκληρού παιχνιδιού των Λατινοαμερικάνων. Για τις ομάδες όμως που προέρχονταν από την κατάκτηση του Copa Libertadores, τα ματς αυτά ήταν σπουδαίας σημασίας. Ο δικός τους τρόπος για να αποδείξουν ότι το ποδόσφαιρό τους υπερτερούσε των Ευρωπαίων.

Στο πρώτο ματς της «πέισε» με τους «ροσονέρι» στην Ιταλία, η Μίλαν επικράτησε 4-2. Τα δυσάρεστα νέα όμως δεν σταμάτησαν εκεί. Ο Πελέ, o οποίος είχε σημειώσει και τα δύο γκολ της ομάδας του στην Ιταλία, δεν θα ήταν σε θέση να αγωνιστεί στη ρεβάνς λόγω τραυματισμού. Προπονητής στη Σάντος τότε ήταν ο Λούλα, ο οποίος πονοκεφάλιαζε για τον αντικαταστάτη του «Βασιλιά». Ο Πέπε, ό οποίος σημείωσε δύο τέρματα στη ρεβάνς του Μαρακανά, θυμάται: «Ο Λούλα έπρεπε να αποφασίσει ανάμεσα στον Αλμίρ και τον Τονίνιο Γκερέιρο. Ο Αλμίρ ήταν είδωλο για τον κόσμο της Βάσκο και πολύ αγαπητός στο Ρίο Ντε Ζανέιρο. Ήταν η τελική επιλογή του».

Η αγκαλιά του «Βασιλιά»

Το 1960, ο Αλμίρ είχε πάρει μεταγραφή στην Κορίνθιανς ως ο δικός τους Πελέ, το αντίπαλο δέος στο αστέρι της Σάντος. Εκεί πήρε τον τίτλο του «Λευκού Πελέ», παρότι δεν κατάφερε να φτάσει στο ίδιο επίπεδο με τον Βασιλιά. Η μεταγραφή του στη Σάντος ήρθε μετά το πέρασμα από την Ιταλία και μολονότι δεν έχτισε την ίδια φήμη, τον σημάδεψε για πάντα, καθώς εκεί γνώρισε τη γυναίκα της ζωής του. Όταν, λοιπόν, άκουσε ότι θα πάρει εκείνος τη θέση του Πελέ στο βασικό σχήμα της Σάντος για έναν αγώνα απέναντι στη Μίλαν, στο Μαρακανά του αγαπημένου του Ρίο, το μάτι του  γυάλισε περισσότερο από ό,τι συνήθως.

«Ο Αλμίρ έκανε ένα σπουδαίο ματς. Ήταν ένας από τους λόγους που καταφέραμε την ανατροπή. Χάναμε 2-0 και ακόμα κι αν ισοφαρίζαμε, η Μίλαν θα ήταν πρωταθλήτρια. Όμως το γυρίσαμε σε 4-2», έλεγε ο Πέπε, που έβαλε τα δύο πρώτα γκολ και στη συνέχεια ο Αλμίρ έκανε το 3-2, ωθώντας τους συμπαίκτες του στην ανατροπή. «Ήταν μια απόφαση του προπονητή τόσο σημαντική, που ονειρεύτηκα αρκετές φορές στο μέλλον αυτά που έγιναν. Μπήκα στο γήπεδο αποφασισμένος για τα πάντα και πολύ θυμωμένος με τους τύπους που στην Ιταλία μας έδωσαν αρκετό ξύλο. Έδωσα μια πάσα στον Αμαρίλντο, ο οποίος είχε δοκάρι. Στη συνέχεια, ξεκίνησαν να μαρκάρω σαν τρελός. Οι γκρίνγκος διαμαρτύρονταν, αλλά δεν ήθελα να μιλήσω. Όσο πιο μεγαλόσωμος ο γκρίνγκο, τόσο πιο δυνατά χτυπούσα!». Μετά τη νίκη, ο Πελέ κατέβηκε στα αποδυτήρια και αγκάλιασε τον αντικαταστάτη του. Είχε καταφέρει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.

Το τελικό 4-2 οδήγησε το ζευγάρι σε  τρίτο ματς, ξανά στο Μαρακανά, το οποίο έληξε 1-0 υπέρ της Σάντος με τον Αλμίρ ξανά στην 11άδα. Αυτή τη φορά, οι Ιταλοί θα έφευγαν οριστικά με σκυμμένο κεφάλι.

Μόνος εναντίον όλων

Οι… κλωτσιές του Αλμίρ Περναμπουκίνιο δεν έπεσαν μόνο στο ματς με τη Μίλαν. Το 1959, σε ένα ματς της Βραζιλίας με την Ουρουγουάη, μια διαμάχη του με τον αρχηγό της αντίπαλης ομάδας οδήγησε σε γενικευμένη σύρραξη, σπασμένα δόντια, ράμματα και 12 συνολικά τραυματισμούς. Το 1966, όταν φορούσε τη φανέλα της Φλαμένγκο, δεν μπορούσε να χωνέψει την ήττα με 3-0 από την Μπανγκού στον τελικό του πρωταθλήματος Carioca και το γεγονός ότι ο αντίπαλος θα έκανε γύρο του θριάμβου μέσα στο Μαρακανά.

Αποφάσισε να μην το επιτρέψει και το παιχνίδι διεκόπη πριν το τέλος του. «Χτυπούσα όποιον έβρισκα μπροστά μου. Κλοτσούσα, έριχνα μπουνιές, κουτουλούσα», έλεγε αργότερα ο ίδιος! Όμως ο Αλμίρ δεν ήταν μόνο βία. «Ήταν ένα παιδί που αγαπούσαν όλοι στην ομάδα για την αποφασιστικότητά του. Όμως χρειαζόταν κάποιον να τον συγκρατεί. Πέραν από τις μποέμ στιγμές του και τις μάχες, ήταν φανταστικό παιδί», έλεγε ο Μπελίνι, ο οποίος ήταν κάτι σαν φύλακας-άγγελος του.

Το τέλος

Όταν, όμως, ο Αλμίρ ξέφευγε, ήταν ανεξέλεγκτος. Σταμάτησε το ποδόσφαιρο σε ηλικία 31 ετών, έχοντας αποφασίσει να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του στο Ρίο. Στις 6 Φεβρουαρίου του 1973, δολοφονήθηκε σε ένα μπαρ της Κόπα Καμπάνα. Ήταν 35 χρονών.

Έχουν υπάρξει αρκετές εκδοχές για το πώς ξεκίνησε η μάχη. Kάποιοι έλεγαν πως η παρέα του Περναμπουκίνιο καυγάδισε με μια παρέα γκέι θαμώνων του μπαρ, από την οποία ξεκίνησε μια γενικευμένη σύρραξη και ένας από μια παρέα Πορτογάλων, έβγαλε όπλο. Άλλοι, υποστήριξαν πως οι Πορτογάλοι άρχισαν να βρίζουν την παρέα των γκέι και ο Αλμίρ πήγε να τους προστατέψει, ενώ μια τρίτη εκδοχή υποστήριξε πως οι Πορτογάλοι χτύπησαν μια κοπέλα και ο Αλμίρ μπήκε στη μέση. Το θέμα είναι πως από το όπλο έφυγε μια σφαίρα για την καρδιά ενός εκ των φίλων του Περναμπουκίνιο κι έπειτα μια για το κεφάλι του Βραζιλιάνου ποδοσφαιριστή. Πέθανε ακαριαία, ενώ κανείς δεν οδηγήθηκε στη σύλληψη.

H O Globo τον αποχαιρέτησε με τίτλο: «Ο μεγαλύτερος δημιουργός του carioca ποδοσφαίρου…».

Πηγή: Fanatico

Pin It on Pinterest

Shares
Share This