Επιλογή Σελίδας

Του Θάνου Σαρρή

Έναν χρόνο μετά το χατ-τρικ του επί της Ρεάλ Μαδρίτης και μια βδομάδα πριν αναδειχθεί κορυφαίος της χρονιάς, ο Ρομάριο είδε την καριέρα του στη Μπαρτσελόνα να λήγει άδοξα, καθώς δεν «προσγειώθηκε» ποτέ από τον θρίαμβο του καλοκαιριού στις ΗΠΑ.

Οι υποσχέσεις για πρωτάθλημα και Μουντιάλ

Κατά την άφιξή του στη Βαρκελώνη, το καλοκαίρι του 1993, ο Ρομάριο αυτοανακηρύχθηκε ως ο κορυφαίος επιθετικός του κόσμου και υποσχέθηκε ότι θα πετύχει 30 γκολ. Λίγους μήνες μετά, η υπόσχεση είχε γίνει πραγματικότητα. Με 30 γκολ σε 33 αγώνες, οδήγησε την Dream Team του Γιόχαν Κρόιφ στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και στον τελικό του Champions League, όπου ηττήθηκε 4-0 από τη Μίλαν. Με το ίδιο σκορ, αλλά την Μπάρτσα νικήτρια, είχε γραφτεί η σημαντικότερη νίκη της σεζόν εκείνης στην Ευρώπη, όταν Ρομάριο και Κρόιφ σκόρπισαν την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και έκαναν τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον να παραδέχεται με απελπισία ότι η ομάδα του δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για την ταχύτητά τους. Ο κόσμος τον λάτρεψε με την πρώτη ματιά, καθώς συστήθηκε με ένα χατ-τρικ επί της Ρεάλ Σοσιεδάδ.

Highlight στο πρωτάθλημα ήταν το 5-0 επί της Ρεάλ Μαδρίτης, στο οποίο ο Βραζιλιάνος σημείωσε χατ-τρικ. Η επόμενη υπόσχεσή του ήταν ότι το Μουντιάλ του 1994 θα ήταν το «Παγκόσμιο Κύπελλο του Ρομάριο». Με πέντε τέρματα, κατέκτησε το Χρυσό Παπούτσι, αναδείχθηκε MVP του τουρνουά και βοήθησε τη Σελεσάο να προσθέσει την τέταρτη παγκόσμια κούπα στη συλλογή της. Η ικανότητά του στο σκοράρισμα ήταν σπάνια κι ο τρόπος παιχνιδιού του έκανε κάποτε τον Ντιέγο Μαραντόνα να τον κατατάξει μέσα στους δύο κορυφαίους παίκτες που είδε από κοντά. Τεχνική, κίνηση, ένστικτο και εκτελεστική δεινότητα δημιουργούσαν έναν σπάνιο συνδυασμό.

Η καθυστέρηση και το παράπονο στον Κρόιφ

Μετά το τέλος του Μουντιάλ, ο Ρομάριο πέρασε έναν ολόκληρο μήνα στη χώρα του και επέστρεψε καθυστερημένος στη Βαρκελώνη.  Ο Κρόιφ, ο οποίος ήθελε τις ατομικότητες που ξεχωρίζουν από το σύνολο και του θύμιζαν τον εαυτό του, δεν σκοτίστηκε και πολύ. Άλλωστε, γνώριζε καλά τη ροπή του, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το αίτημα για άδεια, προκειμένου να παρευρεθεί στο καρναβάλι του Ρίο. Οι φήμες τον ήθελαν να έχει κάνει μια άτυπη συμφωνία με τον προπονητή του. Σκόραρε δύο γκολ στο clasico κι εκείνος τον άφησε να πάει για λίγο στην πατρίδα του.

Οι συμπαίκτες του, όμως, ενοχλήθηκαν, παρά την προσπάθειά του να δικαιολογήσει την απουσία του από την προετοιμασία. Η επιτροπή των Κούμαν, Θουμπιθαρέτα, Μπακέρο και Μπεγιριστάιν ζήτησαν συνάντηση, με τον Ρομάριο παρόντα, για να μιλήσουν για την αντιεπαγγελματική του συμπεριφορά. Ο Βραζιλιάνος έγινε έξαλλος. Τους θύμισε την πορεία τους στο Μουντιάλ και τόνισε πως πίστευε ότι είχαν συναντηθεί για να τον συγχαρούν για την επιτυχία του στα γήπεδα των ΗΠΑ και όχι για να του ζητήσουν το λόγο. Το μίτινγκ έληξε άδοξα, με τον Ρομάριο να βρίζει και τον Κρόιφ να τους στέλνει όλους για προπόνηση. Η κατάσταση έγινε δυσκολότερη.

Ρομάριο – Μπαρτσελόνα: Η αρχή του τέλους

Η φημολογία ήθελε τον «baixinho» να παρτάρει σε πολύ συχνή βάση. Είχε δύο σουίτες νοικιασμένες σε ξενοδοχεία της Βαρκελώνης (δεν βρήκε ποτέ σπίτι) για τον ίδιο και τους καλεσμένους του και το μότο του ήταν «κάντε σεξ κάθε μέρα, αλλά όχι πάνω από τρεις φορές». Αρκετοί συμπαίκτες του έλεγαν ότι πήγαινε στην προπόνηση έτοιμος να καταρρεύσει, ενώ ο Κρόιφ είχε αναγκαστεί αρκετές φορές να τον στείλει σπίτι του. Συχνά τον έπαιρνε ο ύπνος και αργούσε να κατέβει στις συναντήσεις της ομάδας. Ο Στόιτσκοφ, με τον οποίο ήταν στην αρχή κολλητός κι έπειτα απέκτησαν μια σχέση μίσους και πάθους, είχε πει την ατάκα που έδωσε τον τίτλο της στο κείμενο: «Ο Ρομάριο δεν γύρισε ποτέ από το Παγκόσμιο Κύπελλο. Το σώμα του ήταν εκεί, αλλά το πνεύμα του είχε μείνει στο Ρίο».

Ο Κρόιφ αρκούταν να δηλώσει ότι του έλειπε η πειθαρχία. Όταν έφυγε για τις διακοπές τον Χριστουγέννων, υπήρχαν συζητήσεις για νέο συμβόλαιο, παρότι είχε σκοράρει μόλις 4 φορές. Επιστρέφοντας -φυσικά καθυστερημένος- από τη χώρα του, είχε ήδη συναντηθεί με τον πρόεδρο της Φλαμένγκο. «Μας προκάλεσε μεγάλη έκπληξη όταν επέστρεψε από τη Βραζιλία και άρχισε να μιλάει για την πιθανότητα να αποχωρήσει. Όταν ένας παίκτης σου λέει ξεκάθαρα ότι θέλει να φύγει, δεν μπορείς να τον κρατήσεις. Πρέπει να καταλάβεις και να ψάξεις λύση», έλεγε ο Κάρλες Ρέσακ.

Έναν χρόνο μετά την πεντάρα επί της Ρεάλ Μαδρίτης, η Μπάρτσα έχασε με το ίδιο σκορ, στο ματς που έμελλε να είναι το τελευταίο του Ρομάριο. Ο πρώην «μπλαουγράνα» Μίκαελ Λάουντρουπ έκανε πάρτι, την ώρα που ο Στόιτσκοφ αποβλήθηκε στο πρώτο μέρος και ο «κοντούλης» έγινε αλλαγή στο ημίχρονο. Μια εβδομάδα αργότερα, αναδείχθηκε κορυφαίος στον κόσμο, αλλά η αυλαία στο Καμπ Νόου είχε ήδη κλείσει. Τον Ιανουάριο του 1995 πωλήθηκε στη Φλαμένγκο κι έτσι οι παραστάσεις του στη Βαρκελώνη κράτησαν μόνο 16 μήνες. Ήταν, όμως, αρκετοί για να μείνει στην ιστορία ως ο εκτελεστής της σπουδαίας ομάδας του 1994, ως ένας από τους σπουδαιότερους επιθετικούς που φόρεσαν την «μπλαουγράνα» φανέλα κι ως ο παίκτης, για τον οποίο ο Κρόιφ είπε ότι ήταν ο σπουδαιότερος που προπόνησε ποτέ.

Πηγή: Fanatico

Pin It on Pinterest

Shares
Share This