Επιλογή Σελίδας

Του Ιωάννη Πέππα

Ο Βραζιλιάνος αριστερός ακραίος αμυντικός Κλαούντιο Ιμπραχίμ Βαζ Λεάλ, περισσότερο γνωστός ως Μπράνκο (Cláudio Ibrahim Vaz Leal, “Branco”), γεννήθηκε στις 4 Απριλίου του 1964, στο Μπαγκέ του Ρίο Γκράντε ντο Σουλ, την νοτιότερη πολιτεία της Βραζιλίας. Μέλος της ομάδας που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994, ήταν διάσημος για τα τρομερά του χτυπήματα φάουλ. Ο Ρομπέρτο Κάρλος (Roberto Carlos) θεωρείται διάδοχός του. Είναι ο πρώτος που εφάρμοσε την συνήθεια της τοποθέτησης της βαλβίδας της μπάλας προς την κατεύθυνση που ήθελε να πάει, κάτι που έκτοτε, αντέγραψαν πολλοί! Σε συλλογικό επίπεδο, έπαιξε για την Ιντερνασιονάλ του Πόρτο Αλέγκρε, τη Φλουμινένσε, τη Γκρέμιο, τη Φλαμένγκο και τη Κορίνθιανς, στη πατρίδα του, τη Μπρέσια και τη Τζένοα στην Ιταλία, στη Πόρτο για μια τριετία, στην αγγλική Μίντλεσμπρο και έκλεισε την καριέρα του το 1997, στους ΜέτροΣταρς της Νέας Υόρκης. Στους τελευταίους συλλόγους της καριέρας του, αντιμετώπισε προβλήματα βάρους. Σε διεθνές επίπεδο, εμφανίστηκε 72 φορές για τη Βραζιλία, από τον Απρίλιο του 1985 έως και τον Φεβρουάριο του 1995, σημειώνοντας 9 γκολ, ενώ συμμετείχε σε 3 Παγκόσμια Κύπελλα.

Απόγονος Λιβανέζων μεταναστών, ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα το 1980 στην Ιντερνασιονάλ του Πόρτο Αλέγκρε. Την ίδια χρονιά, ο σύλλογος για πρώτη φορά στην ιστορία του, έφτασε στον τελικό του Κόπα Λιμπερταδόρες, όπου ηττήθηκε από την Νασιονάλ του Μοντεβίδεο. Το 1982, μεταγράφηκε στην Φλουμινένσε, για την οποία αγωνίστηκε μέχρι το 1986. Με την «Φλουζάο» κατέκτησε πολλούς τίτλους, συμπεριλαμβανομένων 3 σερί πολιτειακών πρωταθλημάτων του Ρίο ντε Τζανέιρο (Campeonato Carioca), μεταξύ 1983 και 1985. Ο πιο σημαντικός όμως, ήταν το Πρωτάθλημα Βραζιλίας (Campeonato Brasileiro) του 1984. Σε 157 παιχνίδια για τη «Φλου», είχε 76 νίκες, 52 ισοπαλίες και 29 ήττες, με 12 γκολ

Μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986, μετακόμισε στην Ευρώπη και πιο συγκεκριμένα στην Ιταλία για λογαριασμό της Μπρέσια, με την οποία γνώρισε τον υποβιβασμό, αγωνιζόμενος μαζί της στη Β’ ιταλική Κατηγορία την επόμενη σεζόν, 1987/88. Στο τέλος αυτής της περιόδου, μεταγράφηκε στη Πόρτο, όπου έπαιξε μέχρι το 1991, κατακτώντας το πορτογαλικό πρωτάθλημα, στη δεύτερη σεζόν του στους «Δράκους». Μια σεζόν  πριν, είχε κατακτήσει το Κύπελλο Πορτογαλίας, νικώντας με 1-0 τη Γκιμαράες, στον τελικό της 19ης  Ιουνίου του 1988, με αυτόν να είναι ο πρώτος ευρωπαϊκό τίτλος του.  Το 1991, στην τελευταία σεζόν για τη Πόρτο, αυτή η επιτυχία επαναλήφθηκε.

Το καλοκαίρι του 1991, επέστρεψε στην ιταλική Serie A, αυτή τη φορά για την Τζένοα, συμμετέχοντας και στο  Κύπελλο UEFA της περιόδου 1991/92, φτάνοντας μέχρι τα ημιτελικά, όπου αποκλείστηκε από τον μετέπειτα νικητή Άγιαξ.  Στο πρωτάθλημα, ωστόσο, αρκέστηκε σε μια απογοητευτική 14η θέση, ενώ την επόμενη χρονιά ήταν 13ος. Το 1993, επέστρεψε στην Βραζιλία και υπέγραψε για την Γκρέμιο. Εκεί, ενώ είχαν κατακτήσει το πολιτειακό πρωτάθλημα, ο ίδιος δε χρησιμοποιούνταν σε τακτική βάση. Το 1995 έπαιξε για λίγο με τη Φλαμένγκο, βρέθηκε για λίγο στη Κορίνθιανς και το 1996 προσπάθησε στην Αγγλία, παίζοντας για τη Μίντλεσμπρο και το 1997 με τους Νιου Τζέρσει ΜέτροΣταρς, ενώ στη συνέχεια, το 1998, έκανε και λίγες εμφανίσεις με τη Φλουμινένσε, με τα χρώματα της οποίας και εγκατέλειψε την ενεργό δράση. Ειδικά στους τελευταίους συλλόγους της καριέρας του, αντιμετώπισε προβλήματα βάρους.

Σε διεθνές επίπεδο, εμφανίστηκε 72 φορές για τη Βραζιλία, από τον Απρίλιο του 1985 έως και τον Φεβρουάριο του 1995, σημειώνοντας 9 γκολ. Δεν αγωνίστηκε στα πρώτα τέσσερα παιχνίδια στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994, αλλά σκόραρε με μια εξαιρετική εκτέλεση φάουλ από 35 μέτρα, εναντίον της Ολλανδίας στα προημιτελικά. Ήταν ένας από τους εκτελεστές, στην διαδικασία των πέναλτι, στον τελικό με την Ιταλία. Συμμετείχε επίσης στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986 και το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990. Αγωνίστηκε συνολικά σε 12 αγώνες, σε τρία 3 τουρνουά Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Το 2006, ήταν προπονητής στην Εθνική Νέων της Βραζιλίας και από το 2007 έως τον Δεκέμβριο του 2009, εργάστηκε ως προπονητής στα τμήματα υποδομής της Φλουμινένσε.

PALMARES

Επαγγελματική καριέρα

  • 1980/81: Sport Club Internacional, 15 (2)
  • 1981–1986: Fluminense Football Club, 46 (1)
  • 1986–1988: (δανεικός) → Brescia Calcio, 50 (2)
  • 1988–1991: Futebol Clube do Porto, 60 (7)
  • 1991–1993: Genoa Cricket and Football Club, 71 (8)
  • 1993/94: Grêmio Foot-Ball Porto Alegrense, 6 (1)
  • 1995: Clube de Regatas do Flamengo, 35 (9)
  • 1995: Sport Club Corinthians Paulista, 20 (4)
  • 1996: Middlesbrough Football Club, 9 (0)
  • 1997: New York/New Jersey MetroStars (η σημερινή New York Red Bulls), 11 (1)
  • 1998: Fluminense Football Club, ? (?)

Σύνολο καριέρας: 323 (35)

Διεθνής

  • 1985–1995: Βραζιλία, 72 (9)

Προπονητική καριέρα

  • 2012: Figueirense Futebol Clube
  • 2013: Sobradinho Esporte Clube
  •  2013: Guarani Futebol Clube

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με την Internacional

  • Πολιτειακό Πρωτάθλημα Ρίο Γκράντε ντο Σουλ (Campeonato Gaúcho): 1981

Με την Fluminense

  • Πρωτάθλημα Βραζιλίας: 1984
  • Πολιτειακό Πρωτάθλημα Ρίο ντε Τζανέιρο (Campeonato Carioca): 3 (1983, 1984, 1985)

Με την Porto

  • Πρωτάθλημα Πορτογαλίας: 1990
  • Σούπερ Καπ Πορτογαλίας (Cândido de Oliveira): 1990

Με την Grêmio

  • Πολιτειακό Πρωτάθλημα Ρίο Γκράντε ντο Σουλ (Campeonato Gaúcho): 1993

Διεθνείς

Με την Βραζιλία

  •  Copa America: 1989
  • Παγκόσμιο Κύπελλο: 1994

Πηγή: Ευλογημένο Ποδόσφαιρο

Pin It on Pinterest

Shares
Share This