Του Θοδωρή Βασίλη
Το 1720 η Μασσαλία γνωρίζει μία από τις χειρότερες πανδημίες που γνώρισε η ανθρωπότητα. Μια σκοτεινή φιγούρα πλησιάζει την πόλη. Είναι ντυμένη ολόκληρη με βαριά μαύρα ενδύματα. Είναι ο γιατρός της πανούκλας ο οποίος έχει προσληφθεί από την ίδια την πόλη για να αντιμετωπίσει την πανδημία. Η όψη της πόλης έμοιαζε με πένθιμη σκηνή αρχαίας τραγωδίας, ενώ τα σοκάκια της ανέδυαν μια μακάβρια δυσωδία. Στις έρημες πλατείες έκαιγαν πελώριες φωτιές, οι οποίες, αντί να περιορίσουν την εξάπλωση της επιδημίας όπως ήλπιζαν οι Αρχές, την αύξαναν, ενώ ταυτοχρόνως, προξενούσαν μια ανυπόφορη και αποπνικτική ζέστη.
Τριακόσια χρόνια αργότερα, μια νέα «πανδημία» χτυπάει την πόλη της Μασσαλίας. Αυτή την φορά αφορά την ποδοσφαιρική ομάδα την Ολιμπίκ Μαρσέιγ. Μια Μαρσέιγ η οποία βιώνει μία από τις πιο δύσκολες σεζόν της σύγχρονης ιστορίας της με μια καταστροφική πορεία σε Γαλλία κι Ευρώπη, με ντου οπαδών κι επεισόδια στο προπονητικό κέντρο αλλά και μια αλλαγή προπονητή. Αφορμή για όλα αυτά; Η απόκτηση του Ολιβιέρ Ν’τσαμ από την Σέλτικ την τελευταία ημέρα των μεταγραφών, μία μεταγραφή που άνοιξε τον ασκό του Αιόλου.
Καζάνι που βράζει η Μασσαλία
«Ήταν ένας παίκτης που είχα πει ξεκάθαρα όχι», δήλωνε ο Αντρέ Βίλας – Μπόας στην συνέντευξη Τύπου. «Έμαθα για την μεταγραφή όταν ξύπνησα σήμερα το πρωί. Πρόσφερα την παραίτησή μου, λέγοντας ότι διαφωνούσα με την στρατηγική του κλαμπ. Δεν θέλω τα λεφτά της Μαρσέιγ, το μόνο που θέλω είναι να φύγω. Παραβιάστηκε η συμφωνία που υπήρχε όσον αφορά το μεταγραφικό κομμάτι. Μου αρέσει πολύ η Μασσαλία, αλλά είμαι επαγγελματίας».
Η κατάσταση είχε ξεφύγει για τα καλά, και λίγο αργότερα η διοίκηση της Μαρσέιγ σε μια περίεργη κίνηση αποφάσισε να μην κάνει δεκτή την παραίτηση του Βίλας – Μπόας η οποία θα τους έβγαζε και από την υποχρέωση να δώσουν αποζημίωση, αλλά να αναστείλουν το συμβόλαιο του Πορτογάλου τεχνικού αποφασίζοντας πως θα λάβουν πειθαρχικές διώξεις εναντίον του απολύοντας τον. «Η Ολιμπίκ Μαρσέιγ ανακοινώνει την απόλυση του Αντρέ Βίλας- Μπόας. ήταν αναπόφευκτη μετά τις πρόσφατες και επαναλαμβανόμενες πράξεις και συμπεριφορές, που έχουν βλάψει σοβαρά την Ολιμπίκ Μαρσέιγ και τα στελέχη της, οι οποίοι δίνουν τον εαυτό τους για το κλαμπ σε καθημερινή βάση. Τα σχόλια, ειδικότερα, προς τον τεχνικό διευθυντή Πάμπλο Λονγκόρια στη σημερινή συνέντευξη Τύπου, είναι μη αποδεκτά».
Αυτό ήταν το τελευταίο επεισόδιο σε μια χαοτική κατάσταση στην Μασσαλία. Τρεις ημέρες πριν 50 οργισμένοι οπαδοί της Μαρσέιγ εισέβαλαν στο προπονητικό κέντρο του συλλόγου όπου τα έκαναν γυαλιά καρφιά ζητώντας παράλληλα την αποχώρηση του προέδρου Jacques-Henri Eyraud, ο οποίος αποτελεί persona non grata για τον τρόπο με τον οποίο διοικεί τον σύλλογο. «Έγιναν κλοπές, αυτοκίνητα έσπασαν, ενώ έκαψαν και πέντε δέντρα. Η ζημιά στο εσωτερικό των κτιρίων είναι ύψους αρκετών εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ». Τα επεισόδια αυτά είχαν ως συνέπεια τον τραυματισμό του αμυντικού της ομάδας, Αλβαρο Γκονζάλες, αλλά και επτά αστυνομικών, ενώ έγιναν 25 συλλήψεις.
? Les images exclusives du coup de force des supporters marseillais au centre d'entrainement Robert-Louis-Dreyfus. Un arbre a pris feu, 25 personnes ont été interpelées par la police. pic.twitter.com/XIVEalZoRQ
— RMC Sport (@RMCsport) January 30, 2021
Οι ultras της Μαρσέιγ εδώ και καιρό είναι στα κάγκελα με τον Eyraud και τις ενέργειές του για την αλλαγή ταυτότητα της Μαρσέιγ με την απομάκρυνση ανθρώπων που ήταν χρόνια στον σύλλογο με την δικαιολογία ότι οι υπάλληλοι δεν θα πρέπει να είναι οπαδοί του συλλόγου γιατί επηρεάζονται πιο εύκολα από τα όποια άσχημα αποτελέσματα της ομάδας αλλά και η απόφαση να αλλάξει ο τρόπος συνεννόησης μεταξύ διοίκησης και συνδέσμων για την απόκτηση των εισιτηρίων με τους οργανωμένους σε επίσημη συνέντευξη (οι οποίοι αποκάλυψαν πως έχουν ακόμα και την στήριξη του Βαλμπουενά) να καλούν τους απανταχού φίλους της ομάδας σε μποϊκοτάζ σε ότι έχει σχέση με την επίσημη Μαρσέιγ (μπουτίκ, unfollow στα social media).
Όπως ήταν λογικό, όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να μην αφήσουν ανεπηρέαστη την ομάδα μέσα στον αγωνιστικό χώρο, όπου με μόλις δύο νίκες στα εννιά τελευταία παιχνίδια οι Φωκαείς βρίσκονται στην 7η θέση κι εκτός Europa League.
Η υπέρβαση με τον Βίλας-Μπόας
Και όμως η σεζόν για την Μαρσέιγ έδειχνε-τουλάχιστον για την Γαλλία- να κυλάει καλά. Η νίκη της επί της Μονακό στο Βελοντρόμ ήταν η έκτη στην σειρά και η ομάδα βρισκόταν σταθερά στην μάχη του τίτλου. Μάλιστα, η νίκη στο Classique τον Σεπτέμβριο μέσα στο Παρίσι επί της Παρί (η πρώτη από το 2011) επιβεβαίωνε του λόγου το αληθές. Και όλα αυτά έχοντας προηγηθεί μια εντυπωσιακή σεζόν με τον Βίλας – Μπόας στην τεχνική ηγεσία.
Ο Πορτογάλος τεχνικός είχε καταφέρει και πετύχει να δημιουργήσει μια άκρως λειτουργική και αποτελεσματική ομάδα με ελάχιστο μπάτζετ με την Μαρσέιγ να αναδεικνύεται πρωταθλήτρια (αν μπορεί να το πει κάποιος) των υπολοίπων πίσω από την Παρί Σεν Ζερμέν.
Η κάκιστη πορεία στην φετινή φάση των ομίλων του Champions League ναι μεν ήταν ντροπιαστική, αλλά ήταν ξεκάθαρο πως ιδιαίτερα χωρίς το μεγάλο όπλο της ομάδας που είναι το γεμάτο Βελοντρόμ, η επιστροφή στην ελίτ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου μόνο εύκολη δεν θα ήταν. Κάτι που και ο ίδιος ο Πορτογάλος τεχνικός το είχε παραδεχτεί στις δηλώσεις του μετά το τέλος του αγώνα με την Μάντσεστερ Σίτι. «Για να είσαι σκατά στο Champions League, πρέπει τουλάχιστον να προκριθείς στο Champions League. Εμείς το καταφέραμε και είμαστε σκατά».
Παρά την κακή παρουσία στον όμιλο, για την διοίκηση ο Βίλας – Μπόας είχε κάνει καλή δουλειά (αν σκεφτεί κανείς την ελάχιστη ενίσχυση και σχεδόν την ίδια ομάδα για δύο χρόνια ελέω και των οικονομικών θεμάτων που είχε η Ολιμπίκ) και για τον λόγο αυτό είχαν ξεκινήσει αρχές Δεκεμβρίου οι επαφές για επέκταση της συνεργασίας τους, με τον Λονγκόρια να δηλώνει πως… «ο Αντρέ είναι ο κατάλληλος για να συνεχίσει το πρότζεκτ μας». Τα συνεχόμενα αρνητικά αποτελέσματα όμως έσπρωξαν πιο κοντά στην έξοδο τον Πορτογάλο. Ο ίδιος μετά την εντός έδρας ήττα από την τότε ουραγό Νιμ με 2-1 τον Ιανουάριο σκέφτηκε πολύ σοβαρά την παραίτηση ενώ και το ατυχέστατο αστείο του κατά την διάρκεια της παρουσίασης του Αρκάντιους Μίλικ ότι μπορεί να απολυθεί ζωντανά στην τηλεόραση, για να παραδεχτεί αργότερα ότι στο τέλος της σεζόν θα αποχωρήσει από την Μασσαλία, έδειξε ότι το κλίμα είχε αλλάξει προς το χειρότερο.
Παρά το επεισοδιακό του τέλος, ο Βίλας – Μπόας πέτυχε σπουδαία πράγματα στους 18 μήνες που βρέθηκε στο γαλλικό λιμάνι. Ανέλαβε μια ομάδα που είχε μείνει εκτός Ευρώπης και τερμάτισε 30 βαθμούς πίσω από την Παρί. Το καλοκαίρι που ανέλαβε είχε χάσει τον βασικό του μέσο Λουίς Γκουστάβο, τον Αργεντινό διεθνή εξτρέμ Οκάμπος, αλλά και τις σταθερές αξίες Ραμί και Μπαλοτέλι ο οποίος είχε σκοράρει στα μισά ματς από αυτά που είχε αγωνιστεί, αλλά παρόλα αυτά οδήγησε την Μαρσέιγ στην δεύτερη θέση με μοναδική ενίσχυση τον Μπενεντέτο στην επίθεση και με τον Τοβέν εκτός σχέδον όλη την χρονιά. Μέσα σε μία σεζόν ο Βίλας – Μπόας μετέτρεψε τον Καμαρά από έναν ταλαντούχο αμυντικό σε έναν από τους καλύτερους μέσους της Ligue 1, ενώ κατά διαστήματα ο Παγιέ ήταν βγαλμένος από τις καλύτερες ημέρες του. Στηριζόμενος σε μια σταθερή αμυντική γραμμή και τους Σανσόν και Ρονζιέρ στην μεσαία γραμμή να αποτελούν ένα από τα καλύτερα δίδυμα κεντρικών χαφ, η Ολιμπίκ έτρεξε ένα αήττητο σερί από το Νοέμβριο του 2019 έως τον Φεβρουάριο του 2020 με εντυπωσικές νίκες επί των Λιόν, Λιλ (δύο φορές) και Ρεν με παθητικό μόλις επτά γκολ.
Και φέτος παρά το γεγονός ότι η ομάδα δεν βρισκόταν στα καλύτερη της, θα μπορούσε να εξασφαλίσει ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο. Και αυτό ήταν το καλύτερο που θα μπορούσε να κάνει αν σκεφτεί κανείς πως ξόδεψε μόλις 50 εκατ. ευρώ από το καλοκαίρι του 2019, όταν έξι ομάδες από την Ligue 1 είχαν ξοδέψει περισσότερα λεφτά για μεταγραφές. Και μπορεί ο Αντρέ Βίλας – Μπόας να ώθησε με τα λεγόμενά του την ίδια του την απόλυση, αυτό όμως δεν μειώνει καθόλου τις τεράστιες ευθύνες της διοίκησης της Μαρσέιγ η οποία με τις πράξεις της συνέβαλε στην αποχώρηση του σημαντικότερου περιουσιακού της στοιχείου, ενός προπονητή που πέτυχε σπουδαία πράγματα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, ειδικά όταν το ίδιο το κλαμπ έχει αλλάξει 20 προπονητές τον αιώνα αυτό.
Είναι ξεκάθαρο πως αν οι συνθήκες ήταν διαφορετικές ο Βίλας – Μπόας θα συνέχιζε κάτι που είχε εκμυστηρευτεί και στους οπαδούς. «Ήταν μια μαγική περίοδος. Φεύγω με υπέροχες αναμνήσεις και είναι κρίμα που τα πράγματα τελειώνουν με αυτόν τον τρόπο. Μου άρεσε πολύ εδώ. Έχετε μια πολύ ιδιαίτερη αγάπη για την ομάδα κι έμαθα να αγαπώ τον σύλλογο με τον ίδιο τρόπο όπως εσείς».
Μετά από ένα μήνα αναζήτησης και μια χυλόπιτα από τον Μαουρίτσιο Σάρι, ο αντικαταστάτης του Πορτογάλου βρέθηκε στο πρόσωπο του Χόρχε Σαμπάολι. Ο Αργεντινός κόουτς είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση προπονητή με έναν εκρηκτικό χαρακτήρα και ταμπεραμέντο όπως και οι οπαδοί της Μαρσέιγ, αλλά αυτό είναι το μόνο θετικό – αν μπορεί να θεωρηθεί θετικό- αφού έχει να αντιμετωπίσει μια ομάδα που φλερτάρει με τιμωρία λόγω του Financial Fair Play, μια διοίκηση που δεν έχει όραμα και δεν εμπνέει σεβασμό και η οποία δεν μπορεί να υποστηρίξει το μέγεθος που λέγεται Ολιμπίκ Μαρσέιγ, αλλά και την οικονομική κρίση που ξέσπασε στο γαλλικό ποδόσφαιρο με τα τηλεοπτικά δικαιώματα. Αν τα καταφέρει ο Σαμπάολι, τότε δεν αποκλείεται να μπει στην καρδιά όλης της Μασσαλίας, όπως έχει μπει και ο δάσκαλος του, ο τεράστιος Μαρσέλο Μπιέλσα.
