Του Κώστα Κεφαλογιάννη
Ο ΠΑΟΚ την δεδομένη στιγμή δεν χρειάζεται μεγάλα λόγια. Δεν νίκησε τον Ολυμπιακό, παρέμεινε δέκα πόντους πίσω και έχασε μια καλή ευκαιρία να πλησιάσει και να ανέβει ψυχολογικά. Και θα μου επιτρέψει ο Πάμπλο Γκαρσία να διαφωνήσω: δεν έδειξε ότι βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με τον αντίπαλό του. Αυτό φαίνεται σε βάθος χρόνου και όχι σε ένα ματς.
Αν κάτι κέρδισε ο ΠΑΟΚ το βράδυ της Τετάρτης, αυτό ήταν η αισιοδοξία ότι στην ομάδα γίνεται καλή δουλειά. Ότι ο Πάμπλο Γκαρσία και το τιμ του του, δουλεύουν σωστά στις προπονήσεις, πάνω σε βασικά κομμάτια του αθλήματος. Για παράδειγμα, ο τρόπος που πίεσε ο «Δικέφαλος» ψηλά στο δεύτερο ημίχρονο ήταν εξαιρετικός. Ο Ολυμπιακός, μια ομάδα δουλεμένη επί σχεδόν τρία χρόνια από τον ίδιο προπονητή, δεν μπορούσε κυριολεκτικά να περάσει το κέντρο. Όχι μόνο στο 0-0 ή στο 1-1-, αλλά ούτε στο 1-0, όσο κυνηγούσε. Έκανε μια επίθεση, μια τελική και βρήκε ένα γκολ, κυρίως εξαιτίας της αδράνειας της άμυνας του ΠΑΟΚ.
Τούτο δεν συνέβη τυχαία, ούτε προέκυψε απλώς εξαιτίας του πάθους των γηπεδούχων. Η οργανωμένη και αποτελεσματική πίεση στην μπάλα θέλει πνευμόνια και υψηλή ένταση, αλλά ταυτόχρονα, για να μην εξελιχθεί σε …μακελειό, θέλει επίσης παίκτες που ξέρουν ακριβώς τι κάνουν και που κινούνται. Ο ΠΑΟΚ πίεσε πολύ σωστά και πολύ ψηλά και παράλληλα δεν εκτέθηκε ποτέ τις ελάχιστες φορές που ο Ολυμπιακός έσπασε αυτήν την πίεση. Γεγονός που δείχνει υψηλό επίπεδο συγκέντρωσης και πολλή, σκληρή και σωστή δουλίτσα στην προπόνηση.
Αυτό το σκέλος, το σκέλος της πίεσης είναι το πρώτο που φανερά βελτιώνεται για τον ΠΑΟΚ. Και στα ματς με Λάρισα και Ατρόμητο, ο «Δικέφαλος» πίεσε σωστά σε μεγάλα διαστήματα των αγώνων, αλλά έχασε εντελώς την συγκέντρωσή του στα κρίσιμα σημεία τους.
Εντούτοις υπάρχουν πολλά ακόμη που χρήζουν βελτίωσης. Ο ΠΑΟΚ κέρδισε την μπάλα εύκολα, έφτανε με προϋποθέσεις στην περιοχή του Ολυμπιακού και δεν ήξερε ακριβώς τι να την κάνει – επιθετικοί αυτοματισμοί δεν βγαίνουν συχνά. Επίσης, στην πίεση του αντιπάλου του στο πρώτο ημίχρονο αντέδρασε μέτρια.
Όσο για το κοουτσάρισμα την ώρα του αγώνα κι εκεί ο Πάμπλο, κατά τη γνώμη μου, χρειάζεται βελτίωση. Φάνηκε ξανά η έλλειψη εμπειρίας καθώς και η ανασφάλεια που του έχουν δημιουργήσει τα πρόσφατα κακά αποτελέσματα. Πιστώνεται το καλό διάβασμα του αγώνα, την καλή προετοιμασία του ΠΑΟΚ, την ωραία εικόνα του δευτέρου μέρους.
Όμως , απέναντι σε μια καλή ομάδα όπως ο Ολυμπιακός, την οποία την φέρνεις εκεί που την θέλεις και γνωρίζεις ότι διαθέτει την ποιότητα να σου κάνει ζημιά σε μια και μόνο στιγμή, ο ασφαλέστερος τρόπος να διασφαλίσεις το 1-0 , είναι να πετύχεις το 2-0.
Ο Τζόλης έπρεπε να μπει νωρίτερα, ώστε μαζί με την καλή βραδιά του Ουάρντα και το ανέβασμα του Ζίφκοβιτς να δημιουργήσει τριπλή απειλή – ο Μουργκ ήταν συνεπής αμυντικά αλλά δεν προσέφερε σχεδόν τίποτα επιθετικά. Ένας έμπειρος κόουτς ενδεχομένως να διέβλεπε την πλήρη αδυναμία του Ολυμπιακού να πατήσει στο δεύτερο μισό του γηπέδου, εκεί δηλαδή που ήταν χρήσιμος ο Μουργκ. Στο πάνω μισό, τόσο όσον αφορά στην πίεση όσο και στην απειλή, ο Τζόλης μπορούσε να προσφέρει περισσότερα.
Σε κάθε περίπτωση, το μέτρημα που έγραφα και πριν το ματς, έδειξε ότι η απόσταση του ΠΑΟΚ από τον Ολυμπιακό παραμένει ορατή, μα καλύπτεται.
Καταλαβαίνω την ψυχολογία του Γκαρσία και των παικτών του που νιώθουν ότι δεν έπρεπε να είναι δέκα βαθμούς πίσω και άξιζαν κάτι καλύτερο, ειδικά από την στιγμή που επί ένα ημίχρονο κυριάρχησαν απόλυτα του αντιπάλου τους. Και έχουν δίκιο όταν λένε ότι το -10 οφείλεται κυρίως σε δικά τους λάθη. Αλλά τελικά την διαφορά σε ένα πρωτάθλημα την κάνει ακριβώς αυτό: όχι οι τεσσάρες και οι πεντάρες αλλά οι βραδιές που δεν είσαι καλός μα έχεις τον τρόπο να παίρνεις το αποτέλεσμα το οποίο θέλεις. Ο Ολυμπιακός ήταν κάκιστος στο δεύτερο ημίχρονο με τον Παναθηναϊκό και κέρδισε. Δεν πέρασε την σέντρα κόντρα στον ΠΑΟΚ και δεν έχασε. Ο ΠΑΟΚ ήταν καλύτερος και από την Λάρισα και από τον Ατρόμητο και από τον Ολυμπιακό. Πήρε δυο βαθμούς.
Δεν είναι, λοιπόν, στο ίδιο επίπεδο με τους Ερυθρολεύκους. Χρειάζεται χρόνο, δουλειά και ασφαλώς εύστοχες μεταγραφές σε καίριες θέσεις. Χρειάζεται σταθερές και περισσότερες προσωπικότητες εντός γηπέδου όπως ο σπουδαίος Βεϊρίνια.
Δεν ξέρω αν θα τα βρει μέχρι το καλοκαίρι. Έχει το χρόνο πάντως. Και μετά το ματς της Τετάρτης εντούτοις δικαιούται τουλάχιστον να νιώθει ότι βρίσκεται σε καλό δρόμο.
Πηγή: Sport DNA
