Του Νίκου Παπαδογιάννη
To σχέδιο να χτιστεί ο νέος Παναθηναϊκός γύρω από την τριπλή δύναμη πυρός που του προσφέρει η ελληνική frontline του πήρε σάρκα και οστά για πρώτη φορά στο ντέρμπι που διαμορφώνει τις πρώιμες ισορροπίες της Basket League.
Mπορεί ο Παπαπέτρου να βρέθηκε σε μέτρια μέρα, αλλά αυτό ακριβώς είναι το νόημα: να σύρουν τη βάρκα οι δύο από τους τρεις, ακόμα και αν χρειαστεί ο τρίτος να καθίσει μέσα της.
Όταν διαπρέπουν ταυτόχρονα ο Παπαγιάννης και ο Μήτογλου, ο Παναθηναϊκός γίνεται μία ομάδα όχι απαραίτητα πολύ καλή, τουλάχιστον όχι ακόμη, αλλά ασφαλώς καλύτερη από το φάντασμα που περιφέρεται τις τελευταίες εβδομάδες στα ευρωπαϊκά γήπεδα.
Το κλειδί είναι μάλλον ο πολυδιάστατος Ντίνος Μήτογλου, παρά ο Παπαγιάννης. Αυτός ήταν που άνοιξε την άμυνα της ΑΕΚ με το μακρινό του σουτ (4/5 τρίποντα), αυτός κράτησε και τον Μορέιρα στα μετόπισθεν ότι το ντέρμπι πλησίασε την τελική ευθεία.
Έπαιξε μάλιστα πολλή ώρα στο “4”, ενώ ο Γιώργος Βόβορας τον χρησιμοποιούσε σχεδόν αποκλειστικά σε ρόλο σέντερ, στα λεπτά που περίσσευαν από τον Παπαγιάννη.
Πέρα από τα παραπάνω, ο Γιώργος Παπαγιάννης είναι ο διαρκής MVP του φετινού Παναθηναϊκού, αφού παρουσιάζεται βελτιωμένος κάθε εβδομάδα, σε τομείς όπου η βελτίωση είναι δύσκολη υπόθεση.
Απόψε έφτασε σε διψήφιο αριθμό ριμπάουντ σαν να προσπαθούσε να κερδίσει εκείνο το παλαιό στοίχημα με τον Πιτίνο, τελείωσε φάσεις με πολλούς διαφορετικούς τρόπους και αποσύρθηκε μόλις 7 λεπτά, ίσα ίσα για να φανεί η κραυγαλέα απουσία του όταν αντικαταστάθηκε από τον αόρατο Όγκαστ.
Παπαγιάννης και Μήτογλου μαζί μάζεψαν 20 ριμπάουντ, ενώ ολόκληρη η ΑΕΚ μάζεψε με χίλια ζόρια 23. Επίσης πέτυχαν 35 πόντους με 10/12 σουτ και 3/3 βολές, χωρίς να ζοριστούν ιδιαίτερα με τα φάουλ.
Ο Μορέιρα αντιστάθηκε όσο μπορούσε με τα δικά του καλάθια, αλλά ήταν αβοήθητος πάνω στο βαμμένο, ιδίως στην άμυνα όπου υστερεί κάπως.
Το εκπληκτικό είναι ότι αυτή η αδύναμη στους αιθέρες ΑΕΚ ανανέωσε τέσσερις κατοχές με επιθετικά ριμπάουντ στο τελευταίο λεπτό! Ωστόσο κατόρθωσε να χάσει τρία σουτ 3 πόντων, 2 δίποντα και 2 βολές, σε μία περίεργη επίδειξη όψιμης αφλογιστίας.
Το τελευταίο της τρίποντο το έβαλε δεκατρία λεπτά πριν το τέλος, όταν πάλευε κορ-α-κορ με τους πρωταθλητές. Αμέσως μετά, πήρε το προβάδισμα για τελευταία φορά (57-58).
Ο Παναθηναϊκός είχε αρνητικό τον Νέντοβιτς σε ολόκληρο το β’ ημίχρονο, και ανύπαρκτο τον Μακ, αλλά για πρώτη φορά μετά από εβδομάδες πήρε πολλά από τον Χάουαρντ Σαντ-Ρόος, ο οποίος έκλεισε αμέτρητες τρύπες στην άμυνα και εκμεταλλεύτηκε το πλεονέκτημά του απέναντι στον Γκίκα στην άλλη άκρη.
Ο Λάνγκφορντ είχε σκόρπια δίλεπτα, αλλά συνολικά νικήθηκε από τον Κουβανό άλλοτε συμπαίκτη του. Γενικά η ΑΕΚ μου φάνηκε κάπως ασυνάρτητη, αν και η απουσία των Ζήση, Σλότερ, Κατσίβελη δημιούργησε δυσαναπλήρωτα κενά.
Ο Παναθηναϊκός έδειξε σιγουριά στις κρίσιμες στιγμές, μολονότι είναι φανερό ότι περνάει κρίση αυτοπεποίθησης και ταυτότητας. Αυτός, βεβαίως, έπαιξε πλήρης.
Εάν πρέπει να σχηματοποιήσω τη διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες στο αποψινό ντέρμπι, θα έλεγα ότι καθρέφτισαν την απόσταση που χωρίζει τα χαμηλότερα ράφια της Euroleague από τα ανώτερα στρώματα του BCL.
Η ψαλίδα κλείνει σχετικά εύκολα όταν ο πληβείος της εξίσωσης πλησιάζει το ταβάνι του ή όταν ο πατρίκιος παραπαίει, αλλά η φωτογραφία μίας τυχαίας στιγμής όπως η αποψινή υπενθυμίζει ότι υπάρχει ένα κάποιο χάσμα ανάμεσα στους δύο πλανήτες.
Η ΑΕΚ ασφαλώς θα βελτιωθεί όταν παίξει πλήρης, ακόμα και αν χρειαστεί να ενισχύσει τη μπροστινή γραμμή της με κάποιο κορμί. Ωστόσο, ξέρει πλέον ότι ο στόχος της είναι βατός και πάντως όχι ουτοπικός.
Ο Παναθηναϊκός, πάλι, θύμισε σε εαυτόν και αλλήλους ότι διαθέτει το ειδικό βάρος και τη σκληραγώγηση για να κρατάει τους μνηστήρες σε απόσταση.
Το λιοντάρι της ελληνικής ζούγκλας είναι ασφαλώς θνητό, αλλά με σφεντόνες δεν πρόκειται να το σκοτώσει κανείς.
Πηγή: Gazzetta
