Του Γιώργου Καραμάνου
Οι Γερμανοί έχουν εφεύρει μία λέξη που περικλείει μέσα της μία ευρύτερη ποδοσφαιρική έννοια. Με το “Raumdeuter” προσπαθούν να οριοθετήσουν τον παίκτη που δεν έχει όρια. Εκείνον που δεν έχει ξεκάθαρη θέση στο γήπεδο, αλλά έχει μάθει να κινείται μεταξύ των γραμμών, των σχημάτων και να χαλάει -με την καλή έννοια- την κάθε μορφή των συστημάτων, καθιστώντας τα εν μέρει άναρχα. Ενα σημαντικό παράδειγμά τους είναι ο Τόμας Μίλερ. Αυτόν θεωρούσαν μέχρι τώρα ως τον τελευταίο εκπρόσωπο αυτής της σχολής των “Raumdeuter”. Ωσπου εμφανίστηκε ο Κάι Χάβερτς.
«Επαιζε για την Ααχεν U-12. Hταν ο πιο μικροκαμωμένος και ο μικρότερος ηλικιακά απ’ όλους. Τα δικά μας παιδιά, ήταν δύο σκάλες ανώτερα και τους διέλυσαν με 8-3. Δεν θυμάμαι καν ποιοι έβαλαν τα γκολ μας. Τα μάτια μου είχαν κλειδώσει και παρακολουθούσαν τους αντίπαλους, εκείνον. Εβαλε τα τρία δικά τους. Ηταν η πρώτη υπέροχη εντύπωσή μου από τον Κάι Χάβερτς και δεν υπήρχε περίπτωση να μην τον πάρω μαζί μου φεύγοντας. Ημουν σίγουρος ότι ο ποδοσφαιρικός πλανήτης αργά ή γρήγορα θα συμφωνούσε μαζί μου».
Για τον προπονητή των πιτσιρικάδων της Λεβερκούζεν, Σλάβομιρ Τσαρνιέτσκι, όσα έχουν ακολουθήσει στην πορεία και η εκπληκτικά ραγδαία ανέλιξη του νεαρού μεσοεπιθετικού της ομάδας, μόνο κάτι απρόσμενο δεν είναι. Ακόμα και εάν ανεβαίνοντας τις ηλικιακές ομάδες στις Ασπιρίνες, βρέθηκε σε αρκετές περιπτώσεις να κάθεται στον πάγκο. Το μεγάλο πρόβλημα που είχε να διαχειριστεί, ήταν ο πόνος στα γόνατα, ο οποίος προερχόταν από την απότομη αύξηση του ύψους του.
Οταν όμως αυτό σταθεροποιήθηκε στα 189 εκατοστά, τότε όλα συνέβησαν με τον τρόπο που είχε προβλέψει ο Τσαρνιέτσκι. Και ο Χάβερτς κλήθηκε να ακολουθήσει το πεπρωμένο ή όπως ο ίδιος έχει εξηγήσει: «Να το δημιουργήσω εγώ». Το πρώτο ρεκόρ ήρθε Οκτώβριο του 2016, όταν σε ηλικία 17 ετών, 4 μηνών, 5 ημερών έγινε ο νεότερος που έπαιξε με τους μεγάλους της Λεβερκούζεν. Θα ακολουθούσαν κι άλλα…
Τον Δεκέμβριο του 2019 καταγράφηκε ως ο νεότερος (20 ετών, 6 μηνών, 4 ημερών) στην ιστορία της Μπουντεσλίγκα με 100 συμμετοχές, ενώ με την επιστροφή στην αγωνιστική δράση στην μετά καραντίνας εποχή, έγινε ένα από τα σημαντικότερα σημεία αναφοράς του γερμανικού πρωταθλήματος. Με τα πέντε γκολ σε τέσσερα παιχνίδια έγινε ο μοναδικός στην Μπουντεσλίγκα που έφτασε τα 35 γκολ πριν φτάσει τα 21 έτη. Πριν τη διακοπή είχε γίνει ο νεότερος (20 ετών, 270 ημερών) που φτάνει τα 30 γκολ στο γερμανικό πρωτάθλημα, επίδοση που την Κυριακή του έκλεψε ο άλλος εκπληκτικός νεαρός, Τζέιντον Σάντσο (20 ετών, 67 ημερών).
Πριν όμως εξελιχτεί σε αυτό που δείχνει ότι μπορεί να γίνει, ο μικρός μάγος της Λεβερκούζεν αποφάσισε ότι θα έπρεπε να επενδύσει και στον… μη ποδοσφαιρικό εαυτό του. Και αρχικά αυτό τον έφερε αντιμέτωπο με αρνητικά σχόλια. Καθώς στη φάση των ομίλων του φετινού Champions League, η Λεβερκούζεν είχε ταξίδι στη Μαδρίτη για να παίξει με την Ατλέτικο, ο Χάβερτς βρέθηκε οικειοθελώς εκτός αποστολής. Λίγο αργότερα επαναλήφθηκε για το ματς με τη Σάλκε. «Δεν είναι πλήρως αφοσιωμένος στο ποδόσφαιρο. Δεν θα προχωρήσει», ήταν μερικές από τις ατάκες στα social media. Εκείνος όμως είχε εξετάσεις στο πανεπιστήμιο και είχε από την πρώτη στιγμή συμφωνήσει με την ομάδα του ότι θα υπήρχαν στιγμές που θα άφηνε τα γκολ και θα έπιανε τα βιβλία.
«Ημουν 17 ετών και είχαμε αγώνα Κυπέλλου. Πήγαμε παράταση και πέναλτι. Εφτασα σπίτι πολύ αργά το βράδυ και το πρωί έγραφα εξετάσεις. Περιττό να πω σε τι κατάσταση πήγα και πόσο άσχημα έγραψα. Τότε αποφάσισα ότι θα πρόσεχα περισσότερο τα διαβάσματά μου. Και η ομάδα με στήριξε σε αυτό», θυμάται ο εκκολαπτόμενος σούπερ σταρ, ο οποίος με τη μπάλα στα πόδια μοιάζει να ασκεί τις αρχές τις τριγωνομετρίας των ανοικτών χώρων στο γήπεδο.
Φαίνεται σε κάθε έκφανση της παρουσίας του στους αγώνες. Ο Κάι Χάβερτς είναι εγκεφαλικός, με το ποδοσφαιρικό IQ του να ξεχωρίζει στην πρώτη κίνησή του με την μπάλα ή χωρίς. Με τον καιρό έχει εξελιχτεί σε ένα υβριδικό, ξεχωριστό μοντέλο παίκτη. Δεν είναι 8άρι, δεν είναι 10άρι, δεν είναι “κρυφό 9”, αλλά είναι όλ’ αυτά μαζί και ακόμα περισσότερα. Μπορεί να κινηθεί παντού, μαρκάρει, σκοράρει με τρομερή άνεση, αλλά πάνω απ’ όλα έχει ένα εκπληκτικό vision και μία υπέροχη πάσα, ενώ η κίνηση του στους μικρούς χώρους και οι πλαστικές ενέργειές μοιάζουν τόσο παράταιρες με το ύψος του.
Το αριστερό του στις κοντινές και τις 30άρες μπαλιές αρχίζει και γίνεται σημείο αναφοράς. Το ίδιο και ο τρόπος που συμπεριφέρεται υπό αυξημένη πίεση. Το πώς βγάζει την ομάδα από τη δύσκολη θέση, πώς απελευθερώνει τους συμπαίκτες του. Αντιλαμβάνεται άριστα για την ηλικία του το πότε χρειάζεται μία κάθετη, πότε να ανοίξει το παιχνίδι στα πλάγια, να παίξει το 1-2, να κρατήσει μπάλα, να τη δώσει σε μία επαφή ή να επιχειρήσει ο ίδιος τη διείσδυση.
Η αλήθεια είναι πως το 2019 δεν του είχε πάει τόσο καλά (2 γκολ/ 1 ασίστ σε 14 αγωνιστικές). Με το που μπήκε όμως το 2020, απογειώθηκε. Με 10 γκολ/ 4 ασίστ σε 12 αγώνες πρωταθλήματος και ήδη πέντε φορές τελευταία με το περιβραχιόνιο στο μπράτσο, ο 3ος στην κατάταξη “Golden Boy” για το 2019 (σ.σ.: πίσω από Ζοάο Φέλιξ, Τζέιντον Σάντσο), έχει βάλει πλώρη για να κάνει φέτος δικό του το βραβείο.
Κάπως έτσι λοιπόν, ο νεαρός Γερμανός βρίσκεται να κινείται και σε ένα ακόμα όριο. Είναι ακριβώς πάνω στη λεπτή πράσινη γραμμή της τσόχας του γηπέδου, η οποία οριοθετεί τον ταλαντούχο, από εκείνον που θα γίνει τελικά ο επόμενος σούπερ σταρ. Η ταπεινοφροσύνη, η προσήλωση στους στόχους ποδοσφαιρικούς ή μελετηρούς και η διαρκής εξέλιξή του, ένα μόνο πράγμα προδιαγράφουν: Πως οι μέρες του στη Λεβερκούζεν είναι είναι πλέον μετρημένες. Και όλοι οι εραστές της ωραίας μπάλας ανυπομονούν να τον δουν στο επόμενο, το πιο μεγάλο βήμα του αριστερού υπέροχου ποδιού του…
