Του Νίκου Παπαδογιάννη
O πρώτος που πιστεύει ότι η μπογιά του Βασιλακόπουλου ξεθύμανε ανεπιστρεπτί είναι αυτός που βλέπετε πάνω πάνω αριστερά σε αυτή τη σελίδα. Ο πρόεδρος της ΕΟΚ έπρεπε να ξεγαντζωθεί από την καρέκλα εδώ και χρόνια, προετοιμάζοντας διάδοχη κατάσταση βγαλμένη μέσα από τους κόλπους του μπάσκετ.
Το σημαντικότερο από τα ουκ ολίγα λάθη του ήταν η αδιαφορία για την επόμενη μέρα της Ομοσπονδίας. Ίσως να πιστεύει ότι θα ζήσει και θα παραμείνει θαλερός έως τα 150 του. Δεν το θεωρώ απίθανο και του το εύχομαι.
Η σημερινή αυλή του στελεχώνεται από καρεκλοκένταυρους βλαχοδήμαρχους που διεκδικούν το δαχτυλίδι και από αυλοκόλακες σφογγοκωλάριους, ορισμένοι από τους οποίους είναι κάτοχοι δημοσιογραφικής ταυτότητας.
Μέχρι εδώ συμφωνούμε όλοι, εκτός ίσως από τον ίδιο τον Γιώργο Βασιλακόπουλο. Υπάρχουν ωστόσο διαδικασίες που θα μπορούσαν να μεθοδεύσουν τη σύννομη εκθρόνισή του, οι ίδιες που υπήρχαν πάντοτε.
Έχουν και ονοματάκι οι διαδικασίες. Ονομάζονται «αρχαιρεσίες» και διεξάγονται στο τέλος του Ολυμπιακού κύκλου, πάει να πει ανά τετραετία. Συνήθως.
Όποιος ήθελε να τον σηκώσει από την καρέκλα, μπορούσε να συγκροτήσει μία αντιπολιτευτική κίνηση, να θέσει υποψηφιότητα μαζί με τους συνεργάτες του, να κερδίσει την πλειοψηφία στις αρχαιρεσίες και να κατακτήσει την εξουσία, εκλέγοντας τουλάχιστον 9 από τα 18 αιρετά μέλη.
Η διαδικασία είναι ανοιχτή σε όλους, με τις γνωστές εξαιρέσεις που προβλέπονται από το καταστατικό. Ο Βασιλακόπουλος μπορεί να φέρεται σαν δικτάτορας, αλλά δεν αναρριχήθηκε με πραξικόπημα στον προεδρικό θώκο.
Τον κέρδισε με την ψήφο των σωματείων ξανά και ξανά και ξανά και ξανά, με προσωπικά ποσοστά που για τον ίδιον ουδέποτε έπεσαν κάτω από το 90 τοις εκατό επί των εγκύρων.
Απ’ όσο γνωρίζω, κανένας από τους εκλέκτορες δεν προσήλθε στις κάλπες με μαχαίρι στον λαιμό. Ούτε προβλέπονται έγχρωμα και σημαδεμένα φακελάκια, σε εκλογές που γίνονται ανοιχτά και με κοινό για όλους (ανεξαρτήτως «παράταξης») ψηφοδέλτιο.
Η αναβολή των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο δημιούργησε μία γκρίζα ζώνη σχετικά με την ημερομηνία διεξαγωγής αρχαιρεσιών στις αθλητικές Ομοσπονδίες. Να διεξαχθούν το 2020 στο τέλος της τετραετίας ή το 2021 βάσει του εθιμικού δικαίου που απαιτεί να γίνεται ο απολογισμός στο τέλος του Ολυμπιακού κύκλου;
Το δίλημμα αφορά όχι μόνο τις επί μέρους Ομοσπονδίες, αλλά και την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, όπου ο Σπύρος Καπράλος σκοπεύει να διεκδικήσει επανεκλογή. Επίσημη απάντηση στο παραπάνω ερώτημα δεν υπάρχει, αφού η αναβολή των Αγώνων οδήγησε τους πάντες σε αχαρτογράφητα ύδατα.
Ο μοναδικός απαράβατος κανόνας της ΔΟΕ -και όχι μόνο αυτής- είναι ότι απαγορεύεται διά ροπάλου οποιαδήποτε εμπλοκή της Πολιτείας στο αυτοδιοίκητο του αθλητισμού.
Ο Λευτέρης Αυγενάκης έπραξε το άκρο αντίθετο, διότι ετάχθη εφ’ ω, από την μαθημένη σε αυθαιρεσίες κυβέρνηση που τον γαλούχησε.
Η επικείμενη πτώση του Βασιλακόπουλου δρομολογήθηκε με τριπλό θεσμικό πραξικόπημα, με δράστη ακριβώς τον άνθρωπο που θεσμικά όφειλε να μείνει έξω από τα θολά νερά.
Δεν πτόησαν τον υφυπουργό ούτε οι νουθεσίες της ΔΟΕ ούτε ο κίνδυνος εξοστρακισμού του σεσημασμένου ελληνικού αθλητισμού εξαιτίας των ωμών κυβερνητικών παρεμβάσεων.
Πραξικόπημα πρώτο
Ο αθλητικός νόμος που καταρτίστηκε κατά παραγγελία και πέρασε από τη Βουλή τον περασμένο Νοέμβριο προβλέπει νεοπαγή όρια ηλικίας και παραμονής στην «εξουσία», εντελώς αυθαίρετα και φωτογραφικά.
Στο εξής, στη χώρα της γεροντοκρατίας, απαγορεύεται να εκλεγεί στο Δ.Σ. άνθρωπος μεγαλύτερος των 71 ετών, ενώ τίθεται πλαφόν τριών θητειών στην προεδρική καρέκλα ή δύο στα λοιπά αξιώματα (αντιπρόεδρος, ταμίας, γενικός γραμματέας).
Eπισημαίνω ότι ο επόμενος πλανητάρχης θα ολοκληρώσει την τετραετία του στην τρυφερή ηλικία των 81 ετών ελαν ονομάζεται Τζο Μπάιντεν, των 78 εάν ξανακερδίσει ο ακατανόμαστος.
Ο Βασιλακόπουλος γεννήθηκε το 1939 και προεδρεύει στην ΕΟΚ από το 2010, ενώ υπηρέτησε από το ίδιο πόστο και μεταξύ 1998-2002, πριν γίνει …διεθνής στη FIBA Europe.
Αν υπολογίζω σωστά, οι θητείες του ως πρόεδρος (διότι παλαιότερα υπήρξε και γενικός γραμματέας, επί Ζαχαρία Αλεξάνδρου) είναι τρεις και μισή. Και φυσικά προέκυψαν από εκλογικές νίκες. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν εμφανίστηκε καν αντίπαλος στο προσκήνιο, αλλά δεν υπήρχε καμία σχετική απαγόρευση.
Πραξικόπημα δεύτερο
Ο Αυγενάκης πέρασε προχθές νομοθετική ρύθμιση, σύμφωνα με την οποία οι κάλπες στις Ομοσπονδίες θα στηθούν το φθινόπωρο του 2020.
Η σκοπιμότητα είναι προφανής. Ο αθλητικός νόμος κινδυνεύει να καταπέσει από οποιοδήποτε ανεξάρτητο δικαστήριο τον εξετάσει, αφού οι κρίσιμες διατάξεις είναι εξώφθαλμα αντισυνταγματικές.
Οι Ομοσπονδίες που σκοπεύουν να τον προσβάλουν είναι περισσότερες από μία, αλλά η πανδημία έβαλε λουκέτο στη δικαιοσύνη, που ούτως ή άλλως κινείται με ταχύτητα παγετώνα.
Εφ’ όσον εκλογές διεξαχθούν το φθινόπωρο, προλαβαίνουν τις δικαστικές περιπέτειες, αφού δεν υπάρχει χρόνος για να αλλάξει οτιδήποτε στο τετράμηνο που μεσολαβεί.
Ενδέχεται, φυσικά, να ανατραπούν διοικήσεις εκ των υστέρων, με δικαστικές αποφάσεις, όπως έχει γίνει τόσες και τόσες φορές για διάφορους λόγους.
Αλλά ο υφυπουργός ποντάρει στο τετελεσμένο και στο (πολιτικό) «τετέλεσται» που ίσως αναφωνήσει η υπέργηρη παράταξη Βασιλακόπουλου μόλις εξοβελιστεί από τα γραφεία της ΕΟΚ.
Παρόμοιες φωνές διαμαρτυρίας ακούγονται και σε άλλες «σημαδεμένες» από την κυβέρνηση Ομοσπονδίες, αλλά το καρπούζι θα το κόψει αυτός που κρατάει το μαχαίρι.
Μετά την απομάκρυνση από το ταμείο, ή και από το υπουργείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.
Πραξικόπημα τρίτο
Η ad hoc τροπολογία, με την οποία παραχωρείται χαριστικά το δικαίωμα του εκλέγεσθαι σε κάποιους από τους όψιμους «δελφίνους» που δεν το έχουν ή είναι αμφίβολο αν το έχουν.
Αυτό το μέτρο δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη, αλλά θρυλείται στους διαδρόμους και επιβεβαιώνεται από το ρεπορτάζ.
Ο Παναγιώτης Φασούλας υπήρξε επί χρόνια έμμισθος υπάλληλος της ίδιας ΕΟΚ την οποία σήμερα καταγγέλλει, ο Φάνης Χριστοδούλου είναι ιδιοκτήτης πρακτορείου αθλητικού στοιχήματος, ο Γιάννης Σγουρός ήταν αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας άρσης βαρών κ.ο.κ.
Ο Αυγενάκης φαίνεται ότι ετοιμάζει φιρμάνι σύμφωνα με το οποίο οι Ολυμπιονίκες θα εξαιρεθούν αριστίνδην από το μπλόκο, άσχετα αν σκοντάφτουν σε άλλα κριτήρια.
Δεν είναι απίθανο να υπάρξουν και άλλες παρόμοιες κατηγορίες, αρκεί να είναι βολικές για τους σκοπούς του υφυπουργείου.
Για παράδειγμα, να έχει ο υποψήφιος ωραία μάτια ή ευθυτενές παράστημα. Ή ίσως να τον έχει βαφτίσει μέλος της φαμίλιας Μητσοτάκη.
Ως Κρητικός, σας διαβεβαιώ ότι τα βαφτιστήρια της «αγίας οικογένειας» είναι περισσότερα από τους Ολυμπιονίκες. Ας μη προσθέσω και τα αντίστοιχα του Αυγενάκη.
Ντροπή δεν είναι για το μπάσκετ να έχει αφεντικό τον Βασιλακόπουλο ή οποιονδήποτε άλλον εκλεγμένο από τα σωματεία του εκπρόσωπο. Ντροπή είναι να μεθοδεύεται η ανατροπή μίας διοίκησης, ασχέτως προσώπων, με το έτσι θέλω μίας κυβέρνησης που αυθαιρετεί υπό τις ιαχές κλακαδόρων.
Κοντολογίς, ο Λευτέρης Αυγενάκης έχει βαλθεί να κάνει ήρωα τον Βασιλακόπουλο, στα μάτια τουλάχιστον όσων βλέπουν πιο πέρα από τη μύτη τους και από τη διαιτησία των ντέρμπι Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού.
Σημειωτέον ότι πρόκειται για υφυπουργό υπό προθεσμία, αφού πανθομολογείται ότι θα «αναδομηθεί» στον επόμενο ανασχηματισμό. Χώρια η ζωηρή πιθανότητα εθνικών εκλογών μέσα στο καλοκαίρι.
Το πολιτικό ίχνος του Αυγενάκη δείχνει ότι είναι ίσως ο χειρότερος (υφ)υπουργός μίας κυβέρνησης που πελαγοδρομεί και κουκουλώνει τα πάντα κάτω από τα ικανοποιητικά στατιστικά της πανδημίας.
Εάν ο Κρης πολιτευτής πιστεύει ότι αυτή η διάκριση είναι τίτλος τιμής για το βιογραφικό του, ας συνεχίσει απτόητος. Έτσι και αλλιώς, θα αποθεωθεί για το έργο του από τα φίλια μέσα διαστρέβλωσης.
Βεβαίως, τίποτε από όσα διαβάσατε παραπάνω δεν είναι κουτουράδα του Αυγενάκη ή του επιτελείου του.
Υπάρχουν λογής λογής υπουργοί στις κυβερνήσεις, πιθανοί και απίθανοι, αλλά σπανίζουν εκείνοι που κάνουν του κεφαλιού τους χωρίς να λογοδοτούν στο Μέγαρο Μαξίμου. Ιδίως όταν έχουν στενές προσωπικές σχέσεις με τον ένοικό του.
Για να μη κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, ο ρόλος του αλεξιπτωτιστή Αυγενάκη στο υφυπουργείο Αθλητισμού ήταν εξαρχής διπλός:
- Να γίνουν τα χατίρια του κουμπάρου Μαρινάκη στο ποδόσφαιρο εις βάρος του «κόκκινου Ιβάν» και όποιου άλλου τολμάει να σηκώσει κεφάλι ενάντια στο κράτος εν κράτει. Τις λεπτομέρειες αυτού του εγχειρήματος τις γνωρίζετε και σε κάθε περίπτωση τις αφήνω στους καθ’ ύλην αρμόδιους συναδέλφους.
- Και να αλωθούν κομματικά όσο γίνεται περισσότερες από τις ενοχλητικές Ομοσπονδίες, που στέρησαν την καρέκλα της ΕΟΕ από τον γαμπρό Κούβελο: ΣΕΓΑΣ, ΕΠΟ κ.α. Στην τελευταία καταμέτρηση, είχαμε ισορροπία τρόμου, με σκορ 14-13 υπέρ του καταξιωμένου στις τάξεις των αθλητών Καπράλου – που δεν είναι δα αριστερός.
Βεβαίως ο Βασιλακόπουλος τάχθηκε σιωπηρά στο πλευρό του συζύγου της Ντόρας (όπως και ο έτερος ομογάλακτος «δεινόσαυρος», Δημήτρης Διαθεσόπουλος της κολύμβησης), αλλά ουδείς μπορεί να θεωρήσει δεξιό και ημέτερο τον άνθρωπο που έχει κάδρο του Ανδρέα Παπανδρέου στο γραφείο του.
Το τραγικό για το μπάσκετ δεν θα είναι να επανεκλεγεί στη διοίκηση η φράξια Βασιλακόπουλου, με όποια μορφή εμφανιστεί, αλλά (όσο και αν ο σχετικός κίνδυνος μοιάζει αμελητέος) να εκφυλιστεί η Ομοσπονδία σε κομματικό παραμάγαζο, μίας παράταξης μάλιστα που ιστορικά κινείται σε εντελώς διαφορετικό χώρο.
Η ΕΟΚ είναι εδώ και δεκαετίες η Ομοσπονδία του Νότη Μαστρογιάννη, του Πέτρου Καπαγέρωφ, του Ζαχαρία Αλεξάνδρου, του Κώστα Πολίτη και, ναι, του Γιώργου Βασιλακόπουλου.
Ο Παναγιώτης Φασούλας δεν πρόκειται φυσικά να αλλοιώσει τη δημοκρατική και αριστερόστροφη πολιτική της φυσιογνωμία, αλλά για άλλους υποψηφίους δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά.
Ιδίως για όποιον υπόσχεται «εξωθεσμική» χρηματοδότηση των σωματείων (που απαγορεύεται), υπονοώντας ότι έχει ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας με το γκουβέρνο…
Αλλά για τους υποψήφιους κοτζαμπάσηδες της επόμενης μέρας, τους καθ’ όλα αξιόλογους και ευπρόδεκτους, θα έχουμε αρκετό χρόνο μπροστά μας για να τα ξαναπούμε.
Πηγή: Gazzetta
