Επιλογή Σελίδας

Του Νίκου Παπαϊωάννου

Λίγες εβδομάδες πριν παρουσιαστώ στην Τρίπολη για να υπηρετήσω τη μαμά πατρίδα (Αεροπορία Γ’ 96), αποχώρησα από τον Ελεύθερο Τύπο. Με μόλις δύο χρόνια στην πλάτη ως δημοσιογράφος, βρέθηκα με ένα σεβαστό ποσό στα χέρια, από την εκκαθάριση της παραίτησής μου. Αποφάσισα να το επενδύσω στον εαυτό μου και στην τρέλα μου με το ΝΒΑ.

Έβγαλα εισιτήριο για το Σικάγο όπου οι Μπουλς πλησίαζαν τις 70 νίκες, στο δρόμο τους για την κατάκτηση του 4ου πρωταθλήματός του. Είχα στέγη εξασφαλισμένη, στο Δημήτρη τον ξάδερφό μου και ο αδερφικός φίλος, Ίβιτσα Ντούκαν, αρχισκάουτερ τότε των Μπουλς (από το 1989), μου είχε κανονίσει τα πάντα: Πρόσβαση στο προπονητήριο των Μπουλς, το Μπέρτο Σέντερ, στο νεότευκτο γήπεδο της ομάδας Γιουνάιτεντ Σέντερ, στις προπονήσεις και τους αγώνες του Σικάγο. Μου είχε και δύο εκπλήξεις αξέχαστες: Από ένα τετ-α-τετ με τον Μάικλ Τζόρνταν και τον Ντένις Ρόντμαν! Περίπου πέντε λεπτά με τον καθένα, σε διαφορετικές μέρες!The Last Dance: Όταν άγγιξα τον Τζόρνταν

Εκείνες οι στιγμές, εκείνες οι μέρες, ήταν θησαυρός ανεκτίμητος. Το ROI (return of investment) της επένδυσής μου ήταν ανεπανάληπτο, αφού το Nitro -με ιστορικό εξώφυλλο των μέχρι τότε αμετανόητων εργένηδων Πέτρου Κωστόπουλου, Γιάννη Βαρδινόγιάννη και του αείμνηστου Βλάσση Μπονάτσου- δημοσίευσε το κείμενο μου και κάπως έτσι ξεκίνησαν τα ταξίδια μου στην Αμερική για να καλύπτω το ΝΒΑ! Την επόμενη εβδομάδα θα κλείσω την -ανακατεμένη σε χρόνους αναδημοσίευσης- τριλογία μου από τις τρεις σεζόν μου με τους Μπουλς, με το κείμενο από τους τελικούς του ΝΒΑ του 1997. Ακολουθεί αυτούσιο το κείμενο και αναμένω τα σχόλιά σας στο Instagram: @ndpapaioannou.

ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ:  ΤΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΤΕΡΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ

Μπορεί να μην ακούγεται δύσκολο, αλλά στο Σικάγο είναι πιο εύκολο να βγάλεις γκόμενα από το να βρεις εισιτήριο των Μπουλς. Οι τυχεροί είναι γύρω στις 20.000 που έχουν φροντίσει να εξαντλήσουν όλα τα διαρκείας μέχρι το 1999, ενώ υπάρχουν 53.000 που παρακαλούν το Θεό να πάρουν προτεραιότητα για διαρκείας μετά το σωτήριον έτος 2.000. Οι αγώνες των Μπουλς είναι sold out από το 1987, για να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται.

Έξω από το United Center, που βρίσκεται στην πιο κακόφημη περιοχή του Σικάγο, υπάρχουν δεκάδες τύποι που κρατούν χάρτινες επιγραφές που λένε: Tickets wanted. Όμως εισιτήρια δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα στη μαύρη αγορά. Κι αν περισσέψει κανένα, θα είναι στον 90ο όροφο του σταδίου, όπου ο Τζόρνταν μοιάζει περισσότερο με μυρμήγκι παρά με μπασκετμπολίστα και θα πρέπει να δώσεις καμιά 200αριά δολάρια. Και πάλι όμως το εισιτήριο αυτό μοιάζει με το κλειδί του παραδείσου.

The Last Dance: Όταν άγγιξα τον Τζόρνταν

Εξάλλου υπάρχουν και τεράστιες φωτεινές επιγραφές με την ένδειξη SOLD OUT, αλλά και “Thank you for making the Bulls ticket the most valuable in town”.

Μόλις περάσεις τις πόρτες του τεράστιου γηπέδου, τότε την έκανες λαχείο γιατί θα περάσεις ένα απόγευμα με τον Μάικλ Τζόρνταν, τον Ντένις Ρόντμαν, τον Σκότι Πίπεν, τον Τόνι Κούκοτς και τους λοιπούς Μπουλς και θα έχεις να το διηγείσαι στα εγγόνια σου.

Το μαγαζί με τα αναμνηστικά των Μπουλς, αλλά και της ομάδας χόκεϊ των Μπλάκχοκς, το Fandemonium, βρίσκεται στο δεύτερο όροφο του σταδίου και πρέπει να το επισκεφτεί ο κάθε φίλος της ομάδας του Φιλ Τζάκσον που σέβεται τον εαυτό του. Εκεί μπορείς να βρεις από μπρελόκ μέχρι Harley των Μπουλς και για να φύγεις ικανοποιημένος θα πρέπει να έχεις μαζί σου τη χρυσή American Express.

The Last Dance: Όταν άγγιξα τον Τζόρνταν

Αυτά που δεσπόζουν στο μαγαζί είναι τα τρόπαια των Μπουλς από τα τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα, που βρίσκονται σε μια βιτρίνα. Επίσης πωλούνται και κομμάτια από το παρκέ του Chicago Stadium, την πρώτη έδρα των Μπουλς, που κατεδαφίστηκε πριν από τρία χρόνια, με την υπογραφή του Μάικλ Τζόρνταν. Η τιμή τους από 400 δολάρια, για ένα κομμάτι που μοιάζει με σπιρτόκουτο, μέχρι και 5.000 δολάρια για το κομμάτι με τον “Ταύρο”, που υπήρχε στο κέντρο του γηπέδου. Επίσης πωλούνται μπάλες με την υπογραφή του Air στην τιμή των 2.000 δολαρίων και πλέον. Τζάμπα πράγμα δηλαδή.

Όσοι δεν μπορούν να τ’ αποκτήσουν αλλά απλώς να τα φωτογραφίσουν, μπορούν να συμβιβαστούν με διάφορα μπλουζάκια, αναμνηστικά και καπέλα του μπέιζμπολ με καμιά τριανταριά δολάρια.

Μην παραλείψετε να κάνετε έναν κόπο και να πεταχτείτε μέχρι το δέκατο όροφο του United Center, όπου υπάρχουν 40 σουίτες για τους εκλεκτούς φίλους των Μπουλς. Η τιμή ενοικίασής τους για μια σεζόν μπορεί να φτάσει και τα 40.000 δολάρια, ενώ στο παρελθόν είχε κυκλοφορήσει η φήμη στο Σικάγο ότι ήταν της μόδας τα όργια στις σουίτες κατά τη διάρκεια των αγώνων.

ΣΚΗΝΗ ΔΕΥΤΕΡΗ: “ΕΙΜΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΗΛΙΘΙΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΑΣ”

Μία ώρα πριν ξεκινήσει ο αγώνας των Μπουλς, οι πόρτες των αποδυτηρίων ανοίγουν για τους δημοσιογράφους για 45 λεπτά  (όπως κι εδώ, έτσι;) κι έχουν την ευκαιρία να τα πουν με τον Τζόρνταν και την παρέα του. Ή καλύτερα με τον Πίπεν και την παρέα του, καθώς ο Τζόρνταν πριν από τους αγώνες προτιμά να λέει ανέκδοτα παρά να μιλάει σοβαρά, ενώ παράλληλα έχει βάλει στο ρολόι του την αντίστροφη μέτρηση υπολογίζοντας το χρόνο που απομένει για να φύγουν οι δημοσιογράφοι.

Οι “you guys”, όπως αποκαλεί ο Air τους εκπροσώπους του Τύπου, δεν είναι και η συμπάθειά του και όποτε μπορεί τους τη λέει και μάλιστα άσχημα. Τους φωνάζει για να τους μιλήσει λέγοντας: “You guys, l’ m ready to answer in all of your stupid questions”.

Παρ’ όλα αυτά. είναι πάντα ευγενικός και τ’ αγγλικά του μοιάζουν περισσότερο με αποφοίτου της Οξφόρδης παρά με Αμερικανού. “ΟΚ, guys time for you to leave”, λέει ο Air και φτάνει η ώρα να την κάνουν οι δημοσιογράφοι, αφήνοντας πίσω τους τον Ντένις Ρόντμαν να ακούει σε φουλ ένταση Pearl Jam, τον Σκότι Πίπεν να λύνει σταυρόλεξα και τον Τόνι Κούκοτς να γελάει με τις κρυάδες που λέει ο Ρον Χάρπερ.

The Last Dance: Όταν άγγιξα τον Τζόρνταν

Ο Φιλ Τζάκσον, ο προπονητής των Μπουλς, ένας τύπος intellectual που έχει ασπαστεί το Κοράνι και τη βρίσκει με τους Ινδιάνους, αντί να βάλει τις φωνές εμψυχώνοντας τους παίκτες του πριν από το ματς με το Μαϊάμι, κάνει κάτι πιο απλό. Κολλάει στη θέση του παίκτη ένα χαρτάκι που λέει:

“Henceforth, we don ‘t seek for good fortune. We, ourselves are good fortune”. Από εδώ και στο εξής δεν ψάχνουμε για την καλή τύχη. Εμείς είμαστε η καλή  τύχη. Με τον τρόπο αυτό προσπαθεί -και τα καταφέρνει- να κάνει την ομάδα του να τρέχει, να μπαίνει στο γήπεδο και να κλοτσάει κάθε ενοχλητικό πισινό…

ΣΚΗΝΗ ΤΡΙΤΗ: ΤΟ ΑΡΧΗΓΕΙΟ ΤΩΝ ΜΠΟΥΛΣ

Το Berto Center είναι το αρχηγείο των Μπουλς, που βρίσκεται σ’ ένα προάστιο του Σικάγο, το Ντίρφιλντ, λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη.

Χτίστηκε το 1991 και ονομάστηκε Berto Center προς τιμήν μιας φίλης του ιδιοκτήτη των Μπουλς, Τζέρι Ρέινσντορφ, που πέθανε. Πρόκειται για το πιο σύγχρονο γυμναστήριο των ΗΠΑ, που έχει μηχανήματα της τελευταίας τεχνολογίας. Υπάρχουν τρία γήπεδα μπάσκετ κανονικών διαστάσεων, σ’ έναν ενιαίο χώρο, αίθουσα με βάρη, δύο πισίνες, γιακούζι, υπερσύγχρονο ιατρείο, κουζίνα με μάγειρα να είναι stand by 24 ώρες, αίθουσες προβολής αγώνων κι ένα στούντιο εξοπλισμένο με βίντεο και μονταζιέρες που δεν υπάρχουν ούτε στους πιο σύγχρονους τηλεοπτικούς σταθμούς των ΗΠΑ.

The Last Dance: Όταν άγγιξα τον Τζόρνταν

Είναι χαρακτηριστικό πως υπάρχει ένα κομπιούτερ της Sony, μέσω του οποίου μπορεί o Φιλ Τζάκσον να επεμβαίνει στην εικόνα και να διορθώνει τις λάθος κινήσεις των παικτών του! Κουφό έτσι;

Στον πρώτο όροφο, στον οποίο είναι και το στούντιο, βρίσκονται και τα γραφεία των Μπουλς, όπου η είσοδος απαγορεύεται αυστηρά σε όλους. Βέβαια το Nitro βρήκε τρόπο και χώθηκε μέσα, είδε την προπόνηση, το γραφείο του Φιλ Τζάκσον, αλλά και το δωμάτιο όπου βλέπουν τις ταινίες οι παίκτες.

ΣΚΗΝΗ ΤΕΤΑΡΤΗ: ΟΙ ΙΝΔΙΑΝΟΙ ΤΟΥ ΤΖΑΚΣΟΝ ΚΑΙ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ

Ο Φιλ Τζάκσον έχει ψύχωση με τους Ινδιάνους και ειδικά με τη φυλή Λακότα Σιου, που τον έκαναν μέλος τους το 1973, όταν μαζί με τον νυν γερουσιαστή και πρώην άσο των Νικς, Μπιλ Μπράντλεϊ, διοργάνωσαν καμπ στην περιοχή Pine Ridge, κοντά στη Βόρεια Ντακότα, όπου ζουν μέλη της φυλής αυτής.

Οι Lakota Warriors είχαν πάθος για τα μυστήρια της ζωής, στηρίζονταν στην ομαδική δουλειά και ο Crazy Horse, ο μεγαλύτερος πολεμιστής της φυλής, αντιμετωπιζόταν σαν άγιος.

Λίγους μήνες μετά το καμπ, η αδελφή ενός παιδιού, μέλους της φυλής των Σιου, του έκανε δώρο μια χειροποίητη κουβέρτα επειδή ο αδελφός της είχε σπάσει το ρεκόρ πόντων του Τζάκσον, κάτι που ήταν μεγάλη τιμή για την οικογένεια. Από τότε ο Τζάκσον ταυτίστηκε με τους Σιου, που του έγιναν βίωμα.

Ο Τζάκσον παραλλήλισε τους Μπουλς με τους Lakota Warriors, που ήταν μία ομάδα μαχητών, μια μυστική κοινωνία με μοναδικό σκοπό τις νίκες, που στην περίπτωση των «Ταύρων» αντιστοιχούν σε πρωταθλήματα. Πάνω στο μοντέλο της φυλής των Σιου ο Φιλ έχτισε τους Μπουλς.

The Last Dance: Όταν άγγιξα τον Τζόρνταν

Η αίθουσα όπου οι παίκτες των Μπουλς βλέπουν ταινίες είναι διακοσμημένη με τόξα, πίπες της ειρήνης, φτερά και τομάρια ζώων στο πάτωμα. Η μπάλα του αγώνα βρίσκεται σε περίοπτη θέση, καλυμμένη από τα φτερά του αρχηγού της φυλής των Σιου! Επίσης υπάρχει ένα βέλος πάνω στο οποίο είναι δεμένη μια πίπα, σύμβολο της προσευχής των Λακότα Σιου.

Μια κουκουβάγια βαλσαμωμένη είναι το σύμβολο της ισορροπίας και της αρμονίας. Στο χώρο δεσπόζει μια φωτογραφία ενός λευκού βουβαλιού, που για τους Σιου είναι το ιερό ζώο γιατί φέρνει καλή τύχη κι ευφορία.

Όλα αυτά τα έχει κάνει ο Τζάκσον επειδή υποστηρίζει πως το “ταξίδι” όλη τη χρονιά με τους παίκτες είναι ιερό. Όλοι βρίσκονται σε αποστολή και στο δωμάτιο αυτό ξεκινά το πνεύμα της ομάδας.

Πριν και μετά την προπόνηση, οι παίκτες και ο Τζάκσον κάνουν έναν κύκλο στο κέντρο και προσεύχονται – ο κύκλος αυτός συμβολίζει το ιερό στεφάνι των Μπουλς. Πριν ανοίξει το training camp το χειμώνα, ο Τζάκσον πάει στο Berto Center αρκετές ώρες νωρίτερα και λιβανίζει κάθε γωνιά για να φύγουν τα κακά πνεύματα.

Ο Zen Master κυκλοφορεί αρκετές φορές με ινδιάνικα πασούμια, ενώ στα αποδυτήρια υπάρχουν δύο ταμπέλες που λένε “The power of We is stronger than Me” και “Remember”.

Πάντα στις κασέτες με την ανάλυση των αντιπάλων ο Τζάκσον συνηθίζει να βάζει αποσπάσματα από διάφορες ταινίες, όπως Wizzard of ΟΖ, Αn Officer and a Gentleman, Full Metal Jacket, Hot Shot, αλλά και βίντεοκλιπ, όπως τον εθνικό ύμνο που τραγούδησε ο Τζίμι Χέντριξ στο Γούντστοκ. Το 1989, πριν σπό τη σειρά των πλέι οφ με τους Πίστονς, είχε βάλει σκηνές από το The Mystic Warrior.

Αν νομίζετε πως είναι μόνο αυτός περίεργος, γελαστήκατε. Όλη η ομάδα είναι έτσι. Όποιοι παίζουν στους Μπουλς αποτελούν κάτι ξεχωριστό.

ΣΚΗΝΗ ΠΕΜΠΤΗ: BULLS IN BLACK

Μόλις ξεκίνησαν τα πλέι οφ, οι Μπουλς δεν έχασαν την ευκαιρία να εφαρμόσουν μερικές από τις αγαπημένες τους συνήθειες. Στο Berto Center δεν είχε περάσει αρκετή ώρα από τη στιγμή που έφτασε ένα φορτηγό της Nike με καμιά τρακοσαριά ζευγάρια μαύρα sneakers για τους παίκτες. Ανάμεσα σ’ αυτά και τα καινούργια Air Jordan. Βέβαια θ’ αναρωτηθείτε γιατί μαύρα. Καλύτερα να σας εξηγήσει ο Μάικλ Τζόρνταν:

“Στα πλέι οφ τα πράγματα σοβαρεύουν και βρισκόμαστε σε αποστολή. Κυνηγάμε το πρωτάθλημα. Φοράμε όλοι μαύρα παπούτσια, κάτι που έχει επινοήσει ο Μπραντ Σέλερς πριν από αρκετά χρόνια, που είναι στοιχείο ενότητας. Φοράμε επίσης και μαύρα ρούχα, ενώ φέτος είπαμε να βάλουμε και μαύρες κάλτσες για να ξεχωρίζουμε από τους άλλους. Τόσο για το ρεκόρ των 72 νικών, όσο και για το γεγονός ότι εξασφαλίσαμε τον τίτλο της Ανατολικής Περιφέρειας από τα Χριστούγεννα». 

Μόλις οριστικοποιηθεί το ρόστερ των πλέι οφ, ο Φιλ Τζάκσον βάζει τους παίκτες του να διαβάσουν αποσπάσματα από μια σύγχρονη έκδοση των Δέκα Εντολών.

Ο Τζάκσον αποκαλεί τον Τζόρνταν «ειρηνικό μαχητή», αλλά ο Air αστειεύεται πολλές φορές λέγοντας: “I don ‘t need that Zen stuff, Phil”. Πάντως ο Τζόρνταν τη βρίσκει με όλα αυτά τα κόλπα του Τζάκσον και είναι από τους πρώτους που τα διατηρεί με ευλάβεια.

The Last Dance: Όταν άγγιξα τον Τζόρνταν

Ακόμη, ο Τζόρνταν σε κάθε προπόνηση και σε κάθε αγώνα φοράει καινούργια παπούτσια για να αισθάνεται καλύτερα, ενώ το γεύμα του είναι πάντα το ίδιο λιτό: πατάτες βραστές ή τηγανητές με ψητό κρέας, γιατί: “Πρέπει να τρώω λίγο όπως τα πουλιά. Ίσα-ίσα για να μπορώ να πετάω”. Επίσης, κάτω από το σορτς των Μπουλς φοράει πάντα αυτό του κολεγίου του, της Νορθ Καρολάινα, ενώ κάθε Τρίτη και Παρασκευή ξυρίζει το κεφάλι του και δεν λέει όχι σε μια παρτίδα πόκερ πριν από τους αγώνες, για να ακονίσει το μυαλό του.

Ο Τζάκσον παρακινεί τους παίκτες του να φαντάζονται φάσεις από τον αγώνα που ακολουθεί (visualization), κάτι που κάνουν όλοι.

Τέλος, στα ταξίδια, κατά καιρούς ο Τζάκσον έχει δώσει αρκετά βιβλία για να περνούν την ώρα τους. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά μερικά από αυτά: Fever: Twelve Stories του John Wideman (Τζόρνταν), Ways of the whitefolks του Langston Hughes (Πίπεν), On the road του Jack Kerouac (Περντιού), ΑΙΙ the pretty horses του Cormac MC Carthy (Κερ), Beavis & Butthead: This book sucks του Mike Sudge (Ρόντμαν).

ΣΚΗΝΗ ΕΚΤΗ: ΤΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ ΤΟΥ ΜΑΙΚΛ

Στην οδό La Salle στην καρδιά του Σικάγο, δύο δρόμους από το Magnificent Mile, υπάρχει ένα εστιατόριο που έχει μεγαλύτερη ουρά από τα γειτονικά Hard Rock Cafe και Planet Hollywood. Φυσικά και επιτρέπεται να συμβαίνει κάτι τέτοιο όταν μιλάμε για το Michael Jordan’s The restaurant. Για να φάτε εκεί θα πρέπει να περιμένετε τουλάχιστον δύο ώρες, αν πρόκειται για μέρα που δεν θα έχει προβολή αγώνα των Μπουλς, και γύρω στις τέσσερις ώρες αν θέλετε να δείτε την ομάδα του Φιλ Τζάκσον.

Θα γευθείτε τις λιχουδιές της γυναίκας του Τζόρνταν, Χουανίτα, τα slam dunk steaks, την 23 salad και άλλα πολλά που αλλάζουν ονομασίες κάθε μήνα.

Το εστιατόριο μοιάζει περισσότερο με μουσείο του Μάικλ Τζόρνταν, καθώς ο Air έχει μεταφέρει  σ’ αυτό όλα τα… προικιά του. Παντού φωτογραφίες του Μάικλ, φανέλες και μπάλες από αξέχαστα παιχνίδια, η στολή του μπέιζμπολ, αλλά και αφιερώσεις από σούπερ σταρ, όπως ο Μάικλ Τζάκσον, ο Στίβεν Σπίλμπεργκ, ο Σπάικ Λι, ο Μπιλ Κόσμπι, η Πάμελα Άντερσον, ο lce-T και άλλοι πολλοί.

Στον τρίτο όροφο υπάρχει μια ειδική αίθουσα, στην οποία τρώει ο Τζόρνταν όποτε επισκέπτεται το εστιατόριο. Μάλιστα για να εξιτάρεται η περιέργεια του κόσμου, πίσω από τις γρίλιες της αίθουσας του Τζόρνταν έχει εγκατασταθεί ένα ειδικό μηχάνημα που δημιουργεί σκιές κι έτσι οι πελάτες έχουν την εντύπωση πως τρώνε μαζί με τον Air.

Η συζήτηση με τον Τζόρνταν

Face to face με τον Μάικλ Τζόρνταν στα αποδυτήρια του Berto Center. Πρώτη μας απορία είναι γιατί ξαναγύρισε στο μπάσκετ. Η απάντηση λίγο περίεργη: “Το περασμένο καλοκαίρι βρισκόμουν στην Καλιφόρνια γυρίζοντας το έργο Space Jam. Έκανα μια βόλτα με ποδήλατο μαζί με κάτι φίλους μου και περάσαμε έξω από ένα ανοιχτό γήπεδο μπάσκετ. Κατέβηκα και πήγα να παίξω. Μετά από λίγα λεπτά είχαν μαζευτεί γύρω στις 6.000 και κατάλαβα πως γεννήθηκα για να παίξω μπάσκετ. Πολλοί όταν αποχώρησα με είπαν εγωιστή επειδή σταμάτησα να μοιράζομαι ένα μου χάρισμα με τον υπόλοιπο κόσμο. Ο κόσμος, δηλαδή, δεν είναι εγωιστής όταν μου ζητάει να μοιράζομαι κάτι μαζί του, χωρίς εγώ να το θέλω. Στο μπάσκετ τα μάτια του κόσμου ήταν στραμμένα πάνω μου, αλλά ήξερα πως ήμουν ικανός να τους σταματήσω. Στο μπέιζμπολ όμως δεν ήταν έτσι. Ήξερα πως περίμεναν πολλά και δεν μπορούσα να τα κάνω. Απίστευτη πίεση”.

The Last Dance: Όταν άγγιξα τον Τζόρνταν

Πρόσφατη έρευνα του Associated Press ανάμεσα σε παιδιά Αφροαμερικάνων έδειξε πως έχουν τον Μάικλ Τζόρνταν στην ίδια μοίρα με το Θεό, ενώ τον θαυμάζουν περισσότερο μετά τους γονείς τους. Επίσης, ένας ραδιοσταθμός έκανε την εξής ερώτηση σε 3.000 κατοίκους του Σικάγο, διαφορετικών ηλικιών: “Ποιον θεωρείτε βασιλιά του κόσμου;” Το 41% απάντησαν ο Μάικλ Τζόρνταν είναι ο βασιλιάς.

Ο Air καταλαβαίνει την υστερία του κόσμου, ειδικά μετά τη δίχρονη σχεδόν απουσία του και την επιστροφή του: “Όταν κάτι πεθαίνει μετά σου λείπει, αλλά δεν σκέφτεσαι πώς θα είναι αν αυτό ξαναγυρίσει. Για παράδειγμα, αν είχα πάλι τον πατέρα μου, θα προσπαθούσα να περνάω μαζί του κάθε δευτερόλεπτο που έχω στη διάθεσή μου. Αυτό συμβαίνει τώρα που γύρισα. Γι’ αυτό αντιδρά έτσι ο κόσμος. Ρουφάνε κάθε στιγμή που είμαι στο γήπεδο γιατί ξέρουν πως δεν θα παίζω για πάντα μπάσκετ”.

Ό,τι πρόβλημα έχω, το λύνω παίζοντας μπάσκετ

Ο Τζόρνταν παίρνει μια ανάσα, κατεβάζει μια γουλιά Gatorade, παίζει με το κλειδί της καινούργιας Mercedes του και συνεχίζει: “Πολλοί νομίζουν πως ο βασικός λόγος για τον οποίο γύρισα ήταν μόνο οι νίκες. Είναι γελασμένοι. Απλώς είχα συνηθίσει να πηγαίνω με το ασανσέρ και είπα πως είναι καιρός να πάω πάλι απ’ τα σκαλιά. Πριν το μπέιζμπολ είχα ξεχάσει πώς είναι τα σκαλιά. Στο μπέιζμπολ τρίφτηκα πάλι με τα σκατά στις μικρές κατηγορίες. Ήξερα πως οι μέρες της επιτυχίας μου είχαν τελειώσει. Έπρεπε κάθε μέρα να αντιμετωπίζω την έλλειψη ικανοτήτων μου. Γύρισα και τώρα παίρνω μόνο τις σκάλες. Οι σκάλες είναι για μένα ο καλύτερος δρόμος. Είμαι ο καλύτερος στις σκάλες κι ευγνωμονώ το μπέιζμπολ που μου τις ξαναέδειξε. Κατάλαβα όμως και κάτι άλλο. Το γήπεδο του μπάσκετ είναι το καταφύγιό μου. Το μέρος όπου μπορώ να βρω όλες τις απαντήσεις. Ό,τι πρόβλημα έχω, το λύνω παίζοντας μπάσκετ”.

The Last Dance: Όταν άγγιξα τον Τζόρνταν

Βέβαια υπάρχει μια στιγμή, από την ημέρα της επιστροφής του, που η “Αυτού Μεγαλειότης” δεν πρόκειται να την ξεχάσει ποτέ: “H καλύτερη στιγμή μου από την ημέρα που γύρισα ήταν η πρώτη φορά που έπαιξα ξανά μπροστά στον κόσμο του Σικάγο, στο ματς  με το Ορλάντο. Μπορεί να χάσαμε αλλά κατάλαβα πως πήρα τη σωστή απόφαση. Ο ήχος του κόσμου όταν μπήκα στο γήπεδο. Ένιωσα την αγάπη του στο πετσί μου και όποιες αμφιβολίες είχα για την επιστροφή μου έσβησαν. Επίσης στο ματς με τους Νικς, στη Νέα Υόρκη, όταν έβαλα 55 πόντους. Απέδειξα στους συμπαίκτες μου πως μπορούν ακόμα να στηρίζονται πάνω μου”.

Αντί επιλόγου, η προειδοποίηση του Μάικ: “Μην περιμένετε ν’ ανακοινώσω αν θα φύγω σε ένα, σε δύο ή δεν ξέρω κι εγώ σε πόσα χρόνια. Δεν θα το κάνω πριν αρχίσει η χρονιά, όπως είχε κάνει ο Καρίμ. Δηλαδή να μετατρέψω την τελευταία χρονιά μου σε μια τουρνέ νοσταλγίας. Θα σταματήσω χωρίς να το ξέρει κανείς προηγουμένως. Έτσι απλά, χωρίς να το περιμένει κανείς”.

Μπαίνει μέσα στην κυπαρισσί κουπέ 600άρα Mercedes με πινακίδα “MJ 23”, γκαζώνει κι εξαφανίζεται. Όπως θα κάνει σε μερικά χρόνια…

Η συζήτηση με τον Ρόντμαν

Θεωρείται ο πιο controverslal παίκτης στην ιστορία του NBA. Αλλάζει το χρώμα των μαλλιών του όπως κάποιοι αλλάζουν τα πουκάμισό τους, χτυπάει το ένα τατουάζ μετά το άλλο και πουλάει τρέλα μέσα στο γήπεδο. Ένας showman κλεισμένος στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου. Είναι περήφανος για τα δέκα σκουλαρίκια που κοσμούν τ’ αυτιά του, τη μύτη του, τον αφαλό του και τη γλώσσα του. Μιλάμε για το κακό παιδί του ΝΒΑ, τον Ντένις Ρόντμαν, που έξω από το γήπεδο μετατρέπεται σε αρνάκι. Μέχρι να τον πλησιάσουμε το σκεφτήκαμε πολλές φορές, αλλά μόλις έγινε η επαφή ανακαλύψαμε πόσο ευγενικός είναι.

The Last Dance: Όταν άγγιξα τον Τζόρνταν

Μεταξύ άλλων μας είπε πως είναι λευκός σε σώμα μαύρου, μια και υιοθετήθηκε από λευκούς γονείς. Από πολλούς έχει χαρακτηριστεί σαν ωρολογιακή βόμβα που μπορεί v’ ανατιναχτεί ανά πάσα στιγμή και να διαλύσει ό,τι βρει στο πέρασμά της – ακόμα και από τη Μαντόνα- με την οποία είχε μια σύντομη ερωτική σχέση. Στο παρελθόν προσπάθησε v’ αυτοκτονήσει, ενώ η υπερβολική αγάπη του για τις Harley παραλίγο να τον στείλει στον Άγιο Πέτρο.

Κυρίες και κύριοι, απολαύστε τον Ντένις Ρόντμαν.

– Όλοι σε λένε τρελό και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, αλλά δεν μου μοιάζεις και πολύ.

“Η τρέλα είναι σχετική. Μπορεί να είμαι τρελός για τους άλλους, αλλά λογικός για σένα ή για μένα. Εξαρτάται, φίλε, πώς το βλέπεις”.

– Φαίνεται όμως πως την έχεις καταβρεί στο Σικάγο.

Αν και κάνει γα….ένο κρύο, μου αρέσει πάρα πολύ. Ξέρεις, είναι οι κάτοικοι της πόλης που είναι τόσο ζεστοί και μ’ έχουν αποδεχτεί  από την πρώτη μέρα που ήρθα εδώ. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Εκτιμούν τη σκληρή δουλειά που κάνω μέσα κι έξω από τα γήπεδα.

– Στο Σαν Αντόνιο είχε καλύτερο καιρό, όμως κατάφερες να μαλώσεις σχεδόν με όλους.

“Ήταν θέμα διοίκησης. Προτιμούσαν να κρατήσουν άλλους παίκτες με περισσότερα λεφτά παρά εμένα. Τι να κάνω;”

– Με τους συμπαίκτες σου τουλάχιστον τα πήγαινες καλά;

“Μερικοί ήταν πολύ ενδιαφέροντες τύποι, όμως άλλοι αμέσως μετά τον αγώνα πήγαιναν σπίτι για να τους  θηλάσει η γυναίκα τους. Εδώ στο Σικάγο όλα τα παιδιά είναι σκληροί motherfuckers. Δεν καταλαβαίνουν τίποτα”.

The Last Dance: Όταν άγγιξα τον Τζόρνταν

– Έμαθα πως βγάζεις και βιβλίο. Είναι αλήθεια;

“Ναι. Ο τίτλος του θα είναι Ας bad ας Ι wanna be. Θα  αναφέρομαι σε όλα τα χρόνια μου στο ΝΒΑ και πώς έχουν αλλάξει τα πράγματα μέσα σ’ αυτά τα χρόνια. Τα άπλυτα θα βγουν στη φόρα”.

– Θα έχει και σεξουαλικό περιεχόμενο;

“Βεβαίως, θα μιλήσουμε για άντρες και για γυναίκες. Θ’ αποκαλύψω τα πάντα, με ονόματα. Χωρίς ονόματα δεν θα έχει ουσία. Δεν μπορώ να σου πω κανένα τώρα, για να πάρεις το βιβλίο”.

– Υπάρχει η φήμη πως κυνηγάς το σεξ.

“Εγώ σεξοκυνηγός; Ο κόσμος νομίζει πως, επειδή πηγαίνω σε διάφορα μπαρ και σε πάρτι, πρέπει να πηγαίνω με ό,τι περπατάει. Σ’ αυτή την ηλικία; Είμαι 34 χρονών. Δεν είμαι τρελός. Έλεος. Με βλέπουν να μιλάω σε μια γυναίκα και βγάζουν αμέσως συμπεράσματα. Δεν το καταλαβαίνω. Έχω μια μόνιμη σχέση, αλλά θα πρέπει να παραδεχτώ πως στην αρχή της καριέρας μου είχα αρκετά ανοιχτά παράθυρα”.

– Ένα από αυτά ήταν και η Μαντόνα.

“Έχει πει στο παρελθόν πως ήταν ερωτευμένη μαζί μου, πως ήμουν ο δεύτερος έρωτας της ζωής της μετά τον Σον Πεν”.

– Τι σου έκανε εντύπωση στη Μαντόνα;

“Ο τρόπος με τον οποίο εκφράζεται και με τη δύναμη που έχει, συμπεριλαμβανομένων και των χρημάτων, που κάνουν αρκετούς να τη φοβούνται. Λατρεύω την Μαντόνα γιατί δεν μασάει με τίποτα και κάνει ό,τι ακριβώς γουστάρει”.

– Πώς και δεν προχώρησε το ειδύλλιο;

Φανταζόμουν πως μπορεί να ήταν κάτι ξεχωριστό, αλλά έπρεπε να προστατέψω την καρδιά μου. Η Μαντόνα τα έχει κάνει όλα, έχει γυρίσει τον κόσμο και τα έχει βρει με τον εαυτό της. Εγώ δεν το είχα κάνει, γι’ αυτό δεν το πήρα πολύ σοβαρά.

Μόλις αντιληφθώ ότι έχω κάνει τα πάντα, θα πάρω ένα Uzi και θα τινάξω τα μυαλά μου στον αέρα

– O Ουίλτ Τσάμπερλεν είχε πει πως έχει πάει με 20.000 γυναίκες.

“Δεν νομιζω. Υπερβολή. Το λέω και στο βιβλίο μου. Αν πήγε με 20.000 γυναίκες, πότε πρόλαβε να βάλει τόσους πολλούς πόντους και να πάρει τόσα ριμπάουντ; Πού βρήκε την ενέργεια να κάνει κάτι τέτοιο; Εγώ φαντάζομαι να πήγε με 10.000 γυναίκες στο μυαλό του και 1.000 στο κρεβάτι του. Περισσεύουν 9.000 μέχρι να φτάσουμε στις 20.000”.

– Το σεξ μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην απόδοσή σου;

“Ναι, και γι’ αυτό πριν από τα ματς δεν κάνω ποτέ  σεξ. Πρέπει να ετοιμαστώ για να πάω στον πόλεμο. Ειδικά όταν ξέρεις πως θα παίξεις για 40 λεπτά. Δύο ώρες σκληρής ανελέητης μάχης. Γι’ αυτό φροντίζω το σώμα μου όσο πιο πολύ μπορώ και πάω 100% έτοιμος στον αγώνα. Ματώνω σ’ ένα ματς και νομιζω πως ο κόσμος το έχει καταλάβει και γι’ αυτό μ’ αγαπά”.

– Κάνεις κάποιες ασκήσεις πριν από τους αγώνες;

“Βεβαίως. Κάθε φορά που μπαίνω στο γήπεδο ξέρω πως έχω δουλέψει σκληρότερα απ’ την προηγούμενη  φορά. Πρέπει πρώτα να διαλύσω τον εαυτό μου, πριν μπω στο γήπεδο για να διαλύσω τους αντιπάλους μου”.

Γιατί ο κόσμος σε γουστάρει τόσο πολύ;

“Επειδή απολαμβάνω τη ζωή μου κάθε μέρα και προσπαθώ να ψυχαγωγώ τον εαυτό μου. Έτσι πρέπει να κάνουν κι αυτοί. Δεν προγραμματίζω τίποτε απολύτως. Αρκετά ρομπότ υπάρχουν στον κόσμο. Άνθρωποι που φιλάνε ξένους κώλους για να επιβιώσουν.  Εγώ προτιμώ, αλλά και ο κόσμος, ανθρώπους σαν κι εμένα που τους αρέσει να ζουν ελεύθεροι και να τη βρίσκουν με τον εαυτό τους, όποιος κι αν είναι αυτός”.

– Πώς φαντάζεσαι το τέλος σου;

“Το έχω γράψει και στο βιβλίο μου. Μόλις αντιληφθώ ότι έχω κάνει τα πάντα, θα πάρω ένα Uzi και θα τινάξω τα μυαλά μου στον αέρα”

ΟΙ ΕΒΔΟΜΗΝΤΑ ΑΡΙΘΜΟΙ ΤΩΝ ΜΠΟΥΛΣ

Σικάγο Μπουλς. Η πιο cult ομάδα του ΝΒΑ. Ό,τι ρεκόρ υπάρχει το έχουν σπάσει, αλλά σίγουρα το πιο εντυπωσιακό ήταν το σπάσιμο του φράγματος των 70 νικών. Για να φτάσουν μέχρι εκεί στην πόλη του Σικάγο, και όχι μόνο, παίχτηκαν τα εξής 70 σενάρια:

The Last Dance: Όταν άγγιξα τον Τζόρνταν

1. Οι Μπουλς δίνουν τον Ουίλ Περντιού στο Σαν Αντόνιο και παίρνουν τον καπετάν φασαρία, αλλά και κορυφαίο ριμπάουντερ του ΝΒΑ, Ντένις Ρόντμαν. Ο Φιλ ΤΖάκσον λέει πως δεν ήταν από τους πιο βρώμικους παίκτες των Πίστονς, όμως η ουλή από το χτύπημά του υπάρχει ακόμα στο πιγούνι του Σκότι Πίπεν. Καλή αρχή.

2. Ο σέντερ των Μπουλς, Λουκ Λόνγκλεϊ, τιμωρείται στην αρχή της χρονιάς επειδή πλακώθηκε στο ξύλο με τον Κρις Ουέμπερ, σ’ ένα φιλικό με τους Μπούλετς. Μια φωτογραφία του Αυστραλού κάνει το γύρο του κόσμου, την ώρα που έχει έρθει στα χέρια με τον Ουάλας και τον Ουέμπερ. Στο βάθος ο συμπαίκτης του Τζαντ Μπούσλερ παρακολουθεί ατάραχος. Ο Λόνγκλεϊ υπογράφει το συγκεκριμένο φωτογραφικό στιγμιότυπο και την κρεμάει στη θέση του Μπούσλερ, στα αποδυτήρια, με το εξής μήνυμα: “Στον Τζαντ. Ευχαριστώ για τη βοήθεια”.

3. Στο πρώτο του πραγματικό παιχνίδι στο ΝΒΑ, με σώμα μπασκετμπολίστα, ο Μάικλ Τζόρνταν πετυχαίνει 42 πόντους κόντρα στη Σάρλοτ.

4. Τη νύχτα που οι Μπουλς ανοίγουν την αυλαία στο ΝΒΑ, οι αριθμοί του ΛΟΤΤΟ που κληρώνονται στο Σικάγο είναι το 2, 3, 4, 5 ή αλλιώς, το 23 και το 45. οι δύο αριθμοί που είχε ο Τζόρνταν στη φανέλα του. Αυτός ο τύπος είναι όλα τα λεφτά.

5. Με το ξεκίνημα της σεζόν, ο Ρόντμαν συγκρίνει τους Μπουλς με την προηγούμενη ομάδα του, τους Σπερς: “Εδώ είμαστε άγριοι και θα πάρουμε το πρωτάθλημα. Στο Σαν Αντόνιο πολλοί ήταν δειλοί”.

6. Οι Μπουλς εγκαινιάζουν μια τρίτη εμφάνιση: μαύρη με κόκκινη ρίγα. Δεν τους πάει γούρι και χάνουν από το Ορλάντο.

7. Αφού κέρδισαν μόνο 8 από τα 12 παιχνίδια στα οποία φορούσαν τη μαύρη στολή, αποφασίζουν να μην την ξαναβάλουν.

8. Ο Ρόντμαν τραυματίζεται στη γάμπα και μένει εκτός γηπέδων για ένα μήνα, αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να φωτογραφηθεί για το Playboy όπου αποκαλύπτει τα απόκρυφα σημεία του σώματός του.

9. Ο Τζακ Χάλεϊ παίζει πολύ καλά το ρόλο της νταντάς του Ρόντμαν -εξάλλου μπάσκετ δεν μπορεί να παίξει- αλλά το ΝΒΑ μπαίνει σε υποψίες και δεν πιστεύει πως δεν παίζει λόγω τραυματισμού, στέλνοντάς τον σε δικό του γιατρό. Πραγματικά ο Χάλεϊ δείχνει στο γιατρό βιντεοκασέτες που αποδεικνύουν πως δεν πηδάει τόσο ψηλά όταν παίζει μπάσκετ, αλλά μόνο όταν πανηγυρίζει στον πάγκο.

10. Ο Τζόρνταν πετυχαίνει 19 πόντους στο τελευταίο δωδεκάλεπτο κόντρα στο Βανκούβερ και σώζει τους Μπουλς από την ήττα. «Γύρισα», λέει γελώντας, λες και δεν το είχαμε καταλάβει.

11. Οι Μπουλς στο πρώτο τους ταξίδι κάνουν 6-1 χάνοντας από το Σιάτλ, όπου στα τελευταία 24 λεπτά του αγώνα πέτυχαν μόλις 28 πόντους. Όμως, όπως έκαναν και με τις υπόλοιπες ομάδες, νίκησαν το Σιάτλ στην επόμενη συνάντησή τους.

12. Ο Ρόντμαν ετοιμάζεται ν’ αντιμετωπίσει το Σαν Αντόνιο, την παλιά του ομάδα, και οι πρώην συμπαίκτες του δεν φαίνεται να πολυνοιάζονται. “Δεν είναι σαν να παίζουμε κόντρα στον Μάικλ Τζόρνταν. Είναι απλώς ο Ρόντμαν”, λέει ο Σον Έλιοτ. Ο Ρόντμαν “απλώς” μαζεύει 21 ριμπάουντ, οι Μπουλς νικούν και ο Έλιοτ το βουλώνει.

The Last Dance: Όταν άγγιξα τον Τζόρνταν

13. Ο πρώην θρύλος των Μπουλς, Μπομπ Λαβ, παντρεύεται την αγαπημένη του Ρέιτσελ Ντίξον, στο ημίχρονο ενός αγώνα στο United Center.’Oχι, οι Μπουλς δεν απέσυραν το φράκο του.

14. Ο Τζόρνταν “χτυπά” το Μιλγουόκι με 45 πόντους. “Ο Μάικλ είναι ο καλύτερος στον κόσμο”, λέει ο Γκλεν Ρόμπινσον, ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης στο ΝΒΑ, που τις έφαγε από τον Ρόντμαν.

15. Ο Τζόρνταν πετυχαίνει 36 πόντους και παίρνει ρεβάνς από τον Πένι Χάρνταγουεϊ, καθώς οι Μπουλς νικούν τους Μάτζικ με 112-103.

16. Ο πάγκος των Μπουλς βάζει 50 πόντους στη νίκη επί της Ατλάντα με 127-108 και το ρεκόρ τους έχει γίνει ήδη 18-2. Ο κόσμος αρχίζει να ρωτά για τις 70 νίκες. “Είναι τρελό”, λέει ο Κερ. Τον πιστέψαμε.

17. Ο Πίπεν γράφει 33 πόντους και 13 ριμπάουντ και οι Μπουλς διαλύουν τους Λέικερς με 108-88. “Δεν παίξαμε καλά”, διαπιστώνει ο Πίπεν.

18. Οι Μπουλς πιστεύουν πως μπορούν να παραμείνουν αήττητοι όλο το Δεκέμβριο. Λάθος. Παραμένουν αήττητοι όλο το Δεκέμβριο και όλο τον Ιανουάριο.

19. Το Σικάγο χάνει από την Ιντιάνα στην Ιντιανάπολη, αλλά μετά από τρεις μέρες τη διαλύει με 23 πόντους.

20. Ένας πιτσιρικάς στο Λος Άντζελες τιμωρείται με αποκλεισμό δύο αγώνων από τον προπονητή της ομάδας μπάσκετ του σχολείου του επειδή έβαψε τα μαλλιά του ροζ. “Αυτό είναι ηλίθιο”, σχολιάζει ο Ρόντμαν. Ναι, έπρεπε να τα είχε βάψει πράσινα!

21. Ο Λουκ Λόνγκλεϊ με δύο βολές στην εκπνοή του αγώνα επανορθώνει για τα δύο λάθη του Τζόρνταν και οι Μπουλς νικούν την Ατλάντα με 95-93. “Έσωσε τον κώλο μου”, ήταν τα λόγια του Τζόρνταν.

22. Μετά τις δηλώσεις του ρούκι της Φιλαδέλφεια, Τζέρι Στάκχαους, πως “δεν μπορεί κανένας να με σταματήσει, ούτε και ο Μάικλ Τζόρνταν”, ο Air τον τσακίζει περιορίζοντάς τον στους 13 πόντους και παράλληλα βάζει 48. Ο παλιός είναι αλλιώς.

23. Ο Ρον Χάρπερ πετυχαίνει 22 πόντους οδηγώντας τους Μπουλς σε νίκη, αλλά όπως λέει: “Δεν πρόκειται να ξανασυμβεί. Βασιλιάς εδώ είναι ο Τζόρνταν”. Και όντως, δεν ξανάγινε.

24. Ο Ρόντμαν κάνει το πρώτο τριπλ-νταμπλ της καριέρας του, πετυχαίνοντας ακόμα και τρίποντο, κόντρα στους Σίξερς.

25. Ο Τζόρνταν πετυχαίνει τουλάχιστον 30 πόντους σε οχτώ συνεχόμενα παιχνίδια, συμπεριλαμβανομένου και αυτού κόντρα στους Νικς στη Νέα Υόρκη, όπου οι Μπουλς πετυχαίνουν την 35η νίκη τους.

26. Οι Μπουλς διαλύουν το Μαϊάμι του Πατ Ράιλι με 102-80, κάνουν τη 14η συνεχόμενη νίκη τους ισοφαρίζοντας την προηγούμενη επίδοση της ομάδας και ο Πατ Ράιλι λέει: “Βλέπω να πετυχαίνουν 75 νίκες”. Μεγάλε, έπεσες για τρεις έξω.

27. Οι Ταύροι ισοφαρίζουν το καλύτερο ξεκίνημα στην ιστορία του ΝΒΑ, με 39-3, νικώντας τους πρωταθλητές Ρόκετς. Στη συνέχεια νικούν και το Σακραμέντο για να σπάσουν το ρεκόρ. Και οι δύο νίκες πραγματοποιήθηκαν εκτός έδρας.

The Last Dance: Όταν άγγιξα τον Τζόρνταν

28. Η 41η νίκη επιτυγχάνεται κόντρα στους Λέικερς του Μάτζικ, που αναγκάζεται να πει: “Είναι η καλύτερη ομάδα που έχω δει ποτέ”.

29. Μετά τη 18η συνεχόμενη νίκη των Μπουλς ο Ντένις Ρόντμαν λέει: “Δεν σκοπεύουμε να χάσουμε άλλο ματς”. κι όμως, το Σικάγο χάνει διαδοχικά από το Ντένβερ και το Φίνιξ.

30. Στο Ολ Σταρ Γκέιμ, ο Μάικλ Τζόρνταν την κοπάνησε από τη συνέντευξη τύπου για να παιξει γκολφ με τον Μπάρκλεϊ και τιμωρήθηκε με χρηματικό πρόστιμο 10.000 δολαρίων. Αντίθετα, ο Πίπεν πηγαίνει καθώς: “Δεν βγάζω τα ίδια λεφτά με τον Μάικ”. Στο μεταξύ, ο Ντένις Ρόντμαν βρίσκεται στο Λας Βέγκας για να ρίξει μερικές ζαριές, καθώς το ΝΒΑ για άλλη μια φορά τον σνόμπαρε.

31. Ο Στηβ Κερι ο πιο εύστοχος παίκτης του ΝΒΑ στα τρίποντα πέρυσι, δεν καταφέρνει να φτάσει στον τελικό του διαγωνισμού τρίποντων στο Ολ Σταρ Γκέιμ, αλλά δεν στεναχωρήθηκε αφού το δαχτυλίδι τον περίμενε.

The Last Dance: Όταν άγγιξα τον Τζόρνταν

32. Ο Μάικλ Τζόρνταν κερδίζει το βραβείο του MVP (πολυτιμότερος παίκτης) στο Ολ Σταρ Γκέιμ, αλλά γιουχάρεται από το Σαν Αντόνιο.

33. O Τζόρνταν και ο Πίπεν γίνονται οι πρώτοι συμπαίκτες στην ιστορία του ΝΒΑ που πετυχαίνουν σ’ ένα ματς από 40 πόντους. Η άτυχη ομάδα ήταν η Ιντιάνα. Περαστικά, Ρέτζι.

34. Όταν οι Νικς απολύουν τον Ντον Νέλσον, ο Φιλ Τζάκσον δείχνει ενδιαφέρον καθώς θα είναι ελεύθερος μετά το τέλος της χρονιάς. οι φήμες λένε πως μαζί του θα πάει και ο Τζόρνταν.

35. Οι Μπουλς χάνουν από το Μαϊάμι, που είχε μόλις οκτώ παίκτες για το παιχνίδι αυτό. Το χειρότερο; Προπονητής τους είναι ο Ράιλι. Ένας παίκτης των Μπουλς έλεγε αργότερα: “Μετά το ματς ο Φιλ μας είπε πως δεν πρέπει να χάνουμε ποτέ από αυτόν τον τύπο, ποτέ”.

36. Ο Ντένις Ρόντμαν καθιερώνει το πέταγμα της φανέλας του στις εξέδρες του United Center, οδηγώντας τα πράγματα εκτός ελέγχου. “Μου προσφέρουν τις αδελφές τους για τη φανέλα”, λέει ο Ντένις.

37. Ο Τόνι Κούκοτς πετυχαίνει έξι τρίποντα κόντρα στο Ορλάντο και οι Μπουλς παίρνουν τον Σακίλ ένας εναντίον ενός.

38. Οι Μπουλς φτάνουν παν 50η νίκη τους γρηγορότερα από κάθε άλλη ομάδα του ΝΒΑ και αφήνουν πίσω τους μόνο σκόνη…

39. Οι Ταύροι διαλύουν τους Σέλτικς με 32 πόντους, με κάθε παίκτη να σκοράρει, ενώ ο πάγκος πέτυχε 53 πόντους. Μάλιστα μέσα σε 8 δευτερόλεπτα (!) οι Μπουλς σημειώνουν 10 πόντους.

40. Οι Μπουλς βγάζουν στο εμπόριο κύπελλα του Ρόντμαν με διαφορετικά χρώματα στα μαλλιά του. Καλή η τρέλα του αλλά να κονομήσουμε και κάνα φράγκο.

41. Ο Λόνγκλεϊ κάνει νέο ρεκόρ στα κοψίματα με επτά κόντρα στο Μιλγουόκι και λέει “σούταραν πάνω στο χέρι μου”.

42. Οι Μπουλς φέρνουν στην ομάδα τους κι άλλο ένα bad boy των Πίστονς, τον γερό Πέιμς Έντουαρντς. Φαίνεται πως ο Τζάκσον θέλει κάποιον γερό για να καλύψει το κενό του Μπιλ Κάρτραϊτ και να μπορεί να τον βάζει στην injured list όποτε του γουστάρει.

43. Ο Τζόρνταν δίνει ένα μάθημα στον Γκραντ Χιλ, για το τι σημαίνει να είσαι δημοφιλής στο ΝΒΑ και να θεωρείσαι ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο. Και πετυχαίνει 53 πόντους. Για να μάθεις τι σημαίνει Air.

44. Ο Ρόντμαν δίνει στους Red Hot Chilli Peppers από μία φανέλα του με το 91 και αυτοί τις φοράνε στη συναυλία που δίνουν στο United Center, με τον τρελό Ντένις να κουνιέται στην πρώτη σειρά.

45. Στη διάρκεια ενός αγώνα υπάρχει μια πινακίδα που αποδεικνύει πως η τρέλα για τους Μπουλς δεν έχει όνομα: “Tζαντ Μπούσλερ, μπορώ να έχω τη φανέλα σου;’

46. Οι Μπουλς δέχονται στα αποδυτήριά τους άτομα που έχουν απασχολήσει τα δικαστήρια της Αμερικής τα τελευταία τρία χρόνια. Μερικοί από αυτούς: ο Ο Τζέι Σίμπσον, ο Μάικ Τάισον.

47. Οι Μπουλς παίρνουν κι άλλο ένα πρώην bad boy των Πίστονς, τον Τζον Σάλεϊ, που έχει χτυπήσει ουκ ολίγα τατουάζ.

48. Οι καταραμένοι Νικς ρίχνουν 32 πόντους στους Μπουλς, όμως ο Τζάκσον τα βάζει με τη διαιτησία. Μαζί σου Φιλ…

49. Ο Φιλ Τζάκσον δίνει στον Ρόντμαν μερικά ινδιάνικα χαϊμαλιά για να τον κρατούν μακριά απ’ τις φασαρίες.

50. Τα χαϊμαλιά δεν κάνουν καλό. Ο Ρόντμαν τρελαίνεται και κουτουλάει με άψογο στυλ το διαιτητή Τεντ Μπέρναρντ. Προκαλεί το ΝΒΑ να τον τιμωρήσει και αιπό το κάνει για έξι αγώνες, ενώ του χώνει κι ένα πρόστιμο 20.000 δολαρίων σε περίπτωση που δεν κατάλαβε.

The Last Dance: Όταν άγγιξα τον Τζόρνταν

51. Την ημέρα που ο Ρόντμαν τιμωρείται, στον τοίχο της αποθήκης Bigsby & Kruthers, η Nike κάνει τα αποκαλυπτήρια ενός τεράστιου πορτρέτου του με κοστούμι, με κομμένα μανίκια για να φαίνονται τα τατουάζ του, ενώ κάθε μέρα του αλλάζουν το χρώμα των μαλλιών του. Στο δρόμο γίνεται χαμός καθώς όλοι οι τρελαμένοι σταματούν να βγάλουν φωτογραφίες. Ο δήμαρχος του Σικάγο δίνει εντολή να το αποσύρουν.

52. Κατά τη διάρκεια της τιμωρίας του Ρόντμαν, εμφανίζεται κάποιος στο γήπεδο μ’ ένα πανό που έλεγε: «Ντένις, σε παρακαλώ ταχυδρόμησέ μου τη φανέλα σου»,

53. Ο Ρόντμαν, σε συνέντευξή του στο Channel 5, λέει πως η Μαντόνα φιλάει υπέροχα και πως είναι μια σπουδαία προσωπικότητα. Μόνο;

54. Ο ύμνος της χρονιάς τραγουδιέται στο United Center παρουσία του Αμπντούλ Ραούφ, που κοιτάζει το σύμβολο της σκλαβιάς.

55. Ο Σκότι Πίπεν παίρνει για δυο εβδομάδες αναρρωτική άδεια, λόγω διάφορων πόνων, όμως τελικά ξεκουράζεται μόνο για δύο ματς, καθώς οι Νικς έρχονταν στο Σικάγο και ο Ρόντμαν ήταν τιμωρημένος.

56. Οι Μπουλς ξεπληρώνουν τους Νικς με ευρεία νίκη 21 πόντων, φτάνουν στις 60 νίκες και όταν ο Σπάικ Λι πάει να μπει στα αποδυτήρια των ομάδων τρώει το ξύλο της χρονιάς του.

57. Ο Κούκοτς εμφανίζεται φορώντας Air Jordan και ο Τζόρνταν τον προειδοποιεί: “Κοίταξε μην ξεφτιλίσεις τα παπούτσια μου».

58. Οι Μπουλς χάνουν από τους Ράπτορς στο Τορόντο. O Τρέισι Μάρεϊ, που έπαιζε πέρσι στους πρωταθλητές Ρόκετς, είπε πως η νίκη αυτή ήταν πιο γλυκιά και από το πρωτάθλημα,

59. Όσο ο Ρόντμαν είναι τιμωρημένος, αφήνει το NBC και την κάμερα του Dateline να τον ακολουθήσει στο κομμωτήριο, αλλά κι εκεί που παίζει μπιλιάρδο.

60. Ο Πίπεν πονάει σε όλο του το σώμα και δοκιμάζει τα πάντα για ν’ ανακουφιστεί: ‘Μέχρι και το χτένισμα στα μαλλιά μου άλλαξα, αλλά δεν γίνεται τίποτε απολύτως”.

61. Ο Ρόντμαν επιστρέφει από την τιμωρία με νέο χρώμα στα μαλλιά του: κόκκινα. Αυτή είναι η έκτη αλλαγή: ξανθά, πράσινα, λαδί, μάνγκο, κόκκινα και αυγά με ζαμπόν στο πρώτο ματς της χρονιάς. Ποιο χρώμα του πάει; “Νομίζω πως ο Ντένις ξανθός είναι καλύτερος»”, λέει ο Τζάκσον.

62. Σε περίπτωση που κάποιος είχε απορίες για το αν οι διαιτητές θα κυνηγούσαν τον Ρόντμαν μετά την κουτουλιά που έριξε, του δίνουν το πρώτο φάουλ εννέα δεύτερα μετά το τζάμπολ.

63. Ο Μάικλ Τζόρνταν πετυχαίνει 40 πόντους και ο Κούκοτς άλλους 34, νικώντας το Μαϊάμι. “Μπορούμε να παίξουμε έτσι σε κάθε παιχνίδι”, παρατηρεί ο Κούκοτς.

64. Οι Μάτζικ χάνουν από τους Λέικερς στο Ορλάντο και οι Μπουλς παραμένουν η μόνη ομάδα που δεν έχει κάνει ήττα στην έδρα της. “Νομιζω πως κάποιοι από μας είπαν: “Γαμώτο, θέλαμε να τους νικήσουμε εμείς στο Ορλάντο”, λέει o Τζάκσον.

65. Στα μαγαζιά του Σικάγο εμφανίΖονται άσπρα μπλουζάκια τα οποία έχουν Ζωγραφισμένα όλα τα τατουάΖ του Ρόντμαν. Εξαφανίζονται μέσα σε δύο μέρες.

66. Οι Μπουλς ξεκινούν με ένα 20-0 κόντρα στους Χόρνετς πριν από το πρώτο τηλεοπτικό τάιμ άουτ και στο ΤΝΤ τραβάνε τα μαλλιά τους καθώς νόμιζαν πως το ματς θα ήταν ντέρμπι.

67. Ο Σακίλ πηγαίνει στο γήπεδο στο τέλος του πρώτου δωδεκαλέπτου προσπαθώντας να αιφνιδιάσει τους Μπουλς. Καλή προσπάθεια, Σακ, αλλά δεν πέτυχε.

68. Οι Μπουλς τα κάνουν μαντάρα στο τελευταίο δωδεκάλεπτο στις βολές και χάνουν από τους Χόρνετς για πρώτη φορά στο United Center. Στο τέλος του αγώνα, ο Ρόντμαν νόμιζε πως τον κορόιδεψε ο κόουτς της Σάρλοτ, Άλαν Μπρίστοου, και πήγε να τον πλακώσει.

69.Ένας φίλαθλος, αγανακτισμένος, γράφει σ’ ένα πανό: “Ρόντμαν, δώσε μου τη γα….η φανέλα σου”.

The Last Dance: Όταν άγγιξα τον Τζόρνταν

70. Νίκη Νο 70.

Πηγή: Sport 24

Pin It on Pinterest

Shares
Share This