Επιλογή Σελίδας

Του Σταύρου Σουντουλίδη

Ήταν μεσημέρι Σαββάτου, 22 Μαρτίου του 1980, όταν η περιοχή γύρω από την σεισμόπληκτη Τούμπα αναστατώνεται από την κατάρρευση της Θύρας 8, αρχικά το μεγαλύτερο κομμάτι προς τη θύρα 2 και στη συνέχεια η υπόλοιπη κερκίδα.

Από καθαρή τύχη και μόνο η οικογένεια του ΠΑΟΚ δεν θρήνησε εκατοντάδες θύματα, καθώς μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1978, είχαν εντοπιστεί μεγάλα προβλήματα στη στατικότητα πολλών σημείων του γηπέδου, τα οποία απλά παρέμεναν κλειστά για το κοινό, την ώρα των αγώνων, με το σκεπτικό να επιδιορθωθούν.

Από τον αγώνα ΠΑΟΚ με τον Ολυμπιακό στις αρχές της δεκαετίας του 80. Οι Κωστίκος (δίπλα στο διαιτητή), Γεωργόπουλος και Ιωσηφίδης (τέρμα δεξιά) πανηγυρίζουν το γκολ του Δαμανάκη. Στο βάθος η πεσμένη από το σεισμό του 1978 θύρα 8.

Ο ΠΑΟΚ ετοιμαζόταν να υποδεχθεί τον Άρη στην Τούμπα στον επαναληπτικό του κυπέλλου Ελλάδας, που έγινε τελικά στο Καυτανζόγλειο, ενώ  δυο εβδομάδες νωρίτερα, στο αξέχαστο ματς ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκός (0-2) με διαιτητή τον Λίτσα, αρκετοί φίλαθλοι αγνόησαν τα σχοινιά, με τα οποία είχε θεωρητικά κλείσει το συγκεκριμένο κομμάτι της Θύρας 8, όπως είχε συμβεί και με ένα αντίστοιχα μεγάλο κομμάτι της θύρας 4Α.

Στην ίδια κερκίδα της θύρας 8 είχαν μπει και καθίσει χιλιάδες κόσμου στο ντέρμπι πρωταθλήματος με τον Άρη, το οποίο είχε γίνει ένα μήνα νωρίτερα, με την επίσημη καταμέτρηση των εισιτηρίων να δείχνει 43.000 εισιτήρια!

Ένα θαύμα και μόνο είχε γλιτώσει τον ΠΑΟΚ και εκατοντάδες κόσμου από τα χειρότερα και σήμερα απλά αναφερόμαστε στην κατάρρευση μιας θύρας και όχι για κάτι πολύ χειρότερο.

Η άδεια λειτουργίας της Τούμπας, ανακλήθηκε από τη Νομαρχία Θεσσαλονίκης, ο ΠΑΟΚ έπαιξε για σχεδόν ένα χρόνο στα γήπεδα του Άρη, στο Καυτανζόγλειο και στην Κατερίνη ως γηπεδούχος, μέχρι να χτιστεί εκ νέου η θύρα 8 και να επισκευαστούν οι ζημιές.

Πηγή: Gazzetta

Pin It on Pinterest

Shares
Share This