Του Άλκη Τσαβδαρά
Πέρασαν σχεδόν τρεις μήνες από το προηγούμενο κείμενό μας σχετικά με την Εθνική ομάδα. Βασικά, αναφερθήκαμε στις «μικρές», ηλικιακά, Εθνικές και τις βάσεις στις οποίες πρέπει να στηθούν, ώστε να βγει κερδισμένη η Εθνική Ανδρών. Η κατάληξη του άρθρου ήταν αυτή:
«ο ομοσπονδιακός προπονητής, οφείλει η ΕΠΟ, να προσλαμβάνεται σύμφωνα με το ποδόσφαιρο το οποίο διαθέτεις και μπορείς να παρουσιάσεις στο γήπεδο, όχι αυτό το οποίο ΘΑ ήθελες».
Η αναζήτηση νέου ομοσπονδιακού προπονητή, στη μετά Φαν’τ Σχιπ εποχή, βρισκόταν στην τελική ευθεία. Οι δύο «φιναλίστ» ανάμεσα στους υποψήφιους ήταν ο Ελβετός,ανάμεσα στους υποψήφιους ήταν ο Ελβετός, Μαρσέλ Κόλερ και ο Ουρουγουανός, Γκουστάβο Πογιέτ. Στα 61 του χρόνια ο Κόλερ δεν έχει πλέον να δώσει εξετάσεις. Με θητεία στην Bundesliga και προσφάτως ο αναμορφωτής της Εθνικής Αυστρίας. Ο Πογιέτ, 54 ετών, είναι παλιός καλός γνώριμος από το πέρασμά του στην ΑΕΚ τη σεζόν 2015-16. Έξι χρόνια πριν…
Οι ατάκες: «ο Πογιέτ γνωρίζει τα πεπραγμένα στην Ελλάδα», «δεν έχασε ποτέ επαφή με τη χώρα μας», «ενθουσίασε τους ανθρώπους της Εθνικής με τις γνώσεις του περί των Ελλήνων ποδοσφαιριστών» τις ακούω βερεσέ. Έχω κουραστεί να διαβάζω ότι απαιτείται ένας ομοσπονδιακός προπονητής να γνωρίζει την ελληνική πραγματικότητα. Θυμάμαι και τον Ότο Ρέχαγκελ τι ήξερε για την Ελλάδα. Τίποτα απολύτως…
Είναι εντελώς οξύμωρο, κατ’ εμέ, να καταλήγει ο τεχνικός διευθυντής, Κώστας Κωνσταντινίδης στους Κόλερ – Πογιέτ και ο κλήρος να πέφτει στον Ουρουγουανό. Αδιανόητο. Βασικό ερώτημα καταρχάς: αφού επιλέξαμε στην προηγούμενη κατάσταση, με Φαν’τ Σχιπ στον πάγκο, κάτι πιο επιθετικό, σε τακτική και σχήμα, τώρα γιατί οπισθοχωρούμε στις… παλιές «σφιχτές» εποχές, με Πογιέτ στον πάγκο; Θέλουμε το αποτέλεσμα κι’ ας υπάρξει κακό θέαμα; Θέλουμε προκρίσεις; Θέλουμε βελτίωση των υποδομών της Εθνικής ομάδας; Θέλουμε μία ανταγωνιστική Εθνική Ανδρών;
Αυτά δεν είναι ερωτήματα για τον Πογιέτ. Αυτά είναι ερωτήματα προς τους ιθύνοντες της ΕΠΟ. Και τα θέτουμε, εύλογα, διότι (επαναλαμβάνω) έμειναν στην τελική δυάδα του… pot, οι Κόλερ και Πογιέτ. Από τη μία ένας εκλέκτορας, άνω των 60 ετών, που αναμόρφωσε την Εθνική Αυστρίας και την έστειλε σε δύο μεγάλες διοργανώσεις. Υπόψιν, πως τον Νοέμβριο του 2011, οπότε και ανέλαβε ο Κόλερ την Εθνική Αυστρίας, η θέση της στην παγκόσμια κατάταξη ήταν η 71η. Ο Ελβετός αποχώρησε τον Δεκέμβριο του 2017. Τότε ήταν στην 29η θέση. Η Ελλάδα, αυτή τη στιγμή, είναι η 55η ποδοσφαιρική δύναμη παγκοσμίως, τουλάχιστον σύμφωνα με τη συγκεκριμένη λίστα (Δεκέμβριος 2021). Και από την άλλη, ο Πογιέτ…
Ο Μαρσέλ Κόλερ θα συνδύαζε δύο πράγματα στην Εθνική ομάδα μας. Παρουσιαστικό αντίστοιχο (και καλύτερο) α λα Πογιέτ. Σφιχτό σύνολο, νίκες με ένα γκολ διαφορά κτλ. Ότι μας ταιριάζει δηλαδή, ότι μας αντιπροσωπεύει, διότι αυτό είναι το ποδόσφαιρό μας, ας το αποδεχτούμε επιτέλους. Αλλά… Το μεγάλο αλλά. Ο Κόλερ είναι παλιά αλεπού των πάγκων. Γνωρίζει τα πεπραγμένα σε Εθνική ομάδα, σε αντίθεση με τον Πογιέτ. Είχε έντονη συνεργασία με τον υπεύθυνο υποδομών της Εθνικής Αυστρίας για το μέλλον του ποδοσφαίρου της χώρας. Ασχολήθηκε εκτενέστατα με τις «μικρές» Εθνικές και οι προτάσεις, βελτιώσεις, συμβουλές του βοήθησαν την U21 να φτάσει στο ύψιστο επίπεδο.
Προσωπικά, γνωρίζοντας το έργο του Μαρσέλ Κόλερ, αποτελούσε μονόδρομος η επιλογή του. Προφανώς έπαιξε ρόλο και το οικονομικό. Αλλά από την άλλη, αν δεν είσαι διατεθειμένος να κάνεις την υπέρβαση, όντας το νούμερο 55 στον κόσμο, τότε μένεις με τον (κάθε) Πογιέτ. Για τον οποίο, φυσικά, θα χαρούμε να διαθέσει όλα τα εφόδια και να πετύχει. Πάνω απ’ όλα η Εθνική ομάδα. Ναι! Πάνω απ’ όλα, ωστόσο, (μιλάω επί προσωπικού) ένα σωστό πλάνο για τις υποδομές και κατ’ επέκταση μία λειτουργική, σύμφωνα με τις δυνατότητές της, Εθνική Ανδρών!
Πηγή: bnsports.gr
