Του Κώστα Κεφαλογιάννη
Ο Παναθηναϊκός αρνήθηκε την πρόταση της NOVA και ακολουθώντας τον δρόμο του ΠΑΟΚ θα μεταδίδει τους φετινούς αγώνες του από το PAO – TV. Ασφαλώς πρόκειται για μια επιλογή με ρίσκο. Ελεγχόμενο ρίσκο πάντως που επιτρέπει στον Γιάννη Αλαφούζο να προτιμήσει την συγκεκριμένη λύση, σε σχέση με μια ακόμα χρονιά στην Nova.
Ασφαλώς τα εγγυημένα χρήματα της συνδρομητικής αποτελούν μια εύκολη λύση. Στην περίπτωση του ΠΑΟΚ, παρότι προσωπικά θεωρώ το εγχείρημα επιτυχημένο για μια σειρά από λόγους και το έχω γράψει ήδη, δεν γνωρίζουμε τα οικονομικά δεδομένα της πρώτης χρονιάς του PAOK – TV. Άρα δεν ξέρουμε και την οικονομική επιτυχία ή αποτυχία του.
Ενδεχομένως οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού να τα έμαθαν, προτού πάρουν την απόφασή τους. Ενδεχομένως και όχι. Εφόσον θεώρησαν ότι την πρόταση της NOVA υποτιμητική για την εμπορική αξία του συλλόγου, τότε ορθώς διάλεξαν τον δικό τους δρόμο. Ο ΠΑΟΚ έδειξε σε όλους ότι υπάρχει κι άλλη λύση και αυτό, από πέρυσι λέγαμε ότι θα έχει επιπτώσεις στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Οι περιπτώσεις του ΠΑΟΚ και του Παναθηναϊκού όμως, πέραν των άλλων, δείχνουν και το γενικότερο πρόβλημα που υπάρχει στο ελληνικό ποδόσφαιρο με την διαχείριση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων. Όχι μόνο σήμερα, διαχρονικά.
Η NOVA επί σειρά ετών υπερκοστολόγησε το προϊόν, δίχως ταυτόχρονα να υποχρεώσει τις ομάδες (είχε την δύναμη να το πράξει) να κάνουν όσα όφειλαν για την αναβάθμισή τους. Δίχως καν να μεριμνήσει για τον στοιχειώδη ανταγωνισμό. Φυσικά αυτό είχε κόστος και για την εταιρεία και για τη λίγκα. Ποτέ δεν υπήρξε μια σταθερή πολιτική, με σωστό σχεδιασμό και στόχευση που να περιλαμβάνει και τις μικρότερες ομάδες και την ενίσχυσή τους, ώστε να ανέβει η ποιότητα του πρωταθλήματος. Κάθε καλοκαίρι σχεδόν, τα δεδομένα άλλαζαν, ανάλογα όχι μόνο με τις συνθήκες της αγοράς, πράγμα εν μέρει λογικό, αλλά ακόμα και με τους επιχειρηματικούς και πολιτικούς συσχετισμούς στο ελληνικό ποδόσφαιρο, πράγμα παράλογο και καταστροφικό.
Ταυτόχρονα η αίσθηση που δημιουργήθηκε στους τηλεθεατές όλα αυτά τα χρόνια ήταν ότι δεν παρακολουθούσαν μια ανεξάρτητη πλατφόρμα, με δημοσιογράφους που περιέγραφαν όσα έβλεπαν. Μια πλατφόρμα που ως βασικός χρηματοδότης της διοργάνωσης θα έθετε εκείνη τους όρους της δημοσιογραφικής μετάδοσης. Παρακολουθούσαν μια φοβική εταιρεία της οποίας η προσέγγιση ήταν «σιωπή, μην ενοχλήσουμε». Κυρίως τους ισχυρούς.
Και επειδή ο ισχυρός, για το μεγαλύτερο διάστημα της παρουσίας της NOVA στο ελληνικό ποδόσφαιρο ήταν ο Ολυμπιακός, το «σιωπή μην ενοχλήσουμε τον Ολυμπιακό» υπήρξε σταθερά το ενοχλητικό αίσθημα που άφηναν οι μεταδόσεις της , σε πολλούς τηλεθεατές. Ίσως να αδικώ λίγο την NOVA, η οποία προσπαθούσε να τα έχει με όλους καλά (αντί να προσπαθούν όλοι να τα έχουν καλά μαζί της). Όμως αυτό νιώθαμε. Και περιπτώσεις όπως του Γιάννη Τσαϊνη ή του Γιάννη Καραλή, δημοσιογράφων με πολυετή θητεία στην συνδρομητική, οι οποίοι απομακρύνθηκαν για ελαφρώς ακαθόριστους λόγους (δηλαδή απολύτως ξεκάθαρους…) απλώς επιβεβαίωσαν όλα τα παραπάνω.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η NOVA έγινε ανεπιθύμητη για τους ίδιους τους οπαδούς. Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ πέρυσι και οι οπαδοί του ΠΑΟ φέτος, πανηγυρίζουν στην πλειονότητά τους για την φυγή της ομάδας τους από την πλατφόρμα.
Κι αυτό κάτι δείχνει τελικά.
Το PAO – TV είναι λογική εξέλιξη. Και όσοι οι ομάδες αλλά και οι τηλεοπτικοί πάροχοι δεν κάθονται στο ίδιο τραπέζι για να σχεδιάσουν το κοινό τους μέλλον με γνώμονα την πρόοδο τους προϊόντος, τόσο θα πληθαίνουν οι σύλλογοι που ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο.
Πηγή: Sport DNA
