Του Γιάννη Σερέτη
Νίκη άνετη ακόμα δεν μπορεί να πάρει ο Παναθηναϊκός! Παρότι έχει βελτιωθεί αισθητά επί Βιτόρια σε συγκεκριμένα πεδία του παιχνιδιού του (αν και θυμίζουμε πως ακόμα δεν έχει παίξει ούτε ένα ντέρμπι στο πρωτάθλημα!), συνεχίζει στο… όριο. 1-0 με τον Βόλο που έπαιζε με δέκα παίκτες, 1-0 τη Λαμία που αγωνιζόταν με δέκα παίκτες, 2-1 στο Αγρίνιο στο 92΄, 1-1 με τον Ατρόμητο στο 90′, 2-1 με τον Αστέρα στο 94′! Να το πάμε και παρακάτω; 2-1 από την Τζουργκάρντεν στη μοναδική ήττα επί Βιτόρια, 1-0 αντί… 4-0 την Ελσίνκι που έχασε ευκαιρία για ισοφάριση στο 90′, 2-1 με ανατροπή τον Ατρόμητο στο Περιστέρι για το Κύπελλο.
Φτάσαμε στον Δεκέμβριο, πλησιάζουν Χριστούγεννα. «Ανετη» νίκη δεν έχει κάνει ο Παναθηναϊκός από τον Αύγουστο, όταν είχε κατατροπώσει τη Μπότεφ με 4-0 εκτός έδρας. Ακόμα και το πανηγυρικό 2-0 επί της Λανς σούπερ αγχωτικό ήταν, με ανοιχτή την πρόκριση μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Κάπως έτσι, πλησιάζει το τέλος του 2024 και το μοναδικό… πεντάλεπτο που ήταν «χαλαρός» ο Παναθηναϊκός μετά από το ματς στη Βουλγαρία ήταν από το 88′ έως το 93′ του εντός έδρας 3-1 με τον Πανσερραϊκό. Δηλαδή, μετά το γκολ του Τζούρισιτς που «καθάρισε» το τρίποντο εκείνο το απόγευμα του Σεπτέμβρη στο ΟΑΚΑ.
Συνήλθε μετά από το διπλό σοκ
Κι όσο ο Παναθηναϊκός παίζει στο όριο, θα κινδυνεύει από μια σουτάρα του Μορόν, από ένα λάθος στη μεσαία γραμμή, από μια αμυντική γκάφα, από οτιδήποτε. Επί Βιτόρια έχει βελτιωθεί θεαματικά στον τομέα της δημιουργικότητας, αλλά μετράει τέσσερα γκολ λιγότερα από το Λεβαδειακό και πέντε από τον Πανσερραϊκό! Ο βελτιωμένος χθες Ιωαννίδης ακόμα δεν έχει κάνει σεφτέ, ο Σπόραρ απλώς… δεν υπάρχει στο ρόστερ, ο Γερεμέγεφ που πέρυσι είχε πετύχει 8 γκολ σε 20 τελικές προσπάθειες λες και σούταρε τρίποντα από τη σέντρα ο Ναν, έβαλε στην Τρίπολη το παρθενικό του στο εφετινό πρωτάθλημα!
Μετά από τον τραγικό χαμό του Τζορτζ Μπάλντοκ και την αλλαγή προπονητή, ο Παναθηναϊκός σιγά – σιγά στάθηκε στα πόδια του. Κούτσα – κούτσα. Η νίκη που άναψε τη σπίθα – εφόσον σ’ αυτό το σκέλος της σεζόν δεν υπάρχει κάποιο ντέρμπι – ήρθε στο Αγρίνιο με το buzzer beater του Αράο. Και ο ισχυρός χαρακτήρας που χτίζει σταδιακά το Τριφύλλι κατατέθηκε στο Περιστέρι και στην Τρίπολη, μετά το σοκ του 1-1 από τον Καραμάνη στο ΟΑΚΑ. Στο 43′ του ματς Κυπέλλου έπρεπε να αποβληθεί ο Μπρόρσον. Στο 40΄ του ματς με τον Αστέρα Aktor έπρεπε να καταλογιστεί πέναλτι σε ανατροπή του Μαξίμοβιτς. Τις υπερκέρασε τις δυο αναμφισβήτητες αδικίες ο Παναθηναϊκός, το πάλεψε, το πίστεψε, νίκησε!
Το αξίωμα για τις νίκες και τις ήττες
Οταν μαθαίνεις να νικάς, το κάνεις κι όταν δεν είσαι τόσο καλός – όταν μαθαίνεις να χάνεις, χάνεις ακόμα κι αν είσαι μερικές φορές πολύ καλός: ένα από τα πολλά αξιώματα του ποδοσφαίρου, «βγαλμένο» μέσα από το ίδιο το σπορ. Ο Παναθηναϊκός μαθαίνει, πλέον, να νικά. Να μην «σβήνει» μετά από κάθε γκολ του αντιπάλου. Να μην τα παρατά. Να το παλεύει ως το τέλος όχι γιατί «πρέπει», αλλά διότι το πιστεύει! Και ενίοτε τα καταφέρνει. Κι όταν το καταφέρνει, το πανηγυρίζει με την ψυχή του, το χαίρεται, το πανηγυρίζει, το γουστάρει! Σαν τον Τζούρισιτς και τον Ντραγκόφσκι που έτρεχαν στην απέναντι πλευρά του γηπέδου για να γίνουν ένα κουβάρι με τον Γερεμέγεφ και τους συμπαίκτες τους, από τον πάγκο ο Σέρβος, από την εστία του ο Πολωνός, οι κορυφαίοι παίκτες του Παναθηναϊκού στην Τρίπολη.
Δεν είναι όλα ρόδινα στο Τριφύλλι και ο Βιτόρια ο οποίος έως τώρα κάνει πιο εύστοχες αλλαγές από Γιοβάνοβιτς, Τερίμ και Αλόνσο, το ξέρει. Στην Τρίπολη οι Αράο – Μαξίμοβιτς – Μπακασέτας ήταν κάτω του μετρίου: είναι πασιφανές πια ότι το δίδυμο Τσέριν – Ουναϊ είναι το πιο λειτουργικό. Ο Τετέ ήταν εκτός πνεύματος αγώνα, ο καλός επιθετικά Ινγκασον έκανε το χειρότερο αμυντικά παιχνίδι του, ο Asteras είχε τέσσερις πεντακάθαρες ευκαιρίες για γκολ. Ομως, από την άλλη, ο Τζούρισιτς ήταν απολαυστικός, ο Μλαντένοβιτς είναι ανεβασμένος, ο Βαγιαννίδης σταθερός, ο Ιωαννίδης βρίσκει ρυθμό (αλλά χάνει τα γκολ) και οι αλλαγές των Τσέριν – Πελίστρι στο 65′ έγειραν το γήπεδο…
Ο τούρμπο Πελίστρι και η δοκιμή με Τετέ
Εδώ που τα λέμε, ο Πελίστρι… βροντοφωνάζει για τη θέση του βασικού. Κάνει ό,τι μπορεί. Δεν έχει τόσο «εύκολο» το γκολ όσο ο Τετέ, δεν είναι τόσο φαντεζί και εκρηκτικός σε λίγα μέτρα, αλλά σχεδόν σε όλα τα… υπόλοιπα είναι καλύτερος: ταχύτητα με την μπάλα, ντρίμπλα, διείσδυση «εσωτερικά», τακτική, μαχητικότητα, βοήθειες στον Βαγιαννίδη. Βάζει δύσκολα στον Βιτόρια ο πρώην παίκτης της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και ίσως ο Βιτόρια θα μπορούσε σε κάποια ματς να δοκιμάσει τον Τετέ κοντά στον Ιωαννίδη και τον Πελίστρι στη φυσική θέση του, δεξιός εξτρέμ. Δεν χάνει τίποτα να το δοκιμάσει κατά τη διάρκεια κάποιων αγώνων. Δεν είναι ιδανική ευκαιρία εναντίον του Λεβαδειακού και της Athens Kallithea;
Πηγή: Gazzetta
