Να θυμίσω, θα καταλάβετε εν συνεχεία γιατί, μία φάση που πέρασε εντελώς απαρατήρητη προ ημερών στο Δουβλίνο, Ιρλανδία-Ελλάδα. Δεύτερο ημίχρονο, διεκδίκηση 1-v-1 με τη μπάλα ψηλά κοντά στην πλάγια γραμμή, ο αριστερός μπακ της Ιρλανδίας κατεβάζει καραμπινάτη αγκωνιά μες στο πρόσωπο του Ρότα. Πιο καραμπινάτη από αυτήν, διανυκτερεύεις στο κρατητήριο.
Κι όμως, φάουλ. Απλώς, πάλι καλά, φάουλ. Κάρτα, έστω κίτρινη, όχι. Διαιτητής, Νορβηγός της top κατηγορίας. Elite. Ορίστηκε αυτή την εβδομάδα, σε αγώνα πρεμιέρας Τσάμπιονς Λιγκ. Var, Ολλανδός. Support στον Νορβηγό, εκατό-μηδέν. Καν review, για possible red card. Και δεν μίλησε, άνθρωπος. Ούτε εκεί, επί τόπου. Ούτε εν τη ρύμη ενός post-game λόγου. Πέρασε, έφυγε, σαν να μη συνέβη.
Υπόθεση-πείραμα εργασίας. Μια ολόιδια φάση, σε αναμέτρηση Σούπερ Λιγκ. Αν πρόκειται για αναμέτρηση ομάδων εκτός big-5, μία εβδομάδα κουβέντα. Αν είναι αναμέτρηση ομάδας του big-5 με ομάδα εκτός big-5, ένας μήνας κουβέντα. Αν είναι ντέρμπι, κουβέντα ίσαμε τα Χριστούγεννα. Τι λέει η τηλεκριτική την Κυριακή, τι λέει ο παρατηρητής τη Δευτέρα, τι θα πει ο αρχιδιαιτητής την Τρίτη. Θα πάρει ματς (της επόμενης αγωνιστικής) ο διαιτητής, την Τετάρτη;
Μπλα, μπλα, μπλα. Και ξανά μπλα, μπλα, μπλα. Και πάλι μπλα, μπλα, μπλα. Το φάουλ από το οποίο ήλθε το κόρνερ, από το οποίο κόρνερ ήλθε “σε δεύτερο χρόνο” το γκολ…δεν ήταν. Κόρνερ, ήταν. Φάουλ πριν το κόρνερ, δεν ήταν. Και οι γραμμές που την άλλη φορά μπήκαν σωστά επειδή μας συνέφερε, αυτή τη φορά δεν μας συμφέρει…άρα δεν μπήκαν σωστά. Κατανοητά, όλα;
Το σκουληκάκι, είναι μέσα μας. Μπορούμε να το αποβάλουμε, μόνον εμείς οι ίδιοι. Αν περιμένουμε να έρθει και να μας το βγάλει ο εκάστοτε Λανουά, θα περιμένουμε εσαεί. Ερώτηση: Είναι ικανοποιητική η διαιτησία, στην εκκίνηση του πρωταθλήματος; Απάντηση: Οχι, με κορυφαία “μη ικανοποιητική” διαιτησία Ατρόμητος-ΠΑΟΚ. Επόμενη ερώτηση: Υπήρξε ενδεχόμενη αλλοίωση αποτελέσματος, στην εκκίνηση του πρωταθλήματος; Απάντηση: Η εξής μία, Λεβαδειακός-Καλλιθέα. Ολο το υπόλοιπο είναι, ντόρος (και μικροπολιτική) να γίνεται.
Ο Λανουά, ως τις 10 Αυγούστου είχε καθήκοντα στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τον φέραμε, ανυποψίαστο, σε πρωτάθλημα που άρχισε 17 Αυγούστου. Του δώσαμε το ρόστερ έτοιμο, να το κάνει κουμάντο. Σαν να τους ήξερε κι από χθες. Αυτοί είναι. Μακελελέ! Αλλοι στελέχωσαν τη λίστα, αυτός καλείται να διαχειριστεί τη λίστα που οι άλλοι στελέχωσαν. Και το μοναδικό πράγμα που του ζητάμε είναι, ένα είδος μοντέρνας εθνικής ψύχωσης, να φέρνει elite.
Ευκταίον θα ήταν, να είναι η “εθνική ψύχωση” το να κάνει ο Λανουά αυτό που κάνει, επί σειράν ετών, στη Ρουμανία ο Βασάρας. Να αναπτύσσει και να αναδεικνύει τον ντόπιο διαιτητή. Ο Βασάρας στη Ρουμανία, δεν το χρειάζεται να φιλάει κατουρημένες ποδιές για να του στέλνουν elite. Βάζει σε όλα τα ματς, Ρουμάνους. Υποψιάζομαι πως στον Λανουά κάτι τέτοιο, δηλαδή διαδικασία παραγωγής και μέθοδο εξέλιξης, δεν το απαιτεί κανείς. Αρκεί να έρχονται elite ξένοι.
Ο ΠΑΟΚ στον Βόλο “έφαγε στο κεφάλι” διφορούμενο πέναλτι στα τριάντα δευτερόλεπτα. Η ωραιότερη εικόνα του Σαββάτου, εντοπίζεται εκεί. Οχι, δεν ήταν η απόκρουση του Κοτάρσκι. Η ωραιότερη εικόνα ήταν η απίθανη απάθεια του γκρουπ-ΠΑΟΚ, ενώπιον του περιστατικού. Δεν ασχολήθηκε με την απόφαση, και με το support της απόφασης, ψυχή ζώσα. Σαν να επρόκειτο για ένα ανάποδο πλάγιο άουτ, στο μέσον του γηπέδου. Αν θέλεις από κάπου να ξεκινήσεις, ξεκίνα από τον εαυτό σου. Το σκουλήκι, είπαμε, εκεί μέσα είναι.
Για να φύγουμε από τη διαιτησία, άκουσα τον Σάστρε να λέει ότι νίκησαν επειδή πήγαν στο παιγνίδι συγκεντρωμένοι. Οι ίδιοι, το ξέρουν καλύτερα. Το βέβαιον είναι ότι…δεν μπήκαν στο παιγνίδι συγκεντρωμένοι. Κακές συνήθειες, επανεμφανίστηκαν. Το ποδόσφαιρο, φύσει ένα δίωρο υψηλής έντασης, δικαιολογεί απώλειες συγκέντρωσης. Σε οποιοδήποτε σημείο, της ενενηντάλεπτης ροής. Απώλεια συγκέντρωσης…στα τριάντα δευτερόλεπτα, ποτέ. Διακινείται συζήτηση ότι ο ΠΑΟΚ “είναι ο μόνος που δεν έχει καταγράψει γκέλα” με αντίπαλο εκτός big-5. Στην πραγματικότητα, είναι ο μόνος που δεν έτυχε να καταγράψει γκέλα.
Ο ΠΑΟΚ βγήκε από δυνητικό πρόβλημα, χάρη στον Κοτάρσκι. Εν συνεχεία έλυσε το πρόβλημα, επειδή ο Μπάμπα είναι εύκολα ο νούμερο-ένα αριστερός μπακ της Σούπερ Λιγκ και οι Μπάμπα/Τάισον, επίσης εύκολα, το νούμερο-ένα τάντεμ αριστερής πλευράς στη Σούπερ Λιγκ. Ο,τι γλίτωσε ο ΠΑΟΚ στον Βόλο, ένα χάντικαπ από τα αποδυτήρια με απρόβλεπτο κόστος, το έπαθε ο Ολυμπιακός στη Θεσσαλονίκη. Κι αυτοί μάλλον, συγκεντρωμένοι θα πήγαν…και συγκεντρωμένοι δεν μπήκαν.
Οπωσδήποτε όχι, όσο ο Αρης. Ο Αρης, και συγκέντρωση είχε και συνειδητή στόχευση. Η ακρίβεια μακρινής πάσας, του γκολκίπερ στον δεξιό μπακ. Επειτα, η δυνατότητα που ο μπακ έδωσε στον εξτρέμ να παίξει “στην πλάτη” του Ορτέγα. Και βέβαια, η δεξιότητα του εξτρέμ. Δεν θέλει πολλά, για ένα χάντικαπ από τα αποδυτήρια. Επόμενες επιθέσεις, επιβεβαίωσαν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ήταν σχέδιο, όχι μία στιγμή που έκατσε, το να ταίζουν τον 18χρονο ακραίο.
Η αναβάθμιση του Αρη, αργά ή γρήγορα θα έβγαινε. Θα βγει. Ο Αρης εκτός από συγκέντρωση και στόχευση, εναντίον του Ολυμπιακού έδειξε και κάτι άλλο. Ποδοσφαιριστές με προσωπικότητα. Δεν πανικοβλήθηκαν, σε κανένα σημείο. Δεν φοβήθηκαν “αντίπαλον δέος”. Εμπιστεύονταν, με υψηλή αυτοεκτίμηση, την ίδια την ικανότητά τους. Ακόμη και κάτω από την πιο ασφυκτική πίεση, πάντοτε κοίταζαν πώς να παίζουν τη μπάλα.
Ο κύριος Μαρινάκης τις προάλλες, έκανε στους παίκτες του Ολυμπιακού την παρατήρηση “όλο για τα συμβόλαιά σας μιλάτε”. Κι έπειτα, η πρώτη δουλειά που ο ιδιοκτήτης τελείωσε μες στην εβδομάδα…ήταν το καινούργιο συμβόλαιο του Ροντινέι. Αυτή είναι όμως, η κοσμάρα του ποδοσφαιριστή. Με τι άλλο να ασχολούνται; Με συμβόλαια, με κορίτσια οι ελεύθεροι, με τα social media παντρεμένοι και ελεύθεροι, κινητά, τατού, αυτοκίνητα. Η γυάλα τους. Ο υποτίθεται top επαγγελματίας Κονατέ, Λίβερπουλ και Εθνική Γαλλίας, είπε πως…δεν γνωρίζει το νέο φορμάτ του Τσάμπιονς Λιγκ. Αν αφιέρωνε δέκα λεπτά να το διαβάσει, θα το μάθαινε. Πράγμα που, προφανώς, του ήταν αρκετά δύσκολο να το σκεφτεί.
Οι διεκδικητές του τίτλου, πλέον παίζουν για 96 (αντί 108) πόντους. Συνεπώς, η αξία του κάθε (κερδισμένου ή πεταμένου) πόντου είναι κατά τι μεγαλύτερη απ’ όση ήταν. Φυσικά, και έτσι, πάλι την 5η αγωνιστική η βαθμολογία “δεν μετράει”. Δεν είναι κίνδυνος τώρα, ο 1/6 πόντος από δύο παιγνίδια. Κίνδυνος είναι, μη του γυρίσει το μυαλό και βγει με τη golden πιστωτική το αφεντικό για shopping therapy όσο ακόμη τα μαγαζιά είναι ανοιχτά για ψώνια τελευταίας ευκαιρίας.
Πηγή: Sdna
