Του Ιωάννη Πέππα
Ο Σκωτσέζος μεσοεπιθετικός Πίτερ Λόριμερ (Peter Patrick Lorimer), γεννήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου του 1946, στο Νταντί στη κεντροανατολική Σκωτία. Έπαιξε για τη Λιντς Γιουνάιτεντ και τη Σκωτία κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Αγωνιζόταν ως μεσοεπιθετικός και γενικά θεωρείται ότι είχε ένα από τα δυσκολότερα και δυνατότερα σουτ στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Για τη περίοδο 1984/85 υπήρξε ο αρχηγός του συλλόγου, κατέχοντας το ρεκόρ του νεαρότερου παίκτη που έπαιξε ποτέ στα «παγώνια», καθώς επίσης και του πρώτου σκόρερ στην ιστορία της. Έχει ψηφιστεί, στη θέση № 9, ως Καλύτερος Ποδοσφαιριστής της Όλων των Εποχών και επιλέχθηκε από τους οπαδούς της στην Καλύτερη 11άδα της Όλων των Εποχών.
Εργάζεται ως αυθεντία στα παιχνίδια για το BBC Radio και το Yorkshire Radio σε ορισμένες περιπτώσεις. Έχει δική του στήλη στη μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα Yorkshire Evening Post, όπου συνοψίζει τους αγώνες και καταθέτει την κριτική του. Όταν προ ετών, ο σύλλογος αντιμετώπισε τρομερά οικονομικά προβλήματα, ενήργησε ως μεσολαβητής με τους χρηματοδότες για την σωτηρία του. Διετέλεσε διευθυντής στο διοικητικό συμβούλιο, όντας και ο μόνος που παραμένει σ’ αυτό μετά από την εξαγορά του, αφού ο ίδιος ο ιδιοκτήτης διαισθάνθηκε τον ρόλο του ως εκπροσώπου των φιλάθλων και την σημαντική συμβολή του στις σχέσεις του με τους οπαδούς. Από τον Απρίλιο του 2013 κατέχει τη θέση του πρεσβευτή του συλλόγου.
Αγωνίστηκε ως μεσοεπιθετικός στη μεγάλη Λιντς Γιουνάιτεντ στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και σ’ όλη την δεκαετία του 1970 και θεωρείται ο άνθρωπος με το πιο δυνατό «δεξί σουτ» στη Βρετανία. Παρά το γεγονός ότι σκάουτερς της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πρόσφεραν στους γονείς του 5.000 λίρες ώστε να υπογράψει στους «Μπέμπηδες», συμφώνησε να υπογράψει στη Λιντς που είχε δείξει ενδιαφέρον πρώτη. Έκανε το ντεμπούτο του για τα «παγώνια» σε ηλικία 15 ετών, τον Σεπτέμβριο του 1962. Μετά το ντεμπούτο του, δεν συμπεριλαμβανόταν στην αρχική ομάδα για δύο περίπου χρόνια. Ήρθε στο προσκήνιο την σεζόν 1966/67, κάνοντας 34 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα, αναδεικνυόμενος πρώτος σκόρερ του συλλόγου, σκοράροντας 19 γκολ. Συνήθως αγωνιζόταν ως ακραίος δεξιός επιθετικός ή πίσω από τους δύο κύριους επιθετικούς, συνήθως τον Άλαν Κλαρκ (Allan Clarke) και τον Μικ Τζόουνς (Mick Jones). Ήταν συχνά σκόρερ και μάλιστα πολλές φορές με εντυπωσιακό τρόπο. Έγινε διάσημος για αυτά τα σουτ, τα οποία μετρήθηκαν σε ταχύτητα έως 90 mph (περίπου 140 χλμ/ώρα!). Ένα πέναλτι καταγράφηκε στα 107 mph (περίπου 170 χλμ/ώρα)!
Την περίοδο 1966/67, δημιουργήθηκε ένα μείζον θέμα από τον τύπο, όταν ένα φάουλ-γκολ του, που ισοφάρισε τον ημιτελικό εναντίον της Τσέλσι στο Κύπελλο, ακυρώθηκε σε μια αμφιλεγόμενη απόφαση του διαιτητή, που διέταξε την επανάληψή του, επειδή οι παίκτες της Τσέλσι δεν τήρησαν την απαραίτητη απόσταση των 10 μέτρων, με την Τσέλσι να κερδίζει τελικά το παιχνίδι. Η Λιντς Γιουνάιτεντ κατέκτησε το Λιγκ Καπ και το Κύπελλο Εκθέσεων (πρόγονος του Κυπέλλου UEFA), το 1968, το πρώτο μεγάλο τρόπαιο της εποχής του εμβληματικού προπονητή Ντον Ρέβι (Don Revie) στον σύλλογο, με τον Λόριμερ να σκοράρει 30 γκολ κατά τη διάρκεια της σεζόν. Είχε εξέχουσα θέση στην κατάκτηση του πρωταθλήματος Αγγλίας της περιόδου 1969/70, κερδίζοντας παράλληλα και την πρώτη του συμμετοχή στην εθνική ομάδα της Σκωτίας.
Το 1970, ήταν βασικότατο στέλεχος της ομάδας που κυνήγησε ένα ανεπανάληπτο «τρεμπλ» (Πρωτάθλημα, Κύπελλο και Κύπελλο Πρωταθλητριών), μένοντας τελικά με άδεια χέρια. Εκείνη την σεζόν σημείωσε 19 γκολ. Η Λιντς Γιουνάιτεντ κατέκτησε πάλι το Κύπελλο Εκθέσεων το 1971 και το Κύπελλο Αγγλίας του 1972. Πήρε μετάλλια νικητή και στα δύο, σκοράροντας 29 γκολ συνολικά στη σεζόν 1971/72, συμπεριλαμβανομένης της καλύτερης επίδοσής του στο πρωτάθλημα Αγγλίας με 23 γκολ. Έχοντας τερματίσει 5 σεζόν στην δεύτερη θέση, η Λιντς ξαναπήρε πρωτάθλημα την περίοδο 1973/74, με τον Λόριμερ να σημειώνει 14 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, αυτή την περίοδο. Ξεκίνησαν τη σεζόν με το περίφημο αήττητο ρεκόρ των 29 παιχνιδιών πρωταθλήματος, κερδίζοντας το δεύτερο πρωτάθλημα με τον Ρέβι.
Ακολούθησε μια γεμάτη σεζόν με τη Λιντς να κυνηγάει 4 τίτλους και τον ίδιο να σκοράρει συνεχώς. Συμμετείχε στην πορεία προς τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, σκοράροντας ένα κρίσιμο εκτός έδρας γκολ, στον ημιτελικό εναντίον της Μπαρτσελόνα του Γιόχαν Κρόιφ. Στον τελικό που έγινε στο Παρίσι, έπαιξαν εναντίον της Μπάγερν Μονάχου και ηττήθηκαν με 2-0, με τον Λόριμερ να σημειώνεται σε αμφίβολη θέση οφσάιντ, επιτυγχάνοντας τέρμα που έβαζε μπροστά τη Λιντς, προκαλώντας τις έντονες διαμαρτυρίες του αρχηγού Μπίλι Μπρέμνερ και τα τρομερά επεισόδια από τους οπαδούς της Λιντς στο τέλος του αγώνα. Αυτός ήταν ο τελευταίος αγώνας που έπαιξε η ομάδα που έχτισε ο Ρέβι, με τον ίδιο να έχει αποχωρήσει ένα χρόνο πριν αναλαμβάνοντας την εθνική Αγγλίας. Η ομάδα άρχισε να γερνάει και διάφοροι παίκτες αποχωρούσαν προς άλλους συλλόγους, με τον ίδιο να παραμένει πιστός στρατιώτης, συνεχίζοντας να αγωνίζεται με νέους συμπαίκτες. Έφυγε από την Λιντς το 1979, όταν και δεν συμπεριλαμβανόταν στα αρχικά πλάνα του προπονητή.
Στη συνέχεια δοκίμασε την τύχη του στη βορειοαμερικανική ποδοσφαιρική ένωση (NASL), αγωνιζόμενος για τους Τορόντο Μπλίζαρντς (1979/80) και για 2 περιόδους στους Βανκούβερ Γουάιτκαπς (1981-1983). Ο Λόριμερ επέστρεψε στην Λιντς Γιουνάιτεντ το 1983, σε ηλικία 37 ετών, μετά από δύο περιόδους που είχε υποβιβαστεί στην Β’ Κατηγορία. Έπαιξε υπό την καθοδήγηση του πρώην συμπαίκτη του Έντι Γκρέι (Eddie Gray), που ήταν πάνω από ένα χρόνο μικρότερός του και κατέρριψε το ρεκόρ γκολ του συλλόγου, καταλήγοντας με 238 γκολ σε 676 συμμετοχές, πριν τον «υποχρεώσει σε συνταξιοδότηση» ο παλιός εμβληματικός αρχηγός του Μπίλι Μπρέμνερ, λίγο πριν τα 40ά γενέθλιά του στο τέλος της σεζόν 1985/86. Ωστόσο, η Λιντς ήταν ακόμα μια ομάδα της Β’ κατηγορίας, όταν Λόριμερ έπαιξε το τελευταίο παιχνίδι του γι ‘αυτούς και θα ήταν για άλλα τέσσερα ακόμη πριν επιστρέψει στην Α’ κατηγορία. Έπαιξε για σύντομο χρονικό διάστημα στο Ισραήλ μετά από μια σύντομη περίοδο στη Γουίτμπι Τάουν υπό την καθοδήγηση του πρώην συμπαίκτη του, τερματοφύλακα της Λιντς, Ντέιβιντ Χάρβει (David Harvey).
Για την εθνική ομάδα της Σκωτίας, αγωνίστηκε από το 1969 έως το 1976, συμμετέχοντας σε 21 αγώνες και σημειώνοντας 4 γκολ. Συμμετείχε μαζί της στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974, όπου σκόραρε στον αγώνα εναντίον του Ζαίρ.
Έχει παραμείνει εκπρόσωπος της Λιντς και καλείται πάντοτε στα ραδιοτηλεοπτικά πάνελ όταν ο σύλλογος είναι στις ειδήσεις. Έχει εργαστεί ως αυθεντία στα παιχνίδια για το BBC Radio του Λιντς και ως αρθρογράφος στην τοπική μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα, την «Yorkshire Evening Post». Έχει δική του στήλη όπου συνοψίζει τους αγώνες και καταθέτει την κριτική του. Κύρια πηγή εισοδήματος του είναι μια παμπ στην περιοχή Holbeck της πόλης. Το 2004, όταν ο σύλλογος αντιμετώπισε τρομερά οικονομικά προβλήματα, ενήργησε ως μεσολαβητής με τους χρηματοδότες για την σωτηρία του συλλόγου. Είναι και εκπρόσωπος των οπαδών στο διοικητικό συμβούλιο, απασχολούμενος επίσης με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Είναι ο μόνος που παραμένει στο διοικητικό συμβούλιο μετά από την εξαγορά της Λιντς από τον Κεν Μπέιτς (Ken Bates) το 2005, αφού ο ίδιος ο Μπέιτς διαισθάνθηκε τον ρόλο του ως εκπροσώπου των φιλάθλων και την σημαντική συμβολή του στις σχέσεις του με τους οπαδούς.
Εκπροσώπησε την πόλη του Λιντς, ως μέρος της αίτησης να είναι μια από τις πόλεις που θα φιλοξενούσαν αγώνες στην υποψηφιότητα της Αγγλίας για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018. Η αίτηση για το Λιντς ήταν επιτυχής, αλλά στη συνέχεια η Αγγλία έχασε την δυνατότητα να φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο από την Ρωσία.
PALMARES
Εφηβική καριέρα
- 1962–1966: Leeds United Football Club
Επαγγελματική καριέρα
- 1962–1979: Leeds United Football Club, 703 (238)
- 1971: (δανεικός) → Cape Town City Football Club, 6 (8)
- 1979: Toronto Blizzard, 29 (9)
- 1979/80: York City Football Club, 29 (8)
- 1980: Toronto Blizzard, 18 (2)
- 1981–1983: Vancouver Whitecaps, 87 (23)
- 1983: (δανεικός) → University College Dublin Association Football Club, 3 (0)
- 1984/85: Leeds United Football Club, 76 (17)
- 1985/86: Whitby Town Football Club
- 1986: Hapoel Haifa Football Club
Σύνολο καριέρας: 951 (305)
Διεθνής
- 1969–1976: Σκωτία, 21 (4)
Τίτλοι
Με την Leeds United
- Πρωτάθλημα Αγγλίας: 2 (1968/69, 1973/74) και επιλαχών: 4 (1965/66, 1969/70, 1970/71, 1971/72)
- Κύπελλο Αγγλίας: 1971/72 και φιναλίστ: 2 (1996/70, 1972/73)
- Λιγκ Καπ Αγγλίας: 1967/68
- Τσάριτι Σιλντ: 1969, και φιναλίστ: 1974
- Κύπελλο Διεθνών Εκθέσεων: 2 (1967/68, 1970/71) και φιναλίστ: 1966/67
- Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης: φιναλίστ 1972/73
- Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης: φιναλίστ 1974/75
Πηγή: Ευλογημένο Ποδόσφαιρο
