Το μυστικό βρισκόταν στην τσίχλα

Του Γιώργου Καραμάνου

Το πούλμαν έστριψε για την τελική ευθεία και δέχτηκε αυγά στα τζάμια. Οταν η ομάδα κατέβηκε, γύρω της γινόταν χαμός. Εκείνα τα χρόνια δεν ήταν εύκολο να πας ως αντίπαλος στο Χέντινγκτον, λίγο έξω από το Λονδίνο. Η Οξφόρδη σε ποδοσφαιρικό επίπεδο δεν είχε καμία σχέση με το διάσημο πανεπιστήμιο και το παλιό «Manor Ground» ήταν πάντα ένα μικρό ηφαίστειο. Εγγλεζάδικο γήπεδο στα μέσα των 80s με όλη τη σημασία της λέξης, κατάμεστο από 10.000 οπαδούς της τοπικής Γιουνάιτεντ να κρέμονται στα κιγκλιδώματα πίσω από τις εστίες. Ηταν τόσο αναρχικό το εν λόγω γήπεδο, που όταν κυκλοφόρησε στις αρχές των 90s η περίφημη «Αναφορά Τέιλορ» που άλλαξε για πάντα την μπάλα στο Νησί, μπήκε στη λίστα ως ένα από τα πρώτα ακατάλληλα και χρειάστηκε συθέμελη αναδιάρθρωση.

Μπροστά από το πάρκινγκ είχαν στηθεί ουρά οι δημοσιογράφοι, ενώ η αστυνομία προσπαθούσε να κρατήσει μακριά το κοινό. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, ο Αλεξ Φέργκιουσον κατέβηκε πρώτος και έγινε πανικός. Μόλις δύο μέρες νωρίτερα είχε αναλάβει την παρακμάζουσα Μάντσεστερ και αυτή θα ήταν η πρώτη αποστολή του στις 8 Νοεμβρίου του 1986. Υπέγραψε μερικά αυτόγραφα, άκουσε το βρισίδι της ζωής του και κατευθύνθηκε στον πάγκο των φιλοξενούμενων που θύμιζε τον «Ικαρο» της Νέας Ιωνίας πριν από 20 χρόνια. Τσιμεντόλιθοι ασοβάντιστοι και για οροφή κάτι πρόχειρο από απροσδιόριστο κατασκευαστικό υλικό. Ο Σκωτσέζος κάθισε στην ακρούλα του και παρακολούθησε με ανοικτό το στόμα τα καμάρια του να χάνουν με κάτω τα χέρια 2-0 και το λαό να παραληρεί.

Το βάπτισμα δεν είχε πάει καλά και το «Manor Ground» αποδείχτηκε κολυμπήθρα για κατάρες. Πρώτο κιόλας παιχνίδι και οι εφημερίδες αποτύπωσαν την αντίδραση των λιγοστών εκδρομέων της Γιουνάιτεντ. Καθώς ο καινούργιος προπονητής τους αποχωρούσε, εκείνοι ήδη σιχτίριζαν με το «Fergie out». Η αμέσως επόμενη αγωνιστική δεν έφερε εξιλέωση με το 0-0 κόντρα στην νεοφώτιστη Νόριτς. Επρεπε άπαντες να περιμένουν λίγο ακόμα. Στις 22 Νοεμβρίου, κόντρα στην ΚΠΡ ήρθε η πρώτη νίκη του στο «Ολντ Τράφορντ» και τα υπόλοιπα έμελλε να τα καταγράψει η ιστορία…

Το θέμα όμως κάθε φορά που ανοίγει αυτή η κουβέντα σε κάθε αφορμή για τον Σερ Αλεξ, είναι το απλώς μπόρεσε να μακροημερεύσει για τόσο μεγάλο διάστημα. Από τότε έως και το 2013 που αποχώρησε ως πρωταθλητής, δεν ήταν απλά εκεί. Ηταν πρώτος και έφτασε να γίνει ίσως ο κορυφαίος προπονητής όλων των εποχών. Το μυθικό με την περίπτωσή του ήταν ότι κατάφερνε να δημιουργεί ξανά και ξανά κάποια καινούργια Γιουνάιτεντ, μία διαφορετική φουρνιά που ερχόταν ως διάδοχη κατάσταση, για να γράψει ιστορία.

Σύμφωνα πάντως με τους επιστήμονες, αυτό δεν θα έπρεπε να έχει συμβεί. Οπως ορίζει μία έρευνα που είχε δημοσιεύσει πριν από τρία χρόνια το Leeds Beckett University, ο Αλεξ Φέργκιουσον δεν θα έπρεπε να έχει αντέξει στα τόσο ψηλά για σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα. Ακούγεται υπερβολικό και παράλογο, αλλά όπως εξηγούσε ο ερευνητής Σέρχιο-Λάρα Μπαρθιάλ: «Το επίπεδο στρες σε αυτού του είδους τους προπονητές είναι αντίστοιχο με εκείνο των στρατηγών στον πόλεμο και των γιατρών στο χειρουργείο».

Στην ίδια λογική ήρθε να προστεθεί μία άλλη πανεπιστημιακή διατριβή. Αυτή τη φορά ήταν από το Κουίνσλαντ της Αυστραλίας, όπου έκαναν έρευνα με τεστ και συνεντεύξεις σε 17 serial winners της προπονητικής σε όλα τ’ αθλήματα και αποφάνθηκαν ότι κανείς δεν γίνεται να μένει στην κορυφή για τόσο μεγάλο διάστημα. «Το μυστικό για αυτούς τους πρωταθλητές είναι ο τέλειος συνδυασμός προπονητικής και κανονικής ζωής. Το πώς διαχειρίζονται το άγχος του πάγκου και το πώς το αποβάλουν», ήταν ένα από τα βασικά συμπεράσματα.

Και κάπου εκεί έρχεται και δένει η απάντηση σε όλα τα σχετικά ερωτήματα για το μυστικό της επιτυχίας του Σερ Αλεξ Φέργκιουσον. Ισως λοιπόν όλα να συνέβησαν με τη βοήθεια της μυθικής τσίχλας. Εκείνη τον ηρεμούσε, τον κρατούσε σε χαλαρό τέμπο και για όσους πιστεύουν ότι αυτό είναι υπερβολικό, μεταξύ σοβαρού κι αστείου η απάντηση βρίσκεται σε μία δημοπρασία. Εκείνη που εκτόξευσε την τιμή της τελευταίας τσίχλας που μάσησε ο Σκωτσέζος στο ύστατο παιχνίδι του με τη Γιουνάιτεντ. Οι 390.000 λίρες της αξίας της κρύβουν μέσα τους πολλά περισσότερα από μερικά μασήματα. Εκεί βρίσκεται το μυστικό…

Πηγή: Gazzetta