Του Βασίλη Σαμπράκου
Από το απόγευμα μέχρι το βράδυ της περασμένης Τετάρτης οι οπαδοί της ΑΕΚ που βρέθηκαν στη Νέα Φιλαδέλφεια για το ματς με τον Άρη δεν σταμάτησαν να δείχνουν με τα συνθήματα και τα χειροκροτήματα την υποστήριξή τους προς τον Ματίας Αλμέιδα. Πάνω που τον είχαν ακούσει, την προηγούμενη Κυριακή, στις Σέρρες να αναρωτιέται δημόσια σχετικά με το αν είναι ή όχι ικανός να το “γυρίσει”, οι φίλοι της ΑΕΚ θέλησαν να του δείξουν την δική τους πίστη στην ικανότητά του. Όπως όμως καταλάβαμε από την όψη, τη στάση σώματος και τα λόγια του, δεν ήταν αυτή η ανησυχία ή η πηγή ανασφάλειας, ή σε κάθε περίπτωση αυτό που του χαλάει το κέφι. Τούτη τη φορά ο Αλμέιδα δεν ανησυχεί για τον κόσμο. Το “ζόρι” του είναι οι ποδοσφαιριστές.
Δεν έχει κάποιο νόημα η ιστορική παράθεση των γεγονότων. Τώρα, που ζει χωρίς Ευρώπη, και έχει περίπου 30 ποδοσφαιριστές, ο Αργεντινός προπονητής μοιάζει με ζογκλέρ που προσπαθεί να κρατήσει όλα τα πορτοκάλια στον αέρα. Προσπαθεί να μοιράζει χρόνο και ευκαιρίες ώστε να μη χαθεί το αίσθημα δικαιοσύνης από τα αποδυτήριά του. Μόνο που υπάρχει μια αντικειμενική δυσκολία, που είναι η σχετική με τον αριθμό των αγώνων. Δεν μπορεί να είναι δίκαιος ο προπονητής, διότι δεν του το επιτρέπουν ο αριθμός των ποδοσφαιριστών και ο αριθμός των ποδοσφαιριστών. Το παράδειγμα του Πάολο Φερνάντες είναι χαρακτηριστικό. Μπαίνει σε ένα ματς από τον πάγκο και διακρίνεται, αλλά για τη θέση του υπάρχουν 2 ή και 3 ποδοσφαιριστές, δεδομένου ότι ο Αλμέιδα έχει χρησιμοποιήσει σε αυτό τον ρόλο εκτός από τον Ελίασον και τον Αμραμπατ και τον Λαμέλα. Ο προπονητής θέλει να είναι δίκαιος, αλλά οι αριθμοί δεν βγαίνουν. Και αυτό το “χάος” πιθανόν να αποτελεί ένα μέρος της εξήγησης για τις επιλογές που κάνει τόσο στο αρχικό σχήμα όσο και στην εξέλιξη των αγώνων με τις αλλαγές του.
Το θετικό για τον προπονητή όμως είναι ότι, λογικά, υπάρχει κατανόηση. Δηλαδή ότι αυτός που αξιολογεί πλέον την δουλειά του, ο διευθυντής ποδοσφαίρου Χαβιέρ Ριμπάλτα έχει ισχυρή κατανόηση και φυσικά έχει πληροφορηθεί την ιστορία του καταρτισμού του ρόστερ. Με άλλα λόγια ο Ισπανός ξέρει ότι η ΑΕΚ έχει τόσο μακρύ ρόστερ επειδή σχεδίαζε μια σεζόν με τρεις διοργανώσεις και όχι λόγω της ανασφάλειας του προπονητή της. Και ξέρει πώς είναι για έναν προπονητή να έχει τόσο μεγάλο ρόστερ με μικρό αριθμό αγώνων.
Με την πρόσληψη του Ριμπάλτα η ΠΑΕ ΑΕΚ έχει μπει σε μια νέα εποχή. Διότι δεν μπορείς να σκεφτείς ότι χρυσοπλήρωσε κάποιον με την τεχνογνωσία και την εμπειρία για να κατέχει τη θέση του διευθυντή ποδοσφαίρου και δεν θα τον αφήσει να βάλει σύγχρονες διαδικασίες στην αξιολόγηση του προπονητή και όλου του επιτελείου που εργάζεται στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Μια εταιρεία που αποφασίζει να επενδύσει εκατομμύρια πάνω σε έναν διευθυντή ποδοσφαίρου, η λογική λέει, είναι μια εταιρεία που έχει αποφασίσει να αναβαθμίσει και να εκσυγχρονίσει τις διαδικασίες της. Άρα είναι μια εταιρεία που θέλει να πάψει να λειτουργεί με τον παραδοσιακό ελληνικό τρόπο με τον μεγαλομέτοχο που επηρεάζεται από τα συναισθήματα του ίδιου και του περιβάλλοντός του και παίρνει αποφάσεις που δεν στηρίζονται σε δεδομένα και δεν έρχονται μέσα από μια σοβαρή αξιολόγηση του έργου που παράγει ένας προπονητής.
Όσα ακούμε σχετικά με τις εξουσίες που έχει πάρει ο Ριμπάλτα δεν σου επιτρέπουν να αμφισβητείς ότι η ΑΕΚ έχει αλλάξει τον τρόπο που λειτουργεί στο ποδοσφαιρικό της τμήμα. Συνεπώς δεν υπάρχει και λόγος να αμφιβάλεις ότι ο Αλμέιδα βρίσκει κατανόηση από έναν συνεργάτη που έχει εμπειρία και γνώση για να τον κατανοήσει και να αξιολογήσει τη δουλειά του.
Θεωρητικά όλα τα παραπάνω θα πρέπει να ηρεμούν τον Αλμέιδα και να τον βοηθούν να καθαρίσει το μυαλό του και να φτάνει ανεπηρέαστος στις επιλογές του για το βασικό σχήμα ή και την αποστολή της ΑΕΚ στα παιχνίδια. Κανείς θα μπορούσε να είναι και κατηγορηματικός αν δεν ήξερε ότι πρόκειται για έναν πολύ συναισθηματικό προπονητή, που “αγαπά” και “δένεται” με τους ποδοσφαιριστές του και γι’ αυτό είναι ευάλωτος με όρους ψυχολογικούς.
Το μόνο σοβαρό πρόβλημα του Αλμέιδα είναι οι ποδοσφαιριστές του – δηλαδή ο αριθμός τους. Και πρέπει να ζήσει με αυτό μέχρι τον Ιανουάριο. Για να το κατορθώσει δεν είναι μόνο ότι θα πρέπει να νικά. Συγχρόνως θα πρέπει να βρίσκει τρόπο να κρατά ενεργό όσο το δυνατόν μεγαλύτερο αριθμό ποδοσφαιριστών. Διότι διαφορετικά η ΑΕΚ θα χάσει την ένταση, που θα της λείπει από τις προπονήσεις. Και μια ΑΕΚ χωρίς ένταση, δεν θα είναι ΑΕΚ του Αλμέιδα, και γι’ αυτό δύσκολα θα πετύχει.
Πηγή: Gazzetta
