Υπήρξε η κορυφαία αθλήτρια των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων την προπολεμική περίοδο. Άλλωστε, χάρη στην δική της αέρινη παρουσία οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν δημοφιλείς και απέκτησαν ευρύ κοινό. Με βάση τα επιτεύγματά της, παραμένει μέχρι σήμερα η κορυφαία αθλήτρια στην ιστορία του καλλιτεχνικού πατινάζ. Άλλωστε, αυτή ήταν που άλλαξε όλη την μορφή του αθλήματος. Μετά τις αθλητικές πίστες, κατέκτησε και το Χόλιγουντ και έγινε μια από τις πιο ακριβοπληρωμένες σταρ της εποχής της και απέκτησε το δικό της αστέρι στην Λεωφόρο της Δόξας στο Λος Άντζελες.
Ταυτόχρονα όμως η Σόνια Χένι υπήρξε μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, καθώς η ζωή της κινήθηκε άλλοτε με θετικό τρόπο, προκαλώντας σκηνές λατρείας από τους θαυμαστές της, και άλλοτε με εντελώς αρνητικό τρόπο, καθώς η ίδια εμφανίστηκε θαυμάστρια του Χίτλερ, γεγονός που οι Νορβηγοί δεν της συγχώρεσαν, όσο και αν την αγάπησαν!
Γεννήθηκε στο Όσλο μια ημέρα σαν σήμερα, στις 8 Απριλίου 1912, σε μία εύπορη οικογένεια, καθώς ο πατέρας της Βίλχελμ είχε δική του επιχείρηση επεξεργασίας γουνοδέρματος και η μητέρα της Σέλμα ήταν κληρονόμος μιας μεγάλης περιουσίας. Ο Βίλχελμ Χένι ώθησε τα παιδιά του στον αθλητισμό και αρχικά η μικρή Σόνια φάνηκε ότι έχει κλίση προς το σκι, ενώ ασχολούνταν ακόμη με το τένις, την ιππασία και την κολύμβηση. Όταν καταπιάστηκε με τα παγοπέδιλα έδειξε να «πετάει» πάνω στον πάγο και τότε ο πατέρας της φρόντισε να της πάρει τους καλύτερους δασκάλους, τον καλύτερο προπονητή, αλλά και την φημισμένη Ρωσίδα μπαλαρίνα Ταμάρα Καρσάβινα, για να την μυήσει και στον χορό! Αυτή η λεπτομέρεια, η οποία τότε έδειχνε άσχετη με το πατινάζ, θα ήταν ο βασικός λόγος που λίγα χρόνια αργότερα το συγκεκριμένο αγώνισμα θα άλλαζε μορφή μέσα από την νεαρή Νορβηγίδα!
Η Ολυμπιονίκης Σόνια Χένι
Σε ηλικία μόλις 11 ετών κατέκτησε το πρώτο πρωτάθλημα Νορβηγίας και σε ηλικία 12 ετών έκανε την πρώτη εμφάνισή της σε Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, στους πρώτους της Ιστορίας το 1924 στο Σαμονί, όπου εμφανίστηκε πολύ τρακαρισμένη, αβέβαιη για τον εαυτό της, αναζητούσε συνεχώς μέσα στο παγοδρόμιο οδηγίες από τον προπονητή της και εν τέλει πήρε την 8η θέση. Τα επόμενα χρόνια, όχι μόνο θα εξαφανιστούν αυτά τα μειονεκτήματα, αλλά θα κυριαρχήσει πάνω της η αυτοπεποίθηση και η αίσθηση του νικητή στον απόλυτο βαθμό, καθώς, όπου εμφανιστεί μέχρι το 1936 θα «σαρώσει» τα χρυσά μετάλλια.
Στο ατομικό του καλλιτεχνικού πατινάζ θα πανηγυρίσει τρεις φορές το χρυσό μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες (1928, 1932, 1936), ρεκόρ ακατάρριπτο μέχρι σήμερα, θα κατακτήσει 10 συνεχόμενες φορές το Παγκόσμιο πρωτάθλημα (από το 1927 έως το 1936), επίσης ρεκόρ ακατάρριπτο, και 6 φορές το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα (από το 1931 έως και το 1936), ένα ρεκόρ που ξεπέρασε την προηγούμενη δεκαετία η Ρωσίδα Ιρίνα Σλούτσκαγια με 7 τίτλους, μόνο που η Χένι συνεχίζει να διατηρεί το ρεκόρ συνεχόμενων τίτλων, μαζί με την Ανατολικογερμανίδα Καταρίνα Βιτ.
Το 1938, σε ηλικία 25 ετών, έγινε το νεαρότερο πρόσωπο που ανακηρύχθηκε Ιππότης πρώτης τάξεως του Βασιλικού Τάγματος στην Νορβηγία.
Παράλληλα, όμως, άρχισε να αλλάζει με την εντυπωσιακή παρουσία της και την ίδια την μορφή του πατινάζ. Μέχρι το 1930 οι αθλήτριες εμφανίζονταν στους αγώνες ντυμένες από τον λαιμό μέχρι τον αστράγαλο, με ζιβάγκο, χοντρά μάλλινα καλσόν και μπότες! Η Σόνια Χένι ήταν αυτή που εισήγαγε το κοντό φόρεμα και το λεπτό καλσόν, ενώ πέταξε τον σκούφο από το κεφάλι της, αναδεικνύοντας έτσι την κατάξανθη ομορφιά της. Μόνο τα μποτάκια δεν κατάργησε, γιατί τα λάτρευε, όμως επέβαλε το λευκό χρώμα.
Ωστόσο, η μεγαλύτερη επανάσταση που έφερε στο πατινάζ ήταν η χορογραφία. Με την χρήση χορού στις ασκήσεις της, άρχισε να μετατρέπει το πατινάζ από αθλητικό σε καλλιτεχνικό γεγονός και δεν είναι τυχαίο το ότι σύντομα έφτασαν «βροχή» οι προτάσεις, για να εμφανιστεί σε διάφορα δημόσια θεάματα κι έτσι η ίδια το 1936 ξεκίνησε καλλιτεχνικές περιοδείες με χορό πάνω στον πάγο, εγκαταλείποντας οριστικά τον ερασιτεχνισμό.
Η σταρ Σόνια Χένι
Όπου εμφανιζόταν γινόταν πανζουρλισμός! Είναι από τις πρώτες που ανάγκασε την Αστυνομία να κινητοποιηθεί για να συγκρατήσει τους θαυμαστές της, όπως συνέβη στην Πράγα κατά την ευρωπαϊκή περιοδεία της και κυρίως στην Νέα Υόρκη, στην πρώτη μη αγωνιστική εμφάνισή της στο αμερικανικό κοινό.
Στο Λος Άντζελες την είδε ο κορυφαίος παραγωγός Ντάριλ Ζάνουκ, επικεφαλής του κολοσσού που λεγόταν 20th Century-Fox, και επειδή τα μιούζικαλ εκείνα τα χρόνια ήταν στο φόρτε τους, σκέφτηκε να την αξιοποιήσει κινηματογραφικά. Η πρώτη ταινία της στα τέλη του 1936, το «One in a Million», εμπλουτισμένο με χορευτικά στον πάγο, υπήρξε ένας εμπορικός θρίαμβος, σε τέτοιο βαθμό ώστε το επόμενο συμβόλαιό της εκτινάχθηκε στα ύψη και έγινε το πιο ακριβοπληρωμένο για γυναίκα ηθοποιό στο Χόλιγουντ. Μέχρι το 1945 θα γυρίσει ένδεκα ταινίες, οι περισσότερες πετυχημένες εμπορικά, θα την συνοδεύουν στον χορό της οι κορυφαίες μπάντες, όπως αυτή του Γκλεν Μίλερ, και δίκαια θα αποκτήσει το δικό της αστέρι στην Λεωφόρο της Δόξας.
Την ίδια εποχή συνέχισε τις «χρυσοφόρες» περιοδείες της με τίτλο «Hollywood Ice Revue» και ήταν αυτή που κατάφερε να μετατρέψει σε παγοδρόμιο την πλατεία μπροστά από το Ροκφέλερ Σέντερ στη Νέα Υόρκη, για να παρουσιάσει το σόου της. Έκτοτε, κάθε χειμώνα ο χώρος αυτός θα μετατρέπεται σε παγοπίστα και θα αποτελέσει πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της χειμωνιάτικης ζωής των Νεοϋρκέζων μέχρι σήμερα.
Στις αρχές της δεκαετίας του ΄40 η Σόνια Χένι αναφερόταν ως μια από τις πλουσιότερες γυναίκες του κόσμου, καθώς μόνο από τις εμφανίσεις της είχε ετήσια έσοδα που άγγιζαν τα 2 εκατομμύρια δολάρια και ταυτόχρονα κέρδιζε αμύθητα ποσά από τα πατίνια, τα φανελάκια, τα ρούχα, τα κοσμήματα και τις κούκλες που λανσάριζε με την μορφή της.
Το 1953 η ευρωπαϊκή περιοδεία της με τίτλο «Holiday on Ice» υπήρξε επίσης πετυχημένη, όμως ήδη ο χρόνος είχε αρχίσει να «γράφει» πάνω της. Τρία χρόνια αργότερα, η περιοδεία της στην Νότια Αμερική θα είναι μια καταστροφή και θα σημάνει την αποχώρησή της από το πατινάζ. Κάποιες απόπειρες να γυρίσει ταινίες με δικά της έξοδα, επίσης απέτυχαν κι έτσι το «αστέρι» της έφτασε στην δύση του.
Η αμφιλεγόμενη Σόνια Χένι
Αν η αθλήτρια και αργότερα καλλιτέχνης Σόνια Χένι λατρεύθηκε από το κοινό της και ειδικά την δεκαετία του ΄30 υπήρξε ο ορισμός της επιτυχίας, ο άνθρωπος Σόνια Χένι δεν τα κατάφερε και τόσο καλά. Και υπήρξαν φορές που μια ενέργεια ή μια επιλογή της είχε αρνητικό αντίκτυπο, ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων και αναδεικνύοντας μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα. Όπως για παράδειγμα η κίνησή της στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στο Γκαρμίς-Παρτενκίρχεν της Γερμανίας, το 1936, να χαιρετήσει ναζιστικά!
Στην πατρίδα της προκάλεσε σάλο, ο νορβηγικός Τύπος της επιτέθηκε με σκληρές εκφράσεις, ωστόσο η ίδια δεν έδειξε να πτοείται από αυτό. Αποδέχθηκε με χαρά την πρόσκληση του Αδόλφου Χίτλερ να τον επισκεφτεί στον πύργο του και με ακόμη μεγαλύτερη χαρά, την φωτογραφία του με προσωπική αφιέρωση που της χάρισε. Αυτή η φωτογραφία τοποθετήθηκε σε περίοπτη θέση στο σπίτι της στο Όσλο και, όταν κατά την διάρκεια της Κατοχής οι Γερμανοί ανώτατοι αξιωματικοί την αντίκρισαν πάνω στο πιάνο, έδωσαν αυστηρή εντολή να μην πειραχθεί ούτε τρίχα από όλη την οικογένειά της και να προστατευθεί στο έπακρο ολόκληρη η περιουσία, κινητή και ακίνητη. Έκτοτε οι Νορβηγοί θα αντιμετωπίζουν την Σόνια Χένι ως μια… quisling (δωσίλογο), ενώ η Γερμανίδα ντίβα Μάρλεν Ντίτριχ, η οποία σε όλη την διάρκεια της κυριαρχίας του Χίτλερ επιδόθηκε σε έναν διεθνή αντιναζιστικό αγώνα, αρνήθηκε να βρεθεί μαζί της στο ίδιο στούντιο.
Το 1940 η Χένι πολιτογραφήθηκε Αμερικανίδα και μέχρι να μπουν οι Αμερικανοί στον πόλεμο, αρνιόταν οποιαδήποτε ενίσχυση στους απεσταλμένους της νορβηγικής αντίστασης. Μετά την ιαπωνική επίθεση στο Περλ Χάρμπορ, άλλαξε εντελώς «προφίλ» και μετείχε, όπως οι περισσότεροι σταρ της εποχής, σε «πατριωτικά» φιλμάκια και σε εκδηλώσεις ενίσχυσης του αμερικανικού στρατού κατά της Γερμανίας!
Πάντως, στην ευρωπαϊκή περιοδεία που έκανε το 1953, προγραμμάτισε εμφάνιση και στη Νορβηγία και η επιστροφή της εκεί υπήρξε πανηγυρική, ενώ έγινε δεκτή με τιμές και από την Βασιλική οικογένεια. Μετά την αποχώρησή της από τα παγοδρόμια το 1956, επέλεξε με τον τρίτο σύζυγό της να εγκατασταθούν μόνιμα στο Όσλο και συγκέντρωσαν μια μεγάλη συλλογή τέχνης, που αποτέλεσε την βάση για ένα από τα μετέπειτα μεγαλύτερα μουσεία τέχνης στην Σκανδιναβία.
Το 1960 διεγνώσθη με λευχαιμία και το 1969 πέθανε κατά την διάρκεια πτήσης από το Παρίσι στο Όσλο. Η ειρωνεία είναι πως όλα τα μπόινγκ των νορβηγικών αερογραμμών είχαν τότε στην ουρά τους την φωτογραφία της.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
