Το ανέκδοτο με τον Φερνάντο Σάντος είχε αρχίσει τον περασμένο Σεπτέμβριο. Στις αρχές του μήνα, μετά την “γκέλα” της Εθνικής στο Κόσοβο ο τότε πρόεδρος της ΕΠΟ Θοδωρής Ζαγοράκης είχε φτάσει στο συμπέρασμα ότι πρέπει να αντικαταστήσει τον Τζον Φαν’τ Σχιπ, και μάλιστα η διάθεσή του ήταν να το πράξει άμεσα, δηλαδή αμέσως μετά από τον επόμενο εντός έδρας αγώνα με την Σουηδία, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Η ιδέα του Ζαγοράκη ήταν ότι ακόμη και με υπηρεσιακό προπονητή η Εθνική θα είχε περισσότερες πιθανότητες να προλάβει τα μπαράζ για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Εκείνο τον καιρό, επειδή η επιθυμία του Ζαγοράκη ήταν να προσεγγίσει τον Φερνάντο Σάντος, σκεφτόταν την πρόσληψη ενός προσωρινού προπονητή, ο οποίος θα αναλάμβανε την ευθύνη να καθοδηγήσει την Ομάδα μέχρι την ημέρα της επιστροφής του Πορτογάλου προπονητή.
Είχε πιθανότητες να τα καταφέρει; Τον καιρό εκείνο η λογική έλεγε πως όχι, δεδομένου ότι ο Σάντος δεσμευόταν με ένα πολυετές (μέχρι το καλοκαίρι του 2024) και πολύ ακριβό συμβόλαιο με την πορτογαλική ομοσπονδία. Ωστόσο ο Ζαγοράκης είχε λόγους για να πιστεύει ότι θα μπορούσε να πείσει τον προπονητή με τον οποίο συνεργάστηκε ως παίκτης και ως πρόεδρος να επιστρέψει στην Ελλάδα. Και οι λόγοι δεν ήταν απολύτως φιλολογικοί.
Θα είχε πιθανότητες σήμερα η ΕΠΟ να πείσει τον Σάντος να επιστρέψει στην Εθνική; Καταρχάς δεν μπορεί να αποκτήσει λογική βάση αυτή η συζήτηση, δεδομένου ότι ο Πορτογάλος προπονητής είναι σήμερα υποχρεωμένος να παραμείνει στον πάγκο της Εθνικής Πορτογαλίας τουλάχιστον μέχρι τον Μάρτιο του 2022 για να πάει με την ομάδα του στο μπαράζ με την Τουρκία και, εφόσον τα καταφέρει, στον “τελικό” με την Ιταλία για την πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ακόμη λοιπόν και αν κάποιος μπορεί να ποντάρει στον αποκλεισμό της Πορτογαλίας από το Μουντιάλ, ο οποίος θα “αποδεσμεύει” τον Σάντος, πώς μπορεί να περιμένει μέχρι τότε και να αφήσει την Εθνική χωρίς προπονητή στα φιλικά του Μαρτίου, τα οποία θα αποτελούν το μοναδικό πεδίο δοκιμών ενός προπονητή πριν από τα ματς του Nations League 2022 που θα διεξαχθούν τον Ιούνιο;
Ας πάμε όμως και παρακάτω: ακόμη και αν κάποιος έκρινε ότι “αξίζει τον κόπο” αυτό το ρίσκο, δηλαδή το να περιμένει η ΕΠΟ μέχρι τον Μάρτιο ευχόμενη τον αποκλεισμό της Πορτογαλίας, αυτό το ρίσκο θα αποκτούσε νόημα μόνο εφόσον θα μπορούσε η ελληνική ομοσπονδία να έχει τη βεβαιότητα ότι στην περίπτωση αποκλεισμού της Πορτογαλίας ο Σάντος θα έβλεπε με καλό μάτι την άμεση επιστροφή του στην Ελλάδα. Από πού μπορεί να προκύπτει η αισιοδοξία ότι ο Πορτογάλος θα έλεγε “ναι” στην σημερινή ΕΠΟ; Η εμπειρία των τελευταίων μηνών της συνεργασίας του με την ΕΠΟ και της γενικότερης παρουσίας του στην Εθνική Ομάδα το 2014 ήταν που είχαν οδηγήσει τον Πορτογάλο προπονητή στην επιλογή να απορρίψει την – έτσι κι αλλιώς πολύ χαμηλή – πρόταση της ΕΠΟ του Σαρρή. Δεδομένου ότι σήμερα δεν υπάρχει στην ομοσπονδία ένας πρόεδρος που θα εμπιστευόταν ο Σάντος, πώς μπορεί κάποιος να υποθέτει ότι θα αποδεχόταν μια πρόταση και θα εμπιστευόταν αυτούς που σήμερα διοικούν την ομοσπονδία; Ναι, υπάρχει στην Εθνική κάποιος τον οποίο ο Σάντος θα εμπιστευόταν, ο αθλητικός διευθυντής Τάκης Φύσσας. Όμως πώς θα μπορούσε ο Φύσσας να του εγγυηθεί ότι δεν θα έμπλεκε η ομοσπονδία στα πόδια του; Πώς θα τον έπειθε;
Αν σε νοιάζει η Εθνική, η ελαφρότητα με την οποία χειρίζεται η ομοσπονδία το θέμα του προπονητή σε σοκάρει. Συμφώνησαν με έναν προπονητή για επέκταση συμβολαίου και ύστερα τον άφησαν να περιμένει “επειδή δεν έπεισε στο τελευταίο ματς με το Κόσοβο”, με συνέπεια εκείνος να αποφασίσει να βγει από την κατάσταση αναμονής για λόγους αξιοπρέπειας. Ύστερα μας είπαν, μέσω του προέδρου, ότι δεν έχουν ψάξει νέο προπονητή, αλλά μας είπαν και ότι αποκλείεται αυτός να είναι Έλληνας. Συγχρόνως μας μίλησαν για τον Σάντος, που ξέρουν ότι δεν γίνεται ούτε να ακούσει πρόταση μέχρι τον Μάρτιο ακόμη και αν είχαν τα χρήματα και τις δεσμεύσεις που θα τον έπειθαν να το σκεφτεί σοβαρά. Και βλέπουμε, έχει ο θεός, διότι, σου λέει, η ομάδα δεν έχει τώρα παιχνίδια. Λες και η δουλειά του ομοσπονδιακού προπονητή αφορά μόνο την προετοιμασία των αγώνων. Λες και δεν γνωρίζουν ότι στον καιρό του στην ομοσπονδία ένας κανονικός προπονητής βρίσκεται καθημερινά στο γραφείο του και δουλεύει για την υποδομή του εθνικού ποδοσφαίρου και την οργάνωση της παρακολούθησης και της επικοινωνίας με τους ποδοσφαιριστές. Λες και δεν τους αφορά ο προβληματισμός που σχετίζεται με το γεγονός ότι όσο αργότερα προσληφθεί ένας ξένος προπονητής που δεν έχει εργαστεί ξανά στην Ελλάδα τόσο περισσότερο χρόνο θα χρειαστεί για να γνωρίσει τους ποδοσφαιριστές, να τους παρακολουθήσει, να γνωρίσει την ελληνική νοοτροπία και να μελετήσει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Στο μυαλό τους, θα προσλάβουν έναν προπονητή τον Μάρτιο ή και αργότερα, θα τον ρίξουν στον λάκκο του Nations League απροετοίμαστο, και αν η ομάδα αποτύχει θα τον απολύσουν. Και έχει ο θεός.
Πηγή: Gazzetta
