Τι θα φέρει στον Παναθηναϊκό ο Πρίφτης;

Του Γιώργου Ζάκκα

Ο Δημήτρης Πρίφτης αναλαμβάνει… δράση στο ΟΑΚΑ και «σηκώνει μανίκια», για να πιάσει δουλειά στους νταμπλούχους Ελλάδας. Ο κόσμος ρωτάει «τι μπάσκετ παίζει ο 53χρονος κόουτς» και τθα επιχειρήσουμε να αναλύσουμε τις σκέψεις του, την τακτική του και τη φιλοσοφία, που θα φέρει μαζί του στους έξι φορές πρωταθλητές Ευρώπης. 

Για αρχή, όμως, ας ξεκινήσουμε λίγο ανάποδα και με όσα θεωρούμε προφανή, όμως πρέπει να τονιστούν. Ο κόουτς Πρίφτης δεν είναι ο… Φιλ Τζάκσον. Επομένως, μην σταθείτε μόνο στα θετικά σημεία, που θα διαβάσετε στην ανάλυση που ακολουθεί στο συγκεκριμένο άρθρο. 

Πρόκειται μεν για έναν νέο, εργατικό, φιλόδοξο και «πεινασμένο» προπονητή, όμως είναι άπειρος (σε αυτό το επίπεδο). Δεν έχει κοουτσάρει στο παρελθόν ομάδα της Euroleague, ούτε έχει ανταπεξέλθει στην πίεση συλλόγων όπως ο Παναθηναϊκός. Διαφορετικό το status του Άρη της σύγχρονης εποχής και της Ούνικς Καζάν, διαφορετικό των «πράσινων». Από την άλλη, βέβαια, κανείς δεν γεννήθηκε έμπειρος και έτοιμος. Με την κατάσταση που επικρατεί στο «τριφύλλι» η επιλογή του πρώην τεχνικού των «κίτρινων» της Θεσσαλονίκης φαντάζει εξαιρετική. 

Είναι δεδομένο πως στον Παναθηναϊκό τα πάντα θα περνούν από κόσκινο: οι επιλογές του, το κασέ των παικτών του, οι αντιδράσεις του κόσμου, οι δηλώσεις του. Τα πάντα. Όμως, ο Πρίφτης δείχνει πως έχει στη… φαρέτρα του το αγωνιστικό πλάνο, για να τα βγάλει πέρα. 

Αδυναμίες υπάρχουν και αυτό είναι λογικό. Ωστόσο, στις γραμμές που ακολουθούν θα προσπαθήσουμε να αποσαφηνίσουμε την τακτική του και να προϊδεάσουμε τους αναγνώστες μας γι’ αυτά που θα «κουβαλήσει» μαζί του από το Καζάν στο Μαρούσι. Επίσης, το κατά πόσο θα μετουσιωθούν όλα τα παρακάτω σε πράξεις, έχει να κάνει και με το ρόστερ, που θα έχει στα χέρια του. 

Με άλλα λόγια, αυτό που θα σας παρουσιάσουμε είναι τα πρώτα… Xs and Os του Πρίφτη, αυτά που του αρέσουν πάνω στο παρκέ και αυτά που ζητάει.

Ποιο είναι, λοιπόν, το πλάνο του και ποια η φιλοσοφία του; Πάμε να αναλύσουμε τους άξονες του παιχνιδιού, που εφαρμόζει στις ομάδες του και όσα θα φέρει στον Παναθηναϊκό… 

Θα φέρει ομαδικό παιχνίδι

Ο φετινός Παναθηναϊκός, ειδικά της εποχής του Όντεντ Κάτας, βασιζόταν στις ατομικές πρωτοβουλίες συγκεκριμένων παικτών στο μεγαλύτερο διάστημα των αγώνων του (βλέπε Ιωάννης Παπαπέτρου, Μάριο Χεζόνια). Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί και την νέα σεζόν.

Ο Πρίφτης έδειξε στην Ούνικς πως αγαπάει το pick ‘n roll παιχνίδι και θέλει η επίθεση της ομάδας του να έχει «ροή» και καλή κυκλοφορία της μπάλας. Έχει ένα fluid σύστημα, χωρίς τρομερά περίπλοκες απαιτήσεις, το οποίο όμως φέρνει αποτελέσματα.

Συγκεκριμένα, του αρέσει να χρησιμοποιεί το pick ‘n roll στην κορυφή της ρακέτας και οι γρήγοροι πλέι μέικερ που επιλέγει να εκθέτουν την αντίπαλη άμυνα. Στο p’n’r στην κορυφή είτε επιλέγει να συνεχιστεί η επίθεσή του με ένα drive and kick, είτε με ένα drive and dish.

Η επιθετική του φιλοσοφία μπορεί να θεωρείται «απλή» από ορισμένους αναλυτές, αλλά… κάνει τη δουλειά.

Θα φέρει δημιουργία από τα γκαρντ

Στον άλλοτε προπονητή του Άρη αρέσει η δημιουργία να έρχεται από έξω, από τα γκαρντ, σε αντίθεση με τον φετινό Παναθηναϊκό, που έπαιρνε πράγματα δημιουργικά κυρίως από τη θέση «3» με τον Παπαπέτρου και στη συνέχεια από τους υπόλοιπους φόργουορντ του, αλλά και από το «5» με τον Γιώργο Παπαγιάννη. 

Στη Ρωσία είχε πολλούς έμπειρους γκαρντ (Τζαμάρ Σμιθ, Αϊζάια Κάναν, Τζόρνταν Θίοντορ, Νέιτ Ουόλτερς), όμως κατάφερνε να βρίσκει το balance μεταξύ τους. Ένας scout ομάδας του Top-8 της Euroleague μας είπε πως: «τον Πρίφτη δεν τον νοιάζει αν θα έχει ακόμα και πέντε ή έξι χειριστές ή δημιουργούς, γιατί ξέρει πώς να βρίσκει την ισορροπία μεταξύ τους. Σίγουρα, είναι ένας “point guard man”». 

Από εκεί και πέρα, το πρότζεκτ της Ούνικς παρουσιάζε offensive sets με ενδιαφέρον, με πολλά high pick ‘n rolls και ξεκάθαρη στόχευση, συνήθως στο να βρεθεί ο καλύτερος σουτέρ στην κατάλληλη θέση. Σε κάθε περίπτωση, ο Έλληνας τεχνικός δεν αφήνει την μπάλα σε έναν παίκτη για 10-11”, αλλά ζητάει κίνηση και καλή κυκλοφορία της μπάλας.

Θα φέρει και ελευθερία πάνω στο παρκέ (στις clutch καταστάσεις)

Νωρίτερα γράψαμε πως είναι πιθανό να βάλει… χαλινάρι στα ατελείωτα isolations και τις ατομικές πρωτοβουλίες. Ωστόσο, αυτό ισχύει στη γενικότερη εικόνα. Στις κρίσιμες καταστάσεις εμπιστεύεται τους κορυφαίους παίκτες του και τους αφήνει να κάνουν αυτό που έχουν στο μυαλό τους, όπως συνέβαινε συχνά τα τελευταία χρόνια επί ρωσικού εδάφους με τον Σμιθ. Άλλωστε, μπορεί η Euroleague να είναι η «λίγκα των προπονητών», όμως τα μεγάλα plays τα βγάζουν οι μεγάλοι παίκτες. 

Στις clutch καταστάσεις, λοιπόν, μην εκπλαγείτε αν τον δείτε να δίνει ελευθερία στους σταρ του και να τους ζητάει να βασιστούν στο ταλέντο ή το ένστικτό τους. Επαναλαμβάνουμε: αυτό θα συμβαίνει σε αντίθεση με ό,τι θα γίνεται στο υπόλοιπο ματς, όταν η «πράσινη» επίθεση θα βασίζεται σε καλά οργανωμένες και σχεδιασμένες επιθέσεις.

Θα φέρει αθλητικότητα

Στο ΟΑΚΑ ετοιμαστείτε να δείτε παίκτες με αθλητικά στοιχεία, καλά κορμιά και γρήγορα πόδια. Φυσικά, ενδέχεται να υπάρξουν και εξαιρέσεις, όμως αυτός είναι ο γενικός κανόνας της φιλοσοφίας του. Το έδειξε έμπρακτα και τις προηγούμενες χρονιές στο Καζάν ότι εμπιστεύεται τέτοιους αθλητές. Ο Παναθηναϊκός θα βασιστεί σε σύγχρονους παίκτες την επόμενη μέρα.

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να σημειώσουμε πως ένα από τα «τρικ» του αρέσουν είναι να χρησιμοποιεί έναν πάουερ φόργουορντ σε θέση «5». Δείτε το παράδειγμα του Οκάρο Ουάιτ. Ο άλλοτε παίκτης του στον Άρη και την Ούνικς δεν είναι σέντερ, αλλά χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές στο «5».

https://youtu.be/U1pY36OCwB8

Ο λόγος είναι απλός: ο 53χρονος κόουτς θέλει γρήγορες small ball πεντάδες, που μπορούν να σουτάρουν και να τρέξουν με ταχύτητα στο transition. 

Αυτά τα αθλητικά προσόντα, προφανώς, βοηθούν και στο αμυντικό σκέλος, που ακολουθεί…

Θα φέρει άμυνα μέχρι… θανάτου

Για να το ξεκαθαρίσουμε εξ αρχής: δεν απαραίτητο πως ο Παναθηναϊκός θα παίζει με αλλαγές, αλλά σίγουρα θα βάζει στο παρκέ αθλητές που διαθέτουν ευελιξία (versatility). Είναι γεγονός πως του αρέσουν οι αλλαγές, αλλά δεν τις επιλέγει ως μόνιμο τρόπο άμυνας από το 1ο λεπτό, όπως έκανε ο προκάτοχός του στους «πράσινους». 

Άλλωστε, είναι σπάνιο μια ομάδα να παίζει -σχεδόν- για 40′ με αλλαγές, όπως έκανε με τον Ισραηλινό τεχνικό. Οι νταμπλούχοι δεν δούλεψαν όσο θα ήθελαν ομαδικά στην άμυνα τη χρονιά που ολοκληρώθηκε και ο τρόπος λειτουργίας τους τους τελευταίους μήνες τους έκανε ευάλωτους, ακόμα και στα ελληνικά πλέι οφ. Γι’ αυτό και ήρθαν «βαριές» ήττες στην Euroleague και παθητικό πολλών ποντών.

https://youtu.be/4Avgsxzgut0

Επιστρέφοντας στο κεντρικό πρόσωπο του θέματος, αν η επίθεση της Ούνικς ήταν μία φορά ενδιαφέρουσα, η άμυνα των Ρώσων ήταν δέκα. Αρχικά, οι γκαρντ έβαζαν μεγάλη πίεση στους αντίπαλους χειριστές. Οι παίκτες στην περίμετρο ήταν πάντα έτοιμοι να πιέσουν και έπαιζαν άμυνα με υψηλή ένταση και ενέργεια. 

Μέσα σε όλα αυτά, το παράδειγμα της χρησιμοποίησης του Τζον Μπράουν ήταν ενδεικτικό. Ο Αμερικανός φόργουορντ ταίριαζε «ταμάμ» στα θέλω του Έλληνα προπονητή. Σπουδαίος rim protector, που μπορούσε και να παίξει άμυνα και απέναντι σε πιο κοντούς αντιπάλους.

Όπως και να ‘χει, η αμυντική λειτουργία της Ούνικς ήταν ικανή να κάνει το παρκέ να δείχνει πιο μικρό. Ήταν αποτελεσματική και γι’ αυτό περιμένουμε να φέρει ενδιαφέρουσες ιδέες και στην Αθήνα.

Θα φέρει καλές επιλογές στους ξένους

Το «μάτι» που έχει ο ίδιος και το επιτελείο του είναι γνωστά στην αγορά. Δεν χρειάζεται να πάτε μακριά. Δείτε τις επιλογές των ξένων τη σεζόν 2015-2016 στον Άρη: Οκάρο Ουάιτ, Ντομινίκ Ουότερς, Τζερέλ ΜακΝιλ και Τζαμέλ Χάγκινς. Άπαντες έκαναν το step up μετά τη θητεία τους στην ομάδα της Θεσσαλονίκης.