Της Eva K.Helling
Υπήρξα αθλήτρια για οχτώ συνεχόμενα χρόνια, σε επίπεδο πρωταθλητισμού, στο άθλημα της Ρυθμικής Γυμναστικής. Το υπεραγαπάω αυτό το άθλημα, και για κάποιο λόγο από τα έξι μου βρίσκω την ζωή μου να περιστρέφεται γύρω από αυτό με μεγάλη συνέπεια και χάρη.
Θεωρώ οτι ο αθλητισμός γενικότερα και ο πρωταθλητισμός ειδικότερα είναι ένας βασικός παράγοντας στην ανάπτυξη του κάθε αθλητή, ειδικά στις τρυφερές παιδικές του ηλικίες, όπου σχηματίζει χαρακτήρα και προσωπικότητα, και ειδικά στα πολύ ευαίσθητα χρόνια της εφηβείας, οπού σχηματίζει συμπεριφορές και άποψη για τη ζωή.
Πολλές φορές, οι καλοί και αριστοι στο αντικείμενο τους προπονητές, παραβλέπουν τα ψυχικά χαρίσματα ή τις συναισθηματικές ανάγκες του αθλητή, με αποτέλεσμα να ξεχνάνε ότι είναι ακόμα ένα παιδί, εύθραυστο και εύπλαστο, και να εστιάζονται στην τεχνική και το αποτέλεσμα, πολλές φορές με οποιοδήποτε κόστος. Θυμάμαι ότι ως αθλήτρια είχα υποστεί πολλές φωνές, απειλές και πίεση, προκειμένου να αποδώσω το καλύτερο δυνατό και να αποκτήσω το μετάλλιο. Δεν ήξερα πως να αντιμετωπίσω τότε αυτό που μου συνέβαινε. Κανείς δεν είχε συμβουλές να μου δώσει πάνω στην νοοτροπία που θα έπρεπε να κρατήσω απέναντι σε όλα αυτά που μου συνέβαιναν, και σίγουρα οι γονείς μου δεν είχαν την κατάρτιση να με οπλίσουν με άμυνες ώστε να μην καταστραφώ αργότερα ως ενήλικας.
Παρακάτω σας παραθέτω μερικές από τις σκέψεις και την εμπειρία που έχω αποκτήσει πλέον ως πρώην αθλήτρια, και κυρίως ως προπονήτρια, που βοηθούν θεωρώ τον αθλητή να αντιμετωπίσει σωστά τον χώρο του αθλητισμού και το άθλημα του.
1. Η ρυθμική είναι η ζωή μου. Αξίζω μόνο αν είμαι καλή αθλήτρια.
Ως αθλήτρια, ένιωθα με όλο μου το είναι και επαναλάμβανα συχνά ότι «η ρυθμική είναι η ζωή μου». Όταν περνάς όλα σου τα παιδικά και εφηβικά χρόνια σε ένα γυμναστήριο, χωρίς προσωπική ζωή και χωρίς εξωτερικές δραστηριότητες, είναι φυσικό να σκέφτεσαι έτσι. Ωστόσο, όταν ένα άθλημα καθορίζει απολύτως το ποιος είσαι, υπάρχουν και σοβαρές συνέπειες. Για παράδειγμα, πιστεύεις ότι αν σου πει ο προπονητής κάτι κακό, είσαι αυτόματα κακό παιδι-αθλητης, με κακό χαρακτήρα και δεν αξίζεις. Τα παίρνεις όλα πολύ προσωπικά και βαθιά, και συχνά ταυτίζεις τον χαρακτήρα σου με το αποτέλεσμα της προπόνησης και την άποψη του προπονητή. Η ρυθμική, όπως και το κάθε άθλημα, είναι μέρος της ζωής σου και την περιβάλει, δεν την καθορίζει. Μετά την ρυθμική, η ζωή συνεχίζεται. Υπάρχουν απίστευτα πράγματα να ασχοληθείς, είτε εντός χώρου είτε εκτός. Μην αφήνεις μια αγάπη σου που λέγεται ρυθμική να σου υποδείξει το πόσο καλός και άξιος άνθρωπος είσαι.
2. Ο προπονητής έχει πάντα δίκιο. Είναι Θεός, και ότι και να πει είναι “Ευαγγέλιο”.
Φυσικά και ο προπονητής σου είναι το κεντρικό πρόσωπο στην ζωή σου για πολλά χρόνια, καθώς είναι ο μόνος που μπορεί να σε βοηθήσει να διαπρέψεις ως αθλήτρια και να πετύχεις τους στόχους σου. Θυμήσου, όμως, ότι είναι κι αυτός άνθρωπος. Άνθρωπος που κάνει λάθη, που κουράζεται, που πιέζεται περισσότερο ίσως από ότι εσύ, που ξεσπάει, και που πάνω στα νεύρα του μπορεί να πει πολύ άσχημα πράγματα. Μην τον Θεοποιείς λοιπόν. Συνειδητοποίησε ότι μέχρι τα ενήλικα σου χρόνια, τα κεντρικά πρόσωπα στην ζωή σου είναι οι γονείς σου και η οικογένειά σου, είτε αυτοί σε στηρίζουν είτε όχι. Η κάθε λέξη του προπονητή σου μπορεί να σε ανεβάσει στα ουράνια ή να σε ρίξει στα πατώματα, αν πιστεύεις ότι μπορεί να σε κρίνει σε όλα και να έχει λόγο σε όλες σου τις κινήσεις, ακόμα κι αν αυτές δεν έχουν να κάνουν με την προπόνηση. Άκου τον ευλαβικά, ακολούθησε όλες του τις συμβουλές όσον αφορά την προπόνηση σου, αλλά βαλέ τα όρια σου μέσα σου και θυμήσου ότι στην καριέρα σου ως αθλήτρια, ο προπονητής σου είναι συνοδοιπόρος και καθοδηγητής, όχι Κέρβερος!
3. Τα κιλά μου είναι το πιο σημαντικό πράγμα στην γη. Αν δεν είμαι καλά στα κιλά μου, σίγουρα δεν αξίζω ως άνθρωπος.
Ως αθλήτριες της ρυθμικής γυμναστικής, αλλά και της ενόργανης, πολλές φορές αντιμετωπίζουμε τα κιλά μας ως κατασταλτικό παράγοντα στο αν θα έχουμε αίσια συνέχεια ως αθλήτριες. Έχω κάνει απίστευτα πράγματα για να φτάσω στα κιλά που έπρεπε να είμαι, από το να μένω νηστική μια ολόκληρη βδομάδα μόνο με νερό, μέχρι να φοράω είκοσι κιλά ρούχα και να τρέχω στον καύσωνα. Όλα αυτά ήταν, βέβαια, δειγματα της διατροφικής διαταραχής που είχα αρχίσει να αποκτάω, αλλά κανένας, είτε προπονητής είτε γονιός, δεν έμοιαζε να το αντιλαμβάνεται και να δίνει σημασία. Το να έχεις το σωστό βάρος, ειδικά σε περίοδο προετοιμασίας αγώνων αλλά και κατά τη διάρκεια τους, είναι ένας μεγάλος παράγοντας που σίγουρα θα σε βοηθήσει να πετύχεις. Ωστόσο, μπροστά στην Δόξα η στην πίεση των προπονητών, καλό είναι να μην χάνεις την προοπτική την καλής σου υγείας. Δυστυχώς, πολλοι προπονητές, αντιλαμβανόμενοι το ποσό σημαντικό είναι ένας αθλητής να είναι στα κιλά του, προκειμένου όχι μόνο να αποδώσει αλλά και να μην τραυματιστεί, βλέπουν το δέντρο και όχι το δάσος. Στα δικά μου χρόνια, ήταν πιο σημαντικό να έχω χάσει δύο κιλά σε τρεις μέρες, παρά ο τρόπος που το πετύχαινα. Θυμήσου, μπορείς είσαι στα κιλά σου και με υγιή τρόπο, χωρίς να αποκτήσεις μια διατροφική διαταραχή που θα σε κυνηγάει μια ζωή. Αν νιώθεις ότι κάτι δεν πάει καλά με τη αντιμετώπιση σου στο θέμα ή ότι ξεφεύγεις προκειμένου να αδυνατίσεις, συζήτησε το με τους γονεις σου, τους προπονητές σου, έναν διατροφολογο η ψυχολόγο, ή με όποιον πιστεύεις ότι μπορει να καταλάβει.
4. Ακόμα κι αν πιέζομαι τρέλα και δεν αντέχω άλλο, πρέπει να συνεχίσω.
Ως αθλήτρια, αγαπούσα τόσο πολύ το άθλημα και αυτό που έκανα, που ελάχιστες φορές είχα σκεφτεί να σταματήσω. Ακόμα και κάτω από τρελές πιέσεις και φωνές, ή όταν ένιωθα ότι πλέον είχα εξαντληθεί ψυχικά και σωματικά, πίστευα ότι έπρεπε να σταματήσω να παιδιαρίζω και να συνεχίσω τι προπονήσεις κανονικά. Με μια διατροφική διαταραχή, όμως, στην πλάτη μου, και την τελείως διαφορετική πίεση που αντιμετώπισα στην Εθνική Ομάδα του Ανσάμπλ, άρχισα να σκέφτομαι όλο και συχνότερα την επιλογή να διακόψω την καριέρα μου ως αθλήτρια. Ένιωθα ότι ο κόμπος είχε φτάσει στο χτένι, και ήμουν σίγουρη πως αν συνέχιζα η υγεία μου και η ψυχολογία μου δεν θα είχαν καλή εξέλιξη. Ωστόσο, την πρώτη φορά που το ανακοίνωσα στους γονείς μου, η μητέρα μου με πήγε στην προπονήτρια, η οποία, ξέροντας ότι είμαι πολύ καλή αθλήτρια και ότι θα ήταν κρίμα να σταματήσω πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες, με έσπρωξε να συνεχίσω. Αυτό συνέβη τρεις φορές, με εμένα να υποκύπτω, έχοντας πλέον ξεχάσει για τα καλά ότι η επιλογή να κάνω ρυθμική και πρωταθλητισμό ήταν αποκλειστικά δική μου, κι ότι όποτε ήθελα μπορούσα να σταματήσω. Όλοι ο προπονητές έπεφταν πάνω μου με επιχειρήματα, κι εγώ ξέχασα τελείως το δικαίωμα μου ως άνθρωπος και αθλήτρια να διακόψω την αθλητική μου πορεία. Θυμήσου, η επιλογή να κάνεις ένα άθλημα είναι από την αρχή μέχρι το τέλος δικιά σου, και κανένας δεν δικαιούται λόγο σε αυτήν. Η επιλογή σου να συνεχίζεις πρέπει να είναι συνειδητή και να γίνεται κάθε μέρα. Το κάνεις μόνο γιατί το θες, και όχι γιατί πρέπει και γιατί είσαι καλή.
Αν ο πρωταθλητισμός συνεχίζει να σε γεμίσει και γυρνάς ακόμα σπίτι με αυτήν την ευχάριστη κούραση, τότε είμαι σίγουρη ότι όλα σου τα σχετικά με αυτόν προβλήματα μπορούν να επιλυθούν. Την στιγμή που νιώθεις ότι σου είναι βάρος η εμπόδιο, συζητά το με τους δικούς σου, και πότε και ποτέ μην βάλεις πίσω τον εαυτό για την επιτυχία σου ως αθλήτρια.
Η Εύα Καραχάλιου είναι πρώην αθλήτρια ρυθμικής γυμναστικής και πρώην μέλος της Εθνικής Ομάδας του Ανσάμπλ Νεανίδων. Έχει τελειώσει Αγγλική Γλώσσα και Φιλολογία, και κατέχει Δίπλωμα Προπονητικής στη Ρυθμική Γυμναστική από την ΕΓΟ. Αυτή την στιγμή εργάζεται ως προπονήτρια, και αντλεί οποιαδήποτε πληροφορία μπορεί να βρει πάνω στο άθλημα της.
