Του Γιάννη Σερέτη
Ο Ρουί Βιτόρια – και ο οποιοσδήποτε εργαζόμενος – είναι αδύνατον σε τέσσερις μέρες να δείξει τι μπορεί να προσφέρει ως επαγγελματίας προπονητής στον Παναθηναϊκό. Πρόλαβε όμως να δείξει πόσο έμπειρος είναι ως μάνατζερ!
Πολλή προετοιμασία, έχοντας παρακολουθήσει σε αρκετά παιχνίδια τον εφετινό Παναθηναϊκό. Λίγες πληροφορίες στους ήδη «φορτωμένους» παίκτες οι οποίοι εκτός από το βάρος των απαιτήσεων για νίκες, κλήθηκαν μέσα σε λίγες μέρες να ζήσουν την πρωτόγνωρη προσωπική και ομαδική συνθήκη του θανάτου του Τζορτζ Μπάλντοκ και την απόλυση προπονητή. Οι περισσότεροι εξ’ αυτών έχουν μπει στα ίδια αποδυτήρια με Γιοβάνοβιτς – Τερίμ – Κόντη – Αλόνσο, τώρα και Βιτόρια, μέσα σε 10 μήνες!
Λίγες και οι αλλαγές του: ζώνη στις στατικές φάσεις, πιο κοντά οι γραμμές, περισσότερη κατοχή και κυκλοφορία, μεγαλύτερο βάρος στο πώς θα φτάσει η μπάλα σωστά και υπομονετικά μέσα και πέριξ της αντίπαλης περιοχής, Ουναϊ με Μπακασέτα μαζί για δεύτερη φορά από την εκκίνηση της Stoiximan Superleague, 4-3-3 αντί 4-2-3-1, εμπιστοσύνη στη σέρβικη χημεία της αριστερής πτέρυγας και… πάμε.
Τι πρόλαβε να δείξει, λοιπόν, ο Βιτόρια στις πρώτες τρεις μέρες του, πριν από το ματς με το Βόλο; Την πείρα του. Στη συνέντευξη Τύπου είπε αυτά που έπρεπε να πει, χωρίς βαρύγδουπες υποσχέσεις, χωρίς απαισιοδοξία, όλα με μέτρο. Με σεβασμό στο κλαμπ, στον προκάτοχό του, στο σοβαρό φίλο της καινούριας ομάδας του. Στο ματς με το Βόλο έκανε επίσης τις διαφοροποιήσεις του με μέτρο. Και στις δηλώσεις του μετά τη λήξη του απέφυγε τις υπερβολές και απέδωσε στον εαυτό του τον πιο ρεαλιστικό ρόλο που θα μπορούσε: «Δουλεύουμε μόνο τρεις μέρες και αυτό που πρέπει να κάνουμε τώρα είναι η δουλειά του πυροσβέστη, δηλαδή να ελέγξουμε τα πράγματα και να δουλέψουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αυτά θα γίνουν σιγά σιγά, δεν υπάρχει κάτι το συγκεκριμένο το οποίο θα έλεγα πως πρέπει να αλλάξουμε δραματικά».
Αν κάτι πρόλαβε να δείξει ο Βιτόρια στις πρώτες τέσσερις μέρες του στον Παναθηναϊκό, είναι η εμπειρία του και η ευστροφία του. Στάθηκε, όπως έπρεπε να σταθεί, απέναντι στην περίσταση. Τι μέλλει γενέσθαι ουδείς μπορεί να προβλέψει. Ομως το βέβαιο είναι ότι ο Πορτογάλος έχει τέσσερα «πρέπει» μέχρι τα Χριστούγεννα.
- 1. Να ζωγραφίσει τα πρώτα αποτυπώματά του στην ομάδα του. Δεν ανέλαβε ένα σύνολο «μπάτε – σκύλοι – αλέστε». Ανέλαβε μια ομάδα που μπήκε… ένδοξα στους ομίλους του Conference League, με παίκτες που έχουν συγκεκριμένους ρόλους, μια ομάδα που πέρασε πολλά και μαζεμένα τους τελευταίους τρεις μήνες. Προλαβαίνει σε δώδεκα παιχνίδια να βελτιώσει πολλά, αλλά δεν είναι ανόητος για να το κάνει απότομα και… σοκαριστικά.
- 2. Να βρει τον τρόπο με τον οποίο ο Παναθηναϊκός, εκμεταλλευόμενος το βατό του πρόγραμμα συγκριτικά με των ανταγωνιστών του μέχρι τη λήξη του 2024, θα μειώσει τη διαφορά από την κορυφή και θα κάνει τέτοιο comeback με το οποίο θα ενισχυθεί πρωτίστως η αυτοπεποίθηση των παικτών. Διότι η ανασφάλεια κατά τη διάρκεια των αγώνων θα μείνει… εκεί και ενδεχομένως να κοστίσει ακριβά όσο ο Παναθηναϊκός αδυνατεί να κάνει δεύτερη και τρίτη σερί νίκη. Το ψυχολογικό πλήγμα της ισοπαλίας με τον Αρη ήταν βαθύ (διότι όλοι ένιωσαν ότι είχαν κάνει το καλύτερο παιχνίδι τους, χωρίς αυτό να συνοδευτεί από νίκη), αλλά κατά τη διάρκεια μιας σεζόν κοιτάς το μέλλον και όχι το παρελθόν…
- 3. Να προκριθεί τουλάχιστον στην επόμενη φάση του Conference League, δηλαδή να τερματίσει ο Παναθηναϊκός στις θέσεις 9-24. Αν καταφέρει να πάρει στα τέσσερα επόμενα παιχνίδια του 10-12 βαθμούς, ίσως να «προλάβει» και το 1-8 γκρουπ και την απευθείας πρόκριση στους 16» της διοργάνωσης. Φαίνεται δύσκολο. Ομως αν ξεκινήσει με νίκη την Πέμπτη στη Σουηδία επί της Τζουργκάρντεν, δεν είναι και «τρελό», με αντιπάλους Ελσίνκι, The New Saints και Nτινάμο Μινσκ στα τελευταία τρία παιχνίδια, εκ των οποίων τα δύο θα διεξαχθούν στο ΟΑΚΑ.
- 4. Να αξιολογήσει το ρόστερ με τέτοια ακρίβεια ώστε με «χειρουργικές», απόλυτα στοχευμένες κινήσεις παικτών που θα επιλέξει ο ίδιος και όχι ο Γιάννης Αλαφούζος ή ο Γιάννης Παπαδημητρίου, να προχωρήσει ο Παναθηναϊκός στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου. Με παίκτες έτοιμους και ταιριαστούς στα δικά του «θέλω», ανάλογα με τις ανάγκες της ομάδας του, όπως εκείνος τις έχει καταγράψει έως τότε.
Αν τα καταφέρει και στα τέσσερα, το σίγουρο είναι ότι ο Ρουί Βιτόρια θα αυξήσει κατακόρυφα τις πιθανότητές του να είναι ο προπονητής του Παναθηναϊκού και στο τέλος της σεζόν. Το λέμε διότι στις 12 αγωνιστικές περιόδους Αλαφούζου, ο κανόνας είναι ο εξής: ο Παναθηναϊκός είτε αρχίζει και τελειώνει με τον ίδιο κόουτς (Αναστασίου δις, Δώνης δις, Ουζουνίδης, Γιοβάνοβιτς δις), είτε τερματίζει με 3 ή και περισσότερους προπονητές ανά σεζόν. Υπάρχουν και εξαιρέσεις; ο Μαρίνος και ο Στραματσόνι, οι οποίοι ανέλαβαν στο μέσον της σεζόν, την τερμάτισαν και παρέμειναν στην εκκίνηση της επόμενης. Eίναι, όμως, εξαιρέσεις…
Πηγή: Gazzetta
