…αγάπες που μείνανε!
Τα πράγματα στο Πριγκιπάτο όμως δεν εξελίσσονται και τόσο λυρικά, έχοντας ολοκληρώσει το πρώτο από τα τρία κομμάτια της φετινής σαιζόν στη Γαλλία. Οι πλούσιες προσδοκίες -που μας είχαν συνηθίσει οι προηγούμενες ποδοσφαιρικές χρονιές- έδωσαν γρήγορα τη θέση τους στα αρνητικά αποτελέσματα και αυτά οδήγησαν άμεσα στον προβληματισμό και την εσωστρέφεια στις τάξεις της ομάδας, την ανάγκη για διορθωτικές κινήσεις με αποτέλεσμα τη λύση συμβολαίου του τεχνικού των επιτυχιών της πρόσφατης 4ετίας, Leonardo Jardim.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ακούστηκαν πολλά, διαβάστηκαν ακόμη περισσότερα, ωστόσο το ποδοσφαιρικό οικοδόμημα που άκουγε στο όνομα AS Monaco κοιτάζει πλέον το βαθμολογικό πίνακα από την τελευταία θέση (και δεν αποτελεί παρηγοριά ότι βρίσκεται πραγματικά στην 19η λόγω καλύτερου συντελεστή τερμάτων από την Guingamp). Σε μία όσο το δυνατόν σύντομη αλλά και περιεκτική ανάλυση, θα σας παρουσιάσω τα αίτια της παρακμής μετά την 4ετή έκρηξη επιτυχίας.
Όλα ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 2014 όταν το τιμόνι της ομάδας ανέλαβε ο Πορτογάλος (με ρίζες από τη Βενεζουέλα, όπως θα με διορθώσει κάποιος…) Leonardo Jardim ο οποίος μετά από πορτογαλικές ομάδες και μια μονοετή στάση στον Πειραιά έλαβε τη δύσκολη αποστολή να τοποθετήσει τη Monaco στο ζενίθ της γαλλικής ποδοσφαιρικής ελίτ. Φάνταζε ως ο ιδανικός άνθρωπος που θα μπορούσε να υλοποιήσει στο έπακρο τη φιλοσοφία της διοίκησης του “αγόρασε φθηνά – πούλησε ακριβά” με βασικότερο στόχο το οικονομικό μοντέλο του κέρδους. Το μοντέλο αυτό δεν άργησε να φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα με τις γνωστές ποδοσφαιρικές επιτυχίες της ομάδας.
Με εξαίρεση το πρώτο μεταγραφικό καλοκαίρι, στο οποίο έγιναν οι απαραίτητες προσθήκες έτσι ώστε η ομάδα να ανέβει επίπεδο και να μπορέσει να ανταγωνισθεί τις υπόλοιπες διεκδικήτριες της κορυφής, όλες οι υπόλοιπες κινήσεις ήταν απολύτως προσανατολισμένες σε αυτό το επαγγελματικό-οικονομικό πλάνο. Μια ματιά στους παρακάτω πίνακες, αποδεικνύει αυτό που αναφέραμε αλλά και πολλά ακόμη…
Με μια πιο προσεκτική ματιά, θα δούμε αυτό που πραγματικά και περισσότερο έντονα λείπει από τη φετινή Monaco – αν όχι και από την περυσινή που άρχισε να διαφαίνεται η τάση της εμφάνισης αυτών των προβλημάτων.
Ο αριθμός των ποδοσφαιριστών που έφυγαν σε αυτή την 4ετία είναι περισσότεροι από δύο ντουζίνες και στους παραπάνω πίνακες απεικονίζονται στις στήλες κατά σειρά οι συμμετοχές που έχουν στις νέες τους ομάδες, τα γκολ που έχουν σημειώσει αλλά και οι ασίστ τους. Τα χρήματα που μπήκαν στα ταμεία της ομάδας -που ξεπερνούν κατά πολύ το μισό δις ευρώ!- έκρυψαν εν πολλοίς ή έστω μπάλωσαν προσωρινά το πρόβλημα αλλά αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει για πάντα. Ούτε λίγο ούτε πολύ, οι ποδοσφαιριστές που αποχώρησαν με τον ένα (μεταγραφή ή λύση συμβολαίου) ή τον άλλο τρόπο (δανεισμού) μετρούν 296 γκολ και 254 ασίστ (!!) αριθμός που φαντάζει ακόμη πιο ηχηρός δεδομένου ότι αναφερόμαστε ακόμη και σε αμυντικούς ή σε αμυντικούς μέσους και γενικά στο σύνολο των τεσσάρων γραμμών των αγωνιστικών χώρων.
Η διοίκηση της ομάδας του Πριγκιπάτου υπό την μαεστρική τεχνική καθοδήγηση του Jardim ακολουθούσε πιστά το οικονομικό της μοντέλο, που όσο συνοδευόταν με επιτυχίες όλα πήγαιναν κατ’ ευχήν. Οι επιτυχίες ήρθαν δεδομένου ότι κάθε σαιζόν το ρόστερ είχε έναν βασικό κορμό πολύ ποιοτικών ποδοσφαιριστών που είτε μπορούσαν να αντεπεξέλθουν ή βελτιώθηκαν προϊόντος του χρόνου και που οδήγησαν τη Monaco στον τίτλο της Ligue 1 και τους ημιτελικούς του Champions League ταυτόχρονα.
Το περασμένο καλοκαίρι ωστόσο, παρά τη διατήρηση της αυστηρής αυτής οικονομικής πολιτικής η ομάδα έμεινε ουσιαστικά γυμνή από βαγόνια που θα οδηγούσαν την υπερταχεία του Πριγκιπάτου στον συνήθη μέχρι πρότινος δρόμο των επιτυχιών…
Κατά τους ιθύνοντες αυτό το πλάνο είναι άρτιο και το μέγεθος της ευθύνης των κακών αποτελεσμάτων έφερε σε μεγάλο βαθμό ο οδηγός, κατά συνέπεια και αντικαταστάθηκε, κίνηση που εν πολλοίς έφερε μεγαλύτερη αναστάτωση αντίθετα απ’ ότι αναμενόταν τουλάχιστον έως σήμερα. Το άλλοτε τραίνο της Ligue 1 βρίσκεται ακίνητο στις τελευταίες ράγες της διαδρομής με αβέβαιο το μέλλον, όμως το μόνο βέβαιο είναι ότι νοσταλγούμε τα τραίνα που φύγαν από το Πριγκιπάτο…
