Το πρακτικό όφελος του θριάμβου στη Σκωτία το γνωρίζουμε όλοι. Η Ελλάδα ανέβηκε στο πρώτο γκρουπ δυναμικότητας του Nations League και θα είχε την ευκαιρία να παίξει με τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης.
Το ψυχολογικό όφελος επίσης μπορούμε να το καταλάβουμε: είναι η αυτοπεποίθηση που ήρθε να προστεθεί στον δεδομένο ενθουσιασμό των μικρών και είναι επίσης ότι μπήκαμε στο μυαλό των Σκωτσέζων και τους δείξαμε ότι τους “έχουμε”, ενόψει των προκριματικών του Μουντιάλ (διαφορετικά ματς βεβαίως, το ξέρουμε όλοι και το ξέρει πρώτος από όλους ο Γιοβάνοβιτς).
Τα παράπλευρα οφέλη αυτής της υπέροχης βραδιάς ήδη αρχίζουν να φαίνονται και θα φανούν ακόμα περισσότερο στο μέλλον.
Τα ελληνικά social “έπεσαν” από τις εκδηλώσεις αγάπης για αυτήν την νέα φουρνιά της Εθνικής. Ο κόσμος την λάτρεψε και περιμένει πώς και πώς να την ξαναδεί. Η τοξικότητα πάει περίπατο όταν βλέπεις αυτά τα παιδιά. Ο Ντέλιας παίζει στον ΠΑΟΚ, έχει πάρει πρωτάθλημα με τον ΠΑΟΚ αλλά συνεχίζει να χειροκροτείται σε όλα τα γήπεδα της Ελλάδος. Ο Μουζακίτης παίζει στον Ολυμπιακό, έβαλε γκολ νίκης στις καθυστερήσεις ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό και δεν έχει βρεθεί άνθρωπος να πει κακή κουβέντα. Ο Καρέτσας δηλώνει ΠΑΟΚτσής και πανηγυρίζει την Κυριακή με φανέλα του ΠΑΟΚ και άπαντες αντί να τον βρίζουν θέλουν να τον πάρουν αγκαλιά!
Θέλω να πω ότι η θετική αύρα που δημιουργούν τούτα τα υπερταλαντούχα πιτσιρίκια, διαχέεται σε ολόκληρο το ελληνικό ποδόσφαιρο, ξεπερνά αγκυλώσεις και βελτιώνει την ατμόσφαιρα (στο μέτρο του εφικτού) ακόμα και στην Σούπερ Λίγκα.
Είναι βέβαιο ότι στα σχολεία και στις -εναπομείνασες- αλάνες της χώρας τα παιδιά σήμερα θα λένε ότι είναι ο Κωνσταντέλιας, ο Καρέτσας ή ο Τζόλης -όχι ο Μέσι ή ο Εμπαμπέ.
Και το σημαντικότερο όφελος όλων: Με το εκκωφαντικό σπάσιμο του “αραχνιασμένου” στερεοτύπου που ήθελε μέχρι πρότινος τους 17άρηδες, τους 18άρηδες και τους 19άρηδες να θεωρούνται ανέτοιμοι για βασικοί στη χώρα μας, ανοίγει ο δρόμος για να δούμε ακόμα περισσότερους νεαρούς να παίρνουν ευκαιρίες.
Ο ΠΑΟΚ πρώτα, εν συνεχεία ο Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ και τώρα και η Εθνική του Γιοβάνοβιτς, με μέσο όρο ηλικίας κάτω των 23 ετών στη Γλασκώβη, κονιορτοποίησαν αυτήν την αντιποδοσφαιρική ανοησία που έχει πάψει να ισχύει σε ολόκληρο τον κόσμο εδώ και χρόνια.
Ασφαλώς οι έμπειροι ποδοσφαιριστές είναι απαραίτητοι σε κάθε σύνολο – είναι ακόμα εντελώς απαραίτητοι και στην προσπάθεια της Ελλάδος να προκριθεί στο Μουντιάλ.
Όμως ο 17χρονος που έχει καλές βάσεις και ταλέντο, φυσικά μπορεί να ανταποκριθεί ως βασικός. Θα κάνει λάθη; Ναι. Αλλά ο σοβαρός οργανισμός έχει την ικανότητα να τα απορροφήσει και την οξυδέρκεια να αντιληφθεί ότι τα κέρδη είναι σαφώς περισσότερα από την όποια “ζημιά” μπορεί να επιφέρει η απειρία.
Ελπίζω κι εύχομαι αυτή η Εθνική να συνεχίσει τις ωραίες βραδιές, ώστε το παραπάνω να εμπεδωθεί πλήρως. Και μαζί να εμπεδωθεί η αναγκαιότητα να δοθεί έμφαση στις ακαδημίες. Να γεμίσει Ελληνόπουλα η Σούπερ Λίγκα και όχι περαστικούς ξένους που δεν προσφέρουν το παραμικρό.
Προς το παρόν, από το τοπ-5 στην Ελλάδα, μόνο οι δυο (ΠΑΟΚ, Ολυμπιακός) έχουν καταλάβει πόσο απαραίτητες είναι οι ακαδημίες και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δρέπουν τους καρπούς της επένδυσής τους.
Καιρός να το κάνουν και οι υπόλοιποι.
