Της Χριστίνας Φιλιππάκη
Όσο περιμένουμε το ξεκίνημα της νέας αγωνιστικής σεζόν, ας μπούμε στη μηχανή του χρόνου που λέγεται youtube, για να θυμηθούμε μία ομάδα, η συνεισφορά της οποίας στο άθλημα παραμένει απλησίαστη.
Η Ρουμανία, η Κίνα, οι Ηνωμένες Πολιτείες κατάφεραν επίσης να κυριαρχήσουν σε παγκόσμια πρωταθλήματα και Ολυμπιακούς Αγώνες, να γράψουν ιστορία και να δημιουργήσουν αθλητικές δυναστείες. Όμως, καμιά τους δεν κατόρθωσε (ή ίσως δεν προσπάθησε καν) να αγγίξει το συνδυασμό καινοτομίας, δυσκολίας και καλλιτεχνικότητας που πρόσφερε η Σοβιετική Ένωση. Οι Σοβιετικές αθλήτριες είχαν αυτό το κάτι, μία απροσδιόριστη μαγεία, μια διαχρονικότητα. Τα προγράμματά τους δεν ήταν απλά σχεδιασμένα για να κερδίσουν χρυσά μετάλλια, ήταν φτιαγμένα για να μείνουν στην ιστορία και για να μαγέψουν το κοινό. Η Σοβιετική Ένωση μας έδωσε έναν εντυπωσιακό αριθμό αθλητριών που όταν ανέβαιναν στο ταπί, δεν πρόσφεραν απλά ένα αθλητικό υπερθέαμα, αλλά και ένα καλλιτεχνικό αριστούργημα. Πολλά μπορούν να ειπωθούν για την ασύλληπτη και πρωτοπόρα ακροβατική τους ικανότητα. Από τηNellie Kim μέχρι την Tatiana Gutsu, η Σοβιετικές αθλήτριες ήταν πάντα μπροστά από την εποχή τους και μας χάρισαν κάποιες από τις πιο δύσκολες ασκήσεις και συνδυασμούς στην ιστορία του αθλήματος. Όμως, αυτό το άρθρο εστιάζει στην καλλιτεχνικότητα και τη χορογραφία τους, που υπήρξαν εξίσου εντυπωσιακές και πρωτοπόρες με τα διπλά τεντωμένα σάλτα τους. Και είναι αυτό το υψηλό καλλιτεχνικό επίπεδο, η προσοχή στη λεπτομέρεια, οι χορογραφίες που λένε ιστορίες που κάνουν αυτά τα προγράμματα να ξεχωρίζουν από τα δυσκολότερα, αλλά συνήθως λιγότερο γοητευτικά προγράμματα της δικής μας εποχής. Ας γυρίσουμε λοιπόν πίσω στο χρόνο κι ας απολαύσουμε κάποιες χορογραφίες που άφησαν εποχή.
Olga Mostepanova, 1983
Κλασική ομορφιά, κομψότητα και χάρη, που προκύπτει από πολύωρες προπονήσεις στη μπάρα του μπαλέτου. Η χορευτική τεχνικής της Mostepanova είναι από τις καλύτερες που έχουμε δει στο άθλημα, ενώ η μουσικότητα και η χαρισματικότητά της την κάνουν να ξεχωρίζει.
https://youtu.be/Jh1Jyf3fdEc
Oksana Omelianchik, 1985
Χαμόγελα, έντονη προσωπικότητα και απίστευτη εκφραστικότητα που δίνουν ζωή σε μία ιδιαίτερα περίπλοκη χορογραφία. Η αντίδραση του κοινού και των σχολιαστών τα λέει όλα! Πρόκειται ένα από τα καλύτερα και πιο αγαπημένα προγράμματα εδάφους όλων των εποχών.
Maria Filatova, 1976 και 1980
Εκπληκτική παραστατικότητα που μαγνητίζει την προσοχή του κοινού, εντυπωσιακή γρηγοράδα κινήσεων και εξαιρετική εκφραστικότητα από ένα πρόγραμμα που μετατρέπει το ταπί σε θεατρική σκηνή.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, η νεραϊδούλα του 1976 είχε εξελιχθεί σε μία ώριμη αθλήτρια, με καθηλωτική κομψότητα, χάρη και εκφραστικότητα. Το πρόγραμμά της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1980 είναι μαγευτικό.
Irina Baraksanova, 1985
Ένα ονειρικό πρόγραμμα, βγαλμένο από παραμύθι.
Elena Shevchenko, 1987
Μία εξαιρετική απόδοση του «Ροζ Πάνθηρα», με περίπλοκη και εξαιρετικά εκτελεσμένη χορογραφία, εντυπωσιακή δουλειά χαμηλά στο έδαφος και πολύ χαρακτήρα και προσωπικότητα.
Olga Chudina, 1987
Δυναμισμός, κομψότητα και δραματικότητα μία αθλήτρια που δυστυχώς δεν είχε την καριέρα που της άξιζε.
Natalia Frolova, 1986
Υπέροχο πρόγραμμα που μας ταξιδεύει. Η Frolova δείχνει εξαιρετική τεχνική, αίσθηση ρυθμού και ευλυγισία.
Tatiana Groshkova, 1990
Σπάνιος συνδυασμός δυναμισμού και χάρης. Λένε ότι ο χορός αποτελεί οπτικοποίηση της μουσικής και πραγματικά, κάθε κίνηση της Groshkova είναι άψογα συγχρονισμένη με το τραγούδι και ζωντανεύει τις νότες μπροστά στα μάτια μας.
https://youtu.be/EnK7YwItlW0
Olga Strazheva, 1989
Αυτή η τολμηρή απόπειρα απόδοσης του «The Rite of Spring» θα μπορούσε να γίνει μόνο από μία ομάδα που δε φοβόταν να πάρει ρίσκα, που αντί να ακολουθεί τη νόρμα, τη δημιουργούσε. Ιδιαίτερη χορογραφία, στο πνεύμα των ερμηνειών του κομματιού στον κόσμο του μπαλέτου, στην οποία λίγες αθλήτριες θα μπορούσαν να ανταπεξέλθουν και καθηλωτική εκφραστικότητα σε ένα από τα πιο ιδιαίτερα προγράμματα στην ιστορία της ενόργανης γυμναστικής.
Svetlana Boginskaya, 1989
Βλέμμα που καθηλώνει και εξαιρετική μουσικότητα και κίνηση από μία θρυλική αθλήτρια που απαιτούσε την αναπόσπαστη προσοχή του κοινού κάθε φορά που ανέβαινε στο ταπί.
Elena Naimushina, 1980
Πολλές αθλήτριες έχουν επιχειρήσει να χορέψουν στους ρυθμούς του Kalinka, αλλά καμία δεν έχει καταφέρει να πλησιάσει τη μαεστρία της Naimushina. Απίστευτη χαρισματικότητα, εκφραστικότητα και επαφή με το κοινό, σε ένα πρόγραμμα που δε μπορεί παρά να κάνει το θεατή να χαμογελάσει.
Natalia Ilienko, 1981
Ένα ακόμη κλασικά όμορφο πρόγραμμα, με εντυπωσιακή χάρη και χορευτική τεχνική από την υπέροχη Natalia Ilienko.
Olga Korbut, 1972
Φυσικά, η λίστα δε θα μπορούσε να είναι ολοκληρωμένη χωρίς τη θρυλική Olga Korbut, που με τη χάρη και το χαμόγελό της είχε μεγάλο ρόλο στη διάδοση του αθλήματος και έθεσε τα στάνταρντ της γυμναστικής για την επόμενη δεκαετία.
https://youtu.be/oJXXGyVly_g
Η Χριστίνα Φιλιππάκη είναι φοιτήτρια του τμήματος φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Παρόλο που η εμπειρία της ως αθλήτρια ενόργανης γυμναστικής περιορίστηκε στο ερασιτεχνικό επίπεδο κατά τα μαθητικά της χρόνια, δεν έπαψε ποτέ να παρακολουθεί ανελλιπώς το άθλημα και να ενημερώνεται διαρκώς για τις εξελίξεις του. Η επιθυμία της να μοιραστεί την αγάπη και τις γνώσεις της για τη γυμναστική την οδήγησε στην ενεργή συμμετοχή στη διαδικτυακή κοινότητα φιλάθλων της γυμναστικής και τη συγγραφή σχετικών άρθρων. Στο παρελθόν, έχει συνεισφέρει σε αγγλόφωνες ιστοσελίδες και συνεργάζεται με το gymnast.gr από το καλοκαίρι του 2016.
