Απόψε (21/03) είναι το πιο σημαντικό παιχνίδι που έχει παίξει η Εθνική μας από εκείνα τα δύο μπαράζ με την Κροατία το 2017. Απέναντι, δηλαδή, σε μία ομάδα που μας ξεπέρασε, αλλά μετά έφτασε και μέχρι τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου στη Ρωσία, το 2018. Σε αυτά τα επτά χρόνια, η ομάδα δημιουργήθηκε ουσιαστικά πάλι από την αρχή, κυρίως, γιατί με τεράστια ευθύνη της ΕΠΟ, κανείς δεν είχε καταλάβει, ώστε να το περάσει και στους παίκτες, πόσο ιδιαίτερα σημαντική διοργάνωση ήταν αυτό το νεότευκτο Nations League.
Η απομάκρυνση Σκίμπε, η τραγική επιλογή Αναστασιάδη και ο ερχομός Φαν’τ Σχιπ, ήταν ενας κύκλος που έκλεισε, αλλά τουλάχιστον, κάτι άφησε χάρη στον Ολλανδό, ώστε να βρει και να πατήσει επάνω, ο Πογέτ. Ο Ουρουγουανός τεχνικός, αν καταφέρει να προκριθεί με την Ελλάδα στην ευρωπαΐκή διοργάνωση του καλοκαιριού, θα έχει ολοκληρώσει με πολύ μεγάλη επιτυχία, αυτό που ανέλαβε, ανεξαρτήτως τι θα γίνει την επόμενη μέρα: αν θα μείνει η αν θα φύγει.
Δεν θέλω καν να συζητάω και να σκέφτομαι, την περίπτωση του να αποκλειστούμε εδώ που έχουμε φτάσει, υπό αυτές τις συνθήκες. Να έχεις δηλαδή, εντός έδρας παιχνίδι με μία ομάδα όπως είναι το Καζακστάν. Με όλη την εκτίμηση που μπορεί να έχουμε σε κάθε αντίπαλο, δεν μπορεί να συζητηθεί πως αν σου έδιναν τέτοια επιλογή πριν από δύο χρόνια, για να παίξεις δύο παιχνίδια, ένα στην έδρα σου και ένα εκτός έδρας, με συγκεκριμένους αντιπάλους αυτούς που είναι τώρα στο διάβα μας, θα το έπαιρνες άνευ κουβέντας κι αυτό άλλωστε, είπε και ο Πογέτ!
Δεν είναι χαριστικό, δεν είναι κάτι που το είχες δεδομένο. Το κέρδισες και πρέπει τώρα, κρατώντας αυτόν τον αριθμό του λαχείου στο χέρι, να πας να το εξαργυρώσεις απόψε πρώτα, και έπειτα στην Τιφλίδα ή στο Λουξεμβούργο.
Αγωνιστικά, θεωρώ ότι η ομάδα μας είναι και καλύτερη και πιο ποιοτική από το Καζακστάν. Όσο το αποψινό παιχνίδι θα είναι στο μηδέν στην άμυνά μας, γκολ θα βρούμε και θα νικήσουμε. Το άσχημο σενάριο θα είναι να βρεθούμε πίσω στο σκορ και μάλιστα, σχετικά αργά στο παιχνίδι μετά το 65′, δηλαδή. Εκεί θα υπάρξει άγχος.
Εάν δεχτούμε γκολ νωρίς στο ματς, έχουμε πάρα πολλή ώρα για να μπορέσουμε να φέρουμε τα πράγματα σε μία ισορροπία. Μην ξεχνάμε πως μπορεί να φτάσουμε και στην παράταση, και ακόμα στην περίπτωση της διαδικασίας των πέναλτι.
Δεν έχει καμία σημασία πώς θα προκριθείς, αλλά μόνο το να προκριθείς. Και στο ένα παιχνίδι απόψε και στο επόμενο εκτός έδρας. Κανείς δε θυμάται ποτέ πώς προκρίθηκε, παρά μόνο το εάν κατάφερες να περάσεις σε μία μεγάλη διοργάνωση! Το λέω, γιατί κατά καιρούς υπάρχει αυτή η περιρρέουσα ανοησία του «να δούμε και λίγο μπαλίτσα και όχι μόνο νίκη και πρόκριση», και όλα αυτά τα γραφικά τα οποία λεγόντουσαν επί μία δεκαετία, που η Εθνική μας ομάδα ήταν πρωταγωνίστρια, πηγαίνοντας σε μεγάλες διοργανώσεις, κερδίζοντας είτε απευθείας, είτε μέσω μπαράζ, την παρουσία της σε EURO και σε Μουντιάλ.
Όποιος θέλει να δει μπαλίτσα, μπορεί να παρακολουθήσει το Champions League, την Premier League, το ισπανικό πρωτάθλημα, το ιταλικό πρωτάθλημα, και να δει εκεί μπαλίτσα. Στα προκριματικά των εθνικών ομάδων, δε βλέπει κανείς σχεδόν ποτέ, και από πολύ μεγαλύτερες ομάδες από την Ελλάδα, αυτή την περίφημη «καλή μπαλίτσα». Όλοι κοιτάνε πώς θα μαζέψουν τους βαθμούς για να προκριθούν.
Αυτό είναι το ζητούμενο, λοιπόν, απόψε. Νίκη, με μισό μηδέν, με οποιονδήποτε τρόπο, με ψυχική κατάθεση πάνω στο χορτάρι, ώστε να εξασφαλιστεί αυτό το πρώτο κομμάτι, που έχουμε στα χέρια μας και μετά, να σκεφτούμε το ματς της 26ης Μαρτίου.
Είμαι απόλυτα βέβαιος, ότι και οι παίκτες και ο προπονητής το ξέρουν, το καταλαβαίνουν και είμαστε απόλυτα σε κατάσταση η βραδιά να τελειώσει με μια νίκη, που θα μας φέρνει, έπειτα από δέκα χρόνια, μια ανάσα μακριά από μια μεγάλη διοργάνωση!
