Σαν σήμερα γεννήθηκε ο József Bozsik

Του Ιωάννη Πέππα

Ο Ούγγρος επιθετικός μέσος Γιόζεφ Μπόζικ (József Bozsik) γεννήθηκε στις 28 Νοεμβρίου του 1925, στη Κίσπεστ, την συνοικία της Βουδαπέστης. Πέρασε ολόκληρη την συλλογική του καριέρα στον σύλλογο στην γενέτειράς του την Χόνβεντ της Βουδαπέστης. Ήταν βασικό μέλος των θρυλικών «Μαγικών Μαγυάρων» που εκπροσώπησε την Ουγγαρία σε διάφορα διεθνή πρωταθλήματα. Πήρε το παρατσούκλι “Cucu” από τη γιαγιά του και μεγάλωσε παίζοντας ποδόσφαιρο στα τοπικά γήπεδα ποδοσφαίρου με τον καλύτερο φίλο και γείτονά του, Φέρεντς Πούσκας (Ferenc Puskás).

Στα 11 του χρόνια, προσέλκυσε την προσοχή των υπευθύνων της Χόνβεντ και υπέγραψε στην ομάδα νέων. Το 1943, έκανε το ντεμπούτο του για την πρώτη ομάδα εναντίον της Βάσας. Αγωνίστηκε ολόκληρη την καριέρα του, από το 1943 έως το 1962, στη Χόνβεντ, με την οποία κέρδισε 4 πρωταθλήματα Ουγγαρίας. Αγωνίστηκε σε συνολικά 447 παιχνίδια με την Χόνβεντ και σημείωσε 33 γκολ.

Έκανε το ντεμπούτο του για την εθνική Ουγγαρίας, στην ηλικία των 22 ετών, εναντίον της Βουλγαρίας, στις 17 Αυγούστου του 1947. Υπήρξε βασικό μέλος της «Αρανίτσαπατ», της «Χρυσής Ομάδας» των Μαγυάρων, εκπροσωπώντας την Ουγγαρία σε 101 αγώνες, έχοντας σημειώσει παράλληλα και 11 γκολ. Είναι ο ρέκορντμαν συμμετοχών στην ουγγρική εθνική ομάδα. Κέρδισε τον Ολυμπιακό τίτλο με τη χώρα του, το 1952 στο Ελσίνκι και τερμάτισε 2^ος με την ουγγρική ομάδα στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1954. Πήρε επίσης μέρος στις περίφημες νίκες, με 6-3 της Ουγγαρίας επί της Αγγλίας στο Γουέμπλεϊ και με 7-1 στην ρεβάνς στη Βουδαπέστη. Συμμετείχε και στο Μουντιάλ του 1958. Η τελευταία του συμμετοχή με τα εθνικά χρώματα, έγινε στις 18 Απριλίου του 1962, εναντίον της Ουρουγουάης.

Παιδικός φίλος του Φέρεντς Πούσκας, με τον οποίο γεννήθηκαν στον ίδιο δρόμο της Βουδαπέστης, δεν τον ακολούθησε στη φυγή του στο εξωτερικό μετά την Ουγγρική επανάσταση. Ήταν από τους λίγους που έμειναν πιστοί, αφού ήταν μέλος του ΚΚ Ουγγαρίας.

Κέρδισε πολλές τιμητικές διακρίσεις και έγινε ακόμη και μέλος του Κοινοβουλίου. Μετά την αποχώρησή του, έγινε μέλος του διοικητικού συμβουλίου στην παλιά του ομάδα. Την περίοδο 1966/67 μάλιστα, ανέλαβε για λίγο προπονητής της. Το 1974, επιλέχτηκε για να αναλάβει την ουγγρική εθνική ομάδα, αλλά η ασθένεια τον ανάγκασε να παραιτηθεί σχεδόν αμέσως.