Του Βασίλη Σκουντή
Προσπάθησα, όπως φαίνεται στον πρόλογο, να το γράψω όσο πιο κομψά γίνεται… Το επισημαίνω αυτό ελέω της αναφορά μου στην εντεύθεν του Ατλαντικού πλευρά, αλλά, διάβολε, η αναφορά στους Σέλτικς και στους Λέικερς της Ευρώπης, θα συνιστούσε μια γεωγραφική και γεωπολιτική ανακρίβεια.
Ενώ δηλαδή η Ελλάδα ανήκει στην Ευρώπη (και μάλιστα εις την Δύσιν, όπως βροντοφώναζε κάποτε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής), δεν συμβαίνει το ίδιο και με το Ισραήλ, που είναι ένας… λαθρεπιβάτης στα αθλητικά δρώμενα της Γηραιάς Ηπείρου.
Ανήκει όχι εις την Δύσιν, αλλά εις την Ανατολήν και μάλιστα εις την Μέσην Ανατολήν!
Αυτή βεβαίως είναι μια παλιά υπόθεση, η οποία μετά από τόσα χρόνια έχει παραγραφεί, οπότε αφενός λόγω των χρωμάτων τους και αφετέρου εξαιτίας της βεντέτας που έχουν οικοδομήσει, ο Παναθηναϊκός και η Μακαμπί δικαιούνται να προβαίνουν σε… αντιποίηση της αρχής του ΝΒΑ!
Αποτελούν για πολλούς και διαφόρους λόγους, τους Σέλτικς και τους Λέικερς του Κυπέλλου Πρωταθλητριών και εκτός από τις πράσινες και κίτρινες εμφανίσεις οι οποίες παραπέμπουν στο all time classic ζευγάρι του ΝΒΑ, φορούν και μια κολόνια που κρατάει χρόνια…
Για την ακρίβεια, πριν από μερικές μέρες αυτή η κολόνια έκλεισε 49 χρόνια έντονης οσμής!
Μιλάμε για αιθέριο πατσουλί!
ΤΟ “ΑΝΤΙΟ” ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΥΘΑ
Οι δύο ομάδες αναμετρήθηκαν για πρώτη φορά τη σεζόν 1971-72, όταν ο “Τάφος του Ινδού” συμπλήρωνε μια δεκαετία χρήσης, ενώ το “Γιαντ Ελιάου” βρισκόταν ακόμη στα…μπετά.
Κυριολεκτώ, διότι (μετά την εν Αθήναις νίκη του Παναθηναϊκού με 81-73), ο επαναληπτικός της 9ης Δεκεμβρίου του ’71 συνέπεσε με τα εγκαίνια της έδρας της Μακαμπί!
Στις 2 Δεκεμβρίου του 1971 στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας σε ένα από τα τελευταία ματς της καριέρας του συχωρεμένου Γιώργου Κολοκυθά (ο οποίος τραυματίσθηκε σοβαρά μετά από λίγες μέρες πρώτα κόντρα στην ΑΕΚ και δίκην χαριστικής βολής απέναντι στη βελγική Μπους Φρουί) οι Πράσινοι επιβλήθηκαν με 81-73 και έκαναν ένα μεγάλο βήμα για την πρόκριση τους στη φάση των ομίλων.
Οι συνθέσεις των δυο ομάδων:
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Κολοκυθάς 14, Κέρκλαντ 19, Κέφαλος 7, Πέππας 3, Ιορδανίδης 10, Δημαράς 8, Κόντος 4, Χαϊκάλης 2, Παναγιωταράκος 10, Ανάγνος 4, Παπάζογλου. Προπονητής: Κώστας Μουρούζης
ΜΑΚΑΜΠΙ: Κοέν 2, Αβισάρ 5, Κοέν-Μιντζ 16, Μπρόντι 14, Στάρκμαν 4, Νέουμαρκ, Λέγια, Τσάμπιν 32. Προπονητής: Ραλφ Κλάιν
ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ Ο ΝΤΑΓΙΑΝ
Όταν η αποστολή έφτασε στο Τελ Αβίβ, το γήπεδο ήταν ακόμη γιαπί, οι εργασίες συνεχίστηκαν όλη τη νύχτα και το γήπεδο παραδόθηκε μόλις λίγα λεπτά πριν από το τζάμπολ με τους παίκτες του Παναθηναϊκού να χάσκουν σαν χάνοι από το θέαμα που αντίκρισαν…
Πάνω από δέκα χιλιάδες άνθρωποι ήταν στοιβαγμένοι στις εξέδρες, ενώ κατά μήκος του αγωνιστικού χώρου κάθονταν πάνω σε αναπηρικά καροτσάκια μερικοί από τους ακρωτηριασμένους ήρωες του ισραηλίτικου στρατού.
Την ίδια στιγμή στο κέντρο στεκόταν αγέρωχος για να χαιρετήσει τις δυο ομάδες ο διαβόητος μονόφθαλμος Υπουργός Άμυνας Μοσέ Νταγιάν, ο οποίος τον Ιούνιο του ’67 υπήρξε ο αρχιτέκτονας της νίκης στον Πόλεμο των Έξι Ημερών.
Το ματς εξελίχθηκε σε θρίλερ, με πρωταγωνιστή τον Κώστα Μουρούζη, που έβγαλε κιόλας τα απωθημένα του!
Ο προπονητής του Παναθηναϊκού ήταν τσατισμένος επειδή λίγες ημέρες νωρίτερα, όταν πήγε στο Ισραήλ για να “κατασκοπεύσει” τη Μακαμπί, οι λεγάμενοι τον κορόιδεψαν και τον έστειλαν σε άλλη πόλη!
“Έτσι είσαστε; Θα σας δείξω εγώ” είπε και αμ’ έπος, αμ’ έργον!
Τρία δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη (κι ενώ το σκορ ήταν 81-80 υπέρ της Μακαμπί) ο πανούργος “Ντίνο” κάλεσε τάιμ άουτ και διέταξε τον Κρις Κέφαλο να αστοχήσει επίτηδες στις δυο βολές, που επρόκειτο να σουτάρει.
Τον τσίγκλησε για τα καλά, σημαδεύοντας κιόλας το ευαίσθητο σημείο του…
“Η ΤΙΣ ΧΑΝΕΙΣ Η ΤΡΩΣ ΠΡΟΣΤΙΜΟ”
Ο ομογενής γκαρντ που λογάριαζε ακόμη και το πενηνταράκι, άκουσε τον Μουρούζη να του λέει “εάν βάλεις έστω και μία, θα φας πρόστιμο εκατό χιλιάδες δραχμές”!
Δεν είχε άλλη επιλογή λοιπόν, από το να υπακούσει με θρησκευτική ευλάβεια και όντως αστόχησε.
Το σκορ παρέμεινε 81-80 και ο Παναθηναϊκός προτίμησε να ηττηθεί, παρά να ρισκάρει το +8 που κουβάλαγε από τον πρώτο αγώνα, στην παράταση!
Ο τότε Γενικός Γραμματέας της FIBA, Γουίλιαμ Τζόουνς, που ήταν παρών, δεν δίστασε να δώσει συγχαρητήρια στον Μουρούζη για την επιλογή του, εξαιτίας της οποίας αποφάσισε να αλλάξει τον ισχύοντα κανονισμό, καταργώντας την παράταση σε περίπτωση ισόπαλου αποτελέσματος.
Οι συνθέσεις των δυο ομάδων:
ΜΑΚΑΜΠΙ: Μπρόντι 26, Αβισάρ 18, Ντάνλοπ 12, Τσάμπιν 9, Κοέν-Μιντζ 8, Στάρκμαν 6, Μπιέλσκι 2.
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Κέφαλος 16, Κέρκλαντ 15, Πέππας 16, Χαϊκάλης 15, Ιορδανίδης 7, Κόντος 9, Δημαράς 2, Ανάγνος.
ΤΟ ΑΜΟΚ ΤΟΥ ΓΟΥΙΛΙΑΜΣ
Τη σεζόν 1980-81 ο Παναθηναϊκός επιβλήθηκε πάλι της Μακαμπί στον “Τάφο του Ινδού” με σκορ 81-76 σε αγώνα στο πλαίσιο ομίλου του Κυπέλλου Κυπελλούχων, που σημαδεύτηκε από σοβαρά επεισόδια.
Τότε οι Ισραηλινοί είχαν στη διάθεση τους τον Ολσι Πέρι και τον θηριώδη Ερλ Γουϊλιαμς, ο οποίος τσατισμένος από τις αποδοκιμασίες των θεατών, σε μια φάση έφυγε από τον αγωνιστικό χώρο, όρμησε στην εξέδρα κι άρχισε να πλακώνει όποιον έβρισκε μπροστά του!
Ήμουν παρών σε εκείνο το ματς, όντας μειράκιον της δημοσιογραφίας και δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου αυτό το θέαμα, χώρια που παρά λίγο να φάω και τα σκάγια!
Για να αναχαιτιστεί ο Αμερικανός σέντερ χρειάστηκε να παρέμβει μια ολόκληρη διμοιρία από ΜΑΤ, ενώ η συνέχεια δόθηκε στο αστυνομικό τμήμα, όπου διανυκτέρευσε, λόγω των μηνύσεων, ο Γουίλιαμς.
ΤΑ ΟΡΓΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
Ο Παναθηναϊκός αξιώθηκε να αλώσει για πρώτη φορά το “Γιαντ Ελιάου” στις 15 Φεβρουαρίου του 1996, με σκορ 86-79, χάρη στην… οργιώδη εμφάνιση του Νίκου Οικονόμου: απέναντι στον επί 15 συναπτά έτη σταρ του ΝΒΑ Τομ Τσέιμπερς, ο Νικαιώτης φόργουορντ πέτυχε 35 πόντους με 6/11 δίποντα, 6/7 τρίποντα και 5/5 βολές, ενώ ο Ντομινίκ Γουίλκινς πρόσθεσε 28 με 7/16δ., 3/4τρ., 5/6β. και 10 ριμπάουντ.
Η γκάμα των αναμετρήσεων των δυο ομάδων είναι όντως πολυμορφική και καλύπτει όλο το φάσμα, καθόσον έχουν βρεθεί αντιμέτωποι και έφαγαν τα… λυσσακά τους σε τρεις τελικούς (2000/Θεσσαλονίκη, 2001/Παρίσι, 2011/Βαρκελώνη), σε δυο ημιτελικούς (2002/Μπολόνια, 2005/Μόσχα), σε μια δραματική και ανατρεπτική σειρά των play offs (2012) και δεν συμμαζεύεται…
ΟΙ ΛΥΓΜΟΙ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣ
O Παναθηναϊκός και η Μακαμπί είχαν ήδη ανταμώσει 14 φορές (αρχής γενομένης από το 1971), όταν βρέθηκαν κατάφατσα με το τρόπαιο: στις 20 Απριλίου του 2000 στο νεότευκτο γήπεδο της Πυλαίας με κεντρική φιγούρα τον Οντεντ Κάτας.
Ο Ισραηλινός γκαρντ οδήγησε τον Παναθηναϊκό στη νίκη με 73-67 και εν συνεχεία βίωσε μοναδικά και αλληλοσυγκρουόμενα συναισθήματα: στο γήπεδο αποθεώθηκε από τους φιλάθλους του “Τριφυλλιού”, ενώ στο αεροδρόμιο “Μακεδονία” τον σήκωσαν στα χέρια οι συμπατριώτες του που μάλιστα τον έκαναν να κλαίει με λυγμούς, αφιερώνοντας του το συγκινητικό “τραγούδι της μάνας”!
Την ίδια στιγμή ο Πίνι Γκέρσον, που ούτως ή άλλως φημίζεται για την αμετροέπεια του δεν μπόρεσε να χωνέψει την ήττα και με το που επέστρεψε στο Τελ Αβίβ έριξε τη χολή του. “Καλά, εσείς δεν καταλάβατε ότι αυτός ο τελικός ήταν… πουλημένος;” ρώτησε τους δημοσιογράφους.
“Η μόνη διαφορά ανάμεσα στις δυο ομάδες ήταν οι διαιτητές! Ο Παναθηναϊκός άξιζε να κατακτήσει το τρόπαιο, αλλά αυτοί οι διαιτητές δεν άξιζαν να σφυρίξουν στον τελικό. Κατόπιν αυτού είπα στον Μισράχι ότι δεν υπάρχει λόγος να δαπανάμε τόσα λεφτά για να κατακτήσουμε το Κύπελλο. Μας συμφέρει περισσότερο να τα ξοδέψουμε για να το… αγοράσουμε“!
Την επόμενη χρονιά, όντως η Μακαμπί (βάσει της εκπεφρασμένης λογικής του μετέπειτα προπονητή του Ολυμπιακού) ξόδεψε τα λεφτά της για να… αγοράσει το Κύπελλο!
“ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ”
Στο remake του τελικού της Πυλαίας, στο Παρίσι, οι Ισραηλινοί νίκησαν με 81-67 κι ο Πίνι, κορδωμένος σαν παγόνι (μετά το συγχαρητήριο τηλεφώνημα του τότε πρωθυπουργού της χώρας, Αριέλ Σαρόν) είπε “νικήσαμε σε αυτόν τον πόλεμο και από εδώ και πέρα θα νικάμε σε όλους τους πολέμους. Τώρα λοιπόν μπορώ να πεθάνω ευτυχισμένος“!
Ο Πίνι δεν πέθανε, ίσα ίσα ζει και βασιλεύει, αλλά εκείνο το βράδυ ήταν η σειρά του Παναθηναϊκού να φωνάζει για τη διαιτησία, μάλιστα στη λήξη του ημιχρόνου κι ενώ οι διαιτητές (ο Ισπανός Σάντσα και ο Γάλλος Ντοριζόν) κατευθύνονταν προς τα αποδυτήρια, τους την έπεσε χοντρά ο Ομπράντοβιτς !
Νωρίτερα ένα από τα πολλά άσχημα σφυρίγματα του Πασκάλ Ντοριζόν (του διαιτητή ο οποίος είχε συνδεθεί στο ίδιο γήπεδο το 1996 με την τάπα του Βράνκοβιτς στον Μοντέρο) προκάλεσε την οργή του Θανάση Γιαννακόπουλου ο οποίος εκσφενδόνισε το κινητό τηλέφωνο του, το οποίο πάντως δεν. βρήκε στόχο και “προσγειώθηκε” στο παρκέ!
Ο… ΠΗΔΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗ
Δέκα χρόνια αργότερα οι δυο ομάδες βρέθηκαν για τρίτη φορά αντιμέτωπες στον τελικό της Ευρωλίγκας, αυτή τη φορά στο Sant Jordi της Βαρκελώνης. Με την Ο Παναθηναϊκός επιβλήθηκε με 78-70 και έραψε το έκτο αστέρι στη στολή του, αλλά η κορυφαία εικόνα αυτού του αγώνα δεν είναι αγωνιστική. Λίγα δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη όλα τα βλέμματα στράφηκαν προς τον πάγκο του Παναθηναϊκού, όπου ο Ομπράντοβιτς είχε ανοίξει μια τεράστια αγκαλιά και περίμενε με λαχτάρα τον ακριβοθώρητο σε τέτοιες συναισθηματικές εξάρσεις αρχηγό του.
Ο Διαμαντίδης που είχε… ξεσαλώσει και στον ημιτελικό (βάζοντας το χέρι του στο τριφύλλι μετά από μια εντυπωσιακή αμυντική προσπάθεια) είδε τη λαχτάρα του προπονητή του και όρμησε πάνω του συνθέτοντας μια εικόνα η οποία παραμένει ανεξίτηλα χαραγμένη στην πινακοθήκη της Ευρωλίγκας.
Πηγή: Contra
