Του Κώστα Κεφαλογιάννη
Το σκέφτηκα πολύ πριν γράψω σχετικά. Οι ενδοιασμοί μου ήταν δυο: αν αξίζει τον κόπο να ασχολείται κάποιος με ανθρώπους αυτού του επιπέδου. Και μήπως τελικά η ενασχόληση μαζί τους επιφέρει ακόμα περισσότερη προσοχή στο μίσος και την ασχήμια που ξερνούν.
Από την άλλη, θυμάμαι πάντα τη φράση του Μάνου Χατζιδάκι, σε εκείνη την ιστορική ομιλία του εναντίον της «Αυριανής», στο Καλλιμάρμαρο, στις 7 Σεπτεμβρίου του 1987.
Τότε που ο σπουδαίος Χατζιδάκις είχε μιλήσει ευθέως για μια φασιστική φυλλάδα η οποία «μολύνει τον ελλαδικό χώρο με αναίδεια, χυδαιότητα, τραμπουκισμό και κολακεία συμπολιτών μας χαμηλής νοημοσύνης» και μεταξύ άλλων απέδωσε την άνοδό της στην «περιφρονητική σιωπή των θιγομένων».
Στην περίπτωση του ανεκδιήγητου Τάκη Τσουκαλά δεν μιλάμε καν για «περιφρονητική σιωπή». Μιλάμε για αποδοχή και νομιμοποίηση της περσόνας του, μέσω της επικίνδυνης «ελαφράδας» με την οποία τον αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι. Με πρώτες – πρώτες κάποιες mainstream τηλεοπτικές εκπομπές όπως το «Ράδιο Αρβύλα» που προβάλει συχνά βιντεάκια του, συμβάλλοντας καθοριστικά στην εδραίωση της πεποίθησης ότι ο Τσουκαλάς αποτελεί μια γραφική, άκακη, και κάπως διασκεδαστική φιγούρα. Κάμποσοι γνωστοί τηλεοπαρουσιαστές τον έχουν καλέσει και για συνέντευξη, ξεπλένοντας τον από την κορυφή ως στα νύχια.
Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν ορισμένα πράγματα εκ νέου.
Ο Τσουκαλάς δεν είναι κάποιου είδους «ρομαντική εκδοχή παθιασμένου οπαδού». Ο Τσουκαλάς δεν είναι «καλτ», «αυθεντικός», «γνήσιος», «λαϊκός» και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Ο Τσουκαλάς είναι ένας ρατσιστής, ομοφοβικός και άκρως επικίνδυνος κήρυκας του μίσους. Ο λόγος του είναι «hate speech» και η κοινωνία (όπως και το οπαδικό κίνημα του Ολυμπιακού, πλην όμως αυτό αποτελεί δικό τους θέμα) οφείλει να τον απομονώσει.
Τσουκαλάδες έχουν ασφαλώς όλες οι ομάδες. Πιθανόν και χειρότερους. Η δική του περίπτωση διαφέρει, διότι έχει και τηλεοπτικό βήμα και ανερυθρίαστη διοικητική κάλυψη σε ό,τι κάνει. Δεν μιλώ μόνο για την σημερινή ΠΑΕ Ολυμπιακός που όλοι γνωρίζουμε τι πρεσβεύει. Ακόμα και οι αφοί Αγγέλοπουλοι του έχουν προσφέρει περίοπτη θέση, μέσα στο παρκέ, σε ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Φυσικά βρίσκεται στην κερκίδα όλων των αθλημάτων, ακόμα και όταν οι προσκλήσεις δίδονται επιλεκτικά.
Τούτο το σημείωμα δεν θα είχε λόγο ύπαρξης αν το εμετικό ξέσπασμα του Τσουκαλά μετά τον δεύτερο ημιτελικό του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟΚ, όπως και πολλά ακόμα αντίστοιχα στο παρελθόν, είχαν προκαλέσει την παρέμβαση, αν όχι των δικαστικών αρχών (παρότι υπάρχουν ξεκάθαρα οι αφορμές και για αυτό), τουλάχιστον του ΕΣΡ ώστε να τον «κόψει» επιτέλους από τον τηλεοπτικό αέρα.
Στην παρούσα φάση πάντως, μόνο η ΠΑΕ ΠΑΟΚ κινείται νομικά εναντίον του. Πράττει άριστα. Φτάνει πια με τη σιωπή, περιφρονητική ή άλλη. Φτάνει με το ξέπλυμα, φτάνει με τον φόβο.
Φτάνει και με την ανοησία που χρησιμοποιεί το “hate speech» ως ανέκδοτο.
Ο Τσουκαλάς και όσα εκπροσωπεί μολύνουν τον ελλαδικό χώρο «με αναίδεια, χυδαιότητα, τραμπουκισμό». Όποιος βρίσκει σε αυτά οτιδήποτε αστείο, όποιος διασκεδάζει μαζί του, και γελάει με το μίσος που εκτοξεύει προς κάθε κατεύθυνση σε κατάσταση παροξυσμού, και φυσικά όποιος τον καλύπτει, ενδεχομένως να μη διαφέρει από εκείνον όσο νομίζει.
Πηγή: Sport DNA
