Της Νίκης Μπάκουλη
Ο Tζον Μπέιλιν προστέθηκε στη λίστα των κόουτς που δεν κατάφεραν να κάνουν επιτυχή μετάβαση από την αξιοπρεπή καριέρα στο NCAA σε μια ανάλογη στο ΝΒΑ. Οι Καβαλίερς ανακοίνωσαν πως ο κόουτς που ‘χαν στον πάγκο έως το 14-40 φέτος -το δεύτερο χειρότερο της λίγκας- έφυγε. Απόφαση που ‘χαν πάρει πριν το διάλειμμα για το All Star Game. Για μία ακόμη φορά διαπιστώθηκε το πρόβλημα της ελλιπούς επικοινωνίας. Για την ακρίβεια, της λάθος συχνότητας, καθώς άλλο είναι να απευθύνεσαι σε παιδιά που είναι ερασιτέχνες αθλητές σε κολεγιακά προγράμματα (όπως έκανε ο εν λόγω, για 12 χρόνια και το ρεκόρ 428-278 του Michigan) και άλλο να μιλάς σε εκατομμυριούχους επαγγελματίες. Να σου πω και ότι ο Μπέιλιν ήταν ο πέμπτος κόουτς που δοκίμασε το Κλίβελαντ, τις έξι τελευταίες σεζόν. Και δεν ‘λυπήθηκε’ το συμβόλαιο. Του ‘χε δώσει το Μάιο πενταετές. Δεν ‘έκλεισε’ καν χρόνο.
Kevin Love has had enough ?
(via @EverythingCLE_)pic.twitter.com/uxEJLRtHOS
— Dime (@DimeUPROXX) January 5, 2020
Από τους πρώτους μήνες οι Καβς είχαν καταλάβει πως ο εκλεκτός δεν ήταν players’ coach (που να μπορεί να νιώσει, να καταλάβει και να ‘κερδίσει’ τους παίκτες), αλλά μια αυταρχική φιγούρα που επιχείρησε να επιβληθεί ως το αφεντικό. Και ενώ είχαν γεμίσει το ρόστερ με ταλέντο και ικανότητες, πήραν έναν προπονητή που δεν μπορούσε να συνεννοηθεί -πόσω μάλλον να επικοινωνήσει και να εξελίξει. Εννέα μήνες μετά παραδέχθηκαν πως ο 67χρονος αποδείχθηκε old school και δεν υπήρχε η παραμικρή τύχη να γίνει σωστά η δουλειά. Στη λίστα των κόουτς που άφησαν τη Division I για το ΝΒΑ υπάρχουν πολλές περιπτώσεις. Όλα τα φαινόμενα. Θα δούμε τα τρία πρώτα. Δηλαδή, τον PJ Καρλέσιμο, τον Τζον Καλιπάρι και τον Ρικ Πιτίνο. Πίστεψε με. Αξίζει να αφιερώσεις λίγο από το χρόνο σου στις ιστορίες τους.
PJ Καρλέσιμο (Seton Hall – Portland Trail Blazers 1994)
Κάθισε για πρώτη φορά σε πάγκο το 1971 -σε ηλικία 22 χρόνων-, στο Fordham. Ως βοηθός του Digger Phelps, του οποίου πρώτα υπήρξε παίκτης. Fun fact: το όνομα του Φελπς είναι Ρίτσαρντ. Ο πατέρας του ευθύνεται για το Digger (σκαφτιάς). Ο πατέρας του ήταν εργολάβος κηδειών. Πίσω στον Καρλέσιμο, το 1975 ανέλαβε ως πρώτος το Νew Hampshire College. Έμεινε μια σεζόν (14-13 για ρεκόρ) και μετά πήγε στο Wagner College της Νέας Υόρκης -σχολείο της Division I. Έξι σεζόν δούλευε εκεί και τα καλοκαίρια στην εθνική του Πουέρτο Ρίκο, πριν πάει στο Seton Hall το 1982. Πήγε τους Pirates για πρώτη φορά στο NCAA Tournament το 1988. Αναδείχθηκε καλύτερος κόουτς της Big East. Το 1989 πήγε τους “Πειρατές” για πρώτη φορά στο Final Four -με νίκη επί των Indiana Hoosiers του Μπόμπι Νάιτ. Έχασαν το τρόπαιο από τους Michigan Wolverines. Κράτησε τον τίτλο του καλύτερου προπονητή στην Big East. Στα χρόνια που έμεινε στο Seton Hall (έως το 1994), έφτασε έξι φορές στο NCAA Tournament -τέσσερις διαδοχικές- και έκανε μια ομάδα που απλά υπήρχε σε διεκδικήτρια τίτλου. Όταν έφυγε είχε για ρεκόρ 212-166. Το 1990 διετέλεσε βοηθός του Μάικ Σιζέφσκι στην Team USA, στο Παγκόσμιο του 1990 -όπου φόρεσε το χάλκινο. Υπήρξε και ασίσταντ της Dream Team, το 1992. Στις 23/6 του 1994 προσελήφθη από τους Μπλέιζερς. Ως διάδοχος του Ρικ Έιντελμαν.
Ο οργανισμός αντάλλαξε τον Κλάιντ Ντρέξλερ, μεσούσης της σεζόν στο ευρύτερο πλαίσιο της ανοικοδόμησης. Ο Καρλέσιμο τελείωσε τη ρούκι χρονιά με θετικό ρεκόρ. Πήγε την ομάδα στα playoffs και τα τρία χρόνια που ήταν στο Πόρτλαντ. Δεν τους πήγε πιο μακριά από τον πρώτο γύρο. Απολύθηκε το 1997. Bρήκε αμέσως δουλειά στους Ουόριορς -πάλι διαδέχθηκε τον Έιντελμαν. Απολύθηκε το Δεκέμβρη του 1999. Νωρίτερα, είχε γίνει αυτό.
Ο Λάτρελ Σπριούελ αποπειράθηκε να τον πνίξει και αν δεν έμπαιναν άλλοι στη μέση, ενδεχομένως να τα ‘χε καταφέρει. Μετά τους Ουόριορς ο Καρλέσιμο έγινε σχολιαστής στο The NBA on TNT, έως το 2002 όταν ο Γκρεκ Πόποβιτς τον κάλεσε να καθίσει δίπλα του στους Σπερς. Έμεινε έως το 2007. Πήρε τρία δαχτυλίδια. Όταν έφυγε ο (GM) Σαμ Πρέστι από τους Σπερς για τους Σόνικς, πήρε μαζί του τον Καρλέσιμο και τον έκανε head coach. Ήταν η εποχή που ο οργανισμός διέλυσε τον κορμό (Ρέι Άλεν, Ρασάρντ Λιούις, Ντελόντε Ουέστ και Ουόλι Ζέρμπιακ), για να ‘χτίσει’ γύρω από τον Κέβιν Ντουράντ που μόλις είχε επιλεγεί στο NBA Draft (μη τα ξαναλέμε: οι Μπλέιζερς είχαν το Νο1 και άφησαν τον Ντουράντ να φύγει για το Νο2 και το Σιάτλ). Έζησε τη μετακόμιση από το Σιάτλ στην Οκλαχόμα Σίτι και απολύθηκε στις 22/11 του 2008. Οι Θάντερ είχαν μπει στη σεζόν με 1-12. Είχε σταθερά δουλίτσα στην Team USA και το Μάιο του 2010 συμφώνησε να γίνει βοηθός του Τζέι Τραϊάνο στους Ράπτορς. Μια σεζόν μετά πήγε επίσης, βοηθός στους Νετς. Όταν απολύθηκε ο Έιβερι Τζόνσον (Δεκέμβρη του 2012) κάθισε στην πρώτη καρέκλα. Εξέλιξε το 14-14 σε 35-19 και την τέταρτη θέση της Ανατολής. Το Μάιο του 2013 ανακοινώθηκε πως δεν θα συνεχίσει -είχε χάσει στον πρώτο γύρο της postseason από τους Μπουλς, στο 7ο ματς. Έκτοτε ζει ως σχολιαστής και αναλυτής. To ρεκόρ του στο ΝΒΑ ήταν 239-315.
Τζον Καλιπάρι (University of Massachusetts – Νew Jersey Nets 1996)
Είναι ο τύπος με το ισόβιο συμβόλαιο στο Kentucky. Κάθε χρόνο παίρνει 8 εκατομμύρια δολάρια. Δουλεύει για τους Wildcats από το 2009. Τους έχει πάει στο Final Four τέσσερις φορές (2011, 2012, 2014 και 2015). Έχει αναδειχθεί τρεις φορές καλύτερος κόουτς του NCAA (1996, 2008 και 2015) ενώ το 2016 μπήκε και στο Hall of Fame. Υπήρξε παίκτης (γκαρντ), στο UNC Wilmington από το οποίο έφυγε με πτυχίο στο μάρκετινγκ. Το 1982 έγινε ασίσταντ στο University of Kansas, υπό τους Τεντ Όουενς και Λάρι Μπράουν. Είχε κάνει ό,τι εθελοντική δουλειά υπήρχε, μέχρι να τους πείσει να του δώσουν μια ευκαιρία -μέχρι και το σερβίρισμα του φαγητού των παικτών. Το 1985 πήγε ως βοηθός των Ρόι Τσίπμαν και Πολ Έβανς, στο University of Pittsburgh και το 1988 έγινε head coach στο University of Massachusetts, τους οποίους πήγε σε Final Four το 1996. Τους ξαναπήγε το 2008, αλλά για να μη σε μπερδέψω πρέπει να σου πω ότι μετά την πρώτη φορά δέχθηκε τη δουλειά που του πρόσφεραν οι Νετς. Έκαναν την παρουσίαση του δυο μέρες μετά την αποκάλυψη πως ο (παίκτης του στους Tigers) Μάρκους Κάμπι είχε δεχθεί δώρα από ατζέντη. Ο νέος -37χρονος- κόουτς και Executive VP του οργανισμού είχε υπογράψει για πέντε χρόνια και 15.000.000 δολάρια. H ομάδα ήθελε τον Ρικ Πιτίνο, που δεν τους ήθελε και έτσι πήγε στη δεύτερη επιλογή.
Το καλοκαίρι του 1997 έδωσε τον Τιμ Τόμας και πήρε τους Κιθ Βαν Χορν και Λούσιους Χάρις, μεταξύ άλλων. Σε συνέντευξη του χαρακτήρισε το δημοσιογράφο Νταν Γκαρσία ‘Μεξικανό ηλίθιο’, εκείνος τον μήνυσε για 5.000.000 δολάρια, με την υπόθεση να αποσύρεται μετά τη δημόσια συγγνώμη του Καλιπάρι -που έδωσε 25.000 δολάρια ως πρόστιμο στο ΝΒΑ. Στο παρκέ, έστειλε τους Νετς στα playoffs, την τελευταία ημέρα της κανονικής περιόδου. Εκεί έχασαν από τους Μπουλς σε τρία ματς. Η σεζόν 1998-99 άρχισε με τρίμηνη καθυστέρηση, λόγω lockout. Στο πρώτο ματς τραυματίστηκε ο Σαμ Κασέλ. Με το ρεκόρ να ‘ναι 3-15, ο Κασέλ πήγε με ανταλλαγή στους Μπακς, για τους Στεφόν Μάρμουρι -των Γουλβς. Μόλις το ρεκόρ έγινε 3-17 ο Καλιπάρι απολύθηκε. Τον πήρε ο Λάρι Μπράουν ως ασίσταντ, στους Σίξερς. Το 2000 επέστρεψε στο NCAA, με το University of Memphis. Το ρεκόρ του στο ΝΒΑ είναι 72-112.
Έμεινε στο Μέμφις για 9 σεζόν, κατά τις οποίες πανηγύρισε 214 φορές και είχε 7 διαδοχικές χρονιές με τουλάχιστον 20 νίκες. Ανανέωσε διάφορα ρεκόρ στην Division I, πήρε τον τίτλο του καλύτερου κόουτς της Conference USA τρεις φορές (2006, 2008, 2009), αυτόν του καλύτερου όλων το 2008 και έφυγε για το Κεντάκι, που για αρχή του έδωσε οκταετές συμβόλαιο και 31.65 εκατομμύρια δολάρια. Την πρώτη του χρονιά είχε στο ρόστερ τους Τζον Ουόλ, ΝτεΜάρκους Κάζινς, Έρικ Μπλέντσο και Ντάνιελ Όρτον.
Το 2014 εμφάνισε το ‘Platoon System’ του μπάσκετ -υπήρχε ήδη στο baseball και το football. Αφορούσε 10 παίκτες χωρισμένους σε δυο ‘λεγεώνες’ των 5. Η κάθε μία είχε 3 χειριστές και δυο πιο ψηλούς παίκτες. Είχε ποντάρει στο ότι λίγες ομάδες είχαν δυο 7footers στο παρκέ, από την αρχή έως το τέλος του ματς. Έκανε το Κεντάκι αμυντική δύναμη. Είχε ήδη γίνει ο κορυφαίος recruiter -μαζί και θιασώτης του one and done (‘έλα prospect να παίξεις για μια χρονιά που πρέπει να το κάνεις και μετά πήγαινε στην ευχή του Θεού’-δηλαδή στο ΝΒΑ). Από το UΜass είχε
αναπτύξει τον τρόπο να παίρνει τους blue chip παίκτες. Τους ‘άχαστους, ως προς το να κάνουν καριέρα στο ΝΒΑ’. Στη λίστα ήταν οι Νταχουάν Βάγκνερ, Ντάριους Ουάσινγκτον, Σέιν Ουίλιαμς Τζόιο Ντόρσι, Ντέρικ Ρόουζ και Ταϊρίκ Έβανς -μεταξύ πολλών άλλων που ακολούθησαν στο Κεντάκι. Να σου θυμίσω εδώ πως παραμένει ακόμα μυστήριο το αν ο Ρόουζ πέρασε ποτέ το τεστ που δίνει εισαγωγές σε κολέγια. Το NCAA έχει αποφασίσει πως δεν το έκανε και για αυτό αφαίρεσε από τον Καλιπάρι όσες νίκες πήρε ως κόουτς των Tigers, με τον Ρόουζ ενεργό.
Ρικ Πιτίνο (Kentucky – Boston Celtics 1997)
Ο Ντίνο Ράτζα είχε δώσει κάποια στοιχεία για τον τρόπο που λειτούργησε ο Ρικ Πιτίνο, ως κόουτς των Σέλτικς, μετά 23 χρόνια στο κολεγιακό πρωτάθλημα. Η θητεία του είχε αρχίσει το 1974 ως ασίσταντ στους Hawaii Rainbow Warriors. Το 1975 έγινε υπηρεσιακός head coach (μετά την απόλυση του Μπρους Ο Νιλ) και έκλεισε τη σεζόν με 2-6. Το 1976 έγινε ο πρώτος συνεργάτης που είχε προσλάβει ο Τζιμ Μποχάιμ στο Syracuse.
Μετά την έξοδο του, έγινε γνωστό πως το πρόγραμμα του Hawaii University τιμωρήθηκε από το NCAA, καθώς διαπιστώθηκαν 64 παραβάσεις των κανονισμών. Για τις 8 ευθυνόταν ο Πιτίνο. Μια ήταν ότι πλήρωσε αεροπορικά εισιτήρια για παίκτη, ενώ κανόνισε να πάρουν μεταχειρισμένα αυτοκίνητα οι παίκτες/φοιτητές τους -δίνοντας διαρκείας. Επίσης, είχε δώσει στους παίκτες κουπόνια για γεύματα στο McDonalds. Και είπε ψέματα για όλα αυτά (όπως και ο head coach, μέχρι που απολύθηκε), όταν ρωτήθηκε σχετικά από το σχολείο. Το σχόλιο που έκανε το 1989 ήταν ‘δεν νιώθω πως έκανα κάποιο λάθος. Και δεν με νοιάζει τι λένε οι άλλοι‘.
Το 1978 πήγε στο Boston University ως πρώτος. Το 1980 οδήγησε το κολέγιο στο πρώτο NCAA Tournament, μετά 24 χρόνια. Το 1983 έκανε την πρώτη δοκιμή στο ΝΒΑ, ως ασίσταντ -του Χιούμπι Μπράουν- στη Νέα Υόρκη που ήταν ο τόπος του. Γύρισε στο NCAA το 1985 για το Providence, τους οποίους έστειλε στο Final Four το 1987. Ηγέτης του ήταν ο Μπίλι Ντόνοβαν, μετέπειτα ασίσταντ του Πιτίνο στο Κentucky και εξ εαυτών που έφυγαν από το NCAA για να δοκιμάσουν την προπονητική στο ΝΒΑ. Είναι ένας από τους ελάχιστους που τα κατάφεραν.
Ο Πιτίνο έφυγε από το Providence το 1987, ώστε να πάρει τη δεύτερη ευκαιρία από τους Νικς. Αυτήν τη φορά θα ήταν ο head coach. Από ομάδα των 24 νικών την περίοδο 1986-87 τους έκανε το 1989 πρωταθλητές της Atlantic Division -για πρώτη φορά σε 20 χρόνια. Παραιτήθηκε το Μάιο του 1989. Ήταν διαζύγιο κοινή συναινέσει. Είχε ήδη συμφωνήσει να αναλάβει το Kentucky, μια από τις πιο ‘λαμπερές’ δουλειές στο NCAA (ως το πιο επιτυχημένο πρόγραμμα μπάσκετ του έθνους), που ωστόσο τότε τελούσε υπό τιμωρία, για παραβάσεις κανονισμών στο recruiting. Ως υπεύθυνος είχε προσδιοριστεί ο κόουτς Έντι Σούτον, ο οποίος και είχε παραιτηθεί. Για δυο χρόνια το κολέγιο δεν μπορούσε να φτάσει στην postseason και τα παιχνίδια του δεν θα μεταδίδονταν τηλεοπτικά.
Στα 36 του είχε δηλώσει πως “δεν με ενδιέφερε να γίνω επαγγελματίας. Ήθελα να γίνω μέλος της προσπάθειας των Knickerbockers να επιστρέψουν στην ελίτ. Εύχομαι να μπορούσε να κρατήσει περισσότερο η διαδικασία. Αλλά πρέπει πάντα να ξέρεις ποιος είσαι. Και εγώ είμαι κόουτς του κολεγιακού. Εκεί ανήκει η καρδιά μου”.
Η καρδιά του έμεινε στο Kentucky ως το 1997 (εκεί σύστησε και το σήμα κατατεθέν του, την άμυνα σε όλο το γήπεδο, με τους Αντουάν Ουόκερ και Ρον Μέρσερ να ηγούνται της πρωταθλήτριας ομάδας, το 1996). Όταν τελείωσε η τιμωρία, οι Wildcats έφτασαν στον τελικό του NCAA Tournament. Έχασαν το τρόπαιο από το Arizona. Το πήραν την επόμενη χρονιά (1998), όταν ο Πιτίνο ήταν στους Σέλτικς. Στην τρίτη του ευκαιρία στο ΝΒΑ. Αυτήν τη φορά ήταν και head coach και πρόεδρος, με δεκαετές συμβόλαιο για 70.000.000 δολάρια. Δηλαδή, υπεύθυνος για όλα.
“Θα μπορούσα να μείνω στο Kentucky και να είμαι ευτυχισμένος, αλλά προέκυψε μια νέα πρόκληση. Μια τεράστια πρόκληση”. Η Βοστώνη μπορούσε να πάρει τη Νο1 επιλογή του NBA Draft, στο draft lottery. Δηλαδή, τον Τιμ Ντάνκαν. Δεν την πήρε. Πήρε την τρίτη και τον Τσόνσι Μπίλαπς. Ο Πιτίνο υποσχέθηκε την επιστροφή στην postseason, σε τρία χρόνια. Το 2000 μετά τον αποκλεισμό από τους Ράπτορς είχε εκφωνήσει λόγο που είχε περάσει στην ιστορία, ως η επιτομή του ‘μένω στο παρελθόν και για αυτό δεν μπορώ να ζήσω νέες επιτυχίες’.
“Ο Λάρι Μπερντ δεν θα μπει από την πόρτα. Ούτε ο Κέβιν ΜακΧέιλ. Μηδέ ο Ρόμπερτ Πάρις. Και αν μπουν θα είναι μεγάλοι , σε ηλικία και με γκρίζα μαλλιά”.
Την επανέλαβε (με τις απαραίτητες αλλαγές) στο Louisville, το Νοέμβριο του 2005. Παραιτήθηκε από τους Σέλτικς, το Γενάρη του 2001. Έμεναν 6 1/2 χρόνια και 27 εκατομμύρια στο συμβόλαιο του. “Κάποιες φορές είναι καλές οι αλλαγές, όταν κάτι δεν πάει καλά”. Το ρεκόρ του ήταν 102-146. Τότε ήταν που τον κάλεσε το Louisville, για να καθίσει στην καρέκλα του Ντένι Κραμ, ο οποίος είχε αποφασίσει να βγει στη σύνταξη, έχοντας συμπληρώσει 30 χρόνια στον ίδιο πάγκο. Εκεί θα ήταν ακόμα, αν δεν είχε ξεσπάσει το σκάνδαλο που αφορούσε και την εμπλοκή του FΒΙ. Εξαιτίας αυτής αφαιρέθηκε από τους Cardinals ο τίτλος του 2013, μαζί και η πρόκριση του 2012 στο Final Four, αλλά και το πρωτάθλημα της ACC το 2014. Τη συνέχεια τη ξέρεις. Αυτό που ίσως δεν ξέρεις είναι πως το 2009 είχε ανακοινώσει ότι τον εκβίαζε γυναίκα που ‘χε γνωρίσει τον Ιούλιο του 2003 -ώστε να μην δημοσιοποιήσει τη σχέση που ‘χαν συνάψει. Στην κατάθεση του είπε ‘η εν λόγω κυρία άνοιξε το παντελόνι μου. Το σεξ κράτησε 15 δευτερόλεπτα‘. Η κυρία διέψευσε και τα δυο. Είπε πως ο Πιτίνο τη βίασε. Εκείνος ομολόγησε ότι τις έδωσε 3.000 δολάρια, για να διακόψει εγκυμοσύνη. Το 2011 η κυρία καταδικάστηκε σε επταετή φυλάκιση, για εκβιασμό και ψευδείς καταθέσεις στο FBI.
Πηγή: Contra
