Επιλογή Σελίδας

Του Γιάννη Σερέτη

Εφυγε ο Ουναϊ, ακόμα «ψάχνεται» ο Ταμπόρδα. Εφυγε ο Αράο, αντικαταστάθηκε επάξια από τον Τσιριβέγια. Εφυγε Μαξίμοβιτς, δεν αντικαταστάθηκε από κανέναν βάσει χαρακτηριστικών. Υπάρχει και ο Ρενάτο Σάντσες, ο οποίος υπεραποθεώθηκε για τα πρώτα 25 λεπτά του αγώνα στην Ελβετία με τους Γιουγκ Μπόις (μετά δεν μπόρεσε να ακολουθήσει το τέμπο του αγώνα) και για την πληθωρική παρουσία του ως αλλαγή στο β’ ημίχρονο του αγώνα με τον Παναιτωλικό. Για τον διάσημο Πορτογάλο ουδείς μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά, ούτε ο ίδιος ασφαλώς. Οταν προκύπτει απουσία λόγω επιβάρυνσης μετά από δύο σερί συμμετοχές (δεν αγωνίστηκε με τους Γιουνγκ Μπόις) και εν συνεχεία «τράβηγμα» σε απλό, δυνατό σουτ εκτός περιοχής (στο παιχνίδι με τον Ατρόμητο), τι μπορεί να πει κάποιος;

Ο Ρενάτο, ο Μαξίμοβιτς και το τεράστιο κενό

Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο εκάστοτε προπονητής του Παναθηναϊκού (ο Χρήστος Κόντης προς το παρόν) δεν μπορεί να στηρίξει πάνω του το πλάνο, διότι γνωρίζει ότι ανά πάσα στιγμή ο παίκτης μπορεί να τεθεί νοκ άουτ. Το δεύτερο σιγουράκι είναι ότι ο Ρενάτο μπορεί να προσφέρει πολλά αν είναι απόλυτα έτοιμος έστω κατά περιόδους, μόνο ως δημιουργικό οκτάρι ή ακόμα και ως δεκάρι, λόγω της κλάσης του. Αν περιμένει κάποιος σε σταθερή βάση πίεση, τρέξιμο,, κλεψίματα, passing game και όλα όσα έκανε μέχρι πριν από τρία χρόνια, ζει σε φανταστικό ποδοσφαιρικό κόσμο…

Μ’ αυτά και μ’ αυτά είναι σαφές ότι το μεγαλύτερο αγωνιστικό πρόβλημα του Παναθηναϊκού εντοπίζεται από την αρχή της περιόδου στη μεσαία γραμμή του. Στα ευρωπαϊκά προκριματικά είχε και τον Μαξίμοβιτς σε εξαιρετική κατάσταση και στον απόλυτο ρόλο που του ταίριαζε. Ο Ρουί Βιτόρια σε αυτό δεν έκανε λάθος, του είχε δώσει να φέρει εις πέρας αποστολές που μπορούσε βάσει των χαρακτηριστικών του: πίεση πολλή, τρέξιμο άπειρο, μυαλό, καλύψεις, «κρυφά» πατήματα στην αντίπαλη περιοχή, ελάχιστες επαφές με την μπάλα, μικρή συμβολή στον αναπτυξιακό τομέα. Ενας πολύ καλός ρολίστας για συγκεκριμένου στυλ αγώνες. Πλέον ο Παναθηναϊκός προχωρά με Τσιριβέγια, Σιώπη,Τσέριν και Σάντσες. Eχει και Βιλένα – Νίκα (για να μην ξεχνιόμαστε) στην εξέδρα για διαφορετικούς λόγους. Αρα προχωρά σε τρεις διοργανώσεις με τρεις μέσους και έναν επιπλέον στον οποίο δεν μπορεί να βασίζεται λόγω ευπάθειας. That’s all.

Ποιους έχουν οι… άλλοι

Ας κάνουμε, έστω ονομαστικά, τη σύγκριση με τον ανταγωνισμό. Ο Ολυμπιακός έχει Εσε, Ντάνι Γκαρθία, Μουζακίτη, Σιπιόνι, Νασιμέντο και τον Τσικίνιο που μπορεί να παίξει σε τρεις θέσεις. Η ΑΕΚ έχει Πινέδα, Περέιρα, Μαρίν, Λιούμπισιτς, Καλοσκάμη, Γκρούγιτς, τον Μάνταλο που παίζει ως «οκτάρι» και τον Γιόνσον που είναι ο… «Βιλένα» της (δεν συμπεριλαμβάνουμε τον επιτελικό Ζοάο Μάριο, όπως δεν συμπεριλαμβάνουμε Μπακασέτα – Ταμπόρδα). Ο ΠΑΟΚ έχει Οζντόεφ, Καμαρά, Μεϊτέ, Μπιάνκο, Θυμιάνη (δεν συμπεριλαμβάνουμε «Ντέλια» – Ιβανούσετς που είναι «δεκάρια»). Και θα έχει από τον Ιανουάριο και τον Χρήστο Ζαφείρη!

Τα χαρακτηριστικά που πρέπει να ψάξει

Εμφανές είναι πόσο υπολείπεται ο Παναθηναϊκός. Ο Τσιριβέγια είναι ο πληρέστερος μέσος του, ο Σιώπης και ο Τσέριν μπορούν να κάνουν συγκεκριμένα πράγματα πολύ καλά, ο Σάντσες επίσης αν είναι υγιής. Συνεπώς, το Τριφύλλι πρέπει από τώρα να ψάχνει για δύο χαφ ενόψει της μεταγραφικής περιόδου του Ιανουαρίου. Είτε ο Σάντσες παίξει πέντε, είτε 15 ματς έως τότε. Πρέπει να ψάχνει για ένα αυθεντικό οκτάρι που θα μπορεί να παίζει με ένταση, σε υψηλό ρυθμό, να παίζει κάθετα και να μπορεί να «τρυπάει» τους χώρους στη μεσαία γραμμή και για έναν μέσο με πιο αμυντικογενή χαρακτηριστικά, πιο ψηλό και δυναμικό από όλους (δεν είναι δύσκολο αυτό), ο οποίος όμως, δεν θα είναι και… άμπαλος. Πρέπει να το προσπαθήσει από τώρα, να αρχίσει σταδιακά την έρευνα αγοράς με ατζέντηδες και scouting τιμ, ώστε να είναι έτοιμος για όλα τα ενδεχόμενα τον Ιανουάριο, όταν θα είναι δύσκολο να έχει χάσει τις ελπίδες πρόκρισης (έστω) στα play offs του Europa League…

Y.Γ: Επειδή γράφονται και λέγονται… τρομερά πράγματα για τον Ανδρέα Τεττέη, ας σημειωθεί αυτό. Το πιθανότερο είναι να συνεχίσει την καριέρα του στο εξωτερικό και όχι στην Ελλάδα. Για πολλούς λόγους. Οποιοι γνωρίζουν καλά τον μάνατζερ του παίκτη, Πασχάλη Τουντούρη και τον μεγαλομέτοχο της Κηφισιάς, Χρήστο Πρίτσα, ξέρουν. Προφανώς, αυτό δεν είναι 100% βέβαιο. Ομως αυτή είναι η ισχυρότερη πιθανότητα. Και κάνουν λάθος όσοι στηρίζουν τις εκτιμήσεις τους μόνο στα «θέλω» των διάφορων… «εμπλεκόμενων» ομάδων. Ισχυρότερο θα είναι σ’ αυτή την περίπτωση το «θέλω» του παίκτη και της ομάδας του.

Πηγή: Gazzetta