Του Γιάννη Σερέτη
Οπως μετά από επώδυνες ήττες, έτσι και μετά από σημαντικές νίκες, του Παναθηναϊκού εν προκειμένω, υπάρχει η πραγματικότητα, δηλαδή όσα έχουν συμβεί στον αγωνιστικό χώρο, και η εικονική πραγματικότητα. Αυτή που μεταφέρεται συχνά από τα (social) media, σχετικά με την απόδοση του συνόλου, την εικόνα συγκεκριμένων παικτών, τη διαιτησία, τα πάντα. Ας επιχειρήσουμε, λοιπόν, να αποτυπώσουμε τα γεγονότα, χωρίς υπερβολές ως προς τα θετικά και τα αρνητικά του Τριφυλλιού στην πρώτη νίκη του στο πρωτάθλημα.
Καλά νέα υπήρχαν αρκετά…
1. Η απόδοσή του από το 30′ έως το 45′, με τρεις μεγάλες ευκαιρίες απέναντι σε «πούλμαν». Οι δυο εξ αυτών, με Τζούρισιτς και Μπακασέτα, ως αποτέλεσμα συνδυαστικών προσπαθειών που χτίστηκαν με υπομονή. O Παναθηναϊκός δεν έπαιξε σωστά μόνο στο δεύτερο ημίχρονο…
2. Η εικόνα του Τετέ και του Σάντσες. Ο Βραζιλιάνος στο δεύτερο ημίχρονο ζητούσε μπάλα, πήρε πρωτοβουλίες, ισοφάρισε με εξυπνάδα (διότι η τεχνική δεν αρκεί πάντα), ήταν ομαδικός και σοβαρός. Ο Σάντσες παίζοντας ως play maker (διότι αυτό είναι πια και όχι ένα ολοκληρωμένο «οκτάρι» που θα κάνει τα πάντα) για 40 λεπτά «έσπρωξε» όλο τον Παναθηναϊκό μπροστά. Προσπάθησε να παίξει κάθετα, αξιοποίησε την πείρα του, έπαιζε σε σωστές θέσεις, είχε ηγετικό και επιθετικό πνεύμα, έδωσε και την «πάρε – βάλε» ασίστ στο 95′, η οποία εξύψωσε την εικόνα του σε βαθμό απίστευτης υπερβολής.
3. O Παναθηναϊκός σε μεγάλο διάστημα του β’ μέρους έπαιξε με υπομονή και επιμονή, με φιλότιμο και καθαρό μυαλό. Οχι σε όλο το β΄ ημίχρονο. Από το 70′ έως το 85′ όταν αντικαταστάθηκαν με μεγάλη καθυστέρηση ο Τσιριβέγια και ο Μπακασέτας, ο Παναιτωλικός έχει χτίσει τρεις καλές αντπειθέσεις και έχει σκοράρει ένα γκολ που ακυρώθηκε ως οφσάιντ για… ένα εκατοστό.
Yπήρχαν, όμως, και άσχημα νέα…
1. Το πρόβλημα στη θέση του τερματοφύλακα μεγεθύνεται. Μετά από τη γκάφα στην Ελβετία όπου περιμένει πάσα από τον Σάντσες (!) στη φάση του 1-3 της Γιουνγκ Μπόις, ο Λαφόν «χάρισε» κι ένα γκολ προχθές με κάκιστη έξοδο. Ουδείς εκ των δύο κίπερς μεταδίδει ασφάλεια αυτή την περίοδο…
2. Μετά από την υπεραποθέωση του Καλάμπρια για ένα φανταστικό 45λεπτο εναντίον της Σαμσουνσπόρ, γίνεται αντιληπτό ότι είναι απίθανο ο Ιταλός να προσφέρει όσα ο Βαγιαννίδης. Μπορεί, όμως, να βελτιωθεί.
3. Τσέριν και Τσιριβέγια που δεν είχαν αγωνιστεί στην Ελβετία, απέχουν πολύ αυτή την περίοδο από το μάξιμουμ που μπορούν να προσφέρουν.
4. Στις στατικές φάσεις δεν έχει προλάβει να εργαστεί ο Χρήστος Κόντης. Κι αυτό φαίνεται
Υπήρχε, βέβαια, και ισχυρή δόση τύχης…
Οχι επειδή ο Παναθηναϊκός νίκησε στο 95′ – αυτό συμβαίνει. Αλλά διότι ισοφάρισε σε καταπληκτικό χρονικό σημείο όταν ο Παναιτωλικός αγωνιζόταν με δέκα παίκτες λόγω του τραυματισμού του Σιέλη. Και απέφυγε το 2-1 ως δια… μαγείας, χάρη στο semi-automated offside, παρά… γουρουνότριχα που λέγαμε μικροί. Αυτά, ναι, είναι τύχη.
Αλλά και ισχυρή δόση διαιτητικής βιασύνης…
Ο VAR Ζαμπαλάς δεν πρόσφερε στον ρέφερι το σωστό πλάνο στο χέρι – πέναλτι του Τσέριν. Και ο ρέφερι Τσακαλίδης δεν του ζήτησε καλύτερη λήψη από τη λανθασμένη που του έδωσε. Αλλο «γρήγορα», άλλο «βιαστικά». Αν ο Λανουά θέλει «γρήγορα», θα χρειαστεί καλύτερη εκπαίδευση από τον Βάλερι στους VARs και τους AVARs.
M’ αυτά και μ’ αυτά, ο Παναθηναϊκός πήρε βαθιά ανάσα στο πιο δύσκολο ματς μετά την τεσσάρα της Βέρνης. Πιο δύσκολο από το προσεχές με τους Go Ahead Eagles και τον πολλάκις «ζημάρη» Ατρόμητο.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, ο ένας παίκτης μετά τον άλλο μιλούν δημοσίως υπέρ του Κόντη. Ελληνες και ξένοι. Σημαντικό να μιλούν με καλά λόγια και οι ξένοι…
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, το πέπλο της μιζέριας απομακρύνεται από τον πράσινο ορίζοντα. Και κατευθύνεται προς άλλες ομάδες.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, πώς να φύγει ο Κόντης;
Ελα, ντε! Τον θέλουν οι παίκτες, αρέσει και στους οπαδούς. Εβαλε αρκετούς στο παιχνίδι (Ζαρουρί, Ινγκασον, Σιώπη, Γερεμέγεφ), βλέπει πολλούς βελτιωμένους (Τετέ, Σάντσες, Μπακασέτα), «άγγιξε» με τον τρόπο του σχεδόν τους πάντες. Πάει σε «λογική Γιοβάνοβιτς» (πολλή κατοχή, πολλές συνεργασίες, υπομονή, δουλειά, αυτοματισμοί και πολλή κουβέντα με τους παίκτες) και του βγαίνει. Τον έχει επιλέξει ο ίδιος ο Γιάννης Αλαφούζος. «Κόβει» χρόνο ο Παναθηναϊκός διότι ο (όποιος) Ρεμπρόφ – ξένος μεταξύ ξένων – θα χρειαστεί μπόλικο για να καταλάβει τον παναθηναϊκό οργανισμό και τα πράσινα κατατόπια.
Εδώ που φτάσαμε, θα είναι μεγάλη έκπληξη αν ο Χρήστος Κόντης δεν πάρει τη μεγάλη ευκαιρία του. Αν και πώς θα την αξιοποιήσει, θα το δούμε…
Υ.Γ. Πολύ κρίσιμη εβδομάδα για όλους. Και για τον ΠΑΟΚ που μπήκε για τα καλά σε περίοδο κρίσης και για τον Ολυμπιακό που παίζει με Αρσεναλ και Δικέφαλο και για την ΑΕΚ που παίζει με την «πονηρή» Τσέλιε και για το Τριφύλλι και για πολλούς πάγκους που «τρίζουν»…
Υ.Γ.1 Τσικίνιο και Γερεμέγεφ μας γλίτωσαν από τόνους διαιτητοκουβέντας.
Υ.Γ. 2: Να παρακολουθούμε τον Λεβαδειακό και την Κηφισιά, να παρακολουθούμε και τον Τεττέη με τον Κωστή.
Πηγή: Gazzetta
