Του Γιάννη Σερέτη
Να, λοιπόν που δεν είχε εξυφανθεί κάποια φοβερή και τρομερή συνωμοσία εναντίον του Βισέντε Ταμπόρδα! Προφανώς, ούτε ο Ρουί Βιτόρια ήταν τρελός, ούτε ο Χρήστος Κόντης παλαβός. Και οι δυο το καλύτερο για την ομάδα τους και για τους εαυτούς τους ήθελαν από τον πάγκο του Παναθηναϊκού. Κάτι περισσότερο από εμάς και από όσους παντογνώστες των social media και των ραδιοφωνικών σταθμών έλεγαν και έγραφαν εξυπνακίστικα υπονοουμενάκια ήξεραν οι προπονητές που έβλεπαν κάθε μέρα τον Αργεντινό επιτελικό μέσο στο Κορωπί. Ούτε ο Μπακασέτας, ούτε κανένας άλλος είχε κάνει κάτι εναντίον του φοβερού και τρομερού «εχθρού» Ταμπόρδα που… έρχεται να… μας πάρει τη θέση. Ισα – ίσα που ειδικά για τον «Μπάκα», ευχής έργον θα ήταν να βλέπει έναν ανταγωνιστικό επιτελικό μέσο, μπας και πάρει και καμιά ανάσα που θα τον βοηθούσε να βελτιώσει την απόδοσή του.
Προς στιγμήν, λοιπόν, Ταμπόρδα… γιοκ. Ο Παναθηναϊκός ήταν κυριαρχικός σε μεγάλα διαστήματα του πρώτου ημιχρόνου στο Περιστέρι, κυρίως χάρη στην ηγετική φυσιογνωμία του Τσιριβέγια, την παραγωγικότητα των Σάντσες – Μπρέγκου που μοίραζαν σωστά για 45 λεπτά χώρο και αρμοδιότητες υποστηρίζοντας τον Αργεντινό, την απόδοση του Μλαντένοβιτς ο οποίος ως full back ήταν ο πιο επικίνδυνος παίκτης του Παναθηναϊκού εναντίον του Ατρομήτου. Σ’ αυτό το διάστημα ο Παναθηναϊκός ήταν κυριαρχικός, είχε τρεις καλές φάσεις για να ανοίξει το σκορ, αγωνιζόταν εναντίον ενός προβληματικού αντιπάλου που είχε κι εκείνος πολλούς αναπληρωματικούς στην ενδεκάδα του, πεδίο δόξας λαμπρό για τον Ταμπόρδα! Αλλά δυστυχώς για τον ίδιο και τον Παναθηναϊκό… nada που θα έλεγε και ο Ράφα. Γι’ αυτό, άλλωστε, πλην της υποχρεωτικής αλλαγής του Σάντσες από τον Σιώπη στο 46’, η πρώτη αντικατάσταση του Μπενίτεθ ήταν ο Τετέ με τον Ταμπόρδα…
Απαίδευτος τακτικά, αργός, εκτός ρυθμού, αλλά… υπομονή
Προφανώς, η τεχνική δεν του λείπει. Προφανώς, θα πρέπει να περιμένουμε, διότι στην Αργεντινή έκανε πολλές ομορφιές. Ισως, όμως σε ένα άλλο στυλ ποδοσφαίρου. Πιο σκληρό, αλλά και πιο αργό. Σ’ ένα στυλ που πρέπει να είσαι επιπέδου Ρικέλμε για να κάνεις σπουδαία καριέρα στην Ευρώπη τη σήμερον ημέρα αν είσαι τόσο αργός, τόσο «βαρύς» και τόσο τακτικά απαίδευτος.
Η έλλειψη χημείας με τους συμπαίκτες του ήταν εμφανής, όπως και η έλλειψη ρυθμού, γι’ αυτό κι ας μην βιαζόμαστε να κρίνουμε τόσο αυστηρά. Σ’ αυτή την ποδοσφαιρική ζωή υπάρχουν οι «Εσε» που προσαρμόζονται άμεσα, υπάρχουν και οι «Μπορέλι» που έχουν τα «κουμπιά» τους και χρειάζονται χρόνο. Δυστυχώς, όμως, αυτή την περίοδο ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να βασιστεί σε Ταμπόρδα… βασικό. Δεν μπορεί να βασιστεί ούτε στον Ρενάτο Σάντσες που μπήκε πάλι στα πιτς για δυο εβδομάδες. Του λείπει και ο Μπακασέτας που αναμένεται να επιστρέψει στην επανέναρξη του πρωταθλήματος, στις 22 Νοεμβρίου, εκτός κι αν προλάβει να παίξει ως αλλαγή με τον ΠΑΟΚ. Ποιοι μένουν για τη μεσαία γραμμή;
Οι διαθέσιμοι χαφ και η ωραία ιδέα για τρεις στόπερ
Ο Τσιριβέγια που είναι σε δυο σερί ματς ο «κόουτς» του Μπενίτεθ μέσα στο γήπεδο και ο MVP του Παναθηναϊκού, αλλά δεν προβλέπεται να βγει… ποτέ. Ο Τσέριν που ξεκουράστηκε χθες, αλλά έχουμε τονίσει πολλάκις ότι έχει χαμηλό ταβάνι και είναι πρόβλημα του Παναθηναϊκού που ακόμα παραμένει ο πιο «μοντέρνος» χαφ του! Ο Σιώπης που θα ξεκινά από τον πάγκο. Και ο ωραίος νέος Μπρέγκου που ήταν παραγωγικός και έπαιξε έξυπνα χθες, αλλά προς το παρόν μπορεί να έχει μόνο «υποστηρικτικό» ρόλο στο ρόστερ. Αυτοί είναι οι χαφ στους οποίους μπορεί να βασιστεί προσώρας ο Μπενίτεθ, ο οποίος ουδεμία ευθύνη έχει για το ότι ο Παναθηναϊκός το καλοκαίρι όχι μόνο δεν κατάφερε να καλύψει επάξια την απώλεια του Ουναϊ, αλλά ούτε καν του Μαξίμοβιτς! Αντε να δούμε ποιους και πόσους μέσους θα πάρει τον Ιανουάριο ο Ράφα…
Η λειψανδρία γενικώς (Πελίστρι που ίσως να είναι έτοιμος ενόψει ΠΑΟΚ, Ντέσερς, Καλάμπρια), αλλά και ειδικώς στη μεσαία γραμμή (Μπακασέτας, Σάντσες, προβληματική εικόνα Ταμπόρδα) είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει ο Μπενίτεθ στα επόμενα ματς με Βόλο, Μάλμε, ΠΑΟΚ. Πώς θα την… παλέψει μόνο εκείνος ξέρει. Χθες, πάντως, στο Περιστέρι, ήταν ωραία ιδέα το 3-5-2 για να ταιριάξει τα χαρακτηριστικά των διαθέσιμων παικτών του σε πιο λειτουργικό σχήμα. Ισως να το αποφάσισε για να «κουμπώσει» στο 3-4-3 του Ατρομήτου, ίσως για να αισθάνεται πιο ασφαλής επειδή στην ενδεκάδα είχαν συμπεριληφθεί δυο μικροί και αρκετοί με μικρό χρόνο συμμετοχής.
Ισως, όμως, να πρέπει να επιμείνει σ’ αυτό το 3-5-2 για τα τρία επόμενα ματς, ώστε να αξιοποιήσει και τους δυο καλούς στο build up στόπερ του (Τουμπά, Πάλμερ – Μπράουν) και τους καλούς επιθετικά ακραίους μπακ του (Κυριακόπουλος, Μλαντένοβιτς) και την αθλητικότητα του Κώτσιρα, αλλά και να καλύψει τα κενά στη μεσαία γραμμή του. Είτε με υπηρεσιακό καθαρό «δεκάρι» (Τετέ ή Τζούρισιτς), και δύο επιθετικούς, είτε με Τετέ – Τζούρισιτς ταυτόχρονα στην ενδεκάδα, πιο κοντά στον Σφιντέρσκι ή στον Πάντοβιτς.
Ο Πάντοβιτς πιο δυναμικά στο rotation
Ο Σέρβος φορ, παρεμπιπτόντως, εν αντιθέσει με τον Ταμπόρδα, φαίνεται έτοιμος! Χρόνο χρειάζεται και σύνδεση με τους συμπαίκτες του. Εχει τις κινήσεις με και δίχως την μπάλα, έχει τη δύναμη, έχει τα τρεξίματα. Εχει και ανεβασμένο κέφι, μετά τη συμπερίληψή του στην ευρωπαϊκή λίστα αντί του Ντέσερς. Ναι, αυτός, όπως και ο Μπρέγκου, ωφέλιμο θα ήταν για τον Παναθηναϊκό να μπουν πιο δυναμικά στο rotation πια. Όχι εξ ανάγκης, αλλά κατ’ επιλογή.
Πηγή: Gazzetta
