Του Γιάννη Σερέτη
Δοκάρι και μέσα μάγκας, δοκάρι και έξω… δάγκας, έτσι δεν λέμε ανέκαθεν; Στην Κρακοβία ο Παναθηναϊκός το έζησε από την ανάποδη στο 89′: δοκάρι και έξω η Σαχτάρ που έπαιζε με δέκα παίκτες. Φαντάζεστε τι θα γινόταν τότε με αποκλεισμό από δέκα παίκτες σε ουδέτερη έδρα από πολύ καλή, αλλά «ξεριζωμένη» ομάδα;
Το έζησε από την ανάποδη το βράδυ της Κυριακής. Ο «φρέσκος» Μπένιαμιν Βέρμπιτς θυμήθηκε τα ατίθασα νιάτα του απέναντι στον κατάκοπο και ελαφρώς τραυματία, Ντάβιντε Καλάμπρια, τον «χόρεψε» κανονικά, 1-1 στην κλειστή γωνία, δοκάρι και μέσα στο 87′. Από την αποθέωση και τη φουλ θετική ενέργεια πριν από το ματς και στο πρώτο ημίχρονο, στη γκρίνια, τις αποδοκιμασίες και όλα τα… συμπαραμαρτούντα στο δεύτερο μέρος και στο τέλος του αγώνα.
Μόνο στον Παναθηναϊκό μιλούν για «πρωτάθλημα»…
Δεν την ξέρουν καλά τη Λεωφόρο ο Βιτόρια και οι παίκτες. Πήραν την Κυριακή μια πρώτη γεύση. Και από την καλή και από την ανάποδη. Μα η επόμενη φορά που θα την επισκεφτούν δεν θα είναι τόσο… χαλαρή όπως με τον Λεβαδειακό. Kυριακή 21 Σεπτεμβρίου, Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός. Κι όποιος αντέξει…
Το σημαντικότερο είναι να αντέξει ο προπονητής, ο οποίος πολλάκις σε δηλώσεις του κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας εστίασε στο πόσο εύθραστος είναι συνολικά ο οργανισμός του Παναθηναϊκού. Το κατάλαβε πέρυσι για τα καλά το βάρος που κουβαλάει αυτό το κλαμπ μετά από την ισοπαλία στις Σέρρες. Και το… χώνεψε μετά το αλησμόνητο 3-1 επί της Λαμίας. Και επειδή το χώνεψαν νωρίς τότε ο Βιτόρια και ο Παναθηναϊκός, γι’ αυτό και σκλήρυναν στα play offs, στα οποία η ΑΕΚ είχε μπει με ελπίδες για comeback τίτλου. Η ΑΕΚ η οποία μέχρι και το 0-1 του Τσικίνιο στη Νέα Φιλαδέλφεια είχε σοβαρές προσδοκίες για τίτλο, αλλά τελικά κατέρρευσε με 0/6…
Ο ρεαλιστικός στόχος με οκτώ νέους βασικούς
Τώρα, όμως; Εφέτος; Δεν ακούγεται τίποτα από την Ενωση για πρωτάθλημα. Δεν ακούγεται τίποτα από τον ΠΑΟΚ για το πρωτάθλημα. Μόνο από τον Παναθηναϊκό ακούγεται σαν από κασέτα. Σχεδόν από κάθε νέο παίκτη! Πώς να πάρει, όμως πρωτάθλημα μια ομάδα με οκτώ νέους βασικούς στην ενδεκάδα; Διότι αν δεν κάμω λάθος, εκτός της «μάχης» Λαφόν – Ντραγκόφσκι, οι Καλάμπρια, Κυριακόπουλος, Τουμπά, Πάλμερ – Μπράουμ, Τσιριβέγια, Ρενάτο Σάντσες, Ταμπόρδα, Ντέσερς για βασικοί προορίζονται – ορισμένοι ήδη είναι επί δύο μήνες – στελέχη της αρχικής ενδεκάδας… Μόνο η ΑΕΚ του Αλμέιδα κατάφερε με τόσο πολλούς νέους παίκτες να στεφθεί πρωταθλήτρια τα τελευταία χρόνια. Χωρίς ευρωπαϊκά ματς όμως, τότε. Και με πολύ «φρου – φρου» υπέρ της και με μεγάλη «αυτοκτονία» του Παναθηναϊκού που είχε δώσει ρεσιτάλ αποτυχίας στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου.
Οπως και πέρυσι, λοιπόν, έτσι και εφέτος, πρωταρχικός στόχος του Παναθηναϊκού πρέπει να είναι η δόμηση της ταυτότητάς του. Πρώτα να φτιάξει τη δική του ομάδα και μετά να κοιτάζει πάνω του, κάτω του, γύρω του, δηλαδή το πρωτάθλημα. Ειδικά από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός δείχνει σούπερ ενισχυμένος ενόψει και της φθοράς στο Champions League και ο ΠΑΟΚ με τις κινήσεις που έκανε, την παραμονή «Ντέλια» και τον Ζαφείρη από Γενάρη στην Τούμπα δεν μπορεί να είναι χειρότερος από πέρυσι. Γι’ αυτό και ο Παναθηναϊκός χρειάζεται πάρα πολύ τις νίκες στην αρχή της σεζόν, ώστε να κερδίζει χρόνο, μαζί με τα θετικά vibes των φίλων του και την αυτοπεποίθηση – συσπείρωση στο εσωτερικό του.
Τι έκανε ο Βιτόρια στο δεύτερο ημίχρονο;
Το μεγάλο κάζο στο ματς με τον Λεβαδειακό οφείλεται και στον Βιτόρια, όχι μόνο στους παίκτες. Οπως λοιπόν, σχεδόν σε όλα τα ευρωπαϊκά παιχνίδια του Παναθηναϊκού ο Πορτογάλος πήρε δίκαια τους επαίνους για το πλάνο του ανάλογα με τον αντίπαλο, έτσι και τώρα ήρθε ή ώρα της κριτικής για τις επιλογές του στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα με τον Λεβαδειακό.
Ο Βιτόρια, γνωρίζοντας την κόπωση επτά εκ των έντεκα παικτών που επέλεξε ως βασικούς, επένδυσε σε ένα και μοναδικό σχέδιο: να μπει ο Παναθηναϊκός πολύ δυνατά, να «καθαρίσει» το ματς και εν συνεχεία να διαχειριστεί συντηρητικά το προβάδισμά του. Δεν ήταν λανθασμένη η λογική του, ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να είχε προηγηθεί με 3-0 στο 30′. Ομως οι ευκαιρίες δεν έγιναν γκολ και ο κόουτς δεν είχε αξιόπιστο Plan B όπως αποδείχθηκε στη ροή του αγώνα.
Eκανε πολλά λάθη στο β΄ημίχρονο ο Πορτογάλος, αλλά το σημαντικότερο ήταν ότι με τις αλλαγές του «σμπαράλιασε» τη μεσαία γραμμή της ομάδας. Πρώτα με την αλλαγή Μπακασέτα – Σάντσες. Ο Πορτογάλος αντί να παίξει στη θέση του αρχηγού της εθνικής Ελλάδας πήγε και «κόλλησε» δίπλα στον Τσιριβέγια για να παίρνει τις πρώτες μπάλες. Ετσι δημιουργήθηκε μια τεράστια απόσταση από τους δυο χαφ μέχρι τον Σφιντέρσκι, καθώς ο Τσέριν έπαιζε με οικονομία δυνάμεων ως «οκτάρι». Εν συνεχεία, δεύτερη κακή επιλογή. Να αντικαταστήσει τον Σλοβένο χαφ. Και αντί να βάλει τον Σιώπη ώστε να καλύψει με τα τρεξίματά του την «τρύπα», έβαλε το νεαρό Μπρέγκου στο 77′! Να κάνει τι ο Μπρέγκου σε ματς που «έκαιγε» εκείνη τη στιγμή; Ουδείς κατάλαβε!
Θα μπορούσε να είχε βάλει τον Κώτσιρα αντί του κουρασμένου και ελαφρώς τραυματία, Καλάμπρια. Θα μπορούσε να βάλει τον Κυριακόπουλο αντί του Μλαντένοβιτς που δεν έχει ρυθμό. Eβγαλε τον Τετέ στο… 87′ (αν είναι δυνατόν!) και αντί να βάλει τον Γερεμέγεφ έβαλε τον Μαντσίνι! Και τελικά δεν έκανε ποτέ πέμπτη αλλαγή με δύο σέντερ φορ στις καθυστερήσεις! Ηταν, συνολικά, μια κακή βραδιά για τον Βιτόρια όπως και για πολλούς παίκτες. Ενα μάθημα και για τον ίδιο…
Μην «φοβάσαι» τον Ντέσερς…
Μάθημα ήταν και για πολλούς παίκτες του Παναθηναϊκού που προφανώς «χαλάρωσαν» μετά από την πρόκριση επί της Σαμσουνσπόρ και την «καθησυχαστική» εμφάνιση του α’ μέρους. Πλήρωσε πάλι την αστοχία του ο Παναθηναϊκός και ο Σίριλ Ντέσερς με τον Ταμπόρδα και τον Σάντσες καλείται να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Ναι, χάνει πολλά γκολ ο Νιγηριανός. Βάζει, όμως, επίσης πολλά! Φορ που βάζει και χάνει εν αφθονία σε όλες τις ομάδες που έχει αγωνιστεί, μην τον φοβάσαι! Δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για τον Ρενάτο και τον Ταμπόρδα. Αυτοί είναι «στοιχήματα», για διαφορετικούς, προφανώς, λόγους. Αν τα «κερδίσει» ο Παναθηναϊκός, θα φτιάξει γρήγορα μια πολύ καλή ομάδα. Μέχρι εκεί…μό της ισοπαλίας.
Πηγή: Gazzetta
