Του Γιάννη Σερέτη
Πανηγυρίστηκε δεόντως η νίκη του Παναθηναϊκού επί του Παναιτωλικού. Από παίκτες, προπονητικό τιμ, στελέχη, οπαδούς, όλους! Απολύτως φυσιολογικό κι ανθρώπινο. Αυτός ο εφετινός Παναθηναϊκός γενικώς δεν έχει πολλές… χαρές. Δεν έχει ούτε μία νίκη σε ντέρμπι, ήταν σταθερά κάτω από την τέταρτη θέση, δεν έχει παρουσιάσει κάτι ξεχωριστό, ακόμα ψάχνει την ταυτότητά του.
Οι περισσότεροι μέχρι το βράδυ της Κυριακής είχαν να θυμούνται τη γκολάρα του Ιωαννίδη στο Λανς, το 0-1 του Τετέ στο Αμστερνταμ, τις αποκρούσεις του Ντραγκόφσκι στο δράμα των πέναλτι εκείνης της αλησμόνητης βραδιάς και ασφαλώς το μαγικό δεκάλεπτο και το μεγάλο πανηγύρι στο κατάμεστο ΟΑΚΑ επί της Λανς. That’s all. Μηδέν γκολ με την ΑΕΚ, μηδέν με τον Ολυμπιακό, μηδέν με την ΑΕΚ, μαύρα χάλια στο Conference League έως τώρα, με τι να χαρούν παίκτες και οπαδοί;
Τώρα, όμως, κάτι δείχνει να αλλάζει. Το πρώτο ημίχρονο εναντίον του Παναιτωλικού ήταν απολύτως ενθαρρυντικό – το καλύτερο του Παναθηναϊκού μετά από ένα εντυπωσιακό ημίωρο στο 1-1 εναντίον του Αρη. Μπορεί, όμως, αυτό το ημίχρονο να εξελιχθεί και σε απολύτως παραπλανητικό και αποπροσανατολιστικό, αν ο οργανισμός της ομάδας δεν εξετάσει συνολικά το παιχνίδι στο Αγρίνιο. Γιατί το αναφέρουμε; Διότι… ξεχνάμε κάποια δεδομένα. Το κακό για τους Πράσινους θα είναι να τα υποβαθμίσουν ή να τα παραμερίσουν εκείνοι, όχι εμείς.
Η αστοχία, η θολούρα και οι σέντερ φορ
Πρώτο ζήτημα: Το πρόβλημα της αστοχίας παραμένει άλυτο. Το 0-1 του Τζούρισιτς επιτεύχθηκε στο 10’ και από τότε έως και το 1-2 του Αράο στο 92’ ο Παναθηναϊκός πέταξε έξι σπουδαίες φάσεις για δεύτερο γκολ! Τρεις φορές ο Τετέ, μία οι Ουναϊ – Τζούρισιτς στην ίδια φάση και άλλες δύο ο Γερεμέγεφ απέτυχαν να σκοράρουν από πολύ πλεονεκτική θέση. Πολύ σημαντικό: όλες, μα όλες αυτές οι φάσεις ήταν προϊόν συντονισμένων επιθέσεων, είτε σε σετ παιχνίδι είτε σε κόντρα επίθεση: δείγμα τεράστιας βελτίωσης. Ομως ο Παναθηναϊκός το άφησε το ματς «ανοιχτό». Και γι’ αυτό κόντεψε να το πληρώσει ακριβά λόγω του δεύτερου ζητήματος…
Δεύτερο πρόβλημα: Το black out μετά την ισοφάριση του Γιάννη Μπουζούκη στο 52’. Χάθηκε η ηρεμία, η κυκλοφορία της μπάλας, οι κερδισμένες μονομαχίες, το καθαρό μυαλό. «Χάθηκε» ο Παναθηναϊκός σε ματς – ροντέο που δεν του ταιριάζει και δεν αρέσει στον Βιτόρια. Οχι για 5-10 λεπτά, αλλά μέχρι το 80′! Ανασφάλεια, κακή αμυντική οργάνωση, τρεις σπουδαίες ευκαιρίες οι Αγρινιώτες για το 2-1. Είναι λογικό: αυτή η ομάδα δεν έχει κάνει «ολική ανατροπή», δεν έχει νικήσει ούτε σε ένα ντέρμπι, μόλις προχθές πήρε την πρώτη buzzer beater νίκη της! Μπορεί να το διορθώσει ο Βιτόρια, εφόσον συνεχίζονται οι νίκες. Και πρέπει να το διορθώσει, διότι διαφορετικά αυτό το -2» από την κορυφή θα είναι απλώς ένα «στιγμιότυπο» το οποίο θα χαθεί μετά από κάποιες αγωνιστικές.
Κατά τα λοιπά… υπομονή κι ελπίδα!. Για τις μεταγραφές και τον Ιωαννίδη. Διότι ο Παναθηναϊκός χωρίς πολλά γκολ από τους φορ του, δεν υπάρχει περίπτωση έστω να διεκδικήσει τον τίτλο. Και… θα δούμε τι θα δούμε για στόπερ, χαφ και αριστερό μπακ…
Y.Γ. Ο τίμιος Χεφτέ Μπετανκόρ έχει πετύχει γκολ σε εννέα διαδοχικά ματς. Εχει πετύχει 11 γκολ συνολικά, 9+2 σε πρωτάθλημα και Κύπελλο. Εχει 5,9 Χgoals στη Stoiximan Superleague, της οποίας είναι δεύτερος σκόρερ με εννέα τέρματα, πίσω μόνο από τον κορυφαίο, Αγιούμπ Ελ Καμπί – τα τρία εξ’ αυτών με πέναλτι. Ο τίμιος Χεφτέ Μπετανκόρ στα 31 του είναι η πιο value for money μεταγραφή τoυ πρωταθλήματος: τον απέκτησε πέρυσι ο Πανσερραϊκός του Πάμπλο Γκαρσία, ως ελεύθερο από την ρουμανική Κλουζ και ο γυρολόγος Ισπανός που έχει παίξει σε 13 ομάδες (!) βάζει κατά μέσο όρο ένα γκολ ανά δύο ματς με τα «Λιοντάρια». Μια χαρά επιλογή μέσα στα πόδια του ΠΑΟΚ – που έχει και καλή σχέση με τους Σερραίους- και του Παναθηναϊκού ως εναλλακτική λύση ήταν το προηγούμενο καλοκαίρι…
Υ.Γ. 1: Συμβαίνουν και σε καλύτερες οικογένειες: «Υπήρξαν κάποιοι που έπαιξαν και δεν έπρεπε να αγωνιστούν, το έκαναν ακόμα κι όταν τραυματίστηκαν» είπε ο Ντε Μπρόινε. Εξευτελίζοντας τους πάντες στο club…
Y.Γ.2: Συμβαίνουν και σε καλύτερες οικογένειες Νο 2: Λήγουν το καλοκαίρι τα συμβόλαια Σαλάχ, Φαν Ντάικ και Τρεντ Αλεξάντερ Αρνολντ, δηλαδή ενός εκ των καλύτερων επιθετικών στον κόσμο, πιθανότατα του κορυφαίου στόπερ παγκοσμίως και ενός εκ των καλύτερων δεξιών μπακ. Και η Λίβερπουλ όχι μόνο δεν έχει συμφωνήσει μαζί τους για παραμονή, αλλά τουλάχιστον με τον Σαλάχ δεν έχει καν ξεκινήσει συζητήσεις, παρότι από τον Ιανουάριο μπορούν να υπογράψουν όπου θέλουν. No comment…
Υ.Γ. 3: Ολη τη χημεία του ο Ολυμπιακός τη βρήκε όταν ο «Μέντι» κατέληξε για τη θέση του Μπάμπη Κωστούλα, ουσιαστικά από το ματς με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, κι όταν αποφάσισε να καθιερώσει του Μουζακίτη στη μεσαία γραμμή και τον Ροντινέι (στα περισσότερα ματς) ως εξτρέμ. Από ‘κει και πέρα ήταν θέμα χρόνου για τους Ερυθρόλευκους με τις αποτυχημένες μεταγραφές να βελτιωθούν. Προσοχή όμως στην υπερ-χρησιμοποίηση των μικρών, διότι το μυϊκό σύστημα καθενός είναι διαφορετικό, τα ματς στο Europa League και στη Superleague δεν έχουν καμία σχέση με την Κ-19 και το Youth League. Kαι τα μούσκουλα δεν είναι ISO αντοχής και ανθεκτικότητας.
Πηγή: Gazzetta
