Ο Μίρλιντ Ντάκου είναι Αλβανός σέντερ-φορ που βιοπορίζεται στη Ρωσία. Ρουμπίν Καζάν. Οχι ακριβώς golden boy. Μετά το 2-2 της Αλβανίας με την Κροατία, πήρε ντουντούκα και κραύγαζε μαζί με θεατές…ευγενή συνθήματα τύπου “θάνατος στους Σέρβους”. Τόσο, του κόβει! Στη Ρουμπίν σημειωτέον, έχει συμπαίκτες Σέρβους. Ζήτησε συγγνώμη, η UEFA του έριξε δύο αγωνιστικές, δεν έπαιξε στο τρίτο ματς των Αλβανών, δεν ξανάπαιξε στο EURO 2024, πήρε και υπόλοιπο ποινής (για να εκτίσει το φθινόπωρο) στο Nations League. Και είκοσι δύο αγωνιστικές να του έριχναν, κακό δεν θα ήταν.
Ο Μπέλινγκαμ είναι Αγγλος, η επιτομή του golden boy, και βιοπορίζεται στην πρωταθλήτρια Ευρώπης. Ρεάλ Μαδρίτης. Το γκολ με τη Σλοβακία μπαίνει στην ταινιοθήκη του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, δίπλα στο πέναλτι του Πάνενκα το 1976 και στο μοναδικό “έργο τέχνης” του Φαν Μπάστεν το 1988. Η διαφορά είναι ότι ο Πάνενκα και ο Φαν Μπάστεν, πρώτον το έκαναν σε τελικό και νίκησαν, δεύτερον (το κυριότερο) δεν ένιωσαν ανάγκη να δείξουν τον όγκο και το βάρος των γεννητικών οργάνων τους. Ακόμη χειρότερα, ο Μπέλινγκαμ δεν ζήτησε καμία συγγνώμη για την εμφανέστατη χειρονομία προς τον πάγκο της Σλοβακίας. Ψέλλισε μόνο, μία δικαιολογία νηπίου την ώρα που το πιάνουν στα πράσα να έχει ανοίξει το βάζο με το γλυκό.
Λέγεται στους κανονισμούς, basic rules of decent conduct. Βασικοί κανόνες αξιοπρεπούς συμπεριφοράς. Ο Μπέλινγκαμ, είμαι βέβαιος, θα τιμωρηθεί με πρόστιμο και ο φάκελος θα κλείσει. Τουλάχιστον, υποτίθεται, ελέγχθηκε. Ο Ράις που, με τη λήξη της αναμέτρησης, κατευθύνθηκε στον προπονητή της Σλοβακίας και αρπάχτηκε, ένα άλλο τυπικό golden boy, δεν ελέγχθηκε καν. Η Daily Mail (γιατί δεν κάνουν παντού “πατριωτική” δημοσιογραφία, κάπου κάνουν κανονική δημοσιογραφία) ανέθεσε σε ειδικό που διαβάζει χείλη, lip reader, να βρει τι είπε ο Ράις στον αντίπαλο προπονητή.
Ο ειδικός το βρήκε, η εφημερίδα το δημοσίευσε, ο Ράις αποκάλεσε τον προπονητή “καραφλό μ…ί”. Ο προπονητής της Σλοβακίας, Ιταλός, πράγματι είναι καραφλός. Η UEFA που διαθέτει μηχανισμό να ενημερώνεται άμεσα για ο,τιδήποτε δημοσιεύεται και την αφορά, ακόμη κι αν είναι σε ιστοσελίδα του Καζαχστάν ή της Ισλανδίας, εδώ δεν καταλάβαμε να συγκινήθηκε. Ο προπονητής της Σλοβενίας όμως, που κάτι (φαντάζομαι αρκετά πιο light) είπε στον διαιτητή με την Πορτογαλία για το πέναλτι στην παράταση, εννοείται πως αποβλήθηκε (ορθώς) προτού προλάβει να σταυρώσει δεύτερη κουβέντα. Decent conduct. Ολοι είναι ίσοι, έναντι του κανονισμού. Μερικοί απλώς, είναι μάλλον λίγο πιο ίσοι.
Φυσικά η Αγγλία μπορεί θαυμάσια, να αποκλειστεί από την Ελβετία και με Μπέλινγκαμ+Ράις στην ενδεκάδα. Βασικά, θα μπορούσε να αποκλειστεί από οποιαδήποτε ομάδα παίζει στον επικείμενο προημιτελικό γύρο. Είναι εξόφθαλμο, ότι βγαίνουν στον αγωνιστικό χώρο και δεν διαθέτουν κανένα σχέδιο. Κανένα τρόπο, δουλεμένο και εμπεδωμένο, για να παίζουν το beautiful game. Η απόδραση με τη Σλοβακία, ήταν 200% ποδοσφαιρική τυχαιότητα. Η πιθανότητα να ξαναγίνει, είναι μηδενική. Εξόφθαλμο μεν, όχι εξωφρενικό δε. Το μη-σχέδιο έρχεται και απεικονίζει τη μη-σχολή. Οι Αγγλοι δεν έχουν προπονητές. Οπως οι Ιταλοί, οι Πορτογάλοι, οι Ολλανδοί, οι Αργεντινοί, οι Γερμανοί, οι Ισπανοί. Αγγλος προπονητής, το ίδιο όσο και Βραζιλιάνος προπονητής, το είδος δεν υπάρχει.
Μιλώντας για το beautiful game. Είναι ευτύχημα ότι έρχεται, και αδημονούμε, Ισπανία-Γερμανία. Οι δύο ομάδες, που έχουν σκοράρει το πιο πολύ στη διοργάνωση. Οι ομάδες ένα και δύο, ή ένα και τρία, ή δύο και τρία, σε όλες τις “καλές” κατηγορίες στατιστικής. Αριθμός επιθέσεων, αριθμός τελειωμάτων, αριθμός εύστοχων τελειωμάτων, ασίστ, ακρίβεια πάσας. Η Ισπανία ομολογουμένως, φέρει το “κάτι περισσότερο” σε χάρισμα. Εχουν βάλει 5/9 γκολ…με αριστερό πόδι. Δεν γίνεται αυτό, ποτέ! Εχουν την υψηλότερη ικανότητα, στο ασύλληπτα δύσκολο να κάνουν σέντρα και να βρίσκουν συμπαίκτη στην κατάμεστη περιοχή. Μία σέντρα στις τρεις, πηγαίνει σε συμπαίκτη. Ούτε αυτό, ως ποσοστό, γίνεται!
Πριν τις 14 Ιουνίου, το “θέμα” του EURO 2024 ήταν…αν θέλεις τρόπαιο, πρέπει να νικήσεις τη Γαλλία. Πριν τη μάχη της τελικής ευθείας πλέον, το θέμα έχει αλλάξει. Αν θέλεις τρόπαιο, πρέπει να νικήσεις την Ισπανία. Η Γαλλία έφτασε στους “8” με μόλις τρία γκολ, δύο αυτογκόλ και ένα πέναλτι! Της έκατσε, η αστάθμητη αναποδιά με τη μυτούλα του Μ’Μπαπέ. Για την ώρα, οι σταρ του ανσάμπλ είναι οι τέσσερις αμυντικοί και ο Καντέ. Στα τέσσερα παιγνίδια τους να διευκρινίσουμε, στις δύο νίκες και στις δύο ισοπαλίες, και στα τέσσερα ήταν καλύτεροι. Δεν έκλεψαν, κανένα. Ηταν καλύτεροι, δεν είναι καλοί. Δεν παύει να είναι “μέρος της δουλειάς” του προπονητή, στην όποια ειδική συνθήκη (όπως αυτή με τον Μ’Μπαπέ) να επινοήσει αυτοσχεδιάζοντας. Ο Φερνάντο Σάντος διαχειρίστηκε τελικό EURO το 2016, με τον Κριστιάνο Ρονάλντο τραυματία από το δεκαπεντάλεπτο.
Το μισό-μηδέν σώζει, μέχρις ενός σημείου της διαδρομής. Αντε να τα βγάλει η Γαλλία πέρα έτσι, και με την Πορτογαλία. Υστερα, δεν θα τα βγάλει πέρα. Η Γαλλία αποδεικνύεται πως έχει συνδέσει άρρηκτα την τύχη της, με το νούμερο-ένα του σημερινού κόσμου. Τον Μ’Μπαπέ. Η Πορτογαλία έχει συνδέσει όλη τη μοίρα της, με το νούμερο-δύο του παλαιού κόσμου. Η ομοσπονδία, δεν προσλαμβάνει προπονητή για την ομάδα. Θέλει εκείνον που θα δώσει στον Κριστιάνο Ρονάλντο, την καλύτερη accommodation μέσα στην ομάδα. Την τακτοποίηση. Δράματα και κλάματα, περιττεύουν. Η ανάλυση είναι αποκαλυπτική.
Η Πορτογαλία είναι, by far, η ομάδα που στο EURO 2024 κάνει τις πιο πολλές σέντρες. Εχει 123, ενώ η αμέσως επόμενη (ομάδα) 89. Η απόσταση, παραείναι μεγάλη. Δείχνει πέραν πάσης αμφιβολίας, τη συλλογική στόχευση. Εμμονική στόχευση. Ο αποκλειστικός αποδέκτης σε αυτό το φεστιβάλ της σέντρας, προς το παρόν καταγράφει στη διοργάνωση δύο πρωτιές. Μία είναι, ο αριθμός των τελειωμάτων. Είκοσι. Τη μετατροπή των τελειωμάτων σε γκολ, την ξέρουμε. Μηδέν στα είκοσι. Η άλλη πρωτιά, είναι ο αριθμός των όφσαϊντ. Κανείς άλλος ποδοσφαιριστής του EURO 2024 δεν έχει βγει όφσαϊντ τόσες φορές, όσες ο Κριστιάνο Ρονάλντο.
Με το να είναι “αποκλειστικός αποδέκτης” ο Κριστιάνο Ρονάλντο εξάλλου, η Πορτογαλία είναι πρώτη (εκτός από τις σέντρες) και σε κάτι άλλο. Στα blocked τελειώματα. Μία ανεπιθύμητη, πλην εύλογη, πρωτιά. Οταν ο αντίπαλος ξέρει πού θα πάει η μπάλα, δεν είναι δύσκολο να στήσει το μπλόκο. Ζεις και πεθαίνεις με τον Κριστιάνο Ρονάλντο, συνεπώς. Μόνον ένας, τόλμησε το Πείραμα της Λουσάιλ. Να δείξει πώς μπορεί να είναι η ζωή, με τον Κριστιάνο Ρονάλντο όχι απαραιτήτως στον πρώτο ανδρικό ρόλο. Πολύ γρήγορα, έχασε τη δουλειά του. Ο εκάστοτε επόμενος, ξέρει τι (δεν) πρέπει να κάνει.
Πηγή: Sdna
