Του Φώτη Βαϊτσόπουλου
Στον αθλητισμό της Σοβιετικής Ένωσης και μετέπειτα Ρωσίας, πολλοί διεκδίκησαν τον τίτλο του «Τσάρου». Αυτός που δικαιούται να λέει ότι ήταν ο «Τσάρος της πισίνας» ήταν ο Βλάντιμιρ Σαλνίκωφ, ο σπουδαιότερος κολυμβητής που ανέδειξαν ποτέ οι Ρώσοι και ένας από τους καλύτερους κολυμβητές όλων των εποχών.
Ο Βλάντιμιρ Σαλνίκωφ γεννήθηκε στο Λένινγκραντ της Ρωσίας το 1960 και 20 χρόνια αργότερα έφτασε να γίνει ο καλύτερος κολυμβητής μεσαίων και μεγάλων αποστάσεων στην πισίνα.
Μόλις στα 16 του, στους Ολυμπιακούς του Μόντρεαλ το 1976, αν κα τερμάτισε 5ος στον τελικό των 1.500μ. ελεύθερο έσπασε το πανευρωπαϊκό ρεκόρ του αγωνίσματος.
Στα 18 του ήταν παγκόσμιος ρέκορντμαν και στα 400μ. ελεύθερο και στα 1.500μ. ελεύθερο.
Στα 19 του ήταν κάτοχος των καλύτερων επιδόσεων στα 400μ. ελεύθερο, στα 800μ. ελεύθερο και στα 1.500μ. ελεύθερο.
Πριν καν συμπληρώσει τα 20 του ήταν Χρυσός Ολυμπιονίκης, κάτοχος του Παγκοσμίου ρεκόρ στις τρεις αποστάσεις και ταυτόχρονα ήταν ο πρώτος κολυμβητής που κατέβαινε τα 15 λεπτά στο αγώνισμα των 1.500μ. ελεύθερο και τα 8 λεπτά στο αγώνισμα των 800μ. ελεύθερο.
Στους Ολυμπιακούς αγώνες της Μόσχας το 1980, μέσα στην πατρίδα του, ο Βλάντιμιρ Σαλνίκωφ κάλυψε τα 1.500μ. στο ελεύθερο σε χρόνο 14.58.27, σπάζοντας κατά 4 δευτερόλεπτα το προηγούμενο παγκόσμιο ρεκόρ της απόστασης.
Ήταν τέτοια η μεγάλη του κλάση, που ο δεύτερος και ο τρίτος του τελικού είχαν 16 δευτερόλεπτα διαφορά από τον ασύγκριτο 20χρονο τότε Σοβιετικό κολυμβητή!
Τέσσερα χρόνια μετά, ο Ρώσος πρωταθλητής δεν είχε την ευκαιρία να διπλασιάσει τις νίκες του στο Λος Άντζελες. Το μποϋκοτάζ των Σοβιετικών με πρόφαση την εισβολή των Αμερικάνων στη Γρανάδα, ως αντίποινα για την μη συμμετοχή των Αμερικάνων στους Ολυμπιακούς της Μόσχας το 1980 λόγω του πολέμου των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν, στέρησε από τον Βλάντιμιρ το δεύτερο συνεχόμενο χρυσό μετάλλιο.
Στους Ολυμπιακούς της Σεούλ το 1988, ο Βλάντιμιρ Σαλνίκωφ ήταν πλέον πολύ μεγάλος για κολυμβητής. Είχε συμπληρώσει τα 28 του χρόνια και ήταν αδύνατον για έναν τόσο μεγάλο σε ηλικία κολυμβητή να έχει όνειρα για μετάλλιο. Πόσο δε για χρυσό.
Ο αρχιπροπονητής της Κολυμβητικής ομάδας της Σοβιετικής Ένωσης δεν υπολόγιζε στην παρουσία του Βλ.Σαλνίκωφ στους αγώνες της Σεούλ. Η ηλικία του ήταν άκρως απαγορευτική. Δεν ήταν ανάμεσα στις 3 αρχικές επιλογές των Σοβιετικών για τα 1.500μ. ελεύθερο.
Μετά όμως από κρατική παρέμβαση η συμμετοχή του έγινε πραγματικότητα και συμπεριλήφθη στην Σοβιετική Κολυμβητική αποστολή στα 1.500μ. ελεύθερο.
Κανείς όμως δεν του έδινε τύχη, όχι μόνο για το Χρυσό αλλά ούτε καν για μετάλλιο.
Η σχεδόν πεντάχρονη απουσία του από τις καλές επιδόσεις και από τα ρεκόρ είχαν δημιουργήσει μια εικόνα αμφιβολίας για την αγωνιστική κατάσταση του Σοβιετικού ρέκορντμαν.
Ποιος 28χρονος κολυμβητής θα μπορούσε να τα βάλει με την καλπάζουσα νεολαία;
Μόνο ο Βλάντιμιρ Σαλνίκωφ.
Έχοντας το Ολυμπιακό ρεκόρ, που είχε σημειώσει το 1980 στη Μόσχα, αλλά και το παγκόσμιο από τις 22/2/1983 με 14.54.76, ο Σαλνίκωφ είχε τουλάχιστον μία 5ετία να φτάσει σε αυτούς τους χρόνους. Θεωρούνταν ως «παλαίμαχος» κολυμβητής και κανείς δεν τον υπολόγιζε στον τελικό.
Όταν όμως ακούστηκε η κόρνα της εκκίνησης, ο Σοβιετικός πρωταθλητής ήταν στο στοιχείο του, το νερό, να μετράει τα πλακάκια πηγαίνοντας πέρα δώθε στην Ολυμπιακή Κολυμβητική πισίνα της Σεούλ.
Φαβορί του αγώνα ήταν ο 24χρονος Αμερικάνος Ματ Τσιετλίνσκι, ο 23χρονος Δυτικογερμανός Στέφαν Πφάϊφερ και ο 21χρονος Ανατολικογερμανός Ούβε Ντάμπλερ, νικητής των 400μ. ελεύθερου στους ίδιους Ολυμπιακούς αγώνες.
Ο Αμερικάνος Ματ Τσιετλίνσκι, άντεξε μόλις 600 μέτρα να κολυμπάει δίπλα από τον Σοβιετικό Πρωταθλητή.
Παρά την απέλπιδα προσπάθεια του Στέφαν Πφάϊφερ να κλείσει την διαφορά στο τελευταίο κατοστάρι, ο Βλάντιμιρ Σαλνίκωφ, πέρα από κάθε προγνωστικό, τερμάτισε πρώτος κατακτώντας το δεύτερο του Χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο!
Ο χρόνος του νικητή (15.00.40) δεν ήταν ούτε Ολυμπιακό ούτε Παγκόσμιο ρεκόρ. Αλλά ποιος ζητούσε από τον 28χρονο Σαλνίκωφ να κάνει Παγκόσμιο ή Ολυμπιακό ρεκόρ; Η νίκη του ήταν η μεγάλη επιτυχία αυτού του σπουδαίου Σοβιετικού Κολυμβητή.
Είναι γνωστή η ιστορία όταν το βράδυ μετά το Χρυσό μετάλλιο, στην συνάντηση όλων των κολυμβητών στο Ολυμπιακό χωριό της Σεούλ, ο Σαλνίκωφ μπήκε στην αίθουσα των αθλητών και προπονητές, κολυμβητές αλλά και παράγοντες της κολύμβησης σηκώθηκαν όρθιοι και για αρκετά λεπτά χειροκροτούσαν τον Σοβιετικό κολυμβητή, αναγνωρίζοντας το μοναδικό του ταλέντο.
Τι καλύτερη αναγνώριση από το θερμό και παρατεταμένο χειροκρότημα των συναθλητών σου;
Μερικούς μήνες μετά η Σοβιετική Ένωση θα τον ανακηρύξει δικαίως ως «Αθλητή της Χρονιάς».
Τα συνολικά του κατορθώματα συνοψίζονται στα εξής:
- 4 Χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια
- 6 φορές κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ στα 400μ. ελεύθερο
- 3 φορές κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ στα 1.500μ. ελεύθερο
- Παγκόσμιος ρέκορντμαν στα 800μ. ελεύθερο
- Δεκάδες μετάλλια σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα
Αν κάποιος πρέπει να φέρει το τίτλο του «Τσάρου της πισίνας» αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από τον Βλάντιμιρ Σαλνίκωφ.
Μπορείτε να δείτε την κούρσα του «Τσάρου της πισίνας» Βλάντιμιρ Σαλνίκωφ στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ το 1988 εδώ.
Πηγή: Sports History
