Του Γιάννη Σερέτη
“Rafalution”, ναι, το είδαμε κι αυτό! Πρεμιέρα στη Λεωφόρο, ένα μικρό πανό, εμπνευσμένο από τις glory days της Λίβερπουλ και της Νιουκάστλ με την οποία ο Μπενίτεθ έζησε και τον υποβιβασμό και τον προβιβασμό. Ηταν ένα από τα πολλά που του άρεσαν στην πρεμιέρα του στη Λεωφόρο. Του είχαν λείψει οι κάμερες, οι φωτογραφίες, οι αγκαλιές με παιδάκια και μεγαλύτερους. Στην «Τσόχα» χθες, στη Βαλένθια πολύ παλιά, στο Anfield αργότερα, τι 40, τι 50, τι 60…
Στο Βοτανικό ως πρωταθλητής
Στα 65 του πια ο Ράφα, δεν είναι ένας προπονητής που ψάχνει το χρήμα. Αν αυτό αναζητούσε από τα 60 έως τα 70 του, ώστε εν συνεχεία να απολαύσει ό,τι θα μπορούσε να γεμίσει τη ζωή ενός ζάπλουτου συνταξιούχου κόουτς θα είχε προ πολλού αποδεχθεί μια από τις τεράστιες προτάσεις που είχε από τους γνωστούς εξωτικούς ποδοσφαιρικούς προορισμούς τα τρία τελευταία χρόνια. Οι επιλογές της Εβερτον, της Θέλτα, του Παναθηναϊκού, δείχνουν ότι το αίμα του βράζει ακόμα! Για πρότζεκτς!
Θα μου πείτε, ποιο είναι το ελκυστικό πρότζεκτ του Τριφυλλιού; Να μπει στο Βοτανικό ως πρωταθλητής. Αυτό καταλαβαίνω ότι είναι το όραμα του Γιάννη Αλαφούζου για τον Μπενίτεθ, ο οποίος δεν νομίζω πως ήρθε στα νότια προάστια για τον ήλιο μας και τις παραλίες μας. Καλά κι αυτά, πολύ καλά, αλλά μπορούσε να τα βρει κι’ αλλού…
Η Rafalution από του… χρόνου
Φοβερά και τρομερά πράγματα από τον Μπενίτεθ ας μην περιμένουμε μέχρι τον Ιανουάριο. Μέχρι τότε θα έχει τη δυνατότητα και να βάλει τις πινελιές του και να αξιολογήσει το ρόστερ και να καταγράψει τις ανάγκες του οργανισμού συνολικά. Τη Rafalution ας την περιμένουμε από την επόμενη σεζόν. Πώς είπατε; Αν θα είναι στον πάγκο του Παναθηναϊκού και του χρόνου ο Ράφα; Θέλω να πιστεύω όπως έλεγε και ο Βασίλης Δανιήλ, ότι θα είναι. Ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων!
Οχι επειδή το είπε ο Αλαφούζος, που τόνισε ότι «ο σύλλογος αλλάζει επίπεδο, στο πλαίσιο μιας συνολικής αναδιοργάνωσης και αναβάθμισης, τόσο του ποδοσφαιρικού όσο και διοικητικού τομέα» και εστιάζοντας στην πρόσληψη Μπενίτεθ – Μπαλντίνι έκανε λόγο για «προσπάθεια που εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλάνο, αναγέννησης και εκσυγχρονισμού του Παναθηναϊκού, το οποίο κορυφώνεται με την κατασκευή του νέου γηπέδου». Ούτε επειδή τον χαρακτήρισε «ηγέτη που γνωρίζει πώς να εμπνέει και να καθοδηγεί μία ομάδα». Αλλά διότι αφ’ενός ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να αλλάζει κόουτς κάθε τρεις και λίγο, αφ’ ετέρου – για να το πούμε λαϊκά – ο Ράφα δεν είναι «Τερίμ».
Δεν θα δοξαστεί στον Παναθηναϊκό, δεν το έχει ανάγκη
Δεν θα βάλει τον Κώτσιρα αμυντικό μέσο για να πούμε όλοι «ουάου», δεν θα βάλει τον Ντέσερς να παίξει μετά από τραυματισμό για να τον χάσει άμεσα για δυο μήνες (α, ρε Φώτη, τι έχεις τραβήξει…), θα κάνει προπονήσεις μεθοδικές με βάση τις σύγχρονες νόρμες του ποδοσφαίρου. Δεν θα κουβαλήσει δικό του μιντιακό επιτελείο, ούτε παρουσιάστηκε με τιμές και επαίνους σε κάποιο χρυσοποίκιλτο ξενοδοχείο ή κάτω από την Ακρόπολη για να παίζουν τα ισπανικά μέσα ενημέρωσης reels και βιντεάκια. Ο Μπενίτεθ δεν τα έχει ανάγκη όλα αυτά. Ηταν στη Λίβερπουλ, τη Ρεάλ, την Ιντερ. Δεν θα… δοξαστεί στον Παναθηναϊκό, ούτε θα γίνει πλούσιος από τον Παναθηναϊκό.
Y.Γ. Αν είσαι η πραγματική Ρεάλ Μαδρίτης, δηλαδή το κατά τεκμήριο κορυφαίο κλαμπ της Ευρώπης, τον Βινίσιους είτε τον τελειώνεις βάζοντάς τον από τώρα σε transfer list, είτε αφήνεις τον Τσάμπι Αλόνσο να διαχειριστεί όπως εκείνος νομίζει το κακομαθημένο παιδάκι, υποστηρίζοντας, όμως, κάθε του απόφαση! Οποια κι αν είναι αυτή. Διότι το χειρότερο στο «clasico» δεν ήταν η συμπεριφορά του τη στιγμή της αντικατάστασής του, σε ντέρμπι που παρακολουθούσαν εκατοντάδες εκατομμύρια τηλεθεατές. Με την αντίδραση αυτή ο ίδιος έκανε κακό στο… image του, αλλά πού να το καταλάβει… Το χειρότερο ήταν ότι δεν πήγε στον πάγκο, αλλά στα αποδυτήρια. Ελλειψη σεβασμού προς το κλαμπ, τους συμπαίκτες, τον προπονητή, τους πάντες. Κι ας επέστρεψε μετά από 5-6 λεπτά: η εικόνα του να βαδίζει από τη φυσούνα προς τα αποδυτήρια ήταν η εικόνα ενός ψευτο-σταρ που γράφει στα παλιά του τα παπούτσια το ματς και την ομάδα στο 73′ επειδή ένας προπονητής αποφάσισε να τον αντικαταστήσει.
Ασχετο-σχετικό: τα ίδια (και χειρότερα) προβλέπονται ως εξέλιξη για τον Γιαμάλ, ο οποίος, λέει, θα αγοράσει την πρώην έπαυλη του ζεύγους Πικέ – Σακίρα αντί 14 εκατ. Ευρώ στα 18 του. Εχει ήδη πάμπολλα άσχημα δείγματα γραφής εκτός αγωνιστικού χώρου και προφανώς η καριέρα του ουδεμία σχέση θα έχει με του Μέσι ή του Κριστιάνο όπως πολλοί θέλουν να πλασάρουν με σαφή ωφελιμιστικό στόχο την κατασκευή του νέου σούπερ σταρ για τον οποίο διψά η βιομηχανία του σπορ.
Πηγή: Gazzetta
