Του Ιωάννη Πέππα
Ο Σουηδός δεξιός ακραίος επιθετικός Κουρτ Χάμριν (Kurt Roland Hamrin), γεννήθηκε στις 19 Νοεμβρίου του 1934, στην Στοκχόλμη. Σήμερα είναι ο όγδοος μεγαλύτερος σκόρερ Όλων των Εποχών στην ιταλική Serie A με 190 γκολ. Υπήρξε ένας γρήγορος, δημιουργικός και τεχνικά προικισμένος εξτρέμ που ήταν γνωστός, κυρίως για την απίστευτη ικανότητα του στη ντρίμπλα με τα δύο πόδια, αλλά και για την ευστοχία του μπροστά στο τέρμα. Εκτός από την επιτυχία του σε συλλογικό επίπεδο, είχε επίσης μια επιτυχημένη διεθνή καριέρα και ήταν μέλος της εθνικής σουηδικής ομάδας που έφτασε στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1958 στα γήπεδα της πατρίδας του. Θεωρείται ως ένας από τους μεγαλύτερους Σουηδούς ποδοσφαιριστές Όλων των Εποχών.
Ξεκίνησε να αγωνίζεται επαγγελματικά για την ΑΙΚ Στοκχόλμης στην οποία εντάχθηκε τη σεζόν 1952/53. Στη συνέχεια μεταγράφηκε στη Γιουβέντους, το 1956 και έπαιξε 23 παιχνίδια κατά τη διάρκεια της μοναδικής σεζόν που αγωνίστηκε εκεί. Έκανε ντεμπούτο στις 16 Σεπτεμβρίου του 1956, κατά τη διάρκεια μιας νίκης 3-0 εκτός έδρας επί της Λάτσιο, αγώνα στον οποίο σκόραρε δύο φορές. Ήταν ο πρώτος Σουηδός παίκτης στην ιστορία του συλλόγου του Τορίνο. Μετά παραχωρήθηκε δανεικός για 1 χρόνο στη Πάντοβα, όπου σκόραρε 20 γκολ σε 30 παιχνίδια, βοηθώντας τη να τερματίσει στη 3η θέση το 1958.
Για την επόμενη σεζόν, τη 1958/59, μεταγράφηκε στην Φιορεντίνα, όπου παρέμεινε μέχρι το 1967, παίζοντας σε 289 παιχνίδια της Serie A και σκοράροντας 150 γκολ. Κατέκτησε με τους «βιόλα» το Κύπελλο Ιταλίας του 1961 και του 1966 και το πρώτο Κύπελλο Κυπελλούχων, το 1961, επικρατώντας στον διπλό τελικό της Ρέιντζερς της Γλασκώβης. Θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους παίκτες όλων των εποχών της Φιορεντίνα.
Ακολούθησε η Μίλαν, το 1967, παίζοντας εκεί για δύο σεζόν και κερδίζοντας το πρωτάθλημα του 1968. Σημείωσε τα δύο γκολ της Μίλαν, στη νίκη με 2-0 επί του Αμβούργου στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων του 1968, ενώ κατέκτησε επίσης και το Κύπελλο Πρωταθλητριών του 1969. Ο τελευταίος σύλλογος που αγωνίστηκε στην Ιταλία, ήταν η Νάπολι, στην οποία μεταγράφηκε το 1969. Το 1971 επέστρεψε στη Σουηδία, παίζοντας για μια σεζόν στην IFK Στοκχόλμης και μετά αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, το 1972.
Έπαιξε 32 φορές με την εθνική Σουηδίας, από το 1953 έως το 1965, σκοράροντας 17 γκολ. Οι περισσότεροι Σουηδοί τον θυμούνται για το γκολ που σκόραρε εναντίον της Δυτικής Γερμανίας στον ημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1958. Έκανε το 3-1 για τη Σουηδία εξασφαλίζοντας μια θέση στον τελικό, κόντρα στη Βραζιλία.
Όταν τελείωσε επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο, μετακόμισε στη Φλωρεντία με την οικογένειά του, όπου εξακολουθεί να ζει μέχρι και σήμερα. Εργάστηκε ως σκάουτερ για την Μίλαν από το 1998 έως το 2008. Από τους οπαδούς της ΑΙΚ, λογίζεται ως ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που παρήγαγε ο σύλλογος.
PALMARES
Εφηβική καριέρα
- 1946–1947: Huvudsta Idrotssällskap
- 1947–1948: Råsunda Idrotssällskap
- 1949–1951: Allmänna Idrottsklubben (AIK)
Επαγγελματική καριέρα
- 1952–1955: Allmänna Idrottsklubben (AIK), 62 (54)
- 1956/57: Juventus Football Club , 23 (8)
- 1957/58: Associazione Calcio Padova, 30 (20)
- 1958–1967: Associazione Calcio Firenze Fiorentina, 289 (150)
- 1967–1969: Associazione Calcio Milan, 36 (9)
- 1969–1971: Società Sportiva Calcio Napoli, 22 (3)
- 1971–1972: Idrottsföreningen Kamraterna Stockholm (IFK), 10 (5)
Σύνολο καριέρας: 472 (249)
Διεθνής
- 1953–1965: Σουηδία, 32 (17)
Τίτλοι
- Πρωτάθλημα Ιταλίας: 1968
- Κύπελλο Ιταλίας: 2 (1961, 1966)
- Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης: 1969
- Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης: 2 (1961 με τη Fiorentina, 1968 με τη Milan)
- Κύπελλο Κεντρικής Ευρώπης: 1966
Πηγή: Ευλογημένο Ποδόσφαιρο